Ιφιγένεια

Το  πρωί δεν άργησε να φτάσει και μαζί με αυτό ήρθε και το ξύπνημα που ήθελα όσο τίποτα να καθυστερήσω  όμως για κακή μου τύχη η Ιφιγένεια ήρθε στο δωμάτιο φωνάζοντας μου να ξυπνήσω ..

''Ιφιγένειααα ξύπνα καφέ εε ''φώναξε ξυπνώντας με με αποτέλεσμα εγώ να βάλω το μαξιλάρι πάνω από το κεφάλι μου για να μειώσω την ένταση της φωνής της όμως δεν πέτυχε . Ξεφύσηξα και της απάντησα

''Τώρα έρχομαι ''σηκώθηκα βαριεστημένα και αφού έκανα την πρωινή μου ρουτίνα πήγα στην κουζίνα όπου βρήκα την Νεφέλη με τον Άρη να πίνουν καφέ

''Καλημέρα ''αναφώνησα με βαριά φωνή και αφού πήρα απάντηση κάθισα στο τραπέζι και ξεκίνησα να πίνω τον καφέ μου. Εκείνη την στιγμή είδα έναν φάκελο στο τραπέζι. Τον πήρα στα χέρια μου και τον περιεργάστηκα. Ήταν σχετικά μικρός με μια σφραγίδα που την ήξερα αλλά δεν μπορούσα να θυμηθώ από που.

"Νεφέλη.. Τι έχει αυτός ο φάκελος;" την ρώτησα μα ως απάντηση ανασήκωσε τους ώμους.

Εγώ εμφανώς περίεργη ξεκίνησα να τον ανοίγω έχοντας καρφωμένα τα μάτια μου στον φάκελο θαρρείς και ήταν κάτι που θα μου άλλαζε την ζωή  όμως ένα τηλεφώνημα με διέκοψε ..το πήρα στα χέρια μου και είδα ότι το νούμερο ήταν απο το σπίτι του Στέφανου έτσι το σήκωσα αμέσως.

''Παρακαλώ ;''είπα διστακτικά φοβούμενη μήπως ήταν ο Στέφανος

''Γεια σας κυρία Αναγνώστου είμαι η Αθηνά , η οικιακή βοηθός του κυρίου Παπαδόπουλου και σας τηλεφωνώ εκ μερους του. Μου ζήτησε να σας πω ότι  σας περιμένει το μεσημέρι για φαγητό επειδή σας ζητάει η μικρή ''είπε και τότε άρχισα να εκνευρίζομαι .
Είναι δυνατον;;Τόσο πολύ θέλει να απομακρυνθεί από εμένα που έβαλε την Αθηνά να με ενημερώσει ;εε όχι κύριε Στέφανε δεν με ξέρεις καλά εμένα..

"Εντάξει Αθήνα μου πες του ότι θα έρθω απλά ίσως αργήσω γιατί πρέπει να πάω κάπου νωρίτερα" είπα ενώ χαμογελούσα χαιρέκακα ενώ οι άλλοι απέναντι μου με κοιτούσαν σαν να ήμουν εξωγήινος. Αφού το κλείσαμε με την Αθήνα κάθισα απέναντι τους έτοιμη για τον βομβαρδισμό των ερωτήσεων που εμπρόκειτο να έρθουν. Και μετά από ένα λεπτό σιωπής ξεκίνησαν.

"Ποιός ήταν; Γιατί άκουσα το όνομα Στέφανος; Τι σου είπαν; που πρέπει να πας;" ρωτούσαν ταυτόχρονα με κομμένη την ανάσα και εμφανώς περίεργοι. Εγώ χαμογέλασα και τους απάντησα απλά

"Καλά πάρτε και καμία ανάσα.. Θα σας πω" είπα χαλαρή γιατί αποφάσισα να παίξω το παιχνίδι του. Γυρνάμε στις παλιές καλές σχέσεις μας..
Αφού τους εξήγησα πως έχει η κατάσταση περίμενα αντιδράσεις.

"Μια ερώτηση γιατί είπες ότι θα αργήσεις, θα βγεις νωρίτερα; που θα πας; "είπε ο Άρης απορημένος. Τότε η Νεφέλη δυσανασχέτησε και του απάντησε

"Καλά δεν κατάλαβες; θα παίξει το παιχνίδι του. Είπε ψέμματα για να δει την αντίδραση του ειδικά αν είναι και κούκλα.... "είπε σηκώνοντας τα φρύδια με ένα πονηρό χαμόγελο.. Γι αυτό είναι φίλη μου γιατί πάντα με καταλαβαίνει. Τότε ο Άρης έκανε ένα ψεύτικο - τρομαγμένο ύφος και μας είπε

" πω πω δολοπλοκίες.. Τι πλάσματα είστε εσείς οι γυναίκες; πάλι καλά που είστε αδερφές μου και δεν πρόκειται να μπλέξω με καμία από εσάς" είπε ο Άρης και τότε η Νεφέλη γύρισε με ένα γλυκό χαμόγελο και του είπε

"Ωωωω αλήθεια με θεωρείς αδερφή σου;" είπε ενώ πήγε και τον πήρε αγκαλιά. Αυτός την φίλησε στο μάγουλο και της είπε

"Φυσικά βρε χαζό μαζί μεγαλώσαμε. Εννοείται ότι αν κάποιος σε πειράξει καθαρίζει ο αδερφός σου" είπε και της έκλεισε το μάτι.

"Έχω κάποιον στο νου μου αλλά θα σου πω κάποια άλλη στιγμή" είπε η Νεφέλη με χαμόγελο και του έκλεισε το μάτι.

"Λοιπόν στο θέμα μας.. Τι έχεις σκοπό να κάνεις;" είπε ο Αρης περίεργος

"Λοιπόν αφού ο Στεφανάκος  δεν θέλησε ούτε ο ίδιος να με πάρει τηλέφωνο σημαίνει ότι γυρνάμε στα παλιά.. Δηλαδή θα του πηγαίνω συνέχεια κόντρα και θα τον εκνευρίζω" είπα με ένα σατανικό χαμόγελο και κάναμε give me five με την Νεφέλη ενώ ο Άρης μας κοιτούσε τρομοκρατημένος

" Πάλι καλά που δεν είμαι τη θέση του. Και δεν μου λες γιατί τα κάνεις όλα αυτά; "είπε καχύποπτος

" μα φυσικά γιατί δεν μπορεί να παίζει μαζί μου. Από την μία να ζηλεύει τους πάντες και από την άλλη να μην θέλει να με πάρει ούτε τηλέφωνο. Είπαμε ότι για χάρη της μικρής θα διατηρήσουμε τις προηγούμενες σχέσεις αλλά όχι κι έτσι "είπα ενώ είχα αρχίσει να γίνομαι έξαλλη. Τότε γύρισαν και οι δύο με ένα χαζό χαμόγελο προς το μέρος μου και μου είπαν ταυτόχρονα

"Ακόμα σου αρέσει "και γέλασαν λες και έκαναν καμία φοβερή ανακάλυψη της ΝΑΣΑ.

"Μπράβο καμάρια μου το βρήκατε.. Μόνο που κάνετε ένα λάθος.. Ναι μ'αρεσει αλλά από εδώ και πέρα πρέπει να ξεχάσει αυτή την Ιφιγένεια που τον άφησα να δει έστω και λίγο." είπα αποφασιστικά και οι άλλοι ξεφύσηξαν ... Γιατί ρε παιδιά τι τους πειράζει αυτούς;

" πφφφ πάλι από την αρχή ρε φίλε "είπε ο Άρης και τον κοίταξα λες και έχει βγάλει δεύτερο κεφάλι

" εε τι; αφού θα αρχίσετε πάλι τις κόντρες και θα ακούμε εμείς τα παράπονα μετά.. Αν και θέλω να το δω πολύ αυτό" είπε χαλαρά το νέφος και στο τέλος συμπλήρωσε την πρόταση της με ένα γελάκι. Τότε αρχίσαμε να γελάμε όλοι μέχρι που μας ξαναδιέκοψε

"Λοιπόν μην ξεχνιέσαι πρέπει να ετοιμαστείς"ειπε ενώ σηκώθηκε πάνω

"Από τώρα καλέ νωρίς είναι "είπε ο Άρης και η Νεφέλη τον κεραυνοβόλισε με το βλέμμα της

"Δεν είναι καθόλου νωρίς.. Θα πάει περίπου στις 2 και η ώρα είναι ήδη 12.πρεπει να γίνει μια κούκλα και άμα μείνει χρόνος θα πάμε για ένα καφέ" είπε γρήγορα και στο τέλος άφησε μια ανάσα. Τότε κοιταχτήκαμε  εγώ με τον Άρη . Σηκωθήκαμε ταυτόχρονα και κάναμε τον χαιρετισμό του στρατού αναφωνόντας

" Μάλιστα στρατηγέ Νεφέλη "και γελάσαμε μαζί ενώ η Νεφέλη μας κοιτούσε ειρωνικά

"Πολύ αστείο.. Λοιπόν πάμε πάνω να δούμε την ντουλάπα σου"

Μετά από μερική ώρα ψάξιμο καταλήξαμε σε κάτι καθημερινό αλλά σικ

Ένα τζιν ψηλομέσο  παντελόνι με ένα μαύρο στενό τοπ και ένα μεσάτο σακάκι, μποτάκια με χοντρό τακούνι και τα μαλλιά μια ψηλή αλογοουρά. Αφού ντύθηκα και βάφτηκαν ελαφρά πήγα στη κουζίνα όπου κάθονταν οι άλλοι δύο. Μόλις μπήκα επιφωνήματα και σφυρίγματα ακούστηκαν.

"πςςς καλά τι αδερφή έχω εγω.. Σε εμένα έμοιασες" είπε ο Άρης ενώ έκανε ότι ήταν συγκινημένος στη τελευταία του πρόταση. Τότε εγώ με την Νεφέλη του κάναμε μια πολύ ωραία χειρονομία και θύμωσε.

"Αμάν ρε κορίτσια" είπε και καθόταν σαν κουτάβι. Τότε εμείς κάναμε έναν ήχο αποδοκιμασίας και γελάσαμε.

"Καλά φιλενάδα είσαι κούκλα. Θα του πάρεις το μυαλό" είπε γελώντας πονηρά. Εγώ της έκλεισα απλά το μάτι ως απάντηση και έφυγα . Κατευθύνθηκα προς το αυτοκίνητο μου. Πριν μπω μέσα εστίασα το βλέμμα μου στον απέναντι δρόμο γιατί μου φάνηκε μια φιγούρα πίσω από ένα δέντρο. Αμέσως ανησυχία με κυρίευσε χωρίς να ξέρω τον λόγο. Εσμιξα  τα φρύδια μου και κατέβασα λίγο τα γυαλιά ηλίου μου για να δω πιο καθαρά. Αφού έλεγξα ότι δεν ήταν κανένας ένα συναίσθημα ανακούφισης με κατέκλυσε και ξεκίνησα να οδηγώ προς τον προορισμό μου. Μετά από λίγα λεπτά έφτασα στο σπίτι τους. Κοίταξα στον καθρέφτη  τον εαυτό μου για τυχόν ατέλειες και  βγήκα από το αμάξι έτοιμη για μια ακόμη μάχη ..δεν πίστευα όμως ότι ήταν μια μάχη καρδιάς ... ή μάλλον δεν ήθελα να το πιστέψω ...

Γειά σας και πάλι μικρά μου αστεράκια. Βλέπουμε την Ιφιγένεια να ετοιμάζεται για ακόμα μια "μάχη" όπως λέει.
Τι λέτε να συμβεί;
Τι πιστεύετε ότι είχε μέσα ο φάκελος που η Ιφιγένεια ξέχασε να ανοίξει;
Είδε όντως κάποια σκιά η Ιφιγένεια ή ήταν ιδέα της;
Μέχρι το επόμενο......
Φιλάκια!!!!