Στέφανος

Σήμερα ξύπνησα νωρίς γιατί ανυπομονούσα να την δω. Δεν ξέρω τι έχω πάθει. Έχω και την Μελίνα να μιλάει συνέχεια για την Ιφιγένεια. Όταν πλησιάζε η ώρα ήμουν πολύ αγχωμένος. Περνούσε η ώρα και επειδή δεν είχα ακούσει το  κουδούνι  είπα να πάω στο σαλόνι να δω μήπως ήρθε και δεν την άκουσα. Έτσι όπως βγαίνω βλέπω μια πολύ ωραία εικόνα, την Μελίνα στην αγκαλιά της και η μικρή να κρέμεται από τα χείλη της. Την ρώτησα αν θέλει να πάνε στο δωμάτιο της Μελίνας και αυτή φυσικά κατένευσε . Την παρατήρησα  για λίγα λεπτά. Ήταν πολύ όμορφη.. Ενώ είχε επιλέξει  ένα αυστηρό ένδυμα την έκανε απίστευτα θελκτική. Τα μαλλιά της πιασμένα ομοιόμορφα σε μια αλογοουρά και το βάψιμο της ελαφρύ. Εξάλλου δεν το  χρειαζόταν.

Πήγαν πάνω με την μικρή και όση ώρα διαρκούσε η συνέδρια εγώ το μυαλό μου το είχα αποκλειστικά σε εκείνη. Όταν κατέβηκε, εγώ ετοιμαζόμουν για ένα επαγγελματικό δείπνο. Μιλήσαμε λίγο και όταν μου εξήγησε ότι σήμερα έδωσε λίγη προσοχή στο φλέγον ζήτημα εγώ την αμφισβήτησα. Φυσικά, όχι γιατί δεν την εμπιστεύομαι απλά μου αρέσει όταν θυμώνει. Ο τρόπος με τον οποίο συνοφριώνεται όταν θυμώνει και κοκκινίζει στο πρόσωπο είναι πολύ γλυκός.

Όταν όμως μου είπε ότι την περιμένουν το αίμα μου ανέβηκε στο κεφάλι απότομα. Με αποχαιρέτησε και βγήκε έξω. Πλησίασα το παράθυρο και την είδα να αγκαλιάζει και να μιλάει με αυτόν τον τύπο που ήταν στο γραφείο και στο κλαμπ μαζί της. Μετά από λίγο έφυγαν. Τότε έφυγα κι εγώ για το εστιατόριο μέσα στα νεύρα. Εκεί με περίμενε ο Δημήτρης όπου αμέσως το κατάλαβε ότι δεν ήμουν και στα καλύτερα μου

"Τι έπαθες πάλι ρε; άσε να μαντέψω... Ιφιγένεια;" είπε πονηρά

"Δημήτρη μην με εξοργίζει κι εσύ γιατί εσύ θα τα ακούσεις" είπα με νεύρο

"Καλά χαλάρωσε τώρα" είπε ενώ μπαίναμε μεσα

"Ναι έτσι κι αλλιώς δεν θα την ξαναδώ μέχρι την επόμενη συνεδρία." είπα χαλαρά

"Καλά όσο γι αυτό μη παίρνεις και όρκο "είπε ενώ με το βλέμμα του μου έδειχνε κάτι. Γύρισα το κεφάλι προς αυτήν την κατεύθυνση και τα νεύρα επέστρεψαν γρήγορα. Ήταν πάλι με αυτόν και όλο μιλούσαν και γελούσαν. Κάποια στιγμή αυτήν πηγαίνει στο μπάνιο. Ζητάω συγνώμη και πηγαίνω κι εγώ. Τώρα αρχίζει το παιχνίδι Ιφιγένεια. Ετοιμάσου. Μπαίνω μέσα και μου λέει

"Οι  αντρικές είναι απέναντι" χωρίς να προδίδει κανένα συναίσθημα. Ξέρεις καλά να κρυβεσαι κυρία Ιφιγένεια αλλά όχι για πολύ.

"Αα δεν το καταλαβα.. Τι βλέπω κυρία Αναγνώστου ραντεβούδακι" είπα με καθαρή την ειρωνεία στον λόγο μου.

"Αν  και δεν σας αφορά νομίζω, έγινα σαφής όταν σας είπα στο σπίτι ότι με περιμένουν"

"Αα ναι κάτι θυμάμαι" είπα και καλά αδιάφορα

"Μπράβο δεν έχετε ακόμα απώλεια μνήμης, πρέπει να το κοιτάτε συχνά γιατί είστε και σε μια ηλικία "μου είπε και τότε ήταν που νευρίασα πάρα πολύ. Μην με προκαλείς μικρή θα χάσεις.

" Θέλεις να σου αποδείξω Ιφιγένεια αν είμαι μεγάλος και τι μπορώ να κάνω στην ηλικία μου; "της είπα προκλητικά ενώ την πλησίαζα σε μεγάλο βαθμό. Την άκουσα να παίρνει μια κόφτη ανάσα που σημαίνει ότι κατάλαβε ότι την έβαψε. Για να σε δούμε μικρή. Όμως βρήκε ξανά την αυτοκυριαρχία της.

"Μπα δεν νομίζω καλά είμαι εγώ μπορείτε να τα δείξετε σε άλλες" είπε αδιάφορα

"Γιατί δεν θες Ιφιγένεια φοβάσαι;" την ρώτησα προκαλώντας την

"Κόψαμε και το Αναγνώστου βλέπω και δεύτερον τι έχω να  φοβηθώ;" είπε σηκώνοντας το φρύδι της

"Τι  τις θέλουμε τις τυπικότητες μια χαρά ωραίο όνομα είναι το Ιφιγένεια και δεύτερον εσύ θα μου πεις μήπως δεν μπορείς να αντισταθείς;" μου άρεσε να την προκαλώ. Δεν ξέρω όμως κατά πόσο θα μου κάνει καλό αυτό.

" Δεν είναι δίκαιο όμως εσύ να ξέρεις το όνομα μου κι εγώ όχι και δεν βλέπω κάτι προκλητικό για να πρέπει να αντισταθώ "μου είπε με απόλυτη σιγουριά. Ώστε δεν ξέρεις το όνομα μου γατάκι. Πολύ καλα

"Ωωωω αλήθεια μα τι αφηρημένος δεν σου το έχω πει, Στέφανος και όσο για το προκλητικό μην είσαι και τόσο σίγουρη "της είπα και της έκλεισα το μάτι. Έπειτα άρχισα να την πλησιάζω είχα φτάσει σε απόσταση αναπνοής από τα χείλια της και τότε σκέφτηκα ότι δεν πρέπει να το κάνω. Είχα υποσχεθεί ότι δεν θα ξανααφήσω καμία γυναίκα να με καταστρέψει. Έτσι απομακρύνθηκα βιαστικά και χωρίς να της πω τίποτα έφυγα και γύρισα στο τραπέζι. Ξέρω δεν της φέρθηκα σωστά αλλά δεν έπρεπε να γίνει.

Ιφιγένεια

Και εκεί που πάει να με φιλήσει ξαφνικά απομακρύνεται βιαστικά. Μέσα στα μάτια του μπορώ να διακρίνω μια μάχη συναισθημάτων. Χωρίς να μου πει τίποτα φεύγει. Δηλαδή τι ήταν αυτό τώρα;Αααα δεν μας τα λέει καλά ο κύριος Στέφανος. Καλααα θα σε φτιάξω εγώ. Αν δεν σε κάνω να τρέχεις να μην με λένε Ιφιγένεια. Βγαίνω από την τουαλέτα και πάω προς το τραπέζι μου. Ο αδερφός μου μόλις με βλέπει μου χαμογελάει πονηρά. Λογικά κατάλαβε αφού με είχε τόση ώρα μέσα ο ηλίθιος και μετά με παράτησε κιόλας.

"Τι  έγινε αδερφούλα είχες και παρέα και άργησες;"

"Άρη άσε με γιατί έχω τέτοια νεύρα που θα τα ξεσπάσω πάνω σου"

"Ωχ κατάλαβα πάμε και θα μου τα πεις στο δρόμο" σηκωθήκαμε και καθώς πηγαίναμε προς την έξοδο μας είδε ο Δημήτρης και μας χαιρέτησε. Ο Άρης με έπιασε από την μέση και πήγαμε προς το τραπέζι τους.

"Καλησπέρα κυρίοι πως είστε; "ρώτησε  ο Άρης

" Μια χαρά παιδιά εσείς πως είστε; "ρωτάει ο Δημήτρης

" Καλά Δημήτρη μου" είπα εγώ με ένα γλυκό χαμόγελο

"Λοιπόν κύριοι από εδώ η Ιφιγένεια και ο Άρης , η Ιφιγένεια είναι ψυχολόγος και ο Άρης;" είπε και μας κοίταξε ερωτηματικά

" Δικηγόρος "απάντησε ο Άρης και κάναμε  χειραψία

"Κύριε Παπαδόπουλε χαίρομαι που σας  ξαναβλέπω" είπε ο Άρης ενώ με έσφιγγε πάνω του

" Ναι κι εγώ "είπε έχοντας ένα ξινό ύφος. Έλεος  ρε αγόρι μου πάλι λεμόνι έφαγες;

" Λοιπόν χαρήκαμε που τα είπαμε αλλά εμείς ήρθε η ώρα να σας αφήσουμε, καληνύχτα" είπα εγώ με ευγενεία. Όλοι μας καληνύχτησαν εκτός από αυτόν. Φύγαμε αγκαλιά και στο αυτοκίνητο του εξήγησα ότι συνέβη στο μπάνιο.

"Σε  θέλει "

" Τι  λες μωρέ μετά από όλα αυτά που  σου είπα εσύ αυτό βρήκες να πεις; "

" Ναι ρε, σκέψου ότι απλά μπορεί να συνειδητοποιήσε ότι δεν ήταν σωστό και για αυτό"

"Δεν ξέρω αλλά είμαι τόσο θυμωμένη μαζί του που θα το φυσάει  και δεν θα κρυώνει αυτό που του ετοιμάζω "είπα χαμογελώντας σατανικά

" Ωχ  αρχίζω να τον λυπάμαι "

" Όχι  σήμερα από αύριο "
Με άφησε σπίτι και αφού μίλησα και με την Νεφέλη και της είπα τι ετοιμάζω πήγαμε για ύπνο.Σκεφτόμουν όλα όσα έγιναν σημερα .Ενώ τον ξέρω τόσο λίγο όταν με πλησίασε μου κόπηκε η ανάσα.Ένιωσα να ανατριχιάζω .Όμως όλα πάγωσαν όταν έφυγε χωρίς καμία εξήγηση .Πάγωσε ο χρόνος ,οι σκέψεις.....πάγωσαν και οι αποφάσεις που είχα πάρει μέχρι τώρα .Ακόμα και οι σκέψεις του  που ένιωσα να τρέχουν με ιλλιγγιώδη ταχύτητα  στο μυαλό του δεν με σταμάτησαν. Αφού θέλει να τον προκαλέσω θα το κάνω. Αύριο ξυπνάει μια καινούρια μέρα και πρέπει να είμαι προετοιμασμένη. Φυλάξου Στέφανε.

Γειά σας!!
Πως περνάτε;;;
Λοιπόν έχω να σας πω κάτι σημαντικό...
Θέλω να σας πω ότι αυτά τα πρώτα κεφάλια μου έχουν βγει λίγο απλά επειδή έχω πολύ καιρό που τα έχω γράψει...

Τα επόμενα είναι πιο καλογραμμένα... Προσπάθησα να τα διορθώσω όμως δεν μπορούσα γιατί έπρεπε να το ξεκινήσω από την αρχή το κεφάλαιο για να μπορέσω να αποδώσω...
Οπότε...

Υπομονή μέχρι τα επόμενα...
Αν σας άρεσε περιμένω τα σχόλια σας!!!!
Φιλάκια αστεράκιααα!!!!