Ιφιγένεια

Είχε  περάσει μια εβδομάδα από την τελευταία συνάντηση με τον Νικόλα την οποία θέλω όσο τίποτε άλλο να την ξεχάσω .Αυτός ο άνθρωπος μέσα σε αυτά τα χρόνια έχει καταφέρει να μου δημιουργήσει έναν ανεμοστρόβυλο συναισθημάτων .Από  τον έρωτα που νόμιζα ότι είχα γι'αυτόν κατάφερε να μου δημιουργήσει  ένα τεράστιο μίσος που έχει ριζώσει στην ψυχή μου και με καθιστά ανίκανη να το τιθασέψω .

Στο διάστημα που πέρασε έμενα στην έπαυλη . Όπως ήταν φυσικό ο Στέφανος δεν με άφηνε να μείνω μόνη ξανά στο σπίτι μου και έχει προσλάβει τους σωματοφύλακες να με ακολουθούν σε κάθε μου βήμα ακόμα κι αν μου το έχει κρύψει . Το κατάλαβα την ημέρα εκείνη που εισέβαλαν στο σπίτι μου αφού έφυγε ο Νικόλας .Η αλήθεια είναι ότι η κατάσταση αυτή με πιέζει ακόμη περισσότερο αλλά όμως δεν έχω αποκαλύψει τις σκέψεις μου αυτές στον Στέφανο γιατί ξέρω ότι ανησυχεί για εμένα και θέλει να είμαι ασφαλής .

Τις σκέψεις μου διέκοψε η φωνή του Στεφάνου που τόση ώρα καθόταν απέναντι μου και με παρατηρούσε εξεταστικά χωρίς να το έχω αντιληφθεί . Από  την έκπληξη μου έχυσα λίγο - από τον καφέ που ετοιμαζόμουν να βάλω - πάνω στο χέρι μου με αποτέλεσμα να καώ . Εκείνος αμέσως έτρεξε προς το μέρος μου και μου έβαλε το χέρι μου κάτω από την βρύση . Σταγόνες νερού έτρεχαν ασταμάτητα στο κοκκινισμένο χέρι μου . Αφού το τύλιξε προσεκτικά με κοίταξε στα μάτια . Εγώ  χαμήλωσα το βλέμμα μου σε μια προσπάθεια να αποφύγω το εξεταστικό του βλέμμα . Με τα δάχτυλα του μου σήκωσε απαλά το κεφάλι και με ανάγκασε να τον κοιτάξω στα μάτια .

"Τι σε βασανίζει μάτια μου ;"μου είπε με απαλή και τρυφερή φωνή ενώ με κοίταξε με νόημα . Εγώ έστρεψα το βλέμμα μου στον τοίχο απέναντι μου 

"Είμαι  καλά . Δεν  έχω κάτι "είπα με ουδέτερη φωνή αρνούμενη να τον κοιτάξω στα μάτια.. Σε αυτά τα μάτια που κάθε φορά που με κοιτάζουν νιώθω ότι επιστρέφω στο σπίτι μου, όταν με αγγίζει το βλέμμα του νιώθω κάθε ίντσα του κορμιού μου  να παίρνει φωτιά.  Όμως  μου είναι αδύνατον να του φερθώ διαφορετικά αυτή τη στιγμή . Είμαι σίγουρη ότι αν σπάσω τον τοίχο που εμποδίζει  τα συναισθήματα μου  να διαφύγουν θα ξεσπάσω σε γοερό κλάμα και σε καμία περίπτωση δεν επιθυμώ να δείξω τέτοια αδυναμία .

"Ιφιγένεια σταματά τα ψέμματα πια . Δεν  είμαι ηλίθιος.. .μπορώ να καταλάβω ότι είσαι επηρεασμένη από όλα όσα έχουν συμβεί ....κορίτσι μου...σε παρακαλώ ...μίλα μου.Πες μου τι ακριβώς σε βασανίζει ...τις σκέψεις σου ..τα συναισθήματα σου..όλα . Είμαι εδώ να σε ακούσω. Το μόνο που θέλω είναι να σε δω ξανά να χαμογελάς .Γιατί  από το χαμόγελο σου παίρνω ζωή . Είσαι  το φως στον μαύρο μου κόσμο .Μόνο  εσύ μπόρεσες να με τραβήξεις από το σκοτάδι μου και δεν θα επιτρέψω να συμβεί το ίδιο και σε εσένα .
Είσαι η ηλιαχτίδα μου"είπε στην αρχή φωνάζοντας  όμως σταδιακά χαμήλωνε την ένταση της φωνής του μέχρι που τα τελευταία του λόγια τα ψιθύριζε σιγανά στο αυτί μου θαρρείς και δεν ήθελε να τα ακούσει κανείς άλλος πέρα από εμένα....θαρρείς και ο αέρας θα μπορούσε να κλέψει όλα όσα είχε φυλαγμένα για εμένα...τους φόβους του ,τους προβληματισμούς του καθώς και τα συναισθήματα του για εμένα .

Με κοιτούσε στα μάτια περιμένοντας μια απάντηση μα εγώ είχα παγώσει στην θέση μου αδυνατώντας να πραγματοποιήσω οποιαδήποτε κίνηση . Μόνο  τα δάκρυα μου κυλούσαν αβίαστα  από τις κόγχες  των ματιών μου. Σήκωσα επιτέλους το βλέμμα μου και τον κοίταξα βαθιά στα μάτια.

"Υπόσχομαι να προσπαθήσω ...θα το κάνω για εσένα ...γιατί είμαι αθεράπευτα ερωτευμένη μαζί σου και αυτό δεν μπορεί να το αλλάξει κανένας "είπα ψιθυριστά μέσα από τα δάκρυα μου και κλείστηκα στην αγκαλιά του .

Εκείνος  με έσφιξε πάνω του χαϊδεύοντας τα μαλλιά μου. Πήρα μια μεγάλη  δόση από το άρωμα του και έκλεισα τα μάτια μου . Σήκωσα  το κεφάλι μου και αντίκρυσα το όμορφο πρόσωπο του . Άγγιξα με τα δάχτυλα μου τα χείλη του και τα χάιδεψα απαλά . Έβλεπα ξεκάθαρα τον πόθο και την δίψα  του για εμένα . Πήρα  μια βαθιά ανάσα και με μια αποφασιστική κίνηση ένωσα τα χείλη μας σε έναν παραμυθένιο χορό . Με κρατούσε θαρρείς και ήμουν πορσελάνινη κούκλα ,εύθραυστη .
Το  φιλί γλυκό και ερωτικό όμως όσο οι στιγμές περνούσαν περισσότερο πάθος περιέπλεκε τον έρωτα μας .Σταματήσαμε το φιλί και κοιταχτήκαμε χαμογελώντας  ο ένας στον άλλο. Την όμορφη όμως στιγμή μας διέκοψε το κουδούνι της πόρτας . Τον  κοίταξα με απορία χαραγμένη στο βλέμμα μου.

"Πήγαινε να ανοίξεις "μου είπε χαμογελώντας μου διάπλατα και αφού του έριξα μια τελευταία ματιά κατευθύνθηκε  προς την πόρτα . Την  άνοιξα και αυτό που αντίκρυσα με καθήλωσε . Έβαλα  το χέρι μου στο στόμα μου σε μια προσπάθεια να εμποδίσω τους λυγμούς που κινδύνευαν να μου ξεφύγουν . Με μια κίνηση έπεσα στην αγκαλιά των ατόμων που αγαπώ και με έχουν  αγαπήσει όσο τίποτε άλλο στην ζωή τους ...τους γονείς μου ...

"Κοριτσάκι μου πόσο καιρό έχω να σε δω; μου έλειψες νεράιδα μου "μου είπε ο μπαμπάς συγκινημένος και με έσφιξε στην αγκαλιά του . Του χάρισα  ένα φιλί στο μάγουλο και κατευθύνθηκα προς την αγκαλιά της μαμάς μου.

"μα...πώς ;;"είπα ακόμα σοκαρισμένη  και μου εδειξαν με  το βλεμμα τους τον Στέφανο που μας κοιτούσε χαμογελαστός . Τον κοίταξα στα μάτια και του χαμογέλασα συγκινημένη .

"Σε  ευχαριστώ "του ψιθύρισα άηχα και εκείνος μόλις διάβασε τα χείλη μου χάρισε το πιο όμορφο χαμόγελο του κόσμου που μπροστά του η καρδιά μου χάνει χτύπους και καλπάζει σαν ένα πανέμορφο άσπρο άλογο που βρίσκει την ελευθερία του και τρέχει μακριά από όλους χαρούμενο . Γιατί για εμένα αυτό είναι ο Στέφανος , η ευκαιρία μου να νιώσω ελεύθερη και χαρούμενη .

Πήρα  χαρούμενη από το χέρι τους γονείς μου και πήγαμε στο σαλόνι .Αμέσως  ξεκινήσαμε να μιλάμε . Ο  μπαμπάς μου με είχε στην αγκαλιά του και δάκρυζε συγκινημένος .

"Το  κοριτσάκι μου μεγάλωσε και τώρα έχει άλλον να είναι ο άντρας της ζωής του "είπε συγκινημένος ενώ μου χάιδευε απαλά τα μαλλιά . Εγώ τον κοίταξα στα μάτια δακρύζοντας

"Μπαμπά μου ότι και να γίνει εσύ θα είσαι ο πρώτος αγαπημένος άντρας της ζωής μου ."είπα γλυκά και τον έκλεισα στην αγκαλιά μου γιατί άρχισε να κλαίει . Την  όμορφη στιγμή διέκοψε μια μικρή χαριτωμένη φωνουλα .

"Μπαμπά γιατί η μαμά κλαίει ;"άκουσα την Μελίνα να ρωτάει τον Στέφανο που την είχε στην αγκαλιά του και στεκόταν στην πόρτα . Εγώ έβγαλα το κεφάλι μου από τον λαιμό του μπαμπά μου και αφού σκούπισα τα μάτια μου γύρισα και της χαμογέλασα έτοιμη να της απαντήσω όμως με πρόλαβε ο Στέφανος .

"Γιατί η μαμά είναι χαρούμενη και συγκινημένη που είδε τους γονείς της μωρό μου "της είπε γλυκά χωρίς να πάρει το βλέμμα του λεπτό μακριά από τα μάτια μου . Κοιταζόμασταν  με βλέμματα αγάπης . Ένα  πέπλο μας είχε τυλίξει και μας μετέφερε σε μέρη και ευτυχισμένες Στιγμές που έχουμε ζήσει και πρόκειται να ζήσουμε ενωμένοι . Ένα  αόρατο χέρι με έσπρωχνε προς το μέρος του .τα μάτια του έλεγαν τα περισσότερα . Εξέφραζαν  όλα όσα νιώθει  με αποτέλεσμα να τον αγαπώ ακόμη περισσότερο .

Γιατί ναι τώρα πια μπορώ να το πω με σιγουριά ...τον αγαπώ !χωρίς αυτόν δεν μπορώ να ζήσω .

Συνέχισα  με αργά βήματα να κατευθύνομαι προς αυτόν μέχρι που τον είδα να ανοίγει χαμογελώντας τα χέρια του για να με υποδεχτεί στην αγκαλιά του . Με μια τελευταία κίνηση κλείστηκα εκεί όπου ανήκω .Τον έσφιξα πάνω μου ενώ πήρα μια βαθιά ανάσα για να εξομολογηθώ αυτό που επιτέλους νιώθω .

"Σ'αγαπώ . Μην  το ξεχάσεις ποτέ αυτό "είπα και τον ένιωσα να παγώνει . Με  απομάκρυνε λίγο από το κορμί του και ήρθα αντιμέτωπη με το σοκαρισμένο μα συνάμα συγκινημένο του βλέμμα . Αμέσως  με σήκωσε στην αγκαλιά του κάνοντας ,με γύρους γύρω από τον εαυτό του φωνάζοντας .

"ΣΑΓΑΠΩ ΣΑΓΑΠΩ .είσαι η ηλιαχτίδα μου "είπε φωνάζοντας και εγώ γελούσα με τον ενθουσιασμό του. Μόλις τελείωσε  την πρόταση του με έφερε κοντά του, μας ένωσε με ένα φιλί γεμάτο αγάπη και έρωτα . Μόλις  σταματήσαμε γυρίσαμε το βλέμμα μας στους γονείς μου που κοιτούσαν συγκινημένοι και ταυτόχρονα σοκαρισμένοι εμάς καθώς και την Μελίνα .Αμέσως  γελάσαμε ελαφρά και κοιταζτηκαν ξανά. Απομακρύνθηκα από κοντά του τραβώντας τον παράλληλα από το χέρι . Έφτασα  μπροστά στους γονείς μου .

" Νομίζω  έχετε κάποιες ερωτήσεις ,έτσι ;"ειπα χαμογελώντας όσο εκείνοι μας κοιτούσαν ακόμα σοκαρισμένοι . Ο Στέφανος μπήκε μπροστά μου και στάθηκε μπροστά στον μπαμπά μου .

"Κύριε  Μάξιμε μιλήσαμε και στο τηλέφωνο . Είμαι  ο Στέφανος Παπαδόπουλος ,έχω μια μικρή και υπέροχη κόρη και αγαπώ πολύ την κόρη σας . Έχει φωτίσει την ζωή μου "είπε σοβαρά και για ακόμη μια φορά αναρωτήθηκα πόσο υπέροχος είναι .

Ο μπαμπάς μου σηκώθηκε και στάθηκε σοβαρός απέναντι του χωρίς να προδίδει κανένα συναίσθημα όμως το επόμενο λεπτό του χαμογέλασε και τον αγκάλιασε ελαφρά

"Σ'ευχαριστώ . Μετά  από χρόνια βλέπω επιτέλους την κόρη μου ευτυχισμένη "είπε συγκινημένος και με κοίταξε .εγώ του κούνησα ελαφρά το κεφάλι με το χαμόγελο χαραγμένο στα χείλη .

Τις  επόμενες στιγμές καθόμουν από μακριά και έβλεπα όλη την οικογένεια μου μαζεμένη να χαμογελά, με την μικρή να έχει αγαπήσει τους γονείς μου και να είναι στην αγκαλιά τους .χ
Χαμογέλασα με την εικόνα μέχρι που ένιωσα τον Στέφανο να με αγγαλιάζει από πίσω μου . Έστριψα  ελαφρά το κεφάλι και του χαμογέλασα .

" Είσαι ευτυχισμένη με την οικογένεια μας ;"μου ψιθύρισε αφού κόλλησε το στόμα του στο λοβό του αυτιού μου.

"Πάρα πολύ  . Μόνο  που εύχομαι να ήταν μαζί μας και η Αριάδνη μου ." ειπα και  ένα δάκρυ κύλησε από το μάτι μου όμως το σκούπισε με το δάχτυλο του απαλά .

"Υπόσχομαι  να μην επιτρέψω ξανά σε κανέναν να σε πληγώσει ."είπε και μου άφησε ένα απαλό φιλί στα χείλη.

Δυστυχώς όμως οι υποσχέσεις δεν είναι πάντα αρκετές αφού η ευτυχία μπορεί ανά πάσα στιγμή να μετατραπεί σε έναν άσχημο εφιάλτη χωρίς τέλος που τα τέρατα παραμονεύουν και αγωνιούν για την στιγμή που θα σε σπάσουν . θα σε πληγώσουν  μέχρι η ψυχή σου να γίνει θρύψαλα .

  Εγώ αυτό δεν το ήξερα καλά αλλά έμελλε να το μάθω αργότερα με αποτέλεσμα να μετανιώσω  τις στιγμές που εμπιστεύτηκα λάθος ανθρώπους .

Γεια σας!!!
Δεν νομίζω να έχω να σχολιάσω κάτι. Το σημερινό κεφ; λαιο ήταν αφιερωμένο λίγο στην ευτυχία των ηρώων μας μέχρι όλα αυτά να ανατραπούν.
Περισσότερα στο επόμενο.
Αντίο!!!