Στέφανος
Δεν το πίστευα στα μάτια μου
"Βρε βρε βρε η μικρή καταστροφή; Εσύ είσαι η ψυχολόγος;" της είπα σηκώνοντας το φρύδι μου ειρωνικά. Δεν πίστευα ότι θα συναντήσω ξανά το πλάσμα που κατάφερε να με εξόργισε σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα.

"Βρε βρε ο κύριος με τα νεύρα κάγκελο.. Ναι εγώ είμαι δεν σου γεμίζω το μάτι;" με ρώτησε έχοντας ένα ειρωνικό χαμόγελο το οποίο με εξόργιζε ακόμη περισσότερο. Ήθελα απεγνωσμένα να της το σβήσω και ήδη έχω σκεφτεί πολλούς και διάφορους τρόπους για να επιτευχθεί η σκέψη μου.

" Μπα δεν θα το έλεγα "είπα με χαλαρό ύφος, γεγονός που την θύμωσε ακόμη περισσότερο. Η θυμωμένη της έκφραση ήταν τόσο αστεία και γλυκιά.

" Εε τότε δεν σε εμποδίζει κανείς, μπορείς να φύγεις .Αν  όμως έχεις σκοπό να μείνεις περιμένω περισσότερο σεβασμό και συνεργασία "μου τόνισε αφήνοντας με άναυδο με την αλλαγή στην διάθεση της  αλλά δεν θα την άφηνα έτσι όμως για την ώρα θα εμένα ήσυχος.

"Οκ.."είπα υιοθετώντας το σοβαρό μου ύφος.

"Λοιπόν ονομάζομαι Ιφιγένεια Αναγνώστου είμαι ψυχολόγος με ειδίκευση στην παιδοψυχολογία. "μου είπε τείνοντας  το χέρι της για χειραψία.

" Χάρηκα κυρία Αναγνώστου εγώ είμαι ο Στέφανος Παπαδόπουλος και από εδώ η κόρη μου Μελίνα Παπαδοπούλου και ήρθαμε εδώ για να γνωριστείτε με την Μελίνα. Θέλουμε να κανονίσουμε τις συνεδρίες"της είπα έχοντας ένα απόλυτα επαγγελματικό ύφος. Παρόλα αυτά μέσα μου έβαζα γιατί αυτήν η μικρή με εκνεύριζε αφάνταστα από την πρώτη στιγμή που την είδα.

Ιφιγένεια
"Μα φυσικά κύριε Παπαδόπουλε."είπα  και πήγα προς την μικρή για την γνωρίσω. Ήταν ένα πανέμορφο κοριτσάκι με κάστανα μαλλάκια και με φωτεινά ματιά που με κοιτούσαν με περιέργεια κανοντας με να λιώσω.

" Γειά σου γλυκιά  μου με λένε Ιφιγένεια εσένα πώς σε λένε; "της είπα έχοντας αποκτήσει ένα γλυκό ύφος.

" Γειά είμαι η Μελίνα.. Χαίρομαι που σε γνωρίζω είσαι πολύ όμορφη" μου είπε και ήταν τόσο γλυκιά που βούρκωσα στην θύμηση κάποιων γεγονότων.

"Κι εγώ χάρηκα Μελινάκι μου και φυσικά κι εσύ είσαι πανέμορφη σαν πριγκίπισσα.. Λοιπόν θα μου κάνεις μια χάρη;"

" Ναι"
" Θα δώσεις ένα φιλί στον μπαμπά και θα πας έξω με την Μαρία να σου φτιάξει ένα χυμό για να μιλήσω εγώ λίγο με τον μπαμπά;" της ρώτησα πολύ γλυκά επειδή δεν ήθελα να την τρομάξω. Είχα καταλάβει ότι ήταν ειδική περίπτωση και έπρεπε να το χειριστώ με προσοχή.

" Φυσικά και θα πάω"είπε εκείνη κοιτώντας με με τα γλυκά ματάκια της και ένιωσα μια ζάλη εξαιτίας της ομοιότητας που απλωνόταν μπροστά μου.
Τόσο ίδιες μα τόσο διαφορετικές!! Οχι Ιφιγένεια δεν πρέπει να τα σκέφτεσαι αυτά.

" Ευχαριστώ. Περίμενε να ενημερώσω την Μαρία "είπα ενώ σήκωσα το τηλέφωνο.

" Μαρία έλα μέσα λίγο "είπα και το έκλεισα

Όταν ήρθε μέσα της είπα να πάρει την μικρή μαζί της. Η Μελίνα πριν την ακολουθήσει πλησίασε τον μπαμπά της και του έδωσε ένα γλυκό φιλί στο μάγουλο λέγοντας του
" Μπαμπάκα εγώ θα είμαι έξω εντάξει;"
" Ναι πριγκίπισσα μου θα έρθω να σε φωνάξω όταν τελειώσουμε" της είπε με ένα γλυκό ύφος. Ήταν αξιοθαύμαστο το γεγονός ότι η συμπεριφορά του άλλαζε αμέσως μόλις έβλεπε την κόρη του. Φαινόταν ξεκάθαρα στα μάτια του η αγάπη του .
Αυτά τα όμορφα μάτια....
Ιφιγένεια συγκεντρώσου!!!

Όταν έφυγαν γύρισε προς το μέρος μου έχοντας πια αποκτήσει ένα απόμακρο ύφος.

"Και τώρα οι δύο μας κυρία Αναγνώστου"είπε  με ενα σκληρό χαμόγελο που με ανατρίχιασε. Χωρίς να μπορώ να εξηγήσω τον λόγο ένιωθα ότι πίσω από τα λόγια του κρυβόταν κάτι πιο βαθύ....

"Μάλιστα κύριε Παπαδόπουλε. Από ότι μου είπε η γραμματέας μου θέλετε να φροντίσω με τον τρόπο μου να ανακοινώσω κάτι στην μικρή χωρίς να την στενοχωρήσω έτσι;" τον ρώτησα  απόλυτα σοβαρά.. Γενικά έχω μάθει στον χώρο της δουλειάς μου να είμαι σοβαρή και δεν πρόκειται να αφήσω κανέναν εγωιστή άντρα να με επηρεάσει.

" Ναι ακριβώς έτσι ,συγκεκριμένα θα ήθελα να της πείτε τον λόγο για τον οποίο δεν είναι η μαμά της μαζί μας"σε αυτά τα λόγια μπόρεσα να διακρίνω πολλά διαφορετικά συναισθήματα να τον διακατέχουν. Τα μάτια του είχαν πάρει ένα σκούρο χρώμα ενώ σε αυτά καθρεφτιζόταν ο πόνος που ένιωθε.

" Ο οποίος είναι; "τον ρώτησα και αμέσως το ύφος του άλλαξε σε θυμωμένο και σκληρό. Ήμουν σίγουρη ότι η συζήτηση αυτή τον πλήγωνε όμως δεν μπορούσα να το αποφύγω. Έπρεπε να κάνω σωστά την δουλειά μου.

"Αυτό δεν σας αφορά ούτε είναι στην δική σας αρμοδιότητα γι'αυτό μην ανακατεύεστε"μου είπε ανεβάζοντας τον τόνο της φωνής του κι εγώ άρχισα να εκνευρίζομαι με την συμπεριφορά του. Τώρα θα δεις Παπαδόπουλε!!!

"Ακούστε να δείτε κύριε Παπαδόπουλο. Πρώτον εδώ μέσα είναι γραφείο και θα ήθελα να κρατάτε τον τόνο της φωνής σας χαμηλό και δεύτερον από την στιγμή που ήρθατε εδώ για να πω την αλήθεια στην μικρή πρέπει να γνωρίζω τι συνέβη. Πιστέψτε με δεν έχω σκοπό να μάθω τα οικογενειακά σας πέρα από επαγγελματικούς λόγους έγινα κατανοητή; "ρώτησα έχοντας ένα αυστηρό βλέμμα που δεν σήκωνε αντιρρήσεις ..  Μου είχε τονώσει τα νεύρα όλη αυτή την ώρα...
Με εκνευρίζει η συμπεριφορά του. Νομίζει ότι πρέπει να κάνουμε πάντα ότι μας προστάζει.

" Πολύ καλά. Με την γυναίκα μου στην διάρκεια της εγκυμοσύνης είχαμε κάποια μικροπροβλήματα και με το έμβρυο αλλά και στον γάμο μας όμως ήμασταν αγαπημένοι. Αφού γεννήθηκε όμως η Μελίνα ,δεν ασχολιόταν σχεδόν καθόλου μαζί της πάρα μόνο εγώ.. και έτσι μια μέρα μας παράτησε κι έφυγε να ζήσει την ζωή της"είπε ψιθυριστά την τελευταίο φράση σαν να το έλεγε στον εαυτό του για να το εμπεδώσει και έπεσε σε ένα λύθαργο των σκέψεων του

"Πολύ καλά μην ανησυχείτε καθόλου θα φροντίσω να της το πω όσο πιο ομαλά μπορώ" του είπα και μόλις άκουσε την φωνή μου ξύπνησε από τις σκέψεις που τον κατέκλυσαν και με κάρφωσε με αυτά τα όμορφα μάτια

"Χαίρομαι.. Λοιπόν όσον αφορά τις συνεδρίες θα προτιμούσα αν γίνεται να πραγματοποιούνται  στο σπίτι μας ώστε να είναι σε ένα περιβάλλον οικείο γιατί δυσκολεύεται να ανοιχτεί"

"Ναι φυσικά νομίζω ότι για αρχή θα μπορούσαμε να το δοκιμάσουμε όμως αργότερα θα ήθελα μερικές από τις συνεδρίες να γίνονται εδώ ώστε να δω πως αντιδράει στις αλλαγές περιβάλλοντος"

" Εντάξει λοιπόν.. Χάρηκα για την συνεργασία "μου είπε ενώ έτεινε το χέρι του για χειραψία .πωωω πως φαίνονται ετσι οι φλέβες ....Ιφιγένεια συγκεντρώσου λέμε!!

" Κι εγώ χάρηκα κύριε Παπαδόπουλε. Η πρώτη συνεδρία ,σας βολεύει αύριο στις 17:00;"τον ρώτησα κοιτώντας την ατζέντα μου

" Ναι νομίζω είναι εντάξει. Θα αφήσω την διεύθυνση στην γραμματέα σας"

" Φυσικά καλή σας μέρα" του είπα ενώ τον συνόδευα προς τον χώρο αναμονής που μας περίμενε η μικρή Μελίνα με την Μαρία

" Λοιπόν Μελίνα βάλε μπουφάν και φεύγουμε" τις είπε δίνοντας της το μπουφάν

" Μα βρε μπαμπά εσύ μίλησες με την κυρία Ιφιγένεια εγώ όμως όχι "
απάντησε κάνοντας με να χαμογελάσω

"Η κυρία Ιφιγένεια θα έρθει αύριο το απόγευμα στο σπίτι να μιλήσετε" της είπε και τότε η μικρή γύρισε και με κοίταξε με αυτά τα μεγάλα ματάκια και μου είπε

"Αλήθεια θα έρθετε αύριο; "

" Ναι γλυκιά μου"

" Ωραία θα σας δείξω και τις κούκλες μου"

"Φυσικά και θα μου τις δείξεις "της είπα κι εκείνη την ώρα ήρθε και με αγκάλιασε και αφού μου έδωσε κι ένα φιλί γύρισε στον μπαμπά της

"Άντε καλέ μπαμπά πάμε να φύγουμε γιατί νύσταξα"είπε ενώ χασμουριώταν κανοντάς μας και τους δυο να χαμογελάσουμε

" ναι πριγκίπισσα φύγαμε" της είπε γλυκά και αναρωτιόμουν πως αλλάζει αυτός ο άνθρωπος διάθεση έτσι στα ξαφνικά πολύ περίεργο
Την ώρα που έφευγαν μπαίνει μέσα στο γραφείο... Ο Άρης; τι κάνει εδώ;

" Γειά σου κοριτσάρα καλημέρα τι κάνεις;" με ρώτησε έχοντας αυτό το πολύ ώριμο ύφος δικηγόρου

"Μια χαρά Αρούλη. Πήγαινε μέσα και περίμενε" είπα και τότε στράφηκα στον  Παπαδόπουλο ο οποίος κοιτούσε εξεταστικά τον Άρη.. Α καλά ο διπολισμός που σας έλεγα..

"λοιπόν κύριε Παπαδόπουλε ,Μελίνα τα λέμε αύριο"

"Ναι ναι αντίο κυρία Αναγνώστου" αποκρίθηκε  κοιτώντας με έντονα στα μάτια για λίγα δευτερόλεπτα και έφυγαν.. Τι να πω μυστήρια πράγματα....

Γειά σας αστεράκια μου!!τι κάντε; χριστουγεννιάτικος καιρός σήμερα...
σε εσάς χιονίζει;
Λοιπόν... είδαμε και τον λόγο της επίσκεψης  του Στέφανου..
Τι γνώμη αποκτήσατε για τον Στεφανάκο;
Τα λέμε στο επόμενο❤❤💙