Ιφιγένεια
Εκείνο το βράδυ έκανα τον πιο γαλήνιο ύπνο μετα από χρόνια.Είχα ξεχάσει τι σήμαινε ξεγνοιασιά. Μπορεί στους άλλους να έδειχνα την χαρούμενη Ιφιγένεια όμως όταν γυρνούσα σπίτι επέστρεφα ξανά στην θλιμμένη μου μορφή. Το πρωί ενώ κοιμόμουν ένιωσα το κρεβάτι να κουνιέται και άκουσα φωνές. Άνοιξα τα μάτια και είδα την Μελίνα να χοροπηδάει στο κρεβάτι και να μας φωνάζει να ξυπνήσουμε

"Ξυπνήστε... Ξυπνήστε" είπε ενώ συνέχιζε να χοροπηδάει. Τότε ξύπνησε και ο Στέφανος που την κοίταξε ξαφνιασμένος με αυτό σέξυ μισονυσταγμένο του βλέμμα.
'Αχα ,ώστε το παραδέχεσαι ότι είναι σέξυ'
'Μπα εμφανίστηκες; καιρό είχες'
'Ναι ήμουν στις Μπαχάμες με τον Αγαμέμνονα'
'Αα μάλιστα... Καλά περάσατε;'
'Μμμ τέλεια'
'χαίρομαι'
'Ωπ ξεφύγαμε από το θέμα μας, νομίζεις ότι θα μου την γλυτώσεις αλλά όχχχιιι'
'Πφφφ ποιός εγώ; ούτε καν '
'Ναι καλά ,κοίτα κάτι ματάκια, κάτι χειλάκια γλυκά σκέτη κόλαση '
' Εεε εντάξει δεν λέει και πολλά '
'Τι λες καλέ κοίτα και το six pack που έχει '
'ιιι κοιμήθηκε χωρίς μπλούζα χτες γι αυτό ζεστενόμουν '
'Ααχαα το παραδέχτηκες'
'Όχι βέβαια ,εννοούσα από την θερμότητα που εκπέμπει το σώμα του'
'Μάλιστααα... Δηλαδή δεν σε πειράζει που σε κατάλαβε ότι τόση ώρα τον κοιτάζεις σαν αρπακτικό '
'Όχι βεβαι-τιιιιι Houston we have problem... Ρεζίλι έγινα πάλι '
'Εεε καλά πρώτη φορά είναι '
'Σκάσε εσύ '

Διέκοψα την συζήτηση με την Κατίνα και τον είδα να με κοιτάει με ένα πονηρό χαμόγελο αφού κατάλαβε ότι τον χάζευα τόση ώρα. Τράβηξα το βλέμμα μου από το δικό του και γύρισα προς την μικρή που είχε ξαπλώσει ανάμεσα μας.

"Μικρό ζιζάνιο ξύπνησες κιόλας;" είπα ενώ την κοιτούσα χαμογελώντας. Αυτήν με κοίταξε λες και είχε κάνει κάποια αταξία

"Εε ναι δεν νύσταζα άλλοοοοο" είπε με ένα χαμόγελο

"Και είπες να κάνεις τον ταρζάν πρωί πρωί" σχολίασε ο Στέφανος

"Καλέ μπαμπά είσαι χαζός ο ταρζάν είναι αγόρι εγώ είμαι κορίτσι" είπε και γέλασα ενώ ο Στέφανος έκανε τον θυμωμένο

"Ώστε λες τον πατέρα σου χαζό... Ωραία Μελίνα θα δεις εσύ τι έχεις να πάθεις.... Θα τιμωρηθείς. "είπε ενώ την πλησίαζε.. Με κοίταξε και αμέσως κατάλαβα τι ήθελε να κάνουμε. Πλησίασα κι εγώ και αμέσως αρχίσαμε να την γαργαλάμε...

"Χαχχαχα μπαμαπχαχαχα ιφιγενχαχαχνεια μην χχαχα"την αφήσαμε και την πήραμε αγκαλιά. Χαμογέλασα στην εικόνα μας. Ήμασταν σαν οικογένεια. Κοίταξα τον Στέφανο και κατάλαβα ότι με κοιτούσε ήδη. Δεν ήθελα να δώσω καμία απάντηση στην ερώτηση που μου έκανε με το βλέμμα του και έτσι πετάχτηκα από το κρεβάτι και χτυπώντας παλαμάκια είπα

"Λοιπόν λοιπόν ώρα για πρωινό. Σήμερα θα σας μαγειρέψω εγώ" είπα και άκουσα τον Στέφανο να ψιθυρίζει

"Ώχχ δηλητηρίαση θα πάθουμε" και η μικρή κρυφογελούσε. Εγώ το άκουσα και αφού τον στραβοκοίταξα του είπα

"Εσένα δεν θα σου φτιάξω και θα μείνεις νηστικός "είπα δήθεν απειλητικά

"Όχχιιι Ιφιγένεια μην σώζεις εμένα.. Σώσε το παιδί μου εγώ ας δηλητηριαστωω"είπε θεατρικά και εγώ του πέταξα ένα μαξιλάρι ενώ η μικρή γελούσε πολύ

"Καλά μην φάτε εγώ φεύγω" είπα ενώ έκανα την θυμωμένη.

Να δούμε ποιος θα γελάσει τώρα. Μόλις το άκουσαν αυτό σηκώθηκαν και ήρθαν προς το μέρος μου που εγώ δήθεν έψαχνα τα ρούχα μου.

"Βρε Ιφιγένεια πλάκα κάναμε.. Ιφιγένεια Ιφιγενειούλα έλα βρε" είπε ο Στέφανος προσπαθώντας να με μεταπείσει ενώ η μικρή είχε αγκαλιάσει τα πόδια μου για να μην μπορώ να φύγω

"Ναι Ιφιγένεια σε παρακαλώ δεν θα αφήσω τον μπαμπά να το ξανακάνει σε παρακαλώ" είπε ενώ ήταν έτοιμη να κλάψει. Γύρισα προς το Στέφανο

"Το έχεις ακούσει το ρητό οφθαλμός αντί οφθαλμού;" του είπα και του έκλεισα το μάτι ενώ κατευθύνθηκα προς την κουζίνα. Μόλις συνειδητοποίησε  τα λόγια μου άρχισε να με ακολουθεί λέγοντας

"Για έλα πίσω μικρή καταστροφή δηλαδή με κορόιδεψες..." είπε με ένα μπερδεμένο ακόμα βλέμμα

"Αργείς αλλά τα πιάνεις "είπα εγώ κοροϊδευτικά ενώ ξεκίνησα να κάνω κρέπες και βάφλες. Κάποια στιγμή αισθάνομαι κάποιον να με σηκώνει και να με βάζει στον πάγκο. Εγώ από την τρομάρα μου τσίριξα.. Μου έκλεισε το στόμα με το χέρι του και με κοίταξε στα μάτια

"Πάντα φασαρία προκαλείς.. Κάτι πρέπει να κάνω για μην κάνεις φασαρία δεν νομίζεις;" είπε με ένα πονηρό χαμόγελο όμως δεν κατάλαβα τι-ιιι να με φιλήσει εννοούσε.
'Αχ ναι'
'Τι αχ ναι καλέ εμένα με ρώτησες;'
'Σιγά μην σε ρωτήσω αφού θες'
'Δεν θέλω'
'Ναι καλά αφού είμαι η φωνούλα σου άρα ξέρω και τις επιθυμίες σου και τις ενδόμυχες σκέψεις σου'
'Κακό αυτό'
'Εεμ τι να κάνουμε έτσι είναι η ζωή' επέστρεψα στο φατσάκι με το πονηρό χαμόγελο που το κοιτούσα τόση ώρα λες και είναι σοκολάτα

"Όχι μια χαρά είμαι... Έχω και πολύ ωραία φωνούλα ,δεν χρειάζεται καλέ τώρα μην κουράζεσαι" είπα μπας και το σώσω. Συνέχισε να με κοιτάει έχοντας ένα μειδίασμα

"Ναι πολύ καλή φωνή σαν σειρήνα περιπολικού ακούγεσαι" είπε κοροιδευτικά κι εγώ τον κοίταξα παραπονιάρικα

"Α αα κι άλλη προσβολή σήμερα.. Εντάξει ήξερα ότι εισαι ξινός αλλά όχι και τόσο "είπα ενώ χαμογέλασα νικητήρια όταν τον είδα να συνοφριώνεται

"Είμαι εγώ ξινός; "ρώτησε θιγμένος

"Μμμμ.. Και ξινός και αλαζόνας και σπαστικός"

"Αααα όλα τα ωραία τι καλά. Μάλλον όμως σου ξέφυγε το κούκλος "

με ειρωνεύτηκε  ή είναι η ιδέα μου τώρα;

χα δεν ξέρεις που έχεις μπλέξει Στέφανε.

Έκανα ότι σκεφτόμουν και αναφώνησα λες και ανακάλυψα την λύση σε άσκηση φυσικής πράγμα αφύσικο αλλά δεν πειράζει. Με κοίταξε με απορία.

"Κοίτα σαν τον Christian Grey δεν είσαι. Βέβαια... ζητάω και πολλά γιατί έχεις και μια ηλικία αλλά δεν βαριέσαι μωρέ καλός είσαι κι εσύ" είπα δήθεν αδιάφορα και αυτός με κοίταξε ενώ είχε αρχίσει να κοκκινίζει επικίνδυνα.

Μαμά μου σφαγμένη θα με βρείτε .
Μετά επαναφέρθηκε στο κανονικό αλαζονικό ύφος του.

Καλά αυτός ή τρελός είναι ή διπολικός. Πρέπει να ψάξω το ιστορικό του μια μέρα και να του κάνω μια συνέδρια για να βγάλω πόρισμα. Βέβαια αν κατάλαβα καλά κάτι σκέφτηκε και αυτό είναι που με φοβίζει

"Ώστε σαρέσει ο Grey μικρή.. Μπορεί εκτός από ομορφιά να έχει φήμη και σε άλλο τομέα αλλά στον συγκεκριμένο δεν πιάνει μία μπροστά μου.. Άμα θες μπορώ να σου το αποδείξω" είπε ενώ με είχε στριμώξει τελείως στον πάγκο. Ήταν τόσο κοντά μου που το άρωμα του είχε ξυπνήσει όλες μου τις αισθήσεις και αυτό δεν είναι κάλο. Πρέπει να διατηρήσω την αυτοσυγκράτηση μου.

Επίπεδο Ιφιγένεια.

Πήρα μια βαθιά ανάσα και στράφηκα σε αυτόν .

"Όχι ευχαριστώ δεν χρειάζομαι αποδείξεις από την στιγμή που δεν έχω εγκρίνει τον Grey. Τον δοκιμάζω και τα ξαναλέμε" είπα και τον άφησα άναυδο.

Χα Ιφιγένεια - Στέφανος 1-0.

Του έκλεισα το μάτι για να τον αποτελειώσω ενώ ξεκίνησα να προχωράω προς την σκάλα. Με την άκρη του ματιού μου παρατήρησα ότι ακόμα δεν είχε κουνηθεί. Κάποια στιγμή γύρισε προς την κατεύθυνση που έφυγα και μου φώναξε.

"Εσύ πως έγινες ψυχολόγος είπαμε; μήπως τζάμπα έφερα το παιδί μου σε εσένα;" είπε με ειρωνικό τόνο. Εγώ διέκοψα για λίγο την διαδρομή μου και γύρισα σε αυτόν με ένα αινιγματικό βλέμμα και του είπα .

"Αυτό νομίζω μόνος σου θα το καταλάβεις" και έφυγα.

Καλά τον είχα κάνει τόσο μπερδεμένο λες και έλυνε τον κύβο του Rubic.

Έτσι μπράβο για να μάθει να προσπαθεί να με φέρει σε αμηχανία.

Ήταν καιρός να μάθει ότι κάποιες φορές η ζωή είναι σαν την ρόδα....

Γυρίζει...

Γειά σας αστεράκια! !!
Είδαμε μια πιο παιχνιδιάρικη πλευρά των πρωταγωνιστών.
Τι λέτε τον πέτυχε τον σκοπό της η Ιφιγένεια;
Θα παραμείνει έτσι η σχέση τους ή όλα θα ανατραπούν;😈😈
Αναμονή μέχρι το επόμενο.
Περιμέμω τα σχόλια σας και κανένα αστεράκι..
Φιλάκια!!!!