Ιφιγένεια

Επέστρεψα στο γραφείο μου εμφανώς μπερδεμένη από την συνεχόμενη αλλαγή συμπεριφοράς του. Εκεί βρήκα τον Άρη.

"Τι έγινε Αρούλη δεν έχεις τι να κάνεις και είπες να πας  στην αδερφούλα για να την εκνευρίσεις;" τον ρώτησα με την ειρωνεία να ξεχειλίζει σε κάθε μου λεξη

"Τι έγινε μικρό νευράκια πρωί πρωί;"

"Ναι νεύρακια υπάρχει κανένα πρόβλημα; "

" Πω πω καλά δεν ξαναμιλάω.. Αα ποιος ήταν ο κύριος που έφυγε με το γλυκό το κοριτσάκι; "με ρώτησε έχοντας σηκωμένο το φρύδι

"Πρώτον ήταν πελάτης και δεύτερον δεν καταλαβαίνω προς τι αυτό το ύφος έγινε κάτι; "τον ρωτάω με ύφος

" Α-α-α δεν ξέρω εσύ θα μου πεις τι συμβαίνει με αυτόν τον κύριο.. "είπε αφήνοντας υπονοούμενα

" Τίποτα απλά σήμερα ήταν η γνωριμία μαζί τους. Όμως το πρωί που πήγα να πάρω καφέ συγκρουστήκαμε με αποτέλεσμα να χυθεί όλος ο καφές πάνω του. Εε και μετά λογομαχήσαμε και όταν ήρθε εδώ είχαμε αρχικά και οι δύο επιθετικοί στάση. Ειδικά αυτός ένα ειρωνικό χαμόγελο το οποίο μου ήρθε να του το αφαιρέσω με μία ωραία μπουνιά"του είπα έχοντας στο νου μου το χαμόγελο του.

Αχχ ένα χαμόγελο φωτεινό που έχει ο άτιμος!! Σου χαμογελάκι γελάει και σε στέλνει στον παράδεισο... Μόλις μου χαμογέλασε η καρδιά μου ξαφνικά έχασε έναν χτύπο. Οχι Ιφιγένεια... Είναι πληγωμένος όπως και εσύ... Δεν θες να μπλέξεις σε τέτοιες καταστάσεις!!

Τις σκέψεις μου διέκοψε η φωνή του Άρη και αμέσως τον κοίταξα εκνευρισμένη.

"Ρε κοτόπουλο ζεις..."

"Τι  θες ρε και φωνάζεις σε ακούω"του απάντησα εκνευρισμένη

"Εεε τι να μην φωνάζω ρε αφού σου μιλάω και δεν μου απαντάς.
Τι σκέφτεσαι ή για να είμαι πιο ακριβής ποιον σκέφτεσαι;" με ρώτησε αφήνοντας ένα χαχανιτό

"Αρούλη βγάλε τον σκασμούλι και πες μου για ποιο λόγο ηρθες"

" Πω πω στρίγγλα, ούτε μια πλάκα δεν μπορούμε να σου κάνουμε. Τέλος πάντων  ήρθα για να σου πω να βγούμε το βράδυ σε ένα μπαράκι εγώ εσύ και το νέφος "

" Ναι  καλά βαριέμαι" είπα έχοντας έναν τόνο βαρεμάρας

" Δεν  θυμάμαι να σε ρώτησα απλά στο ανακοινώνω για να πάρεις την Νεφέλη"μου είπε με αυστηρό τόνο

" Α να σου πω αυτά στο δικαστήριο όχι σε εμένα"του είπα αλλά με ένα δολοφονικό βλέμμα από εκείνον σταμάτησα. Νευρίασα και του γύρισα πλάτη . Αυτός ξεφύσηξε και ήρθε και με πήρε αγκαλιά από πίσω και μου είπε

" Βρε αγάπη μου εγώ για σένα το κάνω δεν γίνεται να κλείστεις όλη σου την ζωή μέσα. Είσαι μικρή ακόμα.. ζήσε, διασκέδασε, μην εγκαταλείπεις "
Τότε εγώ νευρίασα και ξέσπασα

"Δεν μπορώ άλλο. Δεν μπορείτε να καταλάβετε ότι εγώ δεν θα ξανά είμαι ποτέ καλά; . Είναι αδύνατον ότι και να κάνετε. Με το ζόρι συνεχίζω την καθημερινότητα μου. Είναι πολύ δύσκολο και εσείς αντί να με καταλάβετε με δυσκολεύετε περισσότερο" είπα ενώ έκλαιγα με λυγμούς

Τότε ο Άρης με παίρνει αγκαλιά και μου χαϊδεύει τα μαλλιά λέγοντας μου πως όλα θα πάνε καλά.. Καθίσαμε για λίγο έτσι μέχρι να ηρεμίσω.. Όταν σταμάτησα να κλαίω, πήρα το τηλέφωνο στα χέρια μου και πήρα την Νεφέλη

" Έλα Νεφέλη" είπα εγώ προσπαθώντας να ακουστώ χαρούμενη

"Έλα Ιφιγένεια μου τι κάνεις;"

"Καλά να σου πω. Τι ώρα τελειώνεις την βάρδια;"

"5 γιατί;"

"Ωραία πας σπίτι , κάνεις μπάνιο, παίρνεις ρούχα και έρχεσαι να ετοιμαστούμε γιατί στις 10 θα βγούμε με τον Άρη" είπα  και της το έκλεισα κατευθείαν και μόλις το άκουσε ο  Άρης έλαμψε το πρόσωπο του και άρχισε να με φίλα και μου είπε "Αυτό είναι το κορίτσι μου.. Λοιπόν φεύγω έχω δίκη τα λέμε το βράδυ"και αφού μου έδωσε ένα φιλί έφυγε
Αντε να δούμε τι θα γίνει το βράδυ!

Στέφανος

Μόλις φύγαμε από την Ιφιγένεια η Μελίνα δεν σταμάτησε να μου μιλάει για αυτή
"Μπαμπά είδες τι καλή   και όμορφη που είναι η κύρια Ιφιγένεια; "

" Ναι κοριτσάκι μου πολύ Καλή"ειδικά όταν αρχίζει να σε βρίζει συμπλήρωσα απο μέσα μου

'Μα γιατί αφού είναι  σέξι όταν θυμώνει' πετάχτηκε το υποσυνείδητο
'Ναι τι να  σου πω ρε Αγαμέμνονα... που το είδες το  σέξι; '
' Ναι γιατί δεν σε είδα πώς την καρφώνες με τα μάτια σου'
'Άσε ρε... τι βλακείες λες; '
' Εγώ λέω βλακείες ; αφού ήταν πανέμορφη '
' Χα. Χα. Χα αυτήν πανέμορφη;;καλό αστείο.. '
'Τι γελάς ρε είχε ένα σώμα κόλαση και ένα χαμόγελο όταν μιλούσε με την μικρή πανέμορφο'
'Ναι καλά ότι πεις '
Σταμάτησα την συζήτηση με το υποσυνείδητο όταν κατάλαβα ότι έφτασα στο σπίτι. Μπήκαμε μέσα και πήρα τηλέφωνο τον Δημήτρη για να τού πω ότι δεν θα πάω στην εταιρεία

"Έλα Μήτσο"
"Που' σαι ρε όλη μέρα; "
"Τώρα γυρίσαμε με την Μελίνα από την Ψυχολόγο"
"Α ναι και πως τα πήγε; "
"Υπέροχα. Την λάτρεψε"
"Πλάκα κάνεις" είπε γιατί ξέρει ότι η Μελίνα δεν ανοίγεται σε άτομο που δεν το ξέρει
"Καθόλου μέχρι και αγκαλιά την πήρε"
" Αα καλά κάνει θαύματα η κοπέλα, λες να κάνει και αλλού; "λέει ο πανηλίθιος φίλος έχοντας ένα πονηρό ύφος
" Σκάσε ρε  "
" Καλά ρε. Να σου πω θα βγούμε το βράδυ;"
"μπα βαριέμαι"
"Έλα ρεεε"
"Πφφ καλά στις 9:30 στο epic; "
" Ναι bye"
Είπε και το έκλεισα. Πήγα έκανα ένα μπάνιο και άρχισα να ετοιμάζομαι. Η νύχτα θα είναι μεγάλη σήμερα.
Μετά από δύο ώρες έφτασα στο μαγαζί. Βρήκα τον Δημήτρη και αφού παρήγγειλα ένα ουίσκι με πάγο άρχισα να του λέω πώς έπεσε η μικρή πάνω μου το πρωί
"Πάψε ρε.. σου την είπε άγρια η μικρή" είπε και άρχισε να γελάει

"Άσε ρε και όταν μου ζήτησε τον λόγο που πρέπει να πει στην Μελίνα πως  η μητέρα της δεν θα είναι μαζί μας, εγώ την απόπειρα και, τη είπα, να μην μπλέκεται στα οικογενειακά μου  και αυτήν μου απάντησε με άκρως επαγγελματικό ύφος ότι δεν είναι χώρος να φωνάζω και ότι από την στιγμή που ζήτησα την βοήθεια της πρέπει να την αφήσω να κάνει την δουλειά της και να της απαντάω σε ότι με ρωτάει"του είπα ενώ αυτός είχε σκάσει στα γέλια
" Ρε μαλακά καλά σου είπε η κοπέλα δεν έπρεπε να της φωνάξεις " μου είπε κοιτώντας με επικριτικά.

"Εντάξει ρε έκανα λάθος που ξέσπασα πάνω της άμαν."

"Καλό κομμάτι ; "

" Εε μην φανταστείς πολλά άλλα έτσι κι αλλιώς πρέπει να είναι σε σχέση γιατί ήρθε ένας όταν φεύγαμε και την είπε κοριτσάρα και αυτήν  Αρούλη"ειπα έχοντας μια ξυνισμένη έκφραση

"Τσιμπήθηκες με την μικρή ρε; "με ρώτησε με πονηρό ύφος

"Πας  καλά ρε.. εγώ με αυτήν που μου σπάει τα νεύρα;; "

" Καλαααα"

" Καλάθια Δημητράκη συζήτηση τέλος" και εκεί που πάω να γυρίσω να ξαναπαραγγείλω είδα κάτι που με εξέπληξε...