Τρεις ημέρες και τρεις νύχτες είχαν κυλήσει. Συνολικά. Δύο σώματα μουδιασμένα από την πραγματικότητα που τους είχε χτυπήσει την πόρτα ετοιμάστηκαν βουβά το πρωινό εκείνο της επιστροφής. Η Έλλη με ένα σφίξιμο στο στήθος , επώδυνο και βασανιστικό. Ο Νιζάρ με ένα κεφάλι που πόναγε απίστευτα μπερδεμένο.

-«Έτοιμη;» η μόνη κουβέντα που αντάλλαξαν από τη στιγμή που σηκώθηκαν από το κρεβάτι και από ένα βασανιστικό γρήγορο, αγωνιώδες σμίξιμο.

Έγνεψε με τη σειρά της καταφατικά. Δεν ήξερε αν μπορούσε να μιλήσει δίχως να φανερώσει την στενοχώρια της.

Λίγο πριν βγουν από το αντίσκηνο που τους φιλοξένησε αυτές τις μέρες ένιωσε το σώμα του Νιζάρ να σταματά απότομα και να γυρνάει προς το μέρος της.

-«Δεν θα ξεχάσω ποτέ.» ακούστηκε να λέει με την στεντόρεια φωνή του. Η Έλλη  απλά έσκυψε το κεφάλι στα λόγια του. Βιάστηκε να σκύψει το κεφάλι για να μην καταφέρει ο Νιζάρ και δει τα μάτια της να βουρκώνουν. Αυτές οι τρεις μέρες και νύχτες ήταν κάτι περισσότερο από σκέτο ερωτικό σμίξιμο για εκείνη και το ήξερε. Είχε καψαλίσει την καρδιά της ανεπανόρθωτα.
Τον ένιωσε να προχωράει μπροστά βγαίνοντας έξω, στον ήδη καυτό πρωινό ήλιο της Ανατολής και τον ακολούθησε με τα χείλη ερμητικά σφικτά και τα δόντια καρφωμένα σχεδόν  πάνω στην σάρκα τους. Χρειαζόταν δύναμη για να μη του  φωνάξει το τι είχε συντελεστεί μέσα στα κατάβαθα της ψυχής της. Ότι άθελα του , εκτός από το κορμί της που του δινόταν και αυτός το δεχόταν πρόθυμα αυτές τις μέρες είχε δεχθεί δίχως να το γνωρίζει εκείνος και την καρδιά της.

Επιβιβάστηκαν σε ένα μαύρο, τζιπάκι που οδηγούσε κάποιος άλλος. Δεν ζήτησε λεπτομέρειες ούτε τις είχε ανάγκη.
Το μυαλό της ακολουθούσε ένα δικό του , δαιδαλώδες μονοπάτι και έψαχνε αγωνιωδώς την διέξοδο.

Αν του ομολογούσε ότι ήταν αδελφή του Λούκας και όχι σύζυγος του τι θα κέρδιζε από την στιγμή που η μέλλουσα σύζυγος του τον περίμενε στα βασιλικά διαμερίσματα και σχεδόν όλη χώρα προετοιμαζόταν για το επικείμενο γάμο τους; Φυσικά για τρεις μέρες και νύκτες δεν θα διακινδύνευε ο μέλλων σουλτάνος αυτής της χώρας το μέλλον του Ομάν .

Και τότε ξεκάθαρα είδε ποια ήταν η θέση της στη ζωή του. Αν φυσικά της ζητούσε να συνεχιστεί αυτό μεταξύ τους.
... Μια παλλακίδα από τι τόσες .
Μια από τα πάμπολλες γυναίκες του χαρεμιού  που εκείνος ικανοποιούσε  την δίψα του. Τίποτα περισσότερο.

Και το μονοπάτι που ακολουθούσε προσηλωμένη σιωπηλά, τελείωσε αφήνοντας την στην εξώθυρα του. Και ας μην ήταν λουσμένη με φως ζεστό και δυνατό αλλά την οδήγησε σε μια έξοδο σε μια φθινοπωρινή μέρα, μουντή και συννεφιασμένη.

Άφησε το αέρα από τα πνευμόνια της να βγει αργά. Θα έφευγε από εκεί όσο γινόταν πιο γρήγορα.  Ίσως μετά από χρόνια να τον ευγνωμονούσε που της έδειξε αυτή τη μαγευτική πλευρά του έρωτα. Όχι όμως τώρα. Ακόμη ήταν νωρίς.

Τέλος. Δεν θα τον ξεχνούσε ποτέ.

Εκείνος.... Εκείνος την κοίταγε που σκεφτική είχε γύρει το κεφάλι της στο τζάμι του παραθύρου και κοίταγε με απλανές βλέμμα έξω. Του έλειπε η αίσθηση του κεφαλιού της να ακουμπάει πάνω στον ώμο ή στο στήθος του και την κοίταξε νιώθοντας μια θλίψη να τον διαπερνάει και να εγκαθίσταται στο στήθος του. Το μυαλό του κουβάρι και έπιασε ένα από τα νήματα κάνοντας μια προσπάθεια να βρει την άκρη και να διαλευκάνει αυτό που συνέβαινε ανάμεσα τους.

Είχε κάνει λάθος και τώρα το αναγνώριζε. Ήταν αστείο που νόμισε ότι θα του έφτανε να την έχει  μερικές  μέρες και νύχτες! Ολόκληρη ζωή μαζί της και πάλι μικρή του φάνταζε. Αλλά παρόλα αυτά έπρεπε να βρει μια λύση.

Κανένα πρόβλημα δεν υπάρχει δίχως τη λύση του. Αυτό το πίστευε ακράδαντα.

Ε και που ήταν παντρεμένη; Θα χώριζε. Και εκείνος θέλοντας να διαφυλάξει την ενότητα και την ομόνοια στην χώρα του θα προχωρούσε σε γάμο με την Αίσα όπως όρισε ο πατέρας του και οι νόμοι. Πρώτη σύζυγο θα την έκανε όπως όφειλε. Θα κοιμόταν μαζί της στις γόνιμες μέρες που θα του επεσήμανε ο γιατρός της βασιλικής οικογενείας μέχρι να φυτέψει τον σπόρο του μέσα της.
Η Έλλη θα δεχόταν να γίνει δεύτερη σύζυγος του. Ποτέ δεν είχε σκεφτεί ότι θα έκανε χρήση του νόμου του Ισλάμ και θα έπαιρνε περισσότερες από μια συζύγους. Αλλά τώρα το είχε ανάγκη. Θα γινόταν δεύτερη σύζυγος του και θα κοιμόταν μαζί της για τα υπόλοιπα βράδια της ζωής του. Του ήταν πολύτιμη για να την αφήσει να φύγει.
Ήταν πανέξυπνη επιχειρηματίας, δραστήρια , ακούραστη, χαμογελαστή και περίεργη. Και η χημεία ανάμεσα τους απίστευτη. Θα ήταν η τέλεια σύντροφος για εκείνον τόσο τη μέρα όσο κι τη νύχτα.
Όσο για τον εκρηκτικό της χαρακτήρα κάπως θα τον χαλιναγωγούσε. Θα την δάμαζε.
Και ας το διαζύγιο της με τον Λουκά θα έφερνε σε ρήξη την συνεργασία τους. Που ήταν πολυτιμότατη για την εξέλιξη της χώρας του. Θα έκανε άλλη συνεργασία με άλλη εταιρεία. Και ας έπαιρνε άλλο τόσο χρόνο μέχρι να υλοποιηθεί .

Στην σκέψη του αυτή μια φλέβα άρχισε να πάλλεται με μανία στο λαιμό.

Δεν γινόταν η χώρα του για μια γυναίκα να μείνει περισσότερο στάσιμη. Τα έσοδα από την νέα συνεργασία θα ενίσχυαν το πλούτο της χώρας του και θα διευκόλυναν την καθημερινή ζωή των πολιτών της. Νέα σχολεία, νοσοκομεία, πανεπιστήμια και ξενοδοχειακές μονάδες που ήταν απολύτως  αναγκαία θα ανεγερθούν.

Μα τι κουταμάρες σκεφτόταν; !

Ωραίος πρίγκιπας ήταν και ακόμα ωραίος σουλτάνος θα γινόταν στο μέλλον όταν καθόταν για μια γυναίκα να σκέφτεται και να  διακυβεύει το μέλλον της χώρας του!

Εκνευρισμένος απέστρεψε το βλέμμα του από πάνω της.
Η λύση ήταν μια και μοναδική. Το τέλος.

Δεν θα την ξεχνούσε ποτέ.