Κεφάλαιο 34°
°°Ισως το παρελθον για κάποιους να είναι σημαντικό μα για κάποιους άλλους, δεν είναι μόνο σημαντικό... Είναι καταστροφικό....°°
Κωνσταντινούπολη 3.5 χρόνια πριν...
"Τα διάβασες τα νέα;"
"Ναι, Κενάν... Μου φαίνεται απίστευτο ξέρεις..."
"Αν θέλεις την ειλικρινή μου γνώμη, και μένα. Δε το περίμενα... Έχω ακόμα αμφιβολίες... Μεγαλώσαμε όλοι μαζί Γιαμάν...Δε ξέρω. Δυσκολεύομαι να του κρεμάσω τα κουδούνια..."
"Κι εγώ αλλά το ένστικτο μου , δε θέλει να με βγάλει ψεύτη..."
"Σήμερα θα γίνει η δίκη σωστά;"
"Έτσι είπαν... Βέβαια η Γκιουσά που δέχθηκε την σεξουαλική επίθεση δε θα παρευρεθεί αλλά σίγουρα θα παραμείνει προφυλακιστεος μέχρι να είναι έτοιμη να καταθέσει εκ νέου.."
"Πιστεύεις πως το έκανε; Τον ρώτησα αντρικια πόσες φορές και μου το αρνήθηκε κατηγορηματικά"
"Και τι θα έλεγε;"
"Δε ξέρω Γιαμάν. Πίστευα πως σε εμάς θα έλεγε τουλάχιστον την αλήθεια..."
"Θα αρκεστω σε αυτό...Καλύτερα να αφήσουμε τη δικαιοσύνη να κρίνει και βλέπουμε... Δε θέλω να πιστέψω πως θα μας έλεγε ψέματα για κάτι τόσο σοβαρό Κενάν. Τόσα χρόνια από παιδιά ο ένας είμαστε πλάι στον άλλο..."
"Αυτό ακριβώς... Πάντως δείχνεις αρκετά καταβεβλημένος με την υπόθεση. Φταίει η Γκιουσά σωστά;"
"Και να έφταιγε θα άλλαζε κάτι;"
"Ο Μπαρίς ήξερε πως σου αρέσει αυτή η κοπέλα Γιαμάν... Για αυτό σου λέω. Δεν υπάρχει περίπτωση να τη πείραξε... Σίγουρα όλα θα είναι μια παρεξηγηση..."
"Μα γιατί να πει ψέματα; Δεν έδειχνε τέτοια γυναίκα Κενάν..."
"Το χρήμα Γιαμάν. Το χρήμα. Καμία φορά δε μπορείς να υπολογίσεις πως το βλέπει ο καθένας. Και εσύ... Τόσο καιρό σου αρέσει και δεν έκανες ποτέ ένα βήμα. Όπως και να έχει, πάλι καλά γιατί αυτό που ειπώθηκε είναι πολύ σοβαρό..."
"Θα δούμε... Πάω στην εταιρεία. Με το Μπαρίς προφυλακιστεο έχω να αντιμετωπίσω το ξεροκέφαλο το πατέρα του"
"Πάντως μια χαρά τα καταφέρατε και χωρίσατε στη μέση τις δουλειές. Άλλοι στη θέση σας θα μάλωναν εξ αρχής..."
"Το ότι κάνουμε την ίδια δουλειά δεν μου λέει κάτι. Αν θέλεις να συνεργαστείς υπάρχουν τρόποι. Το λιγότερο που μπορούσαμε να κανουμε για να είμαστε όλοι καλά, είναι να χωρίσουμε τα εδάφη στα δύο έτσι ώστε να υπάρχουν ίσα δικαιώματα στις αγοραπωλησίες. Όπως και να έχει, φεύγω... Θα περιμένω τα αποτελέσματα. Αν προκύψει κάτι ενημέρωσε με..."
*******
Το κατακάθι του καφέ είχε κάνει την εμφάνιση του και εκείνος έχοντας ένα μισοκαμμενο τσιγάρο ανάμεσα στα δάχτυλα, καθόταν σκεπτικός στο παγκάκι απέναντι από τα δικαστήρια...
Πρώτη φορά στη ζωή του, του τράβηξε το ενδιαφέρον μια γυναίκα και εκείνη με βάση το πόρισμα του δικαστηρίου, είπε ψέματα κατηγορώντας το Μπαρίς για σεξουαλική παρενόχληση και πρόθεση για βιασμό. Η Γκιουσά ούτε που φάνηκε στη δική...
Αν και πίστευε πως κάτι δε πήγαινε καλά τα στοιχεία που παρουσίασε ο δικηγόρος της οικογένειας Ουρντουκ ήταν τρανταχτά και ξεμπροστιαζαν άμεσα τη Γκιουσά για ψευδής κατηγορίες.
Αναρωτήθηκε πολλές φορές γιατί να το κάνει αυτό...
Ήταν τόσο νέα...
Τόσο όμορφη....
Μόλις είχε φτάσει στη πόλη και δυστυχώς ο Μπαρίς τον πρόλαβε και τη προσέλαβε πρώτος.
Παρόλα αυτά όμως ήταν ένας ακόμη λόγος να επισκέπτεται την εταιρεία στη Πόλη. Ίσως δε βρήκε το θάρρος να της μιλήσει για όσα ένιωθε μα δεν ήθελε να τη τρομάξει...
Ήθελε απλά να περάσουν λίγοι μήνες μέχρι να της εκμυστηρευτεί όσα νιώθει και ίσως να βρει το σθένος και το κουράγιο να τη ζητήσει σε ραντεβού.
Όλα όμως καταστράφηκαν....
Θυμήθηκε να μπαίνει σαν σίφουνας στο γραφείο του Μπαρίς ζητώντας εξηγήσεις για όσα έμαθε από τις εφημερίδες μα εκείνος του ορκιζόταν στη νεκρή του μάνα πως δε την άγγιξε και πως η μικρή τα έβγαλε όλα από το κεφάλι της.
Αυτό ήταν το πρώτο χτύπημα για το Γιαμάν...
Δε πίστευε πως ο Μπαρίς θα έλεγε ένα τόσο σοβαρό ψέμα πόσο μάλλον βάζοντας μπροστά τη νεκρή του μάνα...
Πέταξε το τσιγάρο πριν φτάσει η καύτρα στα δάχτυλα του και σηκώθηκε...
Η Γκιουσά καταδικάστηκε σε τρεις μήνες με αναστολή και της επιβλήθηκε πρόστιμο. Ο Μπαρίς δεν έκανε παραπάνω καταγγελία λέγοντας πως ήθελε να αφήσει πίσω του τα όσα έγιναν και εκείνη ήταν άφαντη. Μόνο ο δικηγόρος της παρευρέθηκε στη δική και εκείνος όμως στην ουσία αποδέχθηκε τη ποινή δίχως να φέρει αντίρρηση ζητώντας μάλιστα και συγγνώμη εκ μέρους της για αυτό το ψέμα.
Όλα ήταν περίεργα...
Μα όλα κατέληγαν σε μια κοινή λογική εξήγηση που για εκείνον δεν ήταν αρκετή...
******
Μια εβδομάδα αργότερα
"Τελικά χαμός γίνεται..." Ο Κενάν άνοιξε τη σαμπάνια και κοίταξε κάτω το χάος που απλώνονταν στο κλαμπ
"Κάτι ήξερα και επέλεξα να το γιορτάσουμε απόψε επίσημα!"
"Πως έμπλεξες έτσι ρε αδερφέ. Τέλος καλό όμως, όλα καλά..."
"Ευχαριστώ Κενάν. Ποτέ δε θα καταλάβω πως μπόρεσε η Γκιουσά να με κατηγορήσει για κάτι τέτοιο..."
Ο Γιαμάν τους άκουγε σιωπηλός. Παρατηρούσε το πρόσωπο του φίλου του σαν γεράκι.
Εξακολουθούσε να πιστεύει πως κάτι δεν ήταν σωστό ενώ η εξαφάνιση της Γκιουσά του δημιουργούσε περίεργες σκέψεις...
Δύο ώρες αργότερα ....
Αίματα....
Τα χέρια του ήταν γεμάτα αίματα και η καρδιά του ακόμα δεν είχε ημερεψει...
Ψέματα...
Χυδαία ψέματα...
Κοίταξε στο πίσω κάθισμα του αυτοκινήτου του, του Κενάν τον Μπαρίς ο οποίος ήταν αιμόφυρτος , και σφίχτηκε.
"Φτάνει Γιαμάν... Φτάνει! Ανάθεμα πρέπει να τον πάω στο νοσοκομειο!"
"Θα τον σκοτώσω σου λέω!!!"
"Αρκετά!"
"Θα τα πω όλα στους μπάτσους! Θα τον διαλύσω!!!"
"Δε μπορείς και το ξέρεις... Πάει. Τελείωσε. Η υπόθεση θάφτηκε και ξέρουμε πολύ καλά πως αν τη φέρεις στο φως κατηγορώντας τον θα βρούνε τη Γκιουσά και θα έχει φριχτό τέλος. Άστο να παει στα κομμάτια!"
"Πως μπορείς και μου ζητάς να το αφήσω; Ατιμασε μια γυναίκα που να πάρει!"
"Γιαμάν! Ηρέμησε. Ηρέμησε να χαρείς... Μείνε εδώ εντάξει; Τον πάω σε ένα νοσοκομείο και έρχομαι..."
Ο Κενάν μπήκε στο τζιπ χωρίς άλλη χρονοτριβή και σαν έμεινε μόνος κάθισε στο πεζούλι και έβαλε τα κλάματα.
Πάνω στο ποτό και πάνω στο μεθύσι ο Μπαρίς παραδέχθηκε πως της ρίχτηκε και πως επιχείρησε να τη βιάσει... Πως δε τα κατάφερε και μόλις πήγε στην αστυνομία, πλήρωσε όσο όσο για να τα κουκουλωσει όλα. Τα στοιχεία από τις εξετάσεις που έγιναν στη Γκιουσά, τις καταθέσεις της... Τα πάντα. Όντως δεν είχε ιδέα που ήταν μα έμαθε πως είχε ξενοικιασει το σπίτι της μέσα σε μια νύχτα και έφυγε από τη Πόλη.
Είπε πως το μετάνιωσε φυσικά αλλά ο Γιαμάν τον είχε ήδη γραπωσει και τον εβγαλε εκτός μαγαζιού.
Η μία γροθια διαδέχονταν την άλλη ώσπου έπεσε αναίσθητος...
Δεν ήταν μόνο το γεγονός πως τόλμησε να αγγίξει τόσο χυδαία μια γυναίκα , ήταν και το γεγονός πως ήταν ο μόνος που ήξερε ότι του άρεσε του Γιαμάν...
Με τη Γκιουσά εξαφανισμένη τα χέρια του ήταν δεμένα...
Αν δε την έβρισκε δε μπορούσε να τον κατηγορήσει και το ήξερε καλά...
Ένα πράγμα όμως μπορούσε να το κάνει και θα φρόντιζε να το κανει καλα.
Να λύσει τη συνεργασία ετών που είχαν κάνει οι πατεράδες τους και να τον σβήσει από το χάρτη....
Ένας τέτοιος άνανδρος άντρας , είχε θέση μόνο στο βούρκο και τη λασπη...
Ήξερε πως θα είχε το Κενάν στο πλευρό του. Και εκείνος θύμωσε. Κι εκείνος εξοργίστηκε. Του υποσχέθηκε να ψάξουν και να τη βρουν.
Έστω να της ζητήσουν αυτοί μια συγγνώμη και να της ζητήσουν να καταθέσει εκ νέου με εκείνους δύο πλευρό της μα ήξεραν καλά πως για να εξαφανίστηκε, δε θα ήθελε και να βρεθεί...
Έβαλε απελπισμένα τα χέρια του στο πρόσωπο πρόσωπο και αναστεναξε...
*****
Άφησε το ζαρωμένο του χέρι να αναπαυθεί στο κρεβάτι και βγήκε από το δωμάτιο. Η μάνα του περίμενε στην αναμονή με ένα καφέ στο χέρι ενώ πλάι της βρίσκονταν και ο γιατρός.
Ο Γιαμάν τους προσπέρασε και βγήκε έξω. Στόλισε στα χείλη ένα τσιγάρο και στηρίχθηκε στο τοίχο...
Όλα πήγαιναν για τα ανάθεμα...
Ένας χρόνος πέρασε κοντά και δεν κατάφεραν να εντοπίσουν τη Γκιουσά πουθενά...
Οι γονείς του πίεζαν τη κατάσταση με τη Μπαχάρ και εκείνος ένιωθε να πνίγεται...
Το σοκ που υπέστη ο πατέρας του σαν διέλυσε αξαφνα και ανευ λόγου ο Γιαμάν ένα χρόνο πριν τη συνεργασία με τους Ορντουκ , είχε ως αποτέλεσμα ένα εγκεφαλικό που του στοίχησε.
Η άρνηση του το πρωί να παντρευτεί τη Μπαχάρ, έφερε ένα ακόμα εγκεφαλικό και ο γιατρός ήταν ξεκάθαρος. Στο τρίτο δε θα άντεχε. Είτε θα έμενε φυτό, είτε θα πεθαίνει. Η μάνα του ήταν απαρηγόρητη και ο Ομέρ, στο κόσμο του...
Ο Κενάν γνώρισε μια κοπέλα πίσω στη πόλη και μάλιστα Ελληνίδα, ο Μπαρίς προσπαθούσε πάντα να του κλέψει τις δουλειές από εκδίκηση για το ξύλο που έφαγε και όλα πήγαιναν κατά διαόλου...
Ο κόμπος στο λαιμό εσφιγγε και όλα όσα περνούσαν από το χέρι του , ήταν ελάχιστα...
Ήταν λες και ο θεός του εναπόθεσε στους ώμους ένα τεράστιο βάρος...
Ένα βαρος που έπρεπε να διαχειριστεί μοναχός....
Ο γάμος με τη Μπαχάρ θα ήταν σίγουρα αναπόφευκτος ακόμα κι αν δεν έτρεφε για εκείνη ερωτικά συναισθήματα... Αυτό ήταν το μόνο σίγουρο...
******
"Δεν την αγαπάς έτσι δεν είναι;" Τον ρώτησε μιλώντας σπαστά τουρκικά και αγγλικά.
"Άλλη δουλειά δεν έχεις να κάνεις εσύ;" την ειρωνεύτηκε και η Σοφία τον κοίταξε από πάνω μέχρι κάτω
"Σε ξέρω κοντά ένα χρόνο δε θα μου πεις εσύ εμένα αν έχω να κάνω άλλη δουλειά, κατάλαβες;" Ο Γιαμάν γέλασε. Πάντα κατάφερνε με το τρόπο της να τον κάνει να χαμογελάει και κατάλαβε βαθιά την επιλογή του Κενάν να πάει κόντρα σε όλους και όλα και να την παντρευτεί. Ήξερε κάποια πράγματα για τη ζωή του και γενικά ήταν ένας άνθρωπος που για κάποιο λόγο ήθελες να ανοίξεις τη καρδια σου...
"Σοφία δεν έχω όρεξη σήμερα. Ήρθαμε να κλείσουμε την αίθουσα. Θα διαλέξεις επιτέλους μια;"
"Γιατί δηλαδή την αρραβωνιάστηκες; Ο έρωτας...."
"Δεν είναι για μένα έρωτες..."
"Αμάν μωρέ! Και να πω ότι είσαι κανένας άσχημος άντρας πάει στα κομμάτια..." ο Γιαμάν γέλασε ξανά "Γελάς γιατί μιλάω σπαστά έτσι; Μη σκας κακομοίρη μου! Θα τα μάθω φαρσί και τότε ουε και αλίμονο!"
"Μιλάω γιατί κάθε φορά χρειάζομαι λεξικό! Ελληνικά Αγγλικά τουρκικά σε μια πρόταση, και δε με λυπάσαι!"
"Δεν έχει λυπηση για σένα! Λοιπόν;"
"Τι λοιπόν;"
"Αλήθεια θα τη παντρευτείς;"
Ο Γιαμάν αναστεναξε και δεν απάντησε
"Θλίβομαι να βλέπω ανθρώπους που αγαπώ να μαραζώνουν... Αυτό είναι όλο" του δικαιολογήθηκε και εκείνος γύρισε ξαφνιασμένος προς το μέρος της "Μη με κοιτάζεις έτσι ρε γορίλα... Ναι, σαγαπαω. Είσαι κομμάτι του Κενάν και δικό μου... Τα συλλυπητήρια μου λοιπόν!"
"Ρε Σοφία!"
"Μη περιμένεις συγχαρητήρια για αυτή σου τη πράξη!"
"Ωραία στήριξη!"
"Εντάξει. Τα συγχαρητήρια μου! Και του χρόνου!"
Γύρισε και της χάρισε ένα βλέμμα τόσο όσο έπρεπε για να σωπάσει.
"Φτάσαμε. Άντε κατέβα να διαλέξεις την αίθουσα να τελειώνουμε!"
"Κριμα να μην είναι εδώ η γλυκούλα η αρραβωνιαστικιά σου που με υπερσυμπαθει για να με βοηθήσει..." Σχολίασε χαμηλά και αρπάζοντας τη τσάντα της, βγήκε από το αμάξι. Εκεί όμως που έκανε να απομακρυνθεί επέστρεφε και τον κοίταξε "Θέλω να τη παντρευτείς και από το πουθενά να έρθει ο έρωτας..." του είπε χαμηλά "Εκεί να δω τα παντελόνια σου και την απελπισία σου... Εκεί θέλω να έρθεις κοντά μου, να με κοιτάξεις στα μάτια και να μου πεις Σοφία είχες δίκιο....
"Κάνε όνειρα..."
"Ειρωνεύεσαι κακομοίρη αλλά εδώ θα είμαι και εδώ θα είσαι.... από προξενιό αγάπη δε γεννήθηκε ποτέ!" κούνησε επιδεικτικά το δάχτυλο της στη μούρη του και απομακρύνθηκε...
*****
Παρόν
"Κύριε Ορντουκ;" η Μυρσίνη μαζεύτηκε πίσω από τη πόρτα και ξεροκαταπιε.
"Μπορώ να σας βοηθήσω σε κάτι;"
"Ξέχασες να πάρεις αυτό..." Έτεινε τη παλάμη του προς το μέρος της και εμφανίστηκε εκ νέου μια κάρτα του, η οποία φυσικά δεν ήταν σκισμένη.
"Δε ... Δε νομίζω να με ενδιαφέρει κάποια δουλειά, ευχαριστώ... Καλό σας βράδυ" η Μυρσίνη έκανε να κλείσε τη πόρτα και εκείνος έβαλε το πόδι ανάμεσα αποτρέποντας τη
"Επιμένω. Σε παρακαλώ... Δεν είναι όλα αυτό που φαίνονται... Απλά κράτησε την. Ίσως κάποια μέρα χρειαστείς δουλειά... Είσαι αξιολογητρια σωστά;"
Η Μυρσίνη ξαφνιάστηκε "Οποίος ενδιαφέρεται μαθαίνει και όπως βλέπεις μπορώ να μάθω εξαιρετικά γρήγορα... Κάνουμε την ίδια δουλειά...
Απλά κρατησε τη κάρτα μου... Όσο για το αφεντικό σου, μη σε νοιάζει... Χρόνια τώρα μου κλέβει τις δουλειές. Ας του κλέψω και εγώ ένα υπάλληλο..."
"Ο κύριος Ισίκ; Να κλέψει εσάς;" απόρησε αμέσως και ο Μπαρίς γέλασε πονηρά.
"Πίσω από τη κάρτα θα βρεις μια διεύθυνση, μια ώρα και τη μέρα... Μη το πάρεις σαν ραντεβού... Αλλά θα ήθελα πολυ να σε δω... Ίσως σου λυθούν κάποιες απορίες... Για την ώρα θα σεβαστώ τη στιγμή και θα αποχωρήσω... Καλό βράδυ δεσποινίς Ασλάνογλου" η Μυρσίνη ακούγοντας τον να τη προσφωνεί και με το επίθετο της ταράχθηκε. Πιο πολύ όμως ταράχθηκε από τα λεγόμενά αυτού του άντρα. Ο Γιαμάν κλέφτης; Ήξερε καλά πως η κλεψιά ειδικά στα ακίνητα είναι άτιμη δουλειά... Είναι υποτιμητικη. Δεν τον είχε για τέτοιο άντρα στα μάτια της και τίποτα δεν έδειχνε πως του έπαιρνε τα ακίνητα...
Κοίταξε τη κάρτα...
Τη γύρισε ανάποδα και είδε μια διεύθυνση, έναν αριθμό τηλεφώνου και τα στοιχεία από ένα μαγαζί...
"Δεν υπάρχει περίπτωση να κλέβει κανένα.." το γυναικείο της ένστικτο την ανάγκασε να σκίσει τη κάρτα, να τη πετάξει στο κάδο και να κλείσει τη πόρτα πίσω της αδιαφορώντας για τα λεγόμενα του....
*****
"Θα τρελαθώ μαμά..." Έβαλε τα κλάματα και κάθισε απελπισμένα στο κρεβάτι "Ο θεός ευλόγησε αυτό το γάμο και εμείς μαλώνουμε συνεχώς! Σίγουρα φταίει που δεν μπορούμε να κάνουμε ένα παιδί. Δεν ξέρω τι να κάνω... Έχει δέκα μέρες που η συμπεριφορά του είναι πιο απότομη και κόφτη... Τι κάνω λάθος πια!"
"Σσς... Ηρέμησε κόρη μου. Ίσως δεν ήρθε η ώρα ακόμα. Γιατί δε κάνεις κάτι διαφορετικό;"
"Διαφορετικό;" ρώτησε σκουπίζοντας τη μύτη της γεμάτη παράπονο
"Αφού λείπει στη Πόλη γιατί δεν κανονίζεις τσακ μπαμ την υιοθεσία ενός μικρού παιδιού; Με τις άκρες που έχουμε θα γίνει εξαιρετικά γρήγορα και χωρίς κόπο. Έτσι θα του κάνεις έκπληξη και παράλληλα όταν θελήσει ο θεός θα αποκτήσετε και δικό σας.."
"Μα πως και δε το σκεφτηκα! Αν υιοθετήσουμε ένα παιδάκι θα το σώσουμε κι όλας! Ίσως αυτό να έχουμε ανάγκη μαμά.... Πόσο δίκιο εχεις!"
"Είδες κόρη μου; Άντε ηρέμησε τώρα. Αύριο ξημερώνει καινούρια μέρα... Σήκω, ντύσου και έλα από δω μόλις χαράξει. Έχουμε τέσσερις μέρες να το πετύχουμε και να τον κάνεις επίσημα πατέρα σαν επιστρέψει!"
🙄🙄🙄🙄🙄
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top