Γκρίν Μπέι

«Πως πήγε;» ρώτησε αδιάφορα η Μισέλ
«Δεν ήταν δύσκολο αγάπη μου. Ο Ρίτσαρντ με τη Κλάρα αύριο θα υπογράψουν τα χαρτιά και θα επιστρέψουν πίσω» την ενημέρωσε ξεδένοντας τη γραβάτα του.
«Μάλιστα. Ποιο παιδί πήραν;»
«Τον Αλεξ, ήταν ο πιο μεγάλος και αυτός που κινδύνευε να μείνει στο δρόμο» η Μισέλ φόρεσε το ταγιέρ της κι εκείνος τις πιτζάμες του. Ο Αλεξ ήταν ένα από εκείνα τα περίεργα παιδιά. Αδάμαστος, άγριος σαν τη θάλασσα και ανυπάκουος σε κάθε κανόνα. Της προκάλεσε έκπληξη που αποφάσισαν να υιοθετήσουν ένα τέτοιο παιδί καθώς υπήρχαν άλλα που το είχαν περισσότερο ανάγκη μα δεν θέλησε να δώσει συνέχεια στο θέμα. Μπορεί να μην ήθελε να τους βλέπει έπειτα από όσα έγιναν μα ήξερε πως πάντα βοηθούσαν και εκείνοι παιδιά με δύσκολη ζωή, η υιοθεσία όμως ενός από αυτά ήταν δύσκολη υπόθεση.
«Εύχομαι να τον προσέχουν. Είναι ιδιαίτερο πλάσμα» του είπε σκεπτική
«Λες να μη το κάνουν; Τρία παιδιά μεγάλωσαν Μισέλ!»
«Δεν έχει σχέση. Αλλιώς τα δικά σου αλλιώς τα ξένα. Όπως και να έχει πρέπει να φύγω γιατί θα αργήσω. Έχει φαγητό στο φούρνο» ο Φρανκ τη πλησίασε και την αγκάλιασε από πίσω. Τα προγράμματα τους ήταν αντίθετα τις τελευταίες μέρες και την έβλεπε ελάχιστα ενώ με την άφιξη του αδερφού του δημιουργήθηκε ένταση μεταξύ τους.
«Πάντα κρατάμε ο ένας τον άλλο στα δύσκολα. Κάνε λιγάκι υπομονή και όλα θα φτιάξουν. Σκέφτομαι να μιλήσω με τον επιθεωρητή για να επισκεφθούμε το παιδί μας πιο άμεσα» είπε για να απαλύνει τη κατάσταση .
«Είναι ανώφελο Φρανκ ότι κι αν κάνουμε θα τη βρει και θα την εντοπίσει. Δεν μπορούμε να βάλουμε το παιδί μας σε κίνδυνο»
«Πάντοτε πίστευα πως τα παιδιά μας βρέθηκαν στο λάθος μέρος την κακιά στιγμή. Κατανοώ την επικινδυνότητα όμως δεν πιστεύω ότι η Άλισον διατρέχει κάποιο κίνδυνο» η Μισέλ τον αγριοκοίταξε. Οι απόψεις τους διέφεραν πάνω στο συγκεκριμένο θέμα με εκείνη να επιμένει πως ο δολοφόνος ήταν ακόμα κάπου εκεί έξω. Θέλοντας να αποφύγει ένα επικείμενο καβγά μεταξύ τους, πήρε τα πράγματά της, τον αποχαιρέτησε και έφυγε για το νοσοκομείο

***

Πηγαινοερχόταν έξαλλος μέσα στο υπόγειο γραφείο του. Έμαθε τα νέα για το θάνατο της Κάθριν από τις εφημερίδες κάτι που τον εξόργισε. Τόσο ο Πότερ όσο και ο Γουίλσον είχαν εντολές οτιδήποτε συμβεί στην πόλη να τον ενημερώσουν έτσι ώστε να έχει και ο ίδιος μία γενική ιδέα για κάθε αλλαγή. Ο Μόργκαν από την πλευρά του ήταν σίγουρος πως ο δολοφόνος δεν θα αργήσει να την εντοπίσει.  Πέρασαν 24 ώρες από το θάνατο της Κάθριν και κανένας δικός του  δεν μπήκε στον κόπο να του αναφέρει τη δολοφονία της ενώ η κλήσεις που έκανε προς τον Γουίλσον από το πρωί δεν απαντήθηκαν όπως είθισται . Προχώρησε στον τοίχο που είχε κολλημένα όλα τα στοιχεία της υπόθεσης του Ματωμένου Σεπτέμβρη και κοίταξε την καινούργια του καταχώρηση. Ήταν η τοπική εφημερίδα μαζί με το πόρισμα της αστυνομίας της περιοχής που έλεγε πως η Κάθριν Γρευ βρέθηκε νεκρή στο εστιατόριο που διατηρούσε έξω από την πόλη. Το μόνο του πρόβλημα ήταν πως δεν ανέφεραν κανένα στοιχείο για τον τρόπο της δολοφονίας της.
Ήταν αρκετά προβληματισμένος καθώς είχε μάθει από τον Πότερ πως η Άλισον είχε πιάσει στο συγκεκριμένο εστιατόριο δουλειά. Ο ίδιος εξαρχής ήταν αντίθετος με την ιδέα να εργαστεί όμως ήξερε πως δεν μπορούσε να επέμβει σε κάτι τέτοιο ούτε είχε τη δικαιοδοσία να της το  απαγορεύσει.. Ωστόσο μέσα στο μυαλό του δεν έβλεπε τίποτα τυχαίο σε αυτή την πράξη. Συνέδεσε αμέσως την εργασία της εκεί με το φόνο. Σκέφτηκε πως ο δολοφόνος έψαχνε για κάποιες πληροφορίες και θέλησε να της πάρει από την ηλικιωμένη εργοδότριά της. Το πόρισμα βέβαια της αστυνομίας έλεγε πως επρόκειτο για ληστεία μετά φόνου  καθώς έλειπαν τα ελάχιστα χρήματα μέσα από την ταμειακή μηχανή και το πορτοφόλι της. Ο Μόργκαν όμως ήταν αρκετά έξυπνος για να δεχθεί αυτή την εκδοχή. Από την άλλη τα ερωτήματα που γεννήθηκαν στο μυαλό του ήταν αρκετά. Ποιος ο λόγος να σκοτώσει την ιδιοκτήτρια αφού μπορούσε να παρακολουθήσει την Άλισον ανά πάσα ώρα και στιγμή, να δει που μένει και να κάνει τη κίνηση του; Αν ήθελε την ίδια θα μπορούσε να τη σκοτώσει ακόμα και στη βάρδια της. Από την άλλη όμως, αν επρόκειτο για κάποιον ψυχοπαθή τότε σίγουρα θα ήθελε να την τρομοκρατήσει πρώτα για να το απολαύσει. Σε κάθε περίπτωση αδυνατούσε όπως και τότε να συνδέσει τα στοιχεία και να σχηματίσει ένα στάνταρ εγκληματικό προφίλ για το δράστη. Οι μέχρι τώρα πράξεις του ήταν ακατανόητες .
Δεν ήθελε σε καμία περίπτωση να ρισκάρει τη ζωή της Άλισον μα υπογράφοντας ο ίδιος τα χαρτιά της απελευθέρωσης της από το πρόγραμμα προστασίας μαρτύρων θέλοντας και μη έπαιρνε το ρίσκο. Η ταχύτητα με την οποία συνέβη και οι λιγοστές μέρες που εκείνη ήταν έξω από τα τείχη , τον έκανε να αμφιβάλει για την εχεμύθεια όλων εκείνων των ανθρώπων που γνώριζαν τη κατάσταση. Σκέφτηκε να στείλει μερικούς ακόμα μυστικούς για να την προσέχουν όμως δεν ήθελε να προκαλέσει σούσουρο. Το Πορτ-Λαντ ήτανε μία μικρή κοινότητα ανθρώπων και η άφιξη του Γουίλσον αλλά και της Άλισον σίγουρα δεν θα πέρασε απαρατήρητη από τους κατοίκους.
Η πόρτα του χτύπησε, επέστρεψε στη θέση του ξέροντας πως είχε φτάσει ο Πότερ και τον προέτρεψε να μπει.
«Καλημέρα επιθεωρητά»
«Άστα αυτά και κάτσε αμέσως κάτω!» ξεκίνησε επιθετικά «Γιατί δεν ενημερώθηκα; Και που διάολο είναι ο Γουίλσον από το πρωί;» τον βομβάρδισε αμέσως και ο Πότερ κάθισε όπως τον διέταξε να κάνει.
«Ο Νάθαν ήταν στην υπηρεσία από το βράδυ κύριε ως το πρωί. Ίσως αποκοιμήθηκε. Έμαθα πως επισκέφθηκε την Ντόνσον για να σιγουρευτεί πως δε διέτρεχε κάποιο κίνδυνο και ζήτησε την άδεια μου για να βάλει κάμερες στην οικοδομή»
«Απάντησες μόνο στη μια ερώτηση μου Πότερ!»
«Με συγχωρείτε επιθεωρητά. Θα σας ενημέρωνα σήμερα. Ούτε εγώ το έμαθα αμέσως γιατί ο Γουίλσον δε μπορούσε να έρθει σε επαφή μαζί μου τις πρώτες ώρες. Του ανέθεσαν τη Κάθριν και καταλαβαίνετε πως έπρεπε να ακολουθήσει κάποια συγκεκριμένη διαδικασία από τη στιγμή που μιλάμε για φόνο»
«Βλέπεις να με ενδιαφέρει Πότερ;» έκρωξε ο Μόργκαν «Μια γυναίκα πέθανε και έπρεπε να το ήξερα πριν καν πεθάνει, κατανοητό;»
«Μάλιστα. Έχετε δίκιο» απάντησε χαμηλά ο νεαρός αξιωματικός
«Και τώρα λέγε τις λεπτομέρειες!» ζήτησε ανοίγοντας το μαγνητόφωνο για να γράφει έτσι ώστε να μελετήσει μετέπειτα την υπόθεση
«Στραγγαλισμός. Αυτή ήταν η αιτία στο πόρισμα μα το θύμα είχε σημάδια πάλης. Μελανιές στα μπράτσα , μώλωπες στο πρόσωπο και κρανιοεγκεφαλικες κακώσεις. Το σημείο το οποίο βρέθηκε, σίγουρα δεν ήταν ο τόπος του εγκλήματος και μεταφέρθηκε εκεί. Επίσης κάτι που μου είπε ο Γουίλσον και δεν αναφέρθηκε στο πόρισμα, ήταν πως ο δολοφόνος επιτέθηκε σίγουρα αφού εκείνη μάζευε τα πράγματα για να κλείσει»
«Το οποίο σημαίνει;» ρώτησε περίεργα διακόπτοντας τον
«Σημαίνει πως το κύκλωμα από τις τέσσερις στο σύνολο κάμερες του εστιατορίου ήταν κλειστό. Με βάση λοιπόν αυτό, ο δολοφόνος σίγουρα θα το είχε μελετήσει. Πιστεύω πως δεν είχε καμία σχέση με την Ντόνσον κύριε. Ακόμα και να την ανακάλυψε  πως γίνεται να πήγε στο εστιατόριο και να ήξερε ακριβώς την ώρα που κλείνουν οι κάμερες;»
«Ίσως μένει ήδη στη πόλη και περπατάει κάτω από τα μουστάκια μας Πότερ!» σκέφτηκε δυνατά ο επιθεωρητής
«Και πάλι όμως δε θα μπορούσε να πάει απευθείας σε εκείνη;» ρώτησε ο Πότερ αφήνοντας τον να βυθιστεί στις σκέψεις «Το ενδεχόμενο να βρίσκεται ήδη εκεί σημαίνει πως όταν πήραμε την απόφαση να αφεθεί η Άλισον και δώσαμε ένα μήνα περιθώριο, μαθεύτηκε προς τα έξω με κάποιο τρόπο. Ίσως αν κοιτάξουμε τα αρχεία για να δούμε πόσοι το ήξεραν να βρούμε κάποια άκρη»
«Ίσως...» αρκέστηκε να πει σκεπτικός. «Θέλω να δώσεις άδεια στο Νάθαν για τις εξωτερικές κάμερες που ζήτησε. Θα μιλήσω με το διοικητή του τοπικού τμήματος για να του εξηγήσω καλύτερα τη κατάσταση και να αφοσιωθεί εξολοκλήρου πάνω στην Ντόνσον»
«Κάποια άλλη παρατήρηση κύριε;»
«Ναι» απάντησε σοβαρός και κλείνοντας το μαγνητόφωνο τον αγριοκοίταξε «Την επόμενη φορά που θα συμβεί κάτι και θα το μάθω τελευταίος θα σε ξηλώσω Πότερ. Ελπίζω να έγινα σαφής» είπε και ο νεαρός ξεροκατάπιε.
«Μάλιστα επιθεωρητά»
«Ωραία και τώρα είσαι ελεύθερος»
Μένοντας και πάλι μόνος , γύρισε τη κασέτα και άκουσε τη συνομιλία που είχαν τα προηγούμενα λεπτά. Ο Γουίλσον ήταν από τους πιο ικανούς άντρες. Τελείωσε την ακαδημία μαζί με το γιο του και μάλιστα διέπρεψε μα όχι όπως εκείνος. Εξ αρχής ήθελε να στείλει το γιο του, όμως τόσο οι σχέσεις τους που δεν ήταν καλές, όσο και η στάση που είχε κρατήσει στην υπόθεση εκείνο το καιρό τον απέτρεψαν κάνοντας τον Γουίλσον την επόμενη εναλλακτική. Δεν ήταν ένας απλός αστυνομικός μα μια εξίσου δυνατή φονική μηχανή. Όταν τον προσέλαβε , μόλις είχε γυρίσει με την ειδική ομάδα δράσης από τα βάθη της Ασίας όπου και στάλθηκαν για να κατατροπώσουν κάποιους διακινητές λευκής σαρκός. Τον όρκισε πως δε θα έλεγε λέξη στο γιο του σαν σωστός αστυνομικός και τον έστειλε στο Πορτ-Λαντ. Ήταν όμως η σωστή επιλογή; αναρωτήθηκε. Αυτοί οι άνθρωποι είχαν εκπαιδευτεί για να σκοτώνουν , ήταν μεν πανέξυπνοι μα η σκέψη πως ίσως δε μπορούσαν να δουν πέρα από το αυτονόητο , τον προβλημάτισε. Δεν ήθελε ένα μπράβο για προστασία, ήθελε και το μυαλό όμως δυστυχώς αυτό ήταν το ατού, του ιδίου του, του σπλάχνου.
Έβαλε το μαγνητόφωνο στο συρτάρι και ανοίγοντας το κινητό ανέτρεξε στην επαφή που είχε να χρησιμοποιήσει σχεδόν τρία χρόνια. Οι διαφωνία τους για την υπόθεση του Ματωμένου Σεπτέμβρη προκάλεσε ρήξη στην ήδη ταραγμένη τους σχέση μα καταβαθος ο Μόργκαν ήταν περήφανος για το σθένος με το οποίο ο γιος του υπερασπίστηκε την άποψη του τότε. Ποτέ δεν τα πήγαιναν καλά και ίσως ήταν λάθος που είχε ζητήσει την γνώμη του εκείνο το καιρό όμως το παρελθόν δεν άλλαζε, πόσο μάλλον ο ανατρεπτικός χαρακτήρας του.
Πάτησε τη κλήση μα λίγο πριν κάνει σύνδεση το έκλεισε απογοητευμένος. Δεν είχε νόημα να μιλήσει μαζί του ούτε φυσικά είχε σκοπό να τον στείλει στο Πορτ-Λαντ. Του είχε ξεκαθαρίσει πως δεν ήθελε να έχει ξανά καμία σχέση με την υπόθεση.
Σηκώθηκε και στάθηκε ξανά μπροστά από το μικρό ναό που είχε φτιάξει.
«Υπάρχει άραγε κάτι που αδυνατώ να δω;» αναρωτήθηκε φωναχτά τρίβοντας το κούτελο του και άρχισε να επεξεργάζεται εκ νέου όλα τα στοιχεία.

Να είστε όλοι καλά!!!