Παρασκευή 30 Ιανουαρίου 2071

Έμμα: 71
Γεράσιμος: 69
Βάιος: 67
Μάριος: 42
Γεωργία: 33
Χριστίνα: 31

Η Χριστίνα μας φέτος παντρεύτηκε με τον Φίλιππο και είμαστε πολύ χαρούμενοι και περήφανοι για εκείνη. Περιμένω πως και πως να μου κάνουν εγγονάκια, όμως απ ότι λένε και οι δύο είναι αφοσιωμένοι στις καριέρες τους προς το παρόν.

Ο Γεράσιμος έχει έναν πολύ περίεργο δεσμό: ερωτεύθηκε τη Λούση, το ανδροειδες- οικιακή βοηθό μας! Το αξιοθαύμαστο είναι ότι κι εκείνη ανταποκρίθηκε στα αισθήματα του. Είναι ένα από τα ελάχιστα ανδροειδη που νιώθουν συναισθήματα. Στην αρχή μας φαινόταν σε όλους παράξενη αυτή η σχέση, όμως τελικά την αποδεχθήκαμε και αγκαλιάσαμε θερμά τη Λούση ως μέλος της οικογένειας. Η πολιτεία, ωστόσο, έχει αντίθετη άποψη. Δεν μπορούν να δεχθούν τα ανδροειδη ως ισότιμα μέλη της κοινωνίας και η Λούση ακόμα παλεύει να διεκδικήσει τα δικαιώματα της. Ο Γεράσιμος ήθελε να την παντρευτεί, όμως του είπαν ότι κάτι τέτοιο είναι αδύνατον γιατί η Λούση δεν θεωρείται άνθρωπος αλλά μηχανή. Ειδικά η Εκκλησία ήταν άκρως ενάντια σε έναν τέτοιο γάμο με έναν άνθρωπο και ένα μηχανικό πλάσμα δίχως ψυχή απ ότι είπαν.

"Δεν με πειράζει, έτσι κι αλλιώς εγώ θα παντρευτώ τη Λίζα όταν πεθάνω." Μου είπε ο Γεράσιμος εμπιστευτικά.

"Και που το ξέρεις ότι υπάρχει ζωή μετά το θάνατο;" τον ρώτησα, έχοντας αρχίσει να πιστεύω ότι ο φίλος μου μάλλον άρχισε να το χάνει απ τα γεράματα! Ο Γεράσιμος κοίταξε τριγύρω στο σαλόνι, για να βεβαιωθεί ότι κανένας δεν μας άκουγε και μου είπε:

"Εδω και λίγα χρόνια, σηκώνομαι το βράδυ και βλέπω τη Λίζα. Το φάντασμα της, δηλαδή. Είναι έτσι ακριβώς όπως ήταν τότε, όμορφη και αγέραστη."

Εγώ αναρωτιόμουν πως τα σκέφτεται όλα αυτά η αν αληθεύουν. Έχουν μια δόση αλήθειας πάντως. Κι εγώ ακούω θορύβους μερικές φορές τη νύχτα. Δύο πράγματα μπορεί να σημαίνει αυτό: Η ότι έχουμε αρχίσει να το χάνουμε όλοι ομαδικώς η ότι όντως μέσα στο σπίτι κυκλοφορεί το φάντασμα της Λίζας.

*********************************

Φτάνουμε στο τελευταίο κεφάλαιο του βιβλίου. Η Έμμα γράφει στο ημερολόγιο της το τελευταίο κεφάλαιο, καθώς ένας απ τους ήρωες πεθαίνει από γηρατειά και διαισθάνεται ότι σύντομα θα έρθει και η σειρά της. Ακολουθεί μια συγκινητική  αναδρομή στο παρελθόν, από τότε που η Έμμα και οι φίλοι της ήταν παιδιά, μέχρι τα πιο πρόσφατα κεφάλαια που γέρασαν.