Τετάρτη 2 Ιουλίου 2025

Έμμα: 25

Χρήστος: 24

Γεράσιμος: 23

Έλενα: 22

Σίσυ: 35

"Είμαι έγκυος." μου ανακοίνωσε η Έλενα. 

"Αποκλείεται!" αναφώνησα έκπληκτη. Δεν ήξερα αν έπρεπε να χαρώ ή να λυπηθώ, γιατί σίγουρα η φίλη μου ήταν μικρή ακόμα για να αναλάβει μια τέτοια ευθύνη.

"Και τι θα κάνεις τώρα;" τη ρώτησα.

"Ο Γεράσιμος μου πρότεινε γάμο." μου απάντησε δείχνοντας μου το μονόπετρο στον παράμεσο του αριστερού της χεριού. Το πρόσωπο της φωτίστηκε με ένα χαμόγελο ευτυχίας.

"Αλήθεια;" είπε και της κράτησα το χέρι για να θαυμάσω τη λάμψη του πανάκριβου δαχτυλιδιού με το διαμάντι. "Είναι υπέροχο. Συγχαρητήρια!" είπα και την αγκάλιασα συγκινημένη. Δεν το περίμενα με τίποτα ότι ο Γεράσιμος θα αναλάμβανε μια τέτοια ευθύνη. Και εδώ που τα λέμε, κανείς μας δεν θα το περίμενε!

Μετά τον χωρισμό του από την Καίτη, ο Γεράσιμος έπαψε να πιστεύει στον έρωτα. Έκανε συνεχώς εφήμερες σχέσεις χωρίς να δεσμεύεται για πολύ, πληγώνοντας έτσι την καρδιά της ευαίσθητης, ντροπαλής Έλενας, η οποία ήταν ερωτευμένη μαζί του από μικρή και μόνο σε εμένα το είχε πει. 

Ήταν πανέμορφος ο Γεράσιμος και όταν ήταν μικρός έμοιαζε με άγγελο, με κατάξανθα μαλλιά και το σπάνιο βιολετί χρώμα στα μάτια. Μεγαλώνοντας, είχε πολλές κατακτήσεις στο σχολείο, ωστόσο όταν κάποιοι τον πείραξαν λέγοντας του πως έμοιαζε με κορίτσι με αυτόν τον συνδυασμό χρωμάτων, άρχισε να βάφει με μαύρες ανταύγειες τα μαλλιά του και έβαφε επίσης και τα φρύδια του μαύρα, αποκτώντας έτσι μια πιο αρρενωπή εμφάνιση. Αυτό το στυλ είχε κρατήσει μέχρι σήμερα. 

Κάποια στιγμή, λοιπόν, άγνωστο πώς, ίσως από θεία φώτιση, ο Γεράσιμος άρχισε να "πολιορκεί" την Έλενα και εκείνη όπως ήταν φυσικό δεν του αντιστάθηκε. Στην αρχή η Σίσυ ήταν αντίθετη με τη σχέση τους, λέγοντας τους πως ήταν υιοθετημένα αδέλφια, είδε όμως πόσο ερωτευμένοι κι ευτυχισμένοι έδειχναν μαζί και τελικά το δέχθηκε. Βοήθησα κι εγώ με τον Χρήστο βέβαια στο να την πείσουμε (κλασικά!). Εκτός αυτού, πιστεύαμε πως ίσως η Έλενα, με την καλοσύνη της και την αγάπη της, να τον έβαζε στον ίσιο δρόμο και να τον απομάκρυνε απ' το έγκλημα με το οποίο είχε μπλέξει.

Όσον αφορά το γάμο τους, ωστόσο, υπήρχαν μερικά κολλήματα. Νομικά ήταν αδέλφια, όμως στην ουσία δεν υπήρχε συγγένεια εξ αίματος μεταξύ τους, οπότε η εκκλησία δεν είχε ιδιαίτερο πρόβλημα να τους παντρέψει, ειδικά τη στιγμή που υπήρχε εγκυμοσύνη στη μέση. Έτσι, με τον καλό της τον δικηγόρο, η Σίσυ βοήθησε τα δυο παιδιά να κερδίσουν την υπόθεση και να καλυφθεί και νομικά ο γάμος τους.

Η μεγάλη μέρα σύντομα έφτασε. Η Σίσυ τα κανόνισε όλα. Ο γάμος θα γινόταν σπίτι, έτσι κάλεσε έναν ιερέα και τοποθέτησε μια γαμήλια αψίδα στο μεγάλο σαλόνι και τέσσερις σειρές καρέκλες τοποθετημένες μπροστά για τον κόσμο. Παρήγγειλε μια τριπλή τούρτα γάμου με γεύση βανίλια και φράουλα και μια ασημένια καρδιά στην κορυφή.

Όλα ήταν έτοιμα, οπότε ετοιμάστηκα κι εγώ. Έβαλα μια μακριά, ροζ τουαλέτα με κοντά μανίκια χωρίς πολλά στολίδια και μάζεψα τα σκούρα ξανθά μαλλιά μου σε ένα χαλαρό κότσο με τούφες να πέφτουν απαλά δεξιά κι αριστερά. Έχω ελαφρώς σκουρόχρωμα δέρμα, στο χρώμα του μελιού, έτσι δεν χρειάζομαι πολύ μακιγιάζ, οπότε απλά τόνισα τα γαλάζια μάτια μου με μολύβι και μάσκαρα και έβαλα κι ένα καφέ κραγιόν στα χείλη. Τίποτα άλλο. Μετά πήγα στο μπαρ που τοποθέτησαν στο ισόγειο, δίπλα απ την γαμήλια αψίδα και τις καρέκλες, σέρβιρα μερικά κοκτέιλ να είναι έτοιμα και έβαλα δύο μπολ με ξηρούς καρπούς και πατατάκια.

Η Σίσυ κατέβηκε τα σκαλιά και με πλησίασε. Είχε βαφτεί έντονα ως συνήθως και φορούσε μια ασημογκριζη τουαλέτα και πολλά βραχιόλια στα χέρια της.

"Αχ... Είμαι τόσο συγκινημένη... Σας ξέρω από μικρά παιδάκια και τώρα οι δύο από εσάς παντρεύονται." Μου είπε.

"Χαίρομαι πάρα πολύ για τους κολλητούς μου. " συμφώνησα. "Μοιάζουν να είναι πλασμένοι ο ένας για τον άλλον." Η πόρτα χτύπησε και οι πρώτοι καλεσμένοι μπήκαν στο σπίτι. Ήταν ο Πέτρος με τους γονείς του, οι γείτονες μας δηλαδή.

Ο Χρήστος βγήκε απ την κουζίνα κρατώντας μια πιατέλα με τυριά. Εκείνος είχε επιλέξει ένα μπλε σακάκι το οποίο είχε συνδυάσει με μπεζ παντελόνι και μια λευκή μπλούζα αντί για πουκάμισο, γιατί τα σμόκιν δεν ήταν και πολύ του τύπου του. Είχε χτενίσει τα ατίθασα, καστανά μαλλιά του προς τα πάνω σαν καρφάκια. Χαιρέτησε τον Πέτρο και τους γονείς του και μου είπε:

"Πάω να τσεκάρω τον γαμπρό."

❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤

Ο Γεράσιμος βρισκόταν μπροστά απ τον καθρέφτη εκείνη την ώρα στο δωμάτιο του και ολοκλήρωνε το χτένισμα του στρώνοντας με τζελ τα μαλλιά του προς τα πίσω. Η πόρτα χτύπησε μια φορά και έπειτα φάνηκε στο άνοιγμα το κεφάλι του Χρήστου.

"Γαμπρός!" Αναφώνησε με στόμφο και μπήκε. "Έτοιμος;"

"Πανέτοιμος. Πώς είναι το μαλλί μου;"

"Ωραίο είναι, δεν μπορώ να πω...Αν και είσαι λίγο σαν να σε έχει γλείψει αγελάδα!"

"Το ξέρω!" Αναφώνησε ο Γεράσιμος και ξέσπασαν και οι δύο σε γέλια.

"Τέρμα τα αστεία όμως. Πρέπει να πάμε κάτω για το γάμο." Σοβαρεύτηκε απότομα ο Χρήστος.

Εν το μεταξύ, είχαν έρθει κι άλλοι καλεσμένοι και είχαν μαζευτεί όλοι στον προθάλαμο του πρώτου ορόφου, όπου ο Άδωνις , ο πατέρας του Σαμ, ψυχαγωγούσε τους καλεσμένους παίζοντας μουσική στο φορητό αρμόνιο που είχε φέρει μέχρι να ετοιμαστεί το ζευγάρι. Μετά από άλλο ένα κομμάτι, η Σίσυ είπε:

"Λοιπόν , Άδωνη, ωραία παίζεις, αλλά νομίζω είναι η ώρα να κατεβούμε κάτω για να αρχίσει η τελετή."

"Πάω να φέρω τη νυφούλα μας." Είπε η Έμμα και κατευθύνθηκε προς το δωμάτιο της Έλενας.

❤❤❤❤❤❤❤❤

Η Έλενα ήταν πανέμορφη νύφη. Το νυφικό της, μακρύ ως το πάτωμα, ήταν λευκό με γαλάζιες λεπτομέρειες, και είχε στερεώσει επίσης και ένα στολίδι σε σχήμα κοχύλι στα ξανθοκόκκινα μαλλιά της τα οποία έπεφταν σε μπούκλες απαλά στους ώμους της. Επιθεωρούσε το μακιγιάζ της μπροστά στον καθρέφτη όταν μπήκα, φανερά αγχωμένη.

"Είσαι έτοιμη, κουκλίτσα; Όλα είναι έτοιμα για να ξεκινήσει ο γάμος." Η Έλενα έβαλε λίγο ακόμα απ το κόκκινο κραγιόν της και είπε:

"Εντάξει, έτοιμη είμαι." Στράφηκε προς το μέρος μου. "Πώπω... Έχω πολύ άγχος." Μου είπε.

"Να μην αγχώνεσαι για τίποτα. Όλα καλά θα πάνε." Της είπα αγκαλιάζοντας την. Η Έλενα πήρε μια βαθιά ανάσα και το γλυκό, σχεδόν παιδικό πρόσωπο της ηρέμησε κάπως.

"Άντε, πάμε." Είπε αποφασισμένη. Έριξε μια τελευταία ματιά στη φωτογραφία που βρισκόταν στη συρταριερα της. Ήταν μια φωτογραφία της με τον Σαμ στο Λύκειο, που είχαν πάει μαζί στο χορό της αποφοίτησης. Χαμογέλασε, έπειτα με έπιασε αγκαζέ για να τη συνοδεύσω στο ισόγειο και στο γαμπρό.

Όλοι είχαν ήδη καθίσει στις καρέκλες και κάποιοι είχαν παραμείνει όρθιοι. Εγώ και η Έλενα κατεβήκαμε αργά τα σκαλιά, καθώς ο Γεράσιμος, κάτω απ τη γαμήλια αψίδα, τη στολισμένη με άνθη γιασεμιού, την κοιτούσε σαν μαγεμένος. Πρώτη φορά τον έβλεπα με σμόκιν και η αλήθεια είναι πως μου φάνηκε λιγάκι αστείος. Όμως συγκράτησα το γέλιο μου και οδήγησα τη νύφη μέσα απ το διάδρομο που σχημάτιζαν οι καρέκλες, από τις οποίες είχαν σηκωθεί οι καλεσμένοι και χειροκρότησαν. Εγώ και ο Χρήστος ήμασταν οι κουμπάροι, φυσικά, οπότε πήραμε θέση δεξιά και αριστερά της αψίδας. Κοίταξα τον Χρήστο και με το ζόρι κρατηθήκαμε να μην ξεσπάσουμε σε νευρικό γέλιο. Η Έλενα στάθηκε μπροστά από τον Γεράσιμο, ο οποίος της έδωσε την ανθοδέσμη που κρατούσε και της είπε έκθαμβος:

"Ουάου... Έλενα, ποτέ δεν σε έχω δει τόσο όμορφη."

"Ευχαριστώ, Γεράσιμε μου. Κι εσύ κούκλος είσαι. " του απάντησε χαμογελώντας ντροπαλά. Ο ιερέας  πήρε θέση μπροστά απ το νεαρό ζευγάρι και ξεκίνησε η τελετή. Στις πρώτες θέσεις κάθονταν η Σίσυ, ο Άδωνις και ο Σαμ. Ο Σαμ χαιρόταν για την κολλητή του σχεδόν όσο κι εμείς, ωστόσο υπήρχε και μια θλίψη στα μάτια του. Θυμήθηκα πόσο κοντά ήταν εκείνος και η Έλενα όταν ήταν παιδιά και πάντα ήλπιζα να καταλήξουν μαζί όταν μεγαλώσουν, όμως η μοίρα είχε αλλά σχέδια. Άραγε ο Σαμ είχε κρυφά αισθήματα για την Έλενα; Μήπως θα προτιμούσε να βρισκόταν αυτός στη θέση του γαμπρού και να γινόταν γυναίκα του; Όπως και αν είχε όμως, τώρα ήταν πια πολύ αργά. Τώρα η Έλενα είχε βρει τον έρωτα αλλού.

"Ελένη Παυλίδη. " είπε στο τέλος της τελετής ο ιερέας. "Δέχεσαι τον Γεράσιμο Τζίο για σύζυγο σου; Να τον αγαπάς και να τον σέβεσαι μέχρι να σας χωρίσει ο θάνατος;"

"Δέχομαι!" Απάντησε κατευθείαν εκείνη.

"Κι εσύ, Γεράσιμε Τζίε, δέχεσαι για σύζυγο σου την Ελένη Παυλίδη; Ορκίζεσαι  να την αγαπάς, να την τιμάς και να την προσέχεις μέχρι να σας χωρίσει ο θάνατος;"

"Ορκίζομαι. " απάντησε εκείνος και ύστερα πέρασαν ο ένας στον άλλον τις βέρες τις οποίες τους έδωσα εγώ και ο ιερέας ανακοίνωσε:

"Με τα δαχτυλίδια αυτά διασφαλίζονται οι όρκοι σας. Σας ονομάζω συζύγους για πάντα. Μπορείς να φιλήσεις τη νύφη."

"Με μεγάλη μου χαρά." Είπε ο Γεράσιμος και τη φίλησε με πάθος παίρνοντας την στην αγκαλιά του. Όλοι άρχισαν να χειροκροτούν, η Σίσυ ήταν πιο συγκινημένη από ποτέ κι εγώ, ο Χρήστος αλλά και οι υπόλοιποι φίλοι του ζευγαριού, ο Πέτρος, η Μαρίκα και άλλοι, ήμασταν πολύ χαρούμενοι για αυτούς. Μόνο ο Σαμ παρέμεινε θλιμμένος. Δεν χαμογέλασε καθόλου για το υπόλοιπο της βραδιάς.

Το νιόπαντρο ζευγάρι πλησίασε την τριώροφη τούρτα στη μεγάλη τραπεζαρία και όλοι μαζευτήκαμε τριγύρω.

"Η κοπή αυτής της τούρτας, συμβολίζει την έναρξη της κοινής μας ζωής με τη σύζυγό μου, Έλενα Τζίου." Είπε ο Γεράσιμος και πήρε το μαχαίρι που του έφερε ο Χρήστος. Έκοψε με αυτό ένα μεγάλο κομμάτι, με το οποίο τάισαν ο ένας τον άλλο, έπειτα εγώ με τη βοήθεια της Σίσυ κόψαμε και την υπόλοιπη και τη μοιράσαμε σε κομμάτια. Φάγαμε τούρτα και ξεκίνησε το γλέντι. Μουσική άρχισε να παίζει απ τα ηχεία και όλοι χόρευαν και έτρωγαν. Στην κουζίνα υπήρχαν επίσης διαφορά φαγητά που είχε μαγειρέψει η Σίσυ. Ο Χρήστος πήγε για ύπνο νωρίς βέβαια, γιατί έπρεπε να ξυπνήσει τέσσερις τα χαράματα για να πάει στο στρατόπεδο. Όλοι οι υπόλοιποι συνεχίσαμε απτόητοι.

🎉🎉🎉🎉🎉🎉🎉🎉🎉🎉🎉🎉🎉

Αργά τη νύχτα, όταν τελείωσε το πάρτι...

Ο Γεράσιμος με την Έλενα ανέβηκαν γελώντας στη Σουίτα και άρχισαν αμέσως να φιλιούνται παθιασμένα.

"Λοιπόν, τι θα έλεγες αυτό να είναι από εδώ και πέρα το δικό μας δωμάτιο;" της πρότεινε ο Γεράσιμος σταματώντας για λίγο τα φιλιά τους.

"Υπέροχη ιδέα, μωράκι μου." Συμφώνησε χαρούμενη εκείνη. "Θα περνάμε ώρες ατελείωτες τα δύο μας χωρίς να μας ενοχλεί κανένας." Ο Γεράσιμος την κοίταξε στα μάτια και έκανε στην άκρη απαλά μια μπούκλα απ τα μαλλιά της κάνοντας τη να αναρρίγησει. Έγειρε και ψιθύρισε στο αυτί της:

"Αφού σου άρεσε τόσο η ιδέα, λέω να το εγκαινιάσουμε αμέσως." Έπειτα χαμήλωσε το ένα του χέρι και τη σήκωσε στην αγκαλιά του, ενώ εκείνη έβγαλε μια μικρή κραυγή ξαφνιασμένη. Την πήγε ως το κρεβάτι και εκεί την άφησε και συνέχισε τα φιλιά του και τα χάδια του, βγάζοντας της συγχρόνως αργά το νυφικό.

❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤

Την επόμενη μέρα το πρωί, τα παιδιά κατέβηκαν μαζί στο πρωινό και συνέχεια έριχναν κλέφτες ματιές γεμάτες λατρεία ο ένας στον άλλο. Συμφώνησα για μια ακόμα φορά με τη Σίσυ ότι είχαν βρει την αληθινή αγάπη ο ένας στο πρόσωπο του άλλου. Έτσι λοιπόν, οι δύο καλύτεροι φίλοι μου ξεκίνησαν μαζί την κοινή τους ζωή και τη νέα τους οικογένεια.

Όσο για μένα, τα πήγαινα πολύ καλά στη δουλειά εφόσον ήξερα ότι η εγκυμοσύνη της Έλενας πήγαινε μια χαρά.

"Πώς θα το βαφτίσετε;" ρώτησε μια μέρα ο Χρήστος την Έλενα, όταν η συζήτηση μας στράφηκε στο παιδί που περίμενε.

"Παναγιώτη." Απάντησε εκείνη ενθουσιασμένη.

"Παναγιώτη; Και που το ξέρεις ότι θα είναι αγόρι; Ακόμα στον τρίτο μήνα είσαι."

"Είναι το μητρικό ένστικτο." Τον διαβεβαίωσε εκείνη.

Και μιας και που τον ανέφερα, ο Χρήστος, απ την άλλη, έχει δεσμό με το αφεντικό του, τη Μπέτι Ιωαννίδη. Είναι λοχαγός στο στρατό και εκείνη ταξίαρχος.  Χθες όμως, αντί να φέρει σπίτι τη Μπέτι, έφερε μια άλλη κοπέλα.

Καθόμουν με τον Γεράσιμο και βλέπαμε τηλεόραση, όταν τον είδαμε να μπαίνει κρατώντας απ το χέρι μια κοπέλα με κάστανα κοντά μαλλιά και σταρένια επιδερμίδα. Φορούσε ένα γκρι- ροζ φόρεμα με περίεργα σχέδια και λουλούδια και αθλητικά παπούτσια τα οποία δεν ταίριαζαν και είχε έντονο, εκκεντρικό μακιγιάζ.

"Βρε καλώς τον..." Είπε ο Γεράσιμος και σηκωθήκαμε κατευθείαν για να τον "δουλέψουμε " λίγο!

"Από εδώ η Πένι Αδαμοπούλου, μια φίλη μου." Μας είπε. Δεν μου άρεσε καθόλου το υπεροπτικό βλέμμα της Πένι, όμως αποφάσισα να φερθώ ευγενικά:

"Χάρηκα, Πένι. Εμείς είμαστε οι κολλητοί του Χρήστου. Με λένε Έμμα και από εδώ ο Γεράσιμος."

"Α, ναι. Τα υιοθετημένα του αδέλφια. Μου μιλάει συνέχεια για εσάς." Είπε η Πένι, με τρόπο σαν να εννοούσε ότι την ενοχλούσε αυτό, το ότι είχαμε τόσο σημαντικό ρόλο στη ζωή του. Πρόσεξα πως φορούσε ένα μενταγιόν που κρεμόταν απ το λαιμό της με χρυσή αλυσίδα, που φορούσαν συνήθως οι τσιγγάνοι. Όχι ότι είχα πρόβλημα με την καταγωγή της, προς Θεού! Δεν με πείραξε αυτό. Εκείνο που μου φάνηκε ύποπτο όμως ήταν η χρυσή βέρα που φορούσε στον παράμεσο του δεξιού της χεριού. Ήταν παντρεμένη. Όμως μπορεί όντως να ήταν μόνο  φίλη του Χρήστου, οπότε δεν ήθελα να βιαστώ και να την κρίνω.

"Πολύ ωραίο κολιέ." Της είπα για να σπάσω την αμήχανη σιωπή ανάμεσα μας. Με ευχαρίστησε χαμογελώντας μου αυτή τη φορά. Φαίνεται πως κέρδισα τη συμπάθεια της.

Αργότερα όμως, εγώ και ο Γεράσιμος σιγουρευτήκαμε πως ήταν κάτι παραπάνω από φίλη του, γιατί τους είδαμε να φιλιούνται και μετά να μπαίνουν βιαστικά στο Κόκκινο Δωμάτιο.

"Και η Μπέτι; Ξέρεις τίποτα;" ρώτησα τον Γεράσιμο, όταν ήρθε για να το συζητήσουμε στο δωμάτιο μου.

"Τσακώθηκαν. " Μου αποκάλυψε εκείνος. "Ας πούμε ότι κάνουν ένα διάλειμμα απ τη σχέση τους."

Όμως εγώ πιστεύω ότι ο Χρήστος ταιριάζει περισσότερο με τη Μπέτι. Είναι και οι δύο ριψοκίνδυνοι, γενναίοι, έχουν ίδια καριέρα και κοινά όνειρα. Είμαι σίγουρη πως θα επιστρέψει σε εκείνη.

🌙🌙🌙🌙🌙🌙🌙🌙🌙🌙

Και αφού έγραψε και αυτές τις τελευταίες γραμμές, στον υπολογιστή της πλέον γιατί τώρα πια έγραφε ημερολόγιο σε ηλεκτρονική μορφή, η Έμμα έκλεισε τον υπολογιστή της, ξάπλωσε στο κρεβάτι της, δίπλα απ τον καμβά με τη ζωγραφιά που είχε ξεκινήσει και την πήρε αμέσως ο ύπνος, καθώς η νύχτα έριχνε το βαρύ της πέπλο πάνω από την Διδυμούπολη.

*************
Τελικά, μου παίρνει λιγότερο χρόνο να το γράψω αυτό από όσο πίστευα.

Το επόμενο κεφάλαιο θα ολοκληρωθεί σε δύο μέρη. Στο πρώτο μέρος του έκτου κεφαλαίου, λοιπόν, η Έμμα συναντά επιτέλους τον έρωτα της ζωής της, μόνο που αυτός δεν είναι ακριβώς αυτό που θα ήθελε... Επίσης μαθαίνουμε πως έχει συγκρότημα μαζί με τη Σίσυ και με άλλους δύο φίλους της. Το δεύτερο μέρος θα έχει ακόμα περισσότερες εξελίξεις.