Κεφάλαιο 4

Κυριακή 6 Απριλίου 2020

Σήμερα βρήκα δουλειά. Καιρός ήταν. Είκοσι χρονών είμαι πια. Θα βοηθάω το συγκρότημα μαζί με τη Σίσυ, η οποία είναι πλέον μάνατζερ τους. Εκείνη με έβαλε, με προειδοποίησε όμως ότι θα είναι δύσκολη δουλειά, θα ακολουθώ το συγκρότημα σε κάθε συναυλία του σε διάφορα μέρη και επίσης θα ετοιμάζω τους χώρους όπου θα δίνουν συναυλία στην πόλη μας. Είμαι πολύ χαρούμενη, γιατί έχει να κάνει με μουσική.

Ο Χρήστος, 19 χρονών, έπιασε δουλειά στο στρατό. Από εκεί μπορεί να εξελιχθεί και να ακολουθήσει το όνειρο του να γίνει αστροναύτης.

Ο Γεράσιμος, απ την άλλη μεριά, δεν μ αρέσει καθόλου η δουλειά του: Είναι μέλος μιας συμμορίας που κάνει ληστείες. Πριν λίγες μέρες τον πήρανε και πραγματικά μας έχει απογοητεύσει όλους. Και σαν να μην έφτανε αυτό, τα έφτιαξε με την καμαριέρα που έρχεται και καθαρίζει το σπίτι μας, την Καίτη Σωτηρίου, η οποία είναι 20 χρόνια μεγαλύτερη του!

👀👀👀👀👀👀👀👀👀👀

"Τι γίνεται εδώ;!" Αναφώνησε η Σίσυ, μια μέρα που έπιασε τον Γεράσιμο με την Καίτη στο κρεβάτι της Σουίτας. Ήταν με τα εσώρουχα και φιλιούνταν, όταν όμως άκουσαν τη φωνή της, ο Γεράσιμος σηκώθηκε αμέσως από πάνω της και είπε:

"Σίσυ, η Καίτη κι εγώ είμαστε μαζί." Η Καίτη σηκώθηκε αμήχανα.

"Εγώ να πηγαίνω σιγά σιγά ..." είπε και έριξε πάνω απ τα μαύρα εσώρουχα το μαύρο φόρεμα της. Φόρεσε και τις μπότες της και μόλις έφυγε, η Σίσυ περίμενε μέχρι να ντυθεί και ο Γεράσιμος και του είπε:

"Κάλεσε τους όλους στο ισόγειο για συμβούλιο..."

👀👀👀👀

Ο Γεράσιμος μας κάλεσε όλους στο ισόγειο για συμβούλιο. Ήμουν σίγουρη σχετικά με το θέμα που θα συζητούσαμε. Η Σίσυ άρχισε κατευθείαν να του φωνάζει:

"Γεράσιμε, για το όνομα του Θεού! Είναι σαν να πηγαίνεις με τη μητέρα σου!"

"Δεν με νοιάζει!" Φώναξε κι εκείνος. "Κι αν θέλετε να ξέρετε, εγώ την Καίτη την αγαπώ και θα παντρευτούμε!" Όλοι μείναμε άφωνοι με αυτή του τη δήλωση.

"Αχ, δεν είμαι καλά... Θα λιποθυμήσω..." έκανε η Σίσυ. Εγώ και ο Χρήστος την κρατήσαμε και τη βάλαμε να καθίσει , ενώ η Έλενα απέμεινε να κοιτάει υποτιμητικά τον Γεράσιμο. Εγώ το σκέφτηκα λογικά.

"Σίσυ." Της είπα. "Αν υπάρχει αγάπη, δεν νομίζω η διαφορά ηλικίας να είναι μεγάλο πρόβλημα."

"Έχει δίκιο." Συμφώνησε μαζί μου ο Χρήστος. "Και αν ο Γεράσιμος θέλει να είναι μαζί της, θα είναι πάση θυσία, ότι κι αν κάνουμε εμείς."

"Μα είστε σοβαροί; Ο Γεράσιμος είναι δεκαοχτώ, δεν ξέρει τι του γίνεται." Διαφώνησε ξανά εκείνη.

"Τότε άφησε τον να κάνει το λάθος και να μάθει από αυτό." Είπε ο Χρήστος. Η Σίσυ κοίταξε εμάς τους δύο, έπειτα τον Γεράσιμο, τελικά ξεφυσηξε και είπε:

"Τέλος πάντων. Απ το να παντρευτείτε κρυφά και να μην έχετε στον ήλιο μοίρα... Πες της να έρθει να μείνει εδώ, όπου θα μπορώ να σας βοηθήσω και να σας στηρίξω. Δεν έχω άλλη επιλογή."

"Τι;!" Αναφώνησε η Έλενα έκπληκτη. Ήταν όμως δυσάρεστη έκπληξη και μόνο εγώ ήξερα το λόγο. Ο Γεράσιμος πανηγύρισε και έδωσε ένα φιλί στο μάγουλο της Σίσυ και έπειτα αγκάλιασε εμάς και μας ευχαρίστησε. Πήρε κατευθείαν τηλέφωνο την Καίτη.

"Έλα αγάπη μου. Μπορείς να έρθεις να μείνεις σπίτι μας. Ναι, της μίλησα. Στην αρχή έγινε έξαλλη, αλλά τελικά ο Χρήστος και η Έμμα κατάφεραν να την πείσουν."

Η Καίτη ήρθε το ίδιο βράδυ σπίτι μας, μαζί με μια μεγάλη βαλίτσα που σήμαινε πως ήρθε για να μείνει.

Λίγες μέρες μετά όμως, ο Γεράσιμος άρχισε να υποπτεύεται περίεργα πράγματα. Συνέχεια στο κινητό της ήταν κολλημένη η Καίτη και έστελνε μηνύματα, ή έφευγε απ' το σπίτι λέγοντας ότι θα βγει με φίλες της και έκανε ώρες να επιστρέψει, ενώ δεν απαντούσε στα τηλεφωνήματα του ανήσυχου Γεράσιμου. Ώσπου μια μέρα, έσκασε η βόμβα.

💣💣💣

Η Καίτη σηκώθηκε αθόρυβα και αφού βεβαιώθηκε ότι ο Γεράσιμος κοιμόταν βαθιά, πήρε το κινητό της και πληκτρολόγησε έναν αριθμό.

"Έλα μωρό μου." είπε ψιθυριστά για να μην ξυπνήσει ο αρραβωνιαστικός της. "Στο Κόκκινο Ραντεβού; Ναι, φυσικά και μπορώ. Σε δέκα λεπτάκια είμαι εκεί."

Ο Γεράσιμος όμως δεν κοιμόταν. Και την άκουσε. Έπεσε απ' τα σύννεφα, σχεδόν δεν το πίστευε. Παρέμεινε ξαπλωμένος καθώς την άκουγε να ντύνεται, ενώ προσπαθούσε να πείσει τον εαυτό του ότι είχε ακούσει λάθος, ότι η γυναίκα που αγαπούσε δεν τον απατούσε. Μπορεί όντως να είχε ακούσει λάθος, έτσι; Μπορεί να ήταν κάποια φίλη της και να έχουν τόση οικειότητα που να την αποκαλεί "μωρό της". Το Κόκκινο Ραντεβού, εξάλλου, δεν ήταν μόνο ένα πανδοχείο για παράνομα ζευγαράκια. Ήταν επίσης και μπαρ, μπορεί να ήθελε να πάει απλά για ένα ποτό με τη φίλη της. Περίμενε λίγο ακόμα μέχρι να φύγει και όταν η πόρτα του δωματίου έκλεισε, σηκώθηκε κι εκείνος και ντύθηκε όσο πιο γρήγορα μπορούσε.

Πήρε ταξί και έφτασε στο Κόκκινο Ραντεβού λίγο μετά από εκείνη. Μόλις πέρασε την πόρτα του πανδοχείου- μπαρ, είδε μπροστά του την Καίτη σε πολύ κοντινή απόσταση με έναν αρκετά εύσωμο, ξανθό άντρα περίπου στην ηλικία της.

"Ναι, φυσικά και μου αρέσεις πολύ." του έλεγε εκείνη την ώρα. Έπειτα, εξακολουθώντας να μην αντιλαμβάνεται την παρουσία του Γεράσιμου, έγειρε μπροστά και του έδωσε ένα φιλί στα χείλη. Ο Γεράσιμος ένιωσε για πρώτη φορά τι σημαίνει η λέξη προδοσία. Πλησίασε και η Καίτη τον κοίταξε με γουρλωμένα μάτια.

"Χα! Σε τσάκωσα! Το ήξερα πως κάτι παιζόταν πίσω από την πλάτη μου!" της φώναξε με τα βιολετιά μάτια του να αστράφτουν από θυμό. "Αλλά δεν σε είχα και για τόσο τιποτένια..."

"Γεράσιμε μου, να σου εξηγήσω... Φίλοι είμαστε με τον Γιάννη. Το κάναμε για να μας δει η κοπέλα του, επειδή ήθελε να τη χωρίσει." προσπάθησε να δικαιολογηθεί, όμως δεν τον έπειθε τον πανέξυπνο νέο!

"Και βρήκε να το κάνει με εσένα, ε;" είπε με ειρωνεία. Εκείνη τη στιγμή, πλησίασε με νεύρα μια γυναίκα με σκούρο δέρμα και ξανθά μπουκλαριστά μαλλιά.

"Δεν μπορώ να το πιστέψω. Νόμιζα πως μ' αγαπούσες!" φώναξε στον Γιάννη και αφού του έδωσε ένα δυνατό χαστούκι, έφυγε με τα τακούνια της να κάνουν θόρυβο στο ξύλινο δάπεδο. Ο Γεράσιμος στράφηκε στον Γιάννη, ο οποίος ακόμα βαστούσε το μάγουλο του μορφάζοντας από πόνο.

"Αλήθεια φιληθήκατε για να σας δει η δικιά σου;" τον ρώτησε. "Γιατί την άκουσα να μιλάει στο τηλέφωνο και να σε λέει μωρό της."

"Ναι ήταν αλήθεια, αλλά όχι μόνο για αυτό. Η Καίτη κι εγώ ήμασταν κρυφά μαζί για πολύ καιρό, όμως δεν είχα ιδέα πως είχε κι άλλον." παραδέχτηκε αυτός.

"Άρα μας κορόιδευε και τους δύο." Το μίσος του Γεράσιμου για αυτήν την απαίσια γυναίκα επέστρεψε.

"Γεράσιμε μου, σε παρακαλώ. Συγχώρεσε με..." τον ικέτευσε η Καίτη, όμως δεν υπήρχαν πια περιθώρια για συγνώμες. Η οργή του Γεράσιμου για αυτό που είδε και για αυτά που άκουσε φούντωσε και το ηφαίστειο εξερράγη:

"Πήγαινε στο σπίτι, μάζεψε τα πράγματα σου και δρόμο! Τελειώσαμε!" φώναξε νευριασμένος και πληγωμένος, ενώ ο Γιάννης έφυγε με σκυμμένο το κεφάλι. "Θα πω και στη Σίσυ να σταματήσεις να δουλεύεις για εμάς."

"Δεν μπορείς να μου το κάνεις αυτό..."

"Δεν έχεις ιδέα τι μπορώ να κάνω." την κοίταξε, άγρια ακόμα. "Φύγε είπα! Έχω αργήσει και στη δουλειά μου!" Η Καίτη τον κοίταξε για μερικά δευτερόλεπτα ακόμα, έπειτα γύρισε κι έφυγε χωρίς να πει κουβέντα παραπάνω.

💔💔💔💔

Καθάριζα λίγο το σαλόνι του ισογείου, καθώς τώρα που η Καίτη ήταν η αρραβωνιαστικιά του Γεράσιμου δεν έκανε τίποτα. Έπρεπε να βρούμε καινούργια καμαριέρα. Η σκέψη μου για αυτήν έγινε αμέσως εικόνα, όταν την είδα να ανοίγει την κεντρική είσοδο και να μπαίνει στο σαλόνι. Φαινόταν θλιμμένη. Άφησα το ξεσκονόπανο και την πλησίασα ισιώνοντας το λευκό στράπλες μπλουζάκι μου.

"Καλημέρα, Καίτη. Γιατί τέτοια μούτρα;"

"Ο Γεράσιμος κι εγώ χωρίσαμε" μου είπε. "Ήρθα να πάρω τα πράγματα μου και να φύγω." Δεν μου φάνηκε καθόλου περίεργο. Ήταν αναμενόμενο έτσι κι αλλιώς. Ίσως για αυτό να συμφώνησε η Σίσυ να μείνουν εδώ, για να δει ο Γεράσιμος πόσο δύσκολα θα ήταν τα πράγματα αν δεσμευόταν από τόσο νωρίς. Όμως τι είχε συμβεί στα αλήθεια ανάμεσα τους;

"Γιατί χωρίσατε;" τη ρώτησα ευθέως.

"Ασυμφωνία χαρακτήρων." απάντησε εκείνη χωρίς λεπτομέρειες.

"Λυπάμαι." είπα μόνο.

Λίγο μετά, η Καίτη μάζεψε τα πράγματα της και έφυγε χωρίς να πει αντίο σε κανέναν μας. Για να πω την αλήθεια, ήξερα ότι είχαν χωρίσει και για κάποιον άλλο λόγο εκτός από ασυμφωνία χαρακτήρων. Ώσπου γύρισε το βράδυ ο Γεράσιμος από τη δουλειά και μου τα είπε όλα.

"Κατάλαβες; Με απατούσε τόσον καιρό πίσω απ' την πλάτη μου."

"Το είχα καταλάβει, όταν μου είπες πως υποπτευόσουν περίεργα πράγματα." είπα και έπειτα από λίγα δευτερόλεπτα, εκείνος με αγκάλιασε δακρυσμένος.

"Έλα, ηρέμησε... Κάποια στιγμή, θα βρεις κάποια άλλη να ξαναφτιάξεις τη ζωή σου." προσπάθησα να τον παρηγορήσω.

💔💔💔💔

Αργότερα το ίδιο βράδυ...

Ο Γεράσιμος βρισκόταν στο μπαρ της Σουίτας και έπινε άλλο ένα ποτό χαμένος στις σκέψεις του. Έξω ο αέρας λυσσομανούσε και έβρεχε καταρρακτωδώς.

"Γεράσιμε;" άκουσε την απαλή φωνή της Σίσυ πίσω του.

"Κοίτα, αν ήρθες για να μου κάνεις πάλι κήρυγμα, καλύτερα να φύγεις." της είπε χωρίς καν να γυρίσει να την κοιτάξει. Η Σίσυ τον πλησίασε με ένα ζεστό χαμόγελο.

"Δεν ήρθα για να σου κάνω κήρυγμα." του είπε. "Ήθελα απλά να σου πω ότι λυπάμαι πολύ. Όμως είσαι μικρός ακόμα και η Καίτη σίγουρα δεν θα μπορούσε να κάνει παιδιά. Γιατί λοιπόν να χαραμίσεις τα νιάτα σου;" Ο Γεράσιμος αποτελείωσε το ποτό του με μια γουλιά και το άφησε στον πάγκο.

"Έχεις δίκιο." είπε τελικά. "Έτσι κι αλλιώς, η Καίτη χρειαζόταν κάποιον πιο ώριμο από μένα για να τη στηρίξει μετά το θάνατο του άντρα της." Η Σίσυ απόρησε που ακόμα και μετά τον τρόπο που του φέρθηκε, ο Γεράσιμος τη δικαιολογούσε. Επίσης, δεν ήξερε πως η Καίτη ήταν χήρα. Φορούσε βέβαια μόνο μαύρα ρούχα, αλλά σκεφτόταν ότι έτσι ήταν το στυλ της.

"Τέλος πάντων... Θα πιεις λίγο μαζί μου να μου κάνεις παρέα; Δεν έχω ύπνο." πρότεινε ο Γεράσιμος σε πιο εύθυμο τόνο.

"Εντάξει." συμφώνησε η Σίσυ, που ούτε η ίδια νύσταζε. "Όμως μόνο για λίγο." συμπλήρωσε. "Είναι ήδη πολύ αργά και δουλεύεις πρωί αύριο." Ο Γεράσιμος είχε βάρδια στο κρησφύγετο της συμμορίας την επόμενη μέρα. Τον είχαν βάλει ως φύλακα, για να φυλάει τα κλοπιμαία της προηγούμενης ληστείας μέχρι να τα μοιράσουν. Γέμισε ξανά το ποτήρι του και έβαλε άλλο ένα για τη Σίσυ.

Μετά από μερικά ποτήρια παραπάνω, βρέθηκαν να χορεύουν οι δυο τους τρελά έναν ηλεκτρονικό ρυθμό που έβαλαν στο στερεοφωνικό, να γελάνε σαν παιδιά και να διασκεδάζουν σαν να μην είχε συμβεί τίποτα. Ο Γεράσιμος έκανε σβούρες τη Σίσυ και την οδηγούσε σε ένα ξέφρενο πάρτι για δύο. Συνέχισαν να πίνουν και ύστερα ο Γεράσιμος έβγαλε τα ρούχα του σε στυλ στριπτίζ ενώ η Σίσυ χειροκροτούσε γελώντας και διασκεδάζοντας με την ψυχή της. Ύστερα έβγαλε και τα δικά της ρούχα και βρέθηκαν να χορεύουν με τα εσώρουχα. Ένιωθε πολύ άνετα μαζί του και το ποτό την είχε κάνει να χαλαρώσει υπερβολικά. Βρέθηκε να χορεύει στην αγκαλιά του, με τα σώματα τους κολλητά, και δήθεν για πλάκα έβαλε τα δάχτυλα της ανάμεσα στα ξανθά μαλλιά του με τις βαμμένες μαύρες ανταύγειες σαν να ήταν εραστές, και για λίγο αφέθηκε και μπήκε για τα καλά στο ρόλο. Κι όταν εκείνος τη φίλησε, δεν τον απώθησε. Ήταν η πρώτη φορά που ένα φιλί την έκανε να νιώσει πόθο για άντρα και από εκεί και έπειτα χάθηκε ο έλεγχος.

Ξημέρωσε μια συννεφιασμένη μέρα, γεμάτη υγρασία από τη χθεσινοβραδινή καταιγίδα. Η Σίσυ ξύπνησε με το κεφάλι της να βουίζει. Πόσο είχε πιει άραγε χθες τη νύχτα; Ένιωσε πως αγκάλιαζε κάτι, για την ακρίβεια κάποιον. Άνοιξε τα μάτια της, είδε ένα γυμνό, γυμνασμένο αντρικό κορμί και τα ξανθά μαλλιά με τις γνωστές μαύρες ανταύγειες του Γεράσιμου. Ανασήκωσε την κουβέρτα, για να συνειδητοποιήσει με τρόμο πως και εκείνη ήταν γυμνή.

Τι συμβαίνει; Γιατί κοιμάμαι με τον Γεράσιμο; αναρωτήθηκε προσπαθώντας να καταλάβει τι είχε γίνει. Ανασηκώθηκε με δυσκολία. Δεν θυμόταν τίποτα από τον ξέφρενο χορό τους και έπειτα. Ακόμα και τον χορό αμυδρά τον θυμόταν.

Θεέ μου... Πόσο ήπιαμε χθες τη νύχτα; σκέφτηκε πατώντας τα πόδια της στη γαλαζοπράσινη μοκέτα της Σουίτας. Πώς ήταν δυνατόν; Είχε όντως συμβεί κάτι ανάμεσα τους; Μα πως; Πώς άφησε έναν άντρα να την αγγίξει εφόσον είχε αποδεχθεί ότι ήταν ασέξουαλ; Και ειδικά τον Γεράσιμο! Ένιωσε αηδία στη σκέψη ότι στην ουσία ήταν ο υιοθετημένος της γιος.

"Γεράσιμε, ξύπνα!" φώναξε τρομοκρατημένη αφού φόρεσε τα γαλάζια εσώρουχα της, που βρίσκονταν πεταμένα στο πάτωμα, και τον σκούντησε. Έπρεπε να ξέρει. Ο Γεράσιμος άνοιξε τα μάτια του με δυσκολία. Μόλις είδε τη Σίσυ από πάνω του με τα εσώρουχα, έδειξε σαστισμένος για λίγο, έπειτα χαμογέλασε πονηρά.

"Τι κάναμε χθες τη νύχτα;" τον ρώτησε.

"Δεν θυμάσαι...;" τη ρώτησε με νόημα. Ώστε όντως είχαν κάνει σεξ; Μα πώς μπόρεσε;

Ο Γεράσιμος σηκώθηκε και η Σίσυ γύρισε απ' την άλλη και περίμενε σκεφτική, μέχρι αυτός να βάλει το εσώρουχο του. Έπειτα την πλησίασε.

"Γεράσιμε, αυτό που έγινε χθες δεν πρέπει να επαναληφθεί." του είπε. "Είσαι ο υιοθετημένος μου γιος. Δεν έχουμε βέβαια τόση μεγάλη διαφορά ώστε να με θεωρείς μητέρα σου...αλλά σε βλέπω σαν το μικρό μου αδελφό. Εκτός αυτού, ξέρεις πολύ καλά ότι δεν μπορώ να κάνω κανενός είδους ρομαντική ή σεξουαλική σχέση."

"Χθες όμως δεν φάνηκες και τόσο ασέξουαλ, ούτε με έβλεπες σαν τον μικρό σου αδελφό." της είπε με το γνωστό πονηρό του χαμόγελο. Η Σίσυ προσπάθησε να καταλάβει. Άραγε είχε νιώσει τίποτα με τη βοήθεια του ποτού; Μήπως δεν ήταν ασέξουαλ τελικά, απλώς είχε κάποιο πρόβλημα να απολαύσει τον έρωτα και το ποτό τη βοήθησε να χαλαρώσει;

"Δηλαδή...χθες βράδυ..." ρώτησε διστακτικά και με ντροπή. "...ήρθα σε οργασμό;" Ο Γεράσιμος γέλασε.

"Τρεις φορές στη σειρά." είπε και κορδώθηκε υπερήφανος για τις...επιδόσεις του! Η Σίσυ δεν μπορούσε να τον πιστέψει. Δεν ήθελε να τον πιστέψει! Όμως βαθιά μέσα της ήξερε πως ήταν αλήθεια. Από την ώρα που ξύπνησε ένιωθε το κορμί της μουδιασμένο. Είχε νιώσει για πρώτη φορά ερωτική επιθυμία και ηδονή για άντρα. Και αυτός ο άντρας ήταν ο μόνος με τον οποίο δεν θα μπορούσε ποτέ να είναι μαζί.

"Ακόμα και έτσι να είναι, δεν μπορούμε να το συνεχίσουμε. Θα είναι πολύ μπερδεμένο." του είπε. Ο Γεράσιμος νευρίασε και αμέσως θυμήθηκε πάλι την προδοσία της Καίτης.

"Πρώτα διασκεδάζεις μαζί μου και μετά με αφήνεις, ε; Όλες ίδιες είστε τελικά!" ξέσπασε στη Σίσυ. Έπειτα έσκυψε το κεφάλι και απομακρύνθηκε από κοντά της.

"Ντύσου και φύγε σε παρακαλώ." της είπε, ηρεμώντας τόσο απότομα όσο είχε νευριάσει. Η Σίσυ προχώρησε ως το μπαρ, όπου ήταν πεταμένα τα ρούχα της μαζί με τα δικά του και ντύθηκε αμίλητη. Ο Τζέρι κάθισε στο κρεβάτι με χαμηλωμένο το βλέμμα στο πάτωμα.

"Φρόντισε τουλάχιστον να μη μάθουν τίποτα οι άλλοι." του είπε όταν ήταν έτοιμη. "Σαν να μην έγινε ποτέ." Και όντως θα έκαναν σαν να μη συνέβη ποτέ.

**********************************************************

Τι έχετε να πείτε για αυτή την ερωτική συνεύρεση- έκπληξη του Γεράσιμου και της Σίσυ; Γιατί πιστεύετε ότι ένιωσε κάτι η Σίσυ μαζί του ενώ με άλλους άντρες δεν ένιωθε τίποτα;

Το πέμπτο κεφάλαιο έχει πολλές εξελίξεις. Προχωράμε πέντε χρόνια μετά, στο 2025, έτσι όλοι οι πρωταγωνιστές είναι πιο μεγάλοι και ακόμα πιο ώριμοι. Σε αυτό το κεφάλαιο , λοιπόν, γίνεται κάτι πολύ σημαντικό: ένας γάμος μεταξύ δύο απ' τους φίλους της Έμμας. Όσο για τον Χρήστο, έχει κι αυτός κάποια μπλεξίματα με γυναίκες!

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top