Ο καθένας, έχει ένα διαφορετικό λόγο, για τον οποίο προτιμάει τη νύχτα.

Δεν είναι τυχαίο, που όλοι, βρήκαν καταφύγιο σε μια σκοτεινή γωνία, ή σε μια συνήθεια, με παντοτινό πρωταγωνιστή το σκοτάδι.

Στον κόσμο του φωτός, βίωσαν την εκμετάλλευση, τον πόνο, την απάθεια και την ατονία, που μπορούν να προσφέρουν οι άνθρωποι.

Η νύχτα όμως, τους δέχτηκε έτσι όπως ήταν· χωρίς λογοκρισία, χωρίς να τους κοιτάξει.. Απλά αγκάλιασε τις ψυχές τους.

Γι' αυτό και έμειναν στο σκοτάδι. Κάποιοι θα πίστευαν, ότι απλά βυθίζονταν σε μια κατάσταση μονοτονίας, που τους βόλευε, όμως δεν ήταν έτσι.
Ο κάθε πρωταγωνιστής, κάθε ιστοριας, κατάφερε να ορθοποδήσει συναισθηματικά εξαιτίας της νύχτας, το μόνο μέρος που ένιωθε γαλήνη.
Μόνο εκεί, όλα ήταν ήρεμα, και ο καθένας ζούσε στον δικό του μοναδικό κόσμο. Μια νιρβάνα, αρκετή για να σε εθίσει στη μαγεία του σκοταδιού· που λίγοι γνωρίζουν, γιατί ελάχιστοι, γνωρίζουν τι πραγματικά εστί σκοτάδι.

Φυσικά και η νύχτα, δεν έχει μόνο καλά..
Φυσικά κι έχει κινδύνους..

Όμως κάποιος κάποτε, είχε πει μια φράση, η οποία έχει πολύ βαθύτερο νόημα, απ'οσο κάποιοι καταλαβαίνουν:

Χωρίς το σκοτάδι, τ'αστέρια δεν θα μπορούσαν να λάμψουν.

--------------------------💎-------------------------