《Δεν μπορείτε να το κάνετε αυτό Μεγαλείοτατε》
Ο Φαχίζ παρατηρούσε πίσω από τα μισόκλειστα βλέφαρά του τον ανηψιό του να χυμάει στον πατέρα του. Ακριβώς όπως τον είχε δασκαλέψει.
Το συμβούλιο των πασάδων της Βελιθανής αυτοκρατορίας είχε μείνει άναυδο να κοιτά τον νεαρό διάδοχο να αψηφά τις αποφάσεις του σουλτάνου, να διαφωνεί μαζί του.

《Οι ανατολικές μας επαρχίες προσαρτήθηκαν στην Αυτοκρατορία με τον Επταετή πόλεμο του αξιομακάριστου πατέρα σας, Σουλτάνου Εζάλ Σελάμ που είθε να τον αναπαύει η Θεά. Το να τις επιστρέφετε τώρα στους Φετάρχ' ι για τη συνθηκολόγηση ακυρώνει το έργο του πατέρα σας και τις ζωές των γενναίων μας που χάθηκαν πολεμώντας τους άπιστους βαρβάρους》

Τα πάμπολλα πετράδια του θρόνου φυλάκιζαν το φως που έμπαινε απο τη θολωτή οροφή και το έστελνε σε όλα τα σημεία της αίθουσας. Ο Φαχίζ έμεινε να παρατηρεί τα σωματίδια της σκόνης που χόρευαν μέσα σε μια σμαραγδένια ακτίνα και περίμενε την έκρηξη του αδελφού του. Αν και ο πολυχρονεμένος μας είναι ανεξήγητα υπομονετικός σήμερα.

《... Και δεν το λέω μόνο εγώ αυτό...》συνέχισε ο πρίγκιπας διάδοχος 《Αλλά όλοι τους!》έδειξε προς το συμβούλιο των πασάδων 《Όλοι τους το χουν σκεφτεί αλλά κανείς δεν το λέει γιατί σας φοβούντ-》

《Αρκετά!》η φωνή του Σουλτάνου αντήχησε σε ολόκληρη την αίθουσα. Με μια πλατιά χειρονομία έκοψε τον γιο του.
Ο Φαχίζ χαμογέλασε. Τέλεια. Τα μάτια του αδερφού του πετούσαν φωτιές.
《Έχω υποστεί πολύ ώρα τη φλυαρία σου Εργχάαζ. Και μιλάς χωρίς σεβασμό ή λογική. Η Αυτοκρατορία είναι κτήμα του σουλτάνου. Πως μπορείς να πιστεύεις ότι θα κρίνεις την απόφασή μου;》. Πίσω από την παχιά, λαδωμένη και αρωματισμένη γενειάδα του, το πρόσωπο του Σουλτάνου είχε γίνει κατακόκκινο.

《Ως διάδοχος της Αυτοκρατορίας οφείλω να το λέω όταν λαμβάνεται μια απόφαση εσφαλμένη γιατ-》

《Σιωπή》το δάχτυλο του σουλτάνου, φορτωμένο με πάμπολλα χρυσά κοσμήματα έδειξε απειλητικά προς το μέρος του γιου του
《Μια απόφαση εσφαλμένη; Πώς τολμάς; Αυτό που μόλις ξεστόμησες είναι εσχάτη προδοσία! Μια λέξη ακόμη και θα χάσεις το κεφάλι σου!》

Χτύπησε το χέρι του στο επίχρυσο σκαλιστό μπράτσο του θρόνου και το ξυλόγλυπτο κεφάλι παγονιού έτριξε επικίνδυνα. Στράφηκε προς τον Φαχίζ.
《Μεγάλε Βεζίρη και αδελφέ μου, είναι αλήθεια όσα είπε ο Διάδοχος; Διαφωνεί πραγματικά το συμβούλιο με την απόφασή μου;》

Ο Φαχίζ σηκώθηκε από την θέση του και υποκλίθηκε βαθιά.

《Αλίμονο πολυχρονεμένε μου... Ποιοι είμαστε εμείς που θα κρίνουμε τις αποφάσεις του Σουλτάνου μας; Εγώ και όλοι οι πασάδες πιστεύουμε πως ό,τι πράττεις το πράττεις σοφά και για το καλό της Αυτοκρατορίας και της Θεάς τη δόξα. Μα θα ήθελα πολυχρονεμένε μου να σας πω πως θα πρέπει να είσαστε υπερήφανος για τον διάδοχο, που γενναίος σαν λεοντάρι έχει τη θέληση να υπερασπισθεί τα εδάφη μας μέχρι και την πιο απομακρυσμένη άκρη της Αυτοκρατορίας》
Υποκλίθηκε για άλλη μια φορά και γύρισε προς την πλευρά του διαδόχου
《Και σεις όμως πρίγκιπά μου, θα πρέπει να καταλάβεις πως ενώ η νεότητα έχει ορμητικότητα και δύναμη, η ωριμότητα κρύβει σημαντικότερες αρετές》
Ο διάδοχος τον κοίταξε σαν χάνος. Περίμενε ο θείος του να πάρει το δικό του μέρος. Όπως είχαν συζητήσει. Ο Βεζίρης συνέχισε
《...Η σοφία, υψηλότατε, και η γνώση, η σωστή αντίληψη της ωριμότητας είναι αδιαμφισβήτητες. Γι' αυτό και η νεότητα θα πρέπει να σιωπά και να πειθαρχεί μπροστά στην ηλικία...》

《Πόσο σοφά μίλησες τώρα Βεζίρη...》βρυχήθηκε ο Σουλτάνος 《Μα όταν η νιότη δεν πειθαρχεί θα πρέπει να διδάσκεται να το κάνει. Και καμία τιμωρία δεν είναι ατιμωτική αλλά αποτελεί μάθημα πολύτιμο και θησαυρό σημαντικό, γνώμονα διόρθωσης για τον ασεβή. Γι αυτό και ο διάδοχος θα αποσυρθεί τώρα στα διαμερίσματά του και θα αναλογιστεί τις μικρότητες που ξεστόμισε. Και δεν θα ακολουθήσει τη βασιλική συνοδεία αύριο στη Μεγάλη Προσευχή στον Ναό της Θεάς αλλά, επιστρέφοντας θα ζητήσει δημόσια συγνώμη από την Κεφαλή της Αυτοκρατορίας, εμένα, και το συμβούλιο των πασάδων για τη βιασύνη και την επιπολαιότητά του》
Κοίταξε σκληρά τον γιό του. Θα έπρεπε να ξέρει καλύτερα. Θα έπρεπε να μάθει να μην τον αμφισβητεί μπροστά στην Αυλή.

Ο Φαχίζ χαμογέλασε απο μέσα του. Όλα πήγαιναν θαυμάσια.
《Φρουροί..!》διέταξε ο Σουλτάνος 《οδηγείστε τον διάδοχο στα ιδιαίτερά του》.

Ο Φαχίζ καθάρισε τον λαιμό του 《Μεγαλειότατε... Αν μπορούσατε να επιτρέψετε σε μένα να συνοδεύσω τον Υψηλότατο...》
Το αυστηρό πρόσωπο του Σουλτάνου ένευσε καταφατικά
《Πολύ καλά λοιπόν...》

Οι δύο άντρες προχώρησαν προς την περίστηλη στοά με τα ένθετα πετράδια στους τοίχους που έλαμπαν στο μεσημεριανό ήλιο. Οι θάμνοι μυρτιάς, δεξιά και αριστερά του πλακόστρωτου θρόιζαν και αρωμάτιζαν τον ζεστό αέρα. Όταν είχαν απομακρυνθεί αρκετά από τα μάτια των φρουρών ο πρίγκιπας διάδοχος Εργχάαζ Σελάμ έσπρωξε τον θείο του στο μωσαϊκό του τοίχου.
《Τί ήταν όλη αυτή η παραστασούλα;》τα πράσινα μάτια του έλαμπαν από οργή 《Μπορείς να μου πεις; Το παίζεις καλός;》

《Δεν καταλαβαίνω σε τ-》

Ο πρίγκιπας έπιασε τον Βεζίρη από τον ώμο και το έσφιξε μέχρι το φιδίσιο βλέμμα του άλλου να παραμορφωθεί σε μια γκριμάτσα πόνου
《Δεν μπορείς να καταλάβεις σε τι αναφέρομαι; Σ'αυτά που συζητούσαμε αναφέρομαι!》

《Μπορείς να μην φωνάζεις; Θα μας ακούσουν!》

《Δεν με νοιάζει τι θα κάνουν! Οχιά!》

Έστριψαν κάτω από τα υφαντά παραπετάσματα ενός θολωτού διαδρόμου. Ο Βεζίρης κατάφερε να απωθήσει τον νεαρό από πάνω του.
《Τα είχαμε συζητήσει; Φυσικά και ναι! Αλλά πραγματικά πιστεύεις πως θα έπειθες τον πατέρα σου αν έβγαινες και τον προσέβαλλες μπροστά σε όλη την Αυλή; Αυτό ήταν τουλάχιστον ανοησία!》
《Πως τολμάς; Αρχίζεις τις διδαχές σε μέ-》
《Το χειρίστηκες χονδροειδέστατα. Θα έπρεπε να είσαι και ευχαριστημένος γιατί η κατάσταση θα μπορούσε να έχει εξελιχθεί πολύ χειρότερα》
《Αν με είχες υπερασπιστεί η κατάσταση θα είχε εξελιχθεί πολύ κα λύ τε ρα》
τόνισε την κάθε συλλαβή αγριοκοιτώντας τον
《Αν το ύφος σου ήταν αρμόζον για μια δημόσια ακρόαση με τον σουλτάνο μπορεί και να το' κανα!》
Ο Εργχάαζ παραμέρισε με δύναμη τον Φαχίζ 《Κατάλαβα. Δεν μπορώ πλέον να σε εμπιστεύομαι θείε》
τον σταμάτησε με ένα νεύμα 《και μην κάνεις τον κόπο. Μπορώ να βρώ μόνος μου τα διαμερίσματά μου. Δεν χρειάζομαι συνοδεία》του έριξε ένα περιφρονητικό βλέμμα πάνω από τον ώμο του και συνέχισε να προχωρά.

Ο Φαχίζ μόρφασε. 《Εργχάαζ... αν θες τη γνώμη μου πρέπει να ζητήσεις ιδιαιτέρως συγνώμη από τον πατέρα σου... Ή ακόμη καλύτερα, στείλε του ένα δώρο...》

Ψηλάφισε τον πονεμένο του ώμο και μια σκληρή έκφραση έσπασε το πρόσωπό του. Και θα σε κάνω να πληρώσεις κάθε προσβολή ανηψιέ.

***
Αφιερωμένο στον xristos_sotsirx του οποίου το βιβλίο 《Τόκου》 διαβάζω τελευταία στην ξαπλώστρα (και μου αρέσει τόσο πολύ που ξεχνώ να μπω στη θάλασσα... να σαι καλα ρε φιλαράκι..!)

***

Γεια σας παίδες!! Τι κάνετε; Πως είστε; Χρόνια και Ζαμάνια!! ;)

Λοιπόοοοοον... Δεν μπορείτε να πείτε!! Μεγάλο κεφάλαιο!! Ένα καινούριο θα ανεβαίνει κάθε βδομάδα!!

#Πώς σας φάνηκε το καινούριο εξώφυλλο;

#Πώς σας φάνηκε αυτό το κεφάλαιο;

#Είστε έτοιμοι να αρχίσουν να ρολλάρουν οι εξελίξεις;;

#Τι περιμένετε πως θα εξελιχθεί η κατάσταση για τον Εργχάαζ;;

#Η Άμαρις συνεργάζεται με τον Φαχίζ..!! Πόσο υποχθόνιος είναι; Μέχρι που μπορεί να φθάσει;;

Ρίχτε κανα ή δυο ή τρία ή χίλιαδεκατρία σχόλια

Μην ξεχάσετε να πατήσετε ★ !!
Δηλαδή να κάνετε ☆→★ !!!

Τα λέμε .. (καλά να περνάτε, φραπέδες να ρουφάτε, ποτάρες να πίνετε!).......