Το Σαρμ δεν έχει καμία σχέση με το Κάιρο. Φαίνεται πως είναι ένα κοσμοπολίτικό θέρετρο, ενώ όλοι γύρω μου είναι τουρίστες. Το ξενοδοχείο είναι υπέροχο, τεράστιο και χλιδάτο. Βέβαια πλέον το μάτι μου έχει συνηθίσει την χλιδή και δεν δείχνω τόσο ενθουσιασμένη. 

Στην ρεσεψιόν νιώθω πολύ αδύναμη και πιάνομαι απο το μαρμάρινο γκισέ. Ακόμη ζαλίζομαι. Πρέπει να ανέβηκε ο πυρετός.

 Αστραπιαία ο Δημήτρης που δεν με έχει αφήσει ούτε λεπτό απο τα μάτια του με παίρνει αγκαλιά. Βάζω τα χέρια μου γύρω απο το λαιμό του και κρύβω το κεφάλι μου στο στέρνο του. Τον μυρίζω διακριτικά.

Εντάξει λιώνω απλά..

Νομίζω πως το κατάλαβε..γιατί μου χαμογελά σαν ανόητος έφηβος. Ε βέβαια η αυτοπεποίθηση του πάλι στα ύψη την έφτασα. Αλλά νιώθω άσχημα και επιτέλους και οι γυναίκες της καταστροφής μπορούν να πάρουν μια μέρα ρεπό!

Με ακουμπά απαλά στο πουπουλένιο σκέπασμα και με θερμομετρεί για ακόμη μια φορά.

-Είμαι μια χαρά, του λέω δυσανασχετώντας. Ως το βράδυ θα είμαι περδίκι. Δεν την χάνω την συνάντηση με τον σείχη, του λέω και τα μάτια μου κλείνουν απο τη νύστα.

-Κοίτα να ξεκουραστείς Μαριτίνα και άφησε εμένα να διαχειριστώ τα υπόλοιπα, μου λέει αυστηρά και πετάγομαι σαν ελατήριο απο την θέση μου.

-Νομίζεις πως θα χάσω την συνάντηση με τον σείχη? Νομίζεις πως θα σ'αφήσω να του πάρεις τα αφτιά με τις φλάτ μίνιμαλ ιδέες σου? Θα έρθω ο κόσμος να χαλάσει! του λέω σχεδόν φωνάζοντας και σταυρώνω τα χέρια μου στο στήθος.

-Μαριτίνα το ακύρωσα το ραντεβού  . Μου αντιπρότεινε να συναντηθούμε αύριο το βράδυ. Κοίτα να ηρεμήσεις , εντάξει? μου λέει και σφίγγει τα χείλη του.

Χαλαρώνω στην θέση μου και χαμογελώ πονηρά. 

Η αλήθεια είναι οτι θα ήθελα λίγο σεξ χωρίς δεσμεύσεις. Τώρα που απελευθέρωσα απο μέσα μου την γυναίκα της καταστροφής , τίποτα δεν με κρατάει.

Το πουκάμισο του είναι ξεκούμπωτο ελάχιστα. Είναι ελαφρά ιδρωμένος και μυρίζει..Δημήτρης. 

Αναστενάζω , χωρίς  να το θέλω, και χαιδεύω το κουμπί του πουκαμίσου του, με φανερή πρόθεση πως θέλω να τον ξεγυμνώσω.

Με κοιτά με μάτια ζεστά και ξεφυσά κι εκείνος.

-Αν και δελεαστική η πρόταση , πολύ φοβάμαι πως θα αρνηθώ, μου λέει και με φιλά στο μέτωπο. Κοιμήσου! μου λέει σχεδόν αυστηρά και ξεμακραίνει απο κοντά μου.

Έφαγα μόλις άκυρο?

Ε βέβαια ποιός ξέρει τι χάλια δείχνω.

Βλάκα..

ψιθυρίζω και αποκοιμιέμαι για πολλές ώρες.