Ο Όντιν μπουκάρει μέσα στο δωμάτιο μου και πηδάει πάνω στο κρεβάτι μου, αρχίζει να με σκουνταει μέχρι που με δυσκολία ανοίγω τα μάτια μου

Α: τι θες γαμωτο

Του λεω μέσα από ενα χασμουρητό μου

Ο: να σου πω τι έγινε δεν μπορώ να περιμένω άλλο!

Α: και πρέπει να μου το πεις...

Κάνω μια παύση και κοιτάζω το ρολόι μου

Α: στις 10 το πρωί βρε άνθρωπε μου;

Γυρνάω από την αλλη και ξανακλεινω τα μάτια, αλλα αυτός συνεχίζει να με σκουνταει

Ο: μην κοιμάσαι πρέπει να σου πω

Επειδή πλεον το παίρνω απόφαση οτι δεν θα κοιμηθώ άλλο ανακαθομαι στο κρεβάτι και κοιτάζω τον Όντιν με ενα μαστουρωμενο βλέμμα

Α: καφέ!

Ο: σου έφερα!

Μου δίνει μια κούπα με γαλλικό καφέ, αν και τον σιχαίνομαι με ξυπνάει τουλάχιστον, πίνω μια μεγάλη δόση και έπειτα αφήνω την κούπα στο κομοδίνο μου

Α: ξεκινά αχριστε

Περνει μια βαθειά ανάσα και αρχίζει να μου λέει όλες τις αηδιαστικες λεπτομέριες, το μπαρ που πήγαν τα κοινά ενδιαφέροντα τους, μερικά τουλάχιστον,το φιλί τους το οποίο έτσι πως μου το περιέγραψε ήταν σαν να βγήκε από ρομαντική κομεντί και ότι άλλο θα μπορούσε κανείς να κάνει στο πρώτο ραντεβού εκτός φυσικά από σεξ γιατί όπως μου είπε είναι πολύ ντροπαλό και σεμνό κορίτσι, για καμία ώρα μου διηγούνταν αυτήν την ρομαντική του ιστορία μέχρι που θυμήθηκα ότι στις 12 είχα να συναντήσω αυτήν την Κυρία την Καθριν πως την λένε τέλος πάντων. Σηκώνομαι απότομα απο το κρεβάτι και παω να αλλάξω

Ο: που πας;

Α: θα βγω με κάποια

Ο: τι; με ποιά;

Α: Μεγάλη ιστορία την έσωσα χθες από κάτι ληστές

Ο:τι;

Σηκώνετε και με πλησιάζει, με πιάνει από τα μπράτσα και με κοιτάζει μήπως έπαθα τίποτα

Α: ηρέμησε κάτι πρεζακια ήταν που απλα θα ήθελαν χρήματα για να να πάρουν την δόση τους

Ο: Τρελαθηκες; Αν το μάθει αυτό ο πατέρας μου θα με σκοτώσει, σε παρακαλώ μείνε μακρυά από φασαρίες

Α: καλα καλα μην αγχώνεσαι

Παίρνω το ίδιο τζιν που φορούσα εχθές και ενα καφέ πουλόβερ, φοράω τις ξυφτυσμενες μου αρβύλες και κατεβαίνω κάτω, βλέπω την γιαγιά να σιδερωνει βλέποντας τηλεόραση

Α: Καλημέρα

Γ: καλημερα

Γυρνάει ελαφρώς το κεφάλι της για να με δει

Γ: καλημερα θα φας;

Α: όχι βιάζομαι, γεια σας!

Βγαίνω εξω και αρχίζω να περπατάω προς το κέντρο, σήμερα έκανε περισσότερο κρύο απο τι χθες, ο ουρανός ήταν γεμάτος με σύννεφα που απο το χρώμα τους μαρτυρούσαν ότι σύντομα θα χιονιζε, καθησα σε ένα παγκάκι και περίμενα την Κάθριν να έρθει, μετά από κανένα 5λεπτό βλέπω ένα πολυτελές μαύρο τζιπ να σταματάει μπροστά μου και την Κάθριν να κατεβαίνει, σηκώνομαι και την πλησιάζω χωρίς να το περιμένω εκείνη με αγκαλιάζει όταν με αφήνει απομακρυνομαι κάπως αμήχανα κοντά της

Κ: καλήμερα Αριάννα

Α: Καλημέρα σας

Κ: στον ενικό παρακαλώ

Στριφογυριζω τα μάτια μου και έπειτα της χαμογελάω

Κ: που θέλεις να πάμε;

Α: διαλέξτε εσείς εγω δεν ξέρω τίποτα απο εδω

Κουνάει καταφατικά το κεφάλι και αρχίζει να με κατευθύνει προς μια καφετερια-ζαχαροπλαστιο αφου καθόμαστε η σερβιτόρα ερχετε αμέσως, δείχνει να ξέρει την Κάθριν και την χαιρετάει απο τι φαίνετε ολοι εδω την έχουν σε μεγάλη υπόληψη άλλωστε φαίνετε πως είναι αρκετα1 πλούσια μεχρι και εγω μπορώ να δω πόσο ακριβά είναι τα σινιέ συνολακια της και οι γουνες της, αναρωτιέμαι πόσες εχεις χθες το μεσημέρι ήταν με αλλη επειτα το βράδυ πάλι ειχε βάλει αλλη και σήμερα φυσικά, ντράπηκα λίγο αφου παρατήρησα πως είχα βάλει τα ίδια ρούχα μπροστά σε αυτην φαινομουνα σκουπίδι αλλά ποιός νοιαζεται όπως λενε τα ράσα δεν κάνουν τον παπά

Κ: λοιπόν Αριάννα σε ποιό σχολείο πηγαίνεις

Τέλεια! Χειρότερη ερώτηση δε θα μπορούσε να βρει; τι την νοιάζει το σχολείο μου

Α: εεεμ ειμαι βασικά κάτι σαν εσωκλειστη σε ενα Σχολείο αρκετά μακριά από εδώ

Κ: εσωκλειστη; Μα αυτά δεν είναι πανάκριβα;

Τώρα την έβαψα να δω τώρα πως θα τα μπαλωσω

Α: οχι είναι δωρεαν...για μένα δηλαδη επειδή να....εμ ξέρετε

Δεν μου κατεβαίνει τίποτα καλό, αχχ τι θα κάνω; Οπ να το μου ήρθε

Α: μπήκα με υποτροφία!

Λεω με ανακούφιση εκείνη δείχνει να ενθουσιάζεται με αυτό, καλα ποιος θα περίμενε να κάποια σαν εμενα να μπει σε σχολείο με υποτροφία, προσπαθώ να μην γελάσω ούτε εγω με αυτό που μόλις πέταξα

Κ: φαντάζομαι θα διάβαζες παρά πολύ

Α: ναι μονο ξεσκιστικα αλλά αξιζε

Χαμογελώ ψεύτικα και προσπαθώ να φανώ όσο πιο πειστική γίνετε

Κ: σε ποιά περιοχή ακριβός είναι;

Αυτή τη φορά με κοιτάζει με περισσότερη καχυποψία πράγμα που αμέσως το αντιλαμβάνομαι και προσπαθώ να κρυψω1 το άγχος μου, ευτυχώς εκείνη την ώρα έρχεται η σερβιτόρα και αφήνει τους καφέδες μας και τα γλυκά μας

Α: το Σχολείο μου βρίσκετε στο Σακραμέντο, είναι αρκετά μακρυά από εδω

Κ: μάλιστα

Πίνει μια γουλιά από τον καφέ της, αναρωτιέμαι τι να θέλει και γιατί μου κάνει τόσες ερωτήσεις; Δε θα με παραξενέψει το γεγονός αν δεχτώ σύντομα μια νέα επίθεση, παίρνω μια βαθειά ανάσα και τρώω ένα κομμάτι από το σουφλέ σοκολάτας μου

Κ: Εδω με ποιόν ήρθες;

Α: α εδώ! Με έναν φίλο μου

Κ: πως τον λένε

Αυτο ήταν τι θέλει ποιά;

Α:τι σας ενδιαφέρει; τι έισται αστυνομικός; κανενας απο αυτούς του γελοίους που μου επιτίθενται; ε τι εισται;

Της μιλάω με απότομο τρόπο, εκείνη σχεδόν μαζεύεται στη θέση της. Παω μα σηκωθώ για να φύγω αλλά εκείνη μου κρατάει το χέρι για να με σταματήσει

Κ: κορίτσι μου σε παρακαλώ θα σου εξηγήσω ποιά είμαι και γιατί σου κάνω τόσες ερωτήσεις

Κάθομαι στην καρέκλα και την κοιτάζω με ένα επίμονο βλέμμα, ελπίζω να έχει μια καλή δικαιολογία

__________________________________

Hello αγάπες!💚

Νεο Κεφάλαιο!

Παρά πολλές περίεργες ερωτήσεις κάνει η Κάθριν αναρωτιέμαι τι δικαιολογία θα της πει. Εν το μεταξύ μου θυμίζει έναν καθηγητή μου που με το που μπήκε στην τάξη μόνο αριθμο ταυτότηταςμ δεν είχε ζητήσει XD😂😂

Τεσπα ελπίζω να σας άρεσε! Περιμένω τα σχόλια σας από κάτω

Φιλιαα xx