Κεφάλαιο 29ο
Α: Δεν το πιστεύω, αυτός ο μπάσταρδος τελικά είχε δίκιο
Ο: εμ το πάμε λίγο απο την αρχή γιατί σε έχασα;
Παίρνω μια βαθιά ανάσα και ξαπλώνω στο κρεβάτι
Α: ο Κάρτερ μου είπε οτι είδε τον Έρικ με άλλη
Ο: μην ακούς τις μαλακιες του Κάρτερ
Α: Κι εγω ετσι νόμιζα αλλα τον είδα στο δάσος με μια τσούλα αυτήν την Νικόλ πως την λένε τέλος πάντων
Ο: δε..δεμ είναι δυνατόν
Ξαπλώνει δίπλα μου και εγω κάθομαι και κοιτάζω το κενό, δεν ξέρω γιατι αλλά ποτέ δεν έχω κλαψει στην ζωή μου μπορει να στεναχωριέμαι αλλά μετά από λίγο μου περνάει και απλά θελω να σκοτώσω άνθρωπο βασικά δεν μενω μόνο στα λόγια αλλά το κάνω πράξη, ακόμη θυμάμαι εκείνο το κοριτσάκι νομίζω πως το έλεγαν Λουίζα ήταν ένα χρόνο μεγαλύτερη μου εκείνη την εποχή ήμουν 10 και εκείνη 11 και συνέχεια με κορόιδευε για έναν μήνα μου έκανε την ζωή κόλαση και εγω ήθελα να παιθανω σαν μια μικρή κατάθλιψη, για κακή της τύχη όταν την ξεπέρασα εκείνη βρέθηκε νεκρή στην πισίνα του σχολείου ακόμα θυμάμαι πως χτυπιοταν για να την αφήσω να αναπνεύσει, μ'άρεσε έτσι πώς σπαρταρουσε σαν ψάρι έξω από το νερό και ο φόβος του ένιωθε, ευτυχώς η αστυνομία ποτέ δεν βρήκε τον ύποπτο και θεώρησε πως είχε πνιγεί μόνη της.
Στο θέμα μας τώρα! Στρεφω το βλέμμα μου προς τον Όντιν και οι ματιές μας συναντιούνται
Α: θέλω να τον σκοτώσω
Ο: άμα είσασταν φυσιολογικοί έφηβοι θα ελτο παραεβλεπα αυτό που μόλις είπες αλλά βάση αυτών που είμαστε θα σε αποτρέψω από κάτι τέτοιο γιατί αλλιώς θα αποβληθεις
Ενα γάλακι του ξεφεύγει το ίδιο και σε μένα
Α: Είσαι ηλίθιος
Ο: σκάσε μπάζο
Με λεει και μου τσιμπάει το μπράτσο με αποτέλεσμα να τραβηκτω
Α: είναι απαίσιο!
Επιστρέφω ξανα στο πρόβλημα μου
Ο: μπορείς να μου πεις τι έγινε
Κουνάω καταφατικά το κεφάλι και αφου παίρνω μια βαθειά ανάσα αρχίζω και του εξηγώ. Μετά από λίγη ώρα όταν τελείωσα εκεινος σηκώθηκε αρκετά θυμωμένος, έριξε μια δυνατή μπουνιά στον τοίχο για να εκτονωθεί
Ο: ο Πουστης! Δε θα τον ξαναδείς και αμα σε ενοχλήσει θα το κανονίσω εγώ, και τις άλλες τις πόρνες
Σηκώνομαι και τον πλησιάζω, τον αγκαλιάζω σφικτά και εκείνος μου το ανταποδίδει
Α: ασε με να κοιμηθώ εδω απόψε
Ο: δεν τα ρωτάμε αυτά, συνήθως έρχεσαι χωρις να με ρωτήσεις
Μου λεει καθώς ένα γάλακι του ξεφεύγει και με φιλάει τρυφερά στο μέτωπο. Ευτυχώς πάντα αφήνω ένα ζευγάρι πιτζάμες εδω πέρα και δυο συνολακια το εχω κάνει και σαν δικό μου δωμάτιο μιας και που συνέχεια μαλώνουμε εγώ και ο Κάρτερ και δεν θελω να κοιμαμε μαζι του
Το άλλο πρωί ξύπνησα με δυσκολία άλλωστε δεν είχα κοιμηθεί όλο το βράδυ, δεν είχα καθολου όρεξη να παρακολουθήσω κανένα μάθημα, πόσο μάλλον να δω τον Έρικ.
Ο Όντιν με συνόδευε μέχρι την τάξη όμως στον διάδρομο βρήκαμε τον Έρικ, μόλις μας είδε μας πλησίασε
Ε: Καλημέρα μωρό μου
Πάει να με φιλήσει αλλά τον αποφεύγω και εκείνος με κοιτάει παραξενεμενος
Ε: τι έχεις έγινε κάτι;
Ο Όντιν μπαίνει ανάμεσα μας για να μας χωρίσει, τον σπρώχνει θυμωμένος προς τα πίσω με δύναμη αλλα ο Έρικ δεν χάνει την ισορροπία και τώρα είναι και αυτός νευριασμένος
Ο: μην την ξαναπλησιασεις κατάλαβες;
Ε: τι τρέχει μεγάλε μας γυάλισε το γκομενάκι;
Τον πιάνει από τον γιακά και τον φέρνει κοντά στο πρόσωπο του
Ο: γιατί δεν πας στα πουτανακοα σου; Εσυ και η Νικόλ έισται πολύ ταιριαστό ζευγάρι
Μόλις το ακούει αυτό μένει έκπληκτος και πάει να μιλήσει αλλα τον διακόπτω εγω
Α: αστον Όντιν δεν αξίζει να ασχολούμαστε μαζί του
Με κοιτάζει και κάνει έναν μορφασμο και έπειτα τον αφήνει με δύναμη καιντον σπρώχνει στον τοίχο
Ε: Αριαννα δεν πιστεύω να ακους τις μαλακιες από αυτόν έτσι;
Α: σας είδα
Ήταν το μόνο που είπα και έπειτα αρχίσαμε μα προχωράμε πάλι στον διάδρομο αφήνοντας τον Έρικ πίσω
Ο: δεν νομίζω να σε ξαναπειραξει
Α: ούτε εγω το κεφάλαιο Έρικ έκλεισε οριστικά
Ο: κόλλα πέντε μικρή
Λέει χαμογελαστός καο σηκώνει το χέρι
Α: σιγά ρε μεγάλε
Λεω και του κολλάω το χέρι
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top