Επιτέλους τελείωσα τα μαθήματα. Οι ώρες πέρασαν αρκετά γρήγορα, ισως ήταν η μόνη φορα που μου άρεσε το σχολείο, αν λες αυτό το μέρος σχολείο.
  Κατευθύνθηκα προς την τραπεζαρία, σήμερα είχαν μακαρόνια με κιμά, πολύ πρωτότυπο. Πήγα και κάθησα σε ενα τραπέζι μόνη μου μιας και πιυ δεν ειδα κανέναν άλλον γνωστό εκεί. Τα περισσότερα αδιάκριτα βλέμματα των μαθητών έπεσαν πάνω μου. Αδιαφορίσα ετσι κι αλλιώς και στο Γυμνάσιο και στο Δημοτικό έτσι με κοιτούσαν, ξαφνικά βλέπω τον Κάρτερ να μπαίνει μέσα, οπως ήταν φυσικο όλοι τον χαίρεται, φαίνετε να είναι αρκετά δημοφιλής, ξαφνικά τον βλέπω να έρχεται προς το μέρος μου και κάθετε ακριβώς απέναντι μου.

Κ: τι κανείς κούκλα;

Τον κοίταξα με ενα βαριεστημένο βλέμμα

Α: τρωω

Έφαγα μια μεγάλη πιρουνια με μακαρόνια και το μπούκωσα όλο στο στόμα σαν να είμαι ζώο. Εκείνος γέλασε με αυτό το θέαμα και εγω αδιαφόρησα τελείως.

Κ:πως και δεν είσαι με τις φιλες σου;

Κατάπια την μπουκιά μου και μετα απάντησα

Α: εχουν δουλειές

Δουλεια το λέμε τωρα το "Θέλω να μείνω μόνη με το αγόρι μου" λες και δεν ξέρω τι θα κάνουμε και οι δύο, ώρες ωρες αισθάνομαι απομονωμένη εχουν απορροφηθεί και οι δύο στις σχέσεις τους. Βλέπω τον Κάρτερ να σηκώνει το χέρι του και να χαιρετά κάποιον, αμέσως βλέπω τον Όντιν να έρχεται και να κάθετε δίπλα μου.

Ο: τι λέει παιδιά. Που είναι οι υπόλοιποι;

Α: σε δουλειά

Ξαναλέω αυτην την φορά πιο αγανακτισμενα. Μείναμε σιωπηλοί μεχρι που τελειώσαμε το φαγητό μας και καθόμασταν λίγο γιατί είχαμε φουσκώσει.

Κ: λοιπόν τι λέτε να κάνουμε μετά;

Α:να κάνετε εγω βαριέμαι

Κ: ελα τώρα πρέπει να σας δείξω κάτι

Ο:α ναι σωστά μας το έχεις υποσχεθεί.

Α: πφφ Καλα οτι πείτε

Ο Όντιν σηκώνετε απο το τραπέζι

Ο: παω στο ταχυδρομείο να παραλάβω κάτι, θα σας συναντήσω μετά, θα περάσω απο το δωμάτιο σας.

Κ:αντε τελείωνε.

Έφυγε σχεδον τρέχοντας αφήνοντας με μόνη με τον Κάρτερ και με τα αδιάκριτα βλέμματα των άλλων μαθητών.

Οντιν POV

Κατευθύνθηκα γρήγορα προς το ταχυδρομείο, ειχα παραγγείλει κάτι παπούτσια που είχα βρει σε προσφορά στο ίντερνετ, μιας και που ήταν ο μόνος τρόπος για να περνούμε οτι χρειαζόμαστε αφου δεν υπήρχαν μαγαζιά. Μπήκα μέσα και ειδα την χοντρή κυρία που ποτέ δεν θύμαμε το όνομα της να κάθετε στο γραφείο της και μα λιμαρει τα νύχια της. Την πλησιάζω και όταν με βλεπει εκείνη αποτραβιεται.

Ο: γεια σας!

<<καλησπέρα κύριε Μάγκρους, ήρθε το δεμα σας μισό λεπτό να σας τι δώσω>>

Σηκώνετε και ανοίγει ενα ντουλάπι και βγάζει ενα τυλιγμένο κουτί από παπούτσια και πάνω του υπήρχε ένας φάκελος.

<<Αυτό είναι για τον πατέρα σου να του το δώσεις>>

Είπε δείχνοντας τον φάκελο, τα παίρνω και βγαίνω έξω. Όταν βρίσκω επιτέλους έναν καναπέ κάθομαι και παίρνω τον φάκελο στα χέρια μου. Αναρωτιέμαι τι να ήταν, σπάνια είχε γράμματα ο πατερας μου μιας και που ήταν πολύ προσεκτικός. Το ανοιγω με προσοχή και βγάζω ενα χαρτί, αρχίζω να το διαβάσω ήταν απο μία ιδιωτική κλινική, αρχικά νόμιζα οτι θα ήταν εξετάσεις αίματος αλλά τελικά ήταν τεστ DNA, γιατί ο πατέρας μου να κάνει τέτοιο τεστ και με ποιόν, τα δείγματα ήταν συμβατικά, προχώρησα παρακάτω και ειδα τα ονόματα Τζέισον Μάγκρους και! Κοκακολωσα όταν είδα το όνομα. Αριάννα Ρογουίλος, δεν μπορεί! Πως γίνετε να είναι συμβατικά; Δεν μπορεί η Αριάννα να είναι αδελφή μου. Έβαλα ξανα το χαρτί στο φάκελο και τον έκλεισα προσεχτικά και σηκώθηκα να φύγω. Είχα αναστατώνει, η Αριάννα σίγουρα δε θα το ξέρει, κανονικά ουτε εγω έπρεπε να το ξέρω. Ο πατέρας μου δεν πρέπει να μάθει οτι είδα το περιεχόμενο του φακέλου, έπρεπε να του το δώσω σύντομα. Είχα απορροφηθεί στις σκέψεις μου και δεν πρόσεξα τον πατέρα μου που ερχόταν με αποτέλεσμα να πέσω πάνω του.

Τ: ειι Όντιν πρόσεχε το έχεις;

Τον κοίταξα έκπληκτος, έκανα ενα βήμα πίσω και προσπάθησα να φανω φυσιολογικός

Ο: εμμ σορρυ σκεφτόμουν ενα τραγούδι, α παρε είναι για σένα απο το ταχυδρομείο

Του λέω δίνοντας του τον φάκελο και εκείνος με κοίταξε παραξενεμενος.

Τ: τι πήρες πάλι;

Ο: παπούτσια, και τωρα φεύγω γιατί με περιμενει ο Κάρτερ, αντε τα λέμε

Του είπα και έφυγα σχεδόν τρέχοντας απο κοντά του. Ακόμα δεν το χωρούσε ο νους μου, είχα αδελφή τώρα εξηγείται το ενδιαφέρων του πατέρα μου προς αυτήν. Τωρα εξηγούνται όλα!

Τέλος POV