Σηκώνομαι απο το κρεβάτι κι εκείνη αρχίζει να τρέχει, για κακή της τύχη ήμουνα πιο γρήγορη και την πρόλαβα, της έπιασα με δύναμη τα μαλλιά και την έριξα κάτω, άρχισε να φωνάζει βοήθεια και να προσπαθεί να αντισταθεί αλλά τότε πήρα ένα βάζο και το έσπασα στο κεφάλι. Πολύ ασχολήθηκα μαζί της. Πήρα μια βαθειά ανάσα και προσπάθησα να σκεφτώ, δεν έπρεπε να αφήσω ίχνη. Άνοιξα την ντουλάπα και βρήκα μερικά σεντόνια, έπρεπε να την πάω σπίτι πριν συνέλθει, την τυλιξα και την κατέβασα κάτω, ήταν αρκετά δύσκολο αλλά έπρεπε να κάνω υπομονή, πήρα τα κλειδιά του σπιτιού της για μα μπορέσω να ξανάρθω και βγήκα από την πίσω πόρτα. Δεν ξέρω κι εγω μετά από πόση ώρα έφτασα σπίτι αλλά ήμουν πλήρως εξαντλημένη, σταμάτησα για λίγο , έψαξα μεσα στα συρτάρια της κουζίνας και βρήκα την μονοτικη ταινία, έπειτα άρχισα να σέρνω την ανόητη στρίγγλα κάτω στο υπόγειο. Είχαμε τοποθετήσει εκεί ενα τραπέζι, την τοποθέτησα εκει πάνω και την έδεσα ώστε να μην κουνηθεί, έπειτα έκοψα ενα κομμάτι απο την ταινία και το κόλλησα στο στόμα της. Ανέβηκα πάνω και ξάπλωσα στον καναπέ μέχρι που αποκοιμήθηκα
  Την επόμενη μέρα ξύπνησα με ένα χαμόγελο, ενα τέλειο ζωντανό θύμα κάτω στην αποθήκη μου, θα διασκέδαζα για τουλάχιστον 3 μέρες. Σηκώθηκα και πήγα στην κουζίνα, έφτιαξα λίγο καφέ και κατέβηκα στην αποθήκη. Η Στρίγγλα είχε ξυπνήσει και προσπαθούσε να φωνάξει, ακόμα και να το έκανε η μητέρα μου είχε φροντίσει να βάλει μονοτικο υλικό γύρω από τους τοίχους ώστε να μην ακούγετε τίποτα.

Α: Καλημέρα για μένα τουλάχιστον

Γέλασα και την πλησίασα, τράβηξα απότομα την ταινία από το στόμα της με αποτέλεσμα να πονέσει, άρχισε να φωνάζει βοήθεια και έτσι της έριξα ενα δυνατό χαστούκι για να σταματήσει

Α: δεν έχει νόημα κανένας δεν μπορεί να σε ακούσει ιδικά εδώ που είμαστε

Άρχισε να κλαίει και μιλούσε φοβισμένη

<<Σε παρακαλώ άφησε με, δε θα το πω σε κανέναν απλά μην με σκοτώσεις>>

Α: μα δε θα σε σκοτώσω! Οχι αμέσως τουλάχιστον θέλω να δοκιμάσω μερικά πραγματάκια πάνω σου. Λοιπόν άκου τι θα σου συμβεί, επειδή σε συμπάθησα θα σου κάνω μια πιο ήπια μορφή βασανιστηρίων. Πρώτα ξεκινάμε με τις βελόνες

Πλησίασα ενα ξύλινο πάγκο που τοποθετούσα μερικά από τα εργαλεία μου, άρχισα να βαζω τις βελόνες κάτω από τα νυχια προκαλώντας της πονο, άρχισε να κλαίει ξανα και να με παρακαλάει να με αφήσει, μάταια όμως, μόλις τελείωσα με τα νύχια της πλησίασα πάλι τον πάγκο και πήρα ενα κοπιδι, την πλησίασα και άρχισα να τις κόβω τα ρούχα αφήνοντας την γυμνή. Ξαφνικά ακούω το κουδούνι, αναστενάζω και της ξαναβαζω την μονοτικη ταινία στο στόμα και πηγαίνω να ανοίξω. Μόλις άνοιξα μια τεράστια έκπληξη με περιμένε. Ο Τζέισον Μάγκρους στεκόταν στο κατώφλι μου, είχα μείνει άναυδη τι ήθελε αυτός εδω

Α: Γ..γεια σας!

Τ: Καλημέρα μπορώ να περάσω;

Α: ναι περάστε

Κάνω στην άκρη και μπαίνει μέσα στο σπίτι, κάθετε στην πολυθρόνα και περιεργάζεται τον χώρο γύρο του, τον πλησιάζω σιγά σιγά

Α: τι σας φέρνει απο εδώ;

Τ: εσυ! Γυρίζω στο σχολείο έχετε δεχτεί επίθεση και εσυ φεύγεις την επόμενη μέρα για να φροντίσεις μια θεία που δεν έχεις

Κάθομαι στον καναπέ και τον κοιτάζω κατάματα. Το χρώμα τους ήταν σκούρο καστανό όπως τα δικά μου και ήταν τόσο άγρια, σίγουρα οποίος τον κοιτούσε θα τον φοβόταν αλλά εγω τον ένιωθα κοντά μου ακόμα και αν έχουμε μιλήσει δύο φορές

Α: κοίταξε αντιμετωπίζω κάποια προβλήματα και πρέπει να μείνω εδω, όπως γνωρίζετε δεν εχω οικογένεια και πρέπει να δουλέψω για να συντήρησω εμένα και το σπίτι

Τ: απλά πουλά το σπίτι 4 χρόνια να μένεις στο σχολείο και μόλις αποφοιτησεις δε θα το χρειαστείς

Α: Σας παρακαλώ μην επιμένετε σε αυτό, αυτό το σπίτι δεν πουλιέται και δεν καταλαβαίνω γιατί σας απασχολεί τόσο πολύ τι θα κανω εγώ;

Τ: γιατί έχεις τεράστιες ικανότητες και επειδή έσωσες την ζωή του γιου μου

Α: Ακούστε δεν έσωσα την ζωή κανενός πάρα μόνο την δική μου οκ; και τώρα ίσως είναι ώρα να πηγαίνετε

Γέλασε και σηκώθηκε από την πολυθρόνα.

Τ: πρώτα μπορείς να μου δείξεις τι υπάρχει εκεί πέρα;

Δείχνει με το κεφάλι την πόρτα τξς αποθήκης, τον κοιτάω με γουρλωμένα μάτια, εκείνη την στιγμή δεν μπορούσα να άρθρωσω λέξη