Απρίλιος 2018

Η άνοιξη είχε τυλίξει την πόλη με μια ευχάριστη και έντονη ατμόσφαιρα. Η πυκνή μεσημεριάτικη κυκλοφορία δεν ηρεμούσε. Λες και διάλεξαν όλοι λόγω της υπέροχης σημερινής μέρας, ευκαιρία για ολοήμερη εξόρμηση. Κίνηση παντού και κυκλοφοριακό χάος. Τρία λεωφορεία άλλαξαν οι τρεις φίλες για να φτάσουν από το κέντρο στην  περιοχή κατοικίας τους.

Ξέσπασε μια στιγμιαία ξαφνική νεροποντή, ενώ η μία από τις κοπέλες παραλίγο να πέσει θύμα κλοπής από έναν επιτήδειο κακοποιό που πήρε στο κατόπι τα κορίτσια σε ένα απόμερο σοκάκι. Παρά τρίχα γλίτωσαν όταν η Χριστίνα μία εκ των φίλων τους έγνεψε και υπέδειξε ένα γωνιακό δρόμο για να σωθούν. 

Σαν κάποιος από το σύμπαν ή τη μοίρα, φρόντισε επίτηδες να δυσκολέψει τη βόλτα. την οποία κανόνισαν και περίμεναν τόσο καιρό δεδομένου των υποχρεώσεων τους. Αυτό υπέθεσε η Χριστίνα που πίστευε πολύ στο φιλοσοφικό κόσμο της απεραντοσύνης και το ριζικό αντίστοιχα, μετά από τα συμβάντα που βίωσαν και απ τα οποία κατόρθωσαν να βγουν αλώβητες.

Έφτασαν μία ώρα μόλις πριν κλείσει το πολυκατάστημα του Unbline. Κόσμος πηγαινοερχόταν σε κάθε διάδρομο και όροφο του μεγάλου αυτού καταστήματος βιβλίων και ηλεκτρονικών ειδών. Όλες οι κοπέλες 

« Τι θα πάρεις; » ρώτησε η Κορντήλια τη Μίνα καθώς έγλυφε ένα μικροσκοπικό γλειφιτζούρι γεύσης φράουλας και κερασιού.

« Θα διαλέξω βιβλίο » αποφάσισε η Μίνα μετά από πολύ στοχασμό.

« Πάλι βιβλίο;» αντέδρασε η Κορντηλια.

« Κορντήλια δεν ξέρεις πόσο σημαντικό είναι για μένα και μην μιλάς! Θέλω να διαθέσω μέρος των χρημάτων μας για την αγορά του βιβλίου και μου υποσχέθηκες ότι θα διαθέσεις έστω δύο ευρώ. Όλες είχαμε συμφωνήσει εξαρχής ότι θα διαθέσουμε από δύο τρία ευρώ για το δώρο που θέλω να κάνω στον εαυτό μου » τη κοίταξε με σοβαρότητα.

« Όχι και να διαθέσω ξανά μερικά από τα λιγοστά ευρώ μου για το βιβλίο που θέλεις Μίνα, έλεος! Ήθελα να διαθέσω τις οικονομίες μου για ένα καινούριο τάμπλετ. Δεν φτάνουν τα λεφτά για αυτό άμα δώσω το 2ευρω για το βιβλίο σου. Επειδή ενθουσιάζεσαι και μαγεύεσαι όπως λες θα αναγκαστώ να παραμερίσω τη δική μου ανάγκη;»

« Τι σε έπιασε... μόνο σήμερα σου ζητάω να βάλεις στην άκρη την επιθυμία σου και σε παρακαλώ » προσπάθησε να τη συνετίσει και ηρεμήσει η Μίνα που έβλεπε τις στροφές που έπαιρνε η φίλη της και επειδή φοβόταν και δεν ήθελε να δει τη δυσαρέσκεια της να παίρνει ανεξέλεγκτες διαστάσεις. Επιθυμούσε να τις εμποδίσει με κάθε τρόπο, πριν φτάσουν σε τσακωμό.

« Ναι Κορντηλια κάν'το εξάλλου δεν είναι ακριβό το βιβλίο. Μόλις εφτά ευρώ κοστίζει. Σε άλλα καταστήματα είναι διπλάσια η τιμή του. Κοίτα το πανέμορφο ονειρικό εξώφυλλο που διακοσμεί το ράφι. Κρίμα δεν είναι να πάει χαμένο;

Ο κόσμος μας σήμερα έχει παρατήσει το διάβασμα και δυστυχώς άλλο ένα βιβλίο θα μείνει στη τύχη του. Εγώ θα δώσω τα δικά μου 2ευρω ευχαρίστως για τη καλή μας φίλη. Την επόμενη φορά θα πάρουμε τη συσκευή που θες » την καθησύχασε η Χριστίνα.

« Ναι στο υπόσχομαι και εγώ » της τόνισε η Μίνα. Η Κορντήλια τι να έκανε υποχώρησε και δέχτηκε να ακουμπήσει στη παλάμη της φίλης της τα νομίσματα. Αν ήταν για να την δει χαρούμενη και τρισευτυχισμένη χαλάλι. Το καλό που της ήθελε να άξιζε η ιστορία που επιθυμούσε διακαώς να αγοράσει και να μην ήταν μια μάπα. Πολλά βιβλία κυκλοφορούσαν στην αγορά και δεν ήταν όλα άρτια και άξια. Υπήρχαν ανάμεσα τους και σαβούρες.

    [...]

Καθώς  το ηλιόλουστο φως άπλωνε τις ακτίνες φως σκορπούσε τις ακτίνες του/ μετατοπίζονταν/ κατατοπίζονταν /ο ήλιος φώτιζε κατά μήκος το δωμάτιο της υπνοδωματίου της, η Μίνα λαμπερή από χαρά τακτοποιούσε το γραφείο της και έφερνε στο νου της την προχθεσινή απόφαση της να προχωρήσει στην αγορά του συγκεκριμένου βιβλίου. Δεν της έλειπαν βιβλία, τα ράφια της βιβλιοθήκης της ήταν γεμάτα αλλά το υποσυνείδητο μέσα της την οδήγησε και παρακίνησε να διαλέξει το καινούριο βιβλίο από το ράφι του μαγαζιού.

Ένα ίχνος τρυφερότητας την άγγιξε όση ώρα παρατηρούσε το εξώφυλλο του βιβλίου και η περίληψη που διάβασε στο οπισθόφυλλο, καίτοι ελάχιστα κατατοπιστική την έπεισε πως θα διάβαζε μια καταπληκτική ιστορία-για πριγκίπισσες ή αθώα κορίτσια σαν την ίδια δεν είχε σημασία η ιδιότητα και θέση ακριβώς- με σπουδαία μηνύματα για τα ιδανικά της φιλίας, του ονείρου, της αγάπης και της καλοσύνης.

Συνειδητοποίησε πως δεν έκανε την αγορά του βιβλίου ως δώρο αποκλειστικά για τον εαυτό της...αλλά το έκανε και για τις δύο στενές της φίλες. Αποτελούσε το βιβλίο τούτο δώρο για όλη τη τριάδα. Ευχόταν μέσα της να τις έφερνε πιο κοντά και να βοηθούσε να μεγαλώσει η αγάπη της Κορντήλια για την ανάγνωση ιστοριών.

  Το απόγευμα, κατέφτασαν οι φίλες της για επίσκεψη στο σπίτι της μιας και της κάλεσε και είχαν τόσο καιρό να βρεθούν στο σπίτι της μίας όλες μαζί και να περάσουν όμορφα. Θα ξεκινούσε μάλιστα να τους αφηγείται τη πλοκή του βιβλίου, αλλά λόγω του όγκου του αμφέβαλλε αν θα προλάβαινε να τους αφηγηθεί ολόκληρες τις τρείς ιστορίες.

Η Μίνα πήρε το βιβλίο στα χέρια της και το άγγιξε με περισσή στοργή θαρρείς. Δεν μπορούσε να αποφασίσει αν θα το άνοιγε ή θα το έδινε σε μία από τις υπόλοιπες φίλες της μιας και δεν είχε το κουράγιο.

«Κοίτα πως το κρατάει, σαν πολύτιμο θησαυρό. Άνοιξε το καλέ στη πρώτη του σελίδα μπας και αρχίσουμε το διάβασμα κάποια φορά. Θα ξημερώσουμε στο τέλος!» σάρκασε η Κορντήλια μαλώνοντας την.

Η Μίνα ευτυχώς τα κατάφερε και γύρισε το εξώφυλλο για να πάει στη πρώτη σελίδα του βιβλίου και το ξεκίνημα της ιστορίας της. Μαζί με αυτό, ήρθε και η μαγεία για την οποία ήταν σίγουρη πως θα διαισθανόταν από τότε που αντίκρισε απλώς το εξώφυλλο του βιβλίου.

''Έτρεχε, εδώ και μισή ώρα μόνο αυτό έκανε κατά μήκος του δρόμου. Το σκοτάδι πύκνωνε και οι λάμπες με δυσκολία φώτιζαν το δρόμο. Η έλλειψη φωτός σε συνδυασμό με την δυνατό μαινόμενο συνδυασμό καταιγίδας και νεροποντής δυσχέραινε το βάδισμα και το τρεχαλητό της ανά διάφορα λεπτά της ώρας. Το φόρεμα της ανέμιζε όσο έτρεχε. Από τον κακό διέφυγε, όμως από τα σκοτάδια και τα μυστικά της ψυχής της μπορούσε να ξεφύγει; Δεν μπορούσε.

Μόνο αν εγκατέλειπε τον τόπο της τη κωμόπολη Σάουρε-το φθαρμένο, απαρχαιωμένο και ακατάλληλο για διαμονή τοπίο της αβάσταχτης γεένας και μετέβαινε σε άλλη πόλη μεγαλύτερη απ αυτήν που ζούσε ''    

Η Μίνα σήκωσε τα μάτια της από το βιβλίο για να παρατηρήσει τις φίλες της: « Έτσι ξεκινάει η ιστορία. Ένας πρόλογος, μια μικρή εισαγωγή από κάτι που γίνεται στη πορεία του βιβλίου, έτσι εικάζω »

« Συνέχισε καλέ, η μικρή εισαγωγή φαίνεται ενδιαφέρουσα και διεγείρει την αγωνία...για να δούμε αν αξίζει ως συνολικό περιεχόμενο το πρώτο παραμύθι » της είπε την εντύπωση της η Κορντήλια και την παρότρυνε με έντονο βλέμμα να συνεχίσει. Η Χριστίνα ήταν και αυτή ενθουσιασμένη και εκστασιασμένη. 

« Έχει ενδιαφέρον πράγματι και θέλω πολύ να ακούσω τη συνέχεια. Συνέχισε Μίνα » την παρότρυνε με γλυκιά ευγένεια η Χριστίνα. Η Μίνα χαμογέλασε με αγάπη και περηφάνεια για το γεγονός ότι άρεσε στις φίλες της το ξεκίνημα της ιστορίας. Θα έβλεπε και η ίδια στη πορεία αν άξιζε.

Cover by @mariapol4   την ευχαριστώ για την δημιουργία των υπέροχων εξωφύλλων της