Μέχρι τώρα έχετε διαβάσει πολλά σχετικά με το γράψιμο στο παρόν βιβλίο. Ωστόσο, όλα όσα έχετε διαβάσει είναι γραμμένα από τη δική μου, προσωπική οπτική γωνία, πράγμα το οποίο, όπως είναι φυσικό, φέρει και μία δόση υποκειμενικότητας. Πιστεύω ότι αξίζει να δείτε κι άλλες οπτικές γωνίες και μάλιστα από ανθρώπους του χώρου του Wattpad, επιτυχημένους και πεπειραμένους. Έτσι, ζήτησα από τρεις αγαπημένους συγγραφείς και φίλους μου να μοιραστούν μαζί μας την εμπειρία και το ιστορικό τους: πώς ξεκίνησαν και πώς έφτασαν εκεί όπου βρίσκονται σήμερα. Στην ενότητα 3, λοιπόν, σας περιμένουν τρεις συνεντεύξεις συγγραφέων και μία συνέντευξη-έκπληξη που ευελπιστώ να σας εμπνεύσουν, να σας ενημερώσουν και να σας προβληματίσουν δημιουργικά.

Σημείωση: Τα τραγούδια που θα ακούσετε σε κάθε ένα από τα κεφάλαια είναι επιλογές των συνεντευξιαζόμενων, τραγούδια που εκφράζουν τους ίδιους και το έργο τους.

3.1 Συνέντευξη με τον GiannisPit

Ο πρώτος μας συνεντευξιαζόμενος είναι σήμερα εξηντατεσσάρων ετών κι αποτελεί μία περίτρανη απόδειξη ότι η ηλικία δεν είναι παρά ένας αριθμός, αφού ο ίδιος παραμένει νεανικός στην ψυχή, πρόσχαρος, κοινωνικός και ένας λάτρης της τέχνης. Αγαπά τον κινηματογράφο, τις κατασκευές και φυσικά το διάβασμα και το γράψιμο. Μέσα από τα έργα του διακρίνει εύκολα κανείς την ευγένεια και την ποιητικότητα που τον χαρακτηρίζει σαν άνθρωπο. Έχει καταπιαστεί συγγραφικά με πολλά και διαφορετικά είδη, από λογοτεχνία του φανταστικού, μέχρι ιστορικό της Αρχαίας Ελλάδας, ενώ το 2021 ένα από τα βιβλία του πήρε το πρώτο βραβείο στην κατηγορία φαντασίας του διαγωνισμού TYS. Μαζί μας ο GiannisPit

Σύσταση:

Γεννήθηκα το 1960 στην Αθήνα όπου και κατοικώ.

Σπούδασα οικονομικές επιστήμες στο Οικονομικό τμήμα της Νομικής σχολής του Πανεπιστημίου της Αθήνας.

Μιλάω Αγγλικά και Γαλλικά.

Εργάστηκα 30 χρόνια στον τραπεζικό τομέα σε διάφορα τμήματα κλείνοντας ως εποπτεύων γενικών εργασιών καταστήματος δικτύου.

Ζω με την οικογένειά μου και τις δύο κόρες μας.

Ασχολούμαι με τον κινηματογράφο μέσα από το blog μου "Cinefil" (https://cinefil-net.blogspot.com)

Αγαπημένα μου καλλιτεχνικά hobby η ζωγραφική και η ξυλογλυπτική διακόσμηση-μακέτα. Τα δημιουργήματά μου παρουσιάζονται στο προσωπικό μου blog "Τεχνόσπιτο-House of Art" (https://popsicleshandcrafts.blogspot.com)

Το βιβλίο είναι αναπόσπαστο κομμάτι της προσωπικής μου ζωής. Τα τελευταία χρόνια γράφω πεζογραφήματα (Διηγήματα-Νουβέλα-Μυθιστόρημα) και ποίηση

Τα έργα μου έχουν δημοσιευθεί στο προσωπικό μου blog "Ηδύποτον" (https://idipoton.blogspot.com/ ) όπως επίσης και στις πλατφόρμες του Wattpad.

Όλη τη βιβλιογραφία μου, μπορείτε να την βρείτε στο προσωπικό μου ιστολόγιο

"Ανθολογία-Γιάννης Πιταροκοίλης" εδώ:

https://giannispitarokilis.wordpress.com

Πότε αισθάνθηκες πρώτη φορά έντονη την ανάγκη να γράψεις; Ποια ήταν η αφορμή: Περίγραψέ μας το πρωτόγνωρο συναίσθημα που ένιωσες όταν έγραψες.

Η λογοτεχνία είχε μπει στη ζωή μου από τα εφηβικά μου χρόνια. Ο κόσμος των βιβλίων ήταν αρωγός μου σε αυτό το όμορφο ταξίδι, που ξεκίνησε από εκείνα τα χρόνια. Η συγγραφή έρχεται μόνη της, σαν απόρροια της ωρίμανσης της εσωτερικής ανάγκης να μιλήσεις, να εκφραστείς, να πλάσεις τις δικές σου ιστορίες, όπου μέσα από αυτές θα χτίσεις τους δικούς σου κόσμους και θα εντάξεις τους δικούς σου χαρακτήρες εκεί.

Η αφορμή δεν ήταν μία. Ήταν σειρά παρορμήσεων. Ομολογώ ότι ο κινηματογράφος, μού έδωσε μεγάλη ώθηση να γράψω. Κάποιες ταινίες έδωσαν στα βιβλία περαιτέρω κίνητρο να μιλήσω, να εκφραστώ, να πιάσω χαρτί και μολύβι. Οι εσωτερικές μου συγκινήσεις, συναισθήματα που κατακλύζουν και γυρεύουν διέξοδο μέσα από την αφήγηση και τη λογοτεχνία.

Το συναίσθημα της πρώτης γραφής ήταν συγκλονιστικό. Το βίωσα στα 18 μου χρόνια όταν προσπαθούσα να πλάσω ένα θεατρικό έργο. Όταν η πλοκή της υπόθεσης πήρε συγκεκριμένη μορφή, όταν γεννήθηκαν οι χαρακτήρες και άρχισε η αφήγηση, τότε ένιωσα κάτι σαν δημιουργός. Επίσης το συναίσθημα της ταύτισης του συγγραφέα με το έργο που γράφει, είναι ένα μοναδικό βίωμα, που πολλές φορές δεν ελέγχεται εύκολα. Πραγματικά δεν μπορώ εύκολα να περιγράψω τη συγκίνηση και τα συναισθήματα αυτά.

Είναι στ' αλήθεια καθηλωτικό το συναίσθημα της πρώτης φοράς που δημιουργείς μία δική σου ιστορία!

Πώς και πόσο θεωρείς ότι σου έχει κάνει καλό το γράψιμο;

Είναι πραγματικά καθηλωτικό το συναίσθημα της πρώτης φοράς συγγραφής, αγαπητή μου Στέλλα. Είναι κάτι πρωτόγνωρο για κάθε άνθρωπο. Είναι σαν να βγαίνει κάτι απ' την καρδιά, σαν μια γέννηση, μια δημιουργία.

Φυσικά και το γράψιμο μού έχει κάνει καλό. Θα έλεγα, με έχει αλλάξει, με έχει διαμορφώσει προς το καλύτερο χωρίς την παραμικρή αμφιβολία γι' αυτό. Έχει βελτιώσει την έκφρασή μου, τη φαντασία μου, το λόγο μου, τη δυνατότητα να επικοινωνώ με τους ανθρώπους και να τους καταλαβαίνω. Έχει ελαφρώσει πολλά από τα δικά μου βάρη και άγχη, έχει διώξει οδύνες, μού έχει δώσει απέριττες συγκινήσεις και το κυριότερο τη μοναδική αίσθηση της αγάπης του αναγνώστη, αυτής της υπέροχης αλληλεπίδρασης με τον ίδιο. Εκπληκτικό να το ζεις!

Συμφωνώ απόλυτα μαζί σου, Γιάννη μου! Όταν υπάρχει η δυνατότητα αλληλεπίδρασης με το αναγνωστικό κοινό είναι πολύ συγκινητική κοινωνική εμπειρία! Αποτελεί για σένα κίνητρο η θετική ανατροφοδότηση από το αναγνωστικό κοινό; Σε τρομάζει η πιθανότητα της αρνητικής ή της καθόλου ανατροφοδότησης; Γενικά το πώς θα πάρουν οι αναγνώστες το έργο σου επηρεάζει τη δημιουργικότητά σου;

Για να είμαστε ειλικρινείς και να κοιτάξουμε ευθέως, κατά πρόσωπο, τον εαυτό μας, θα έλεγα ναι δεν με αφήνει αδιάφορο η εξέλιξη αυτής της ανατροφοδότησης.

Η έλλειψη αλληλεπίδρασης δημιουργεί ερωτήματα και ανασφάλεια. Πόσο μάλλον όταν αυτήν την έχεις συνηθίσει σε προηγούμενες περιπτώσεις έργων σου. Θα είμαι πάλι ευθέως ειλικρινής να πω ότι η επίδραση αυτή εξαρτάται και από την ψυχολογική σου κατάσταση. Ναι, ήταν στιγμές, που στενοχωρήθηκα, σε μια τέτοια έλλειψη ανταπόκρισης. Κύρια όταν για να βγει το συγκεκριμένο έργο, έδωσα μεγάλο κομμάτι της ψυχής μου. Βέβαια ο συγγραφικός δρόμος είναι, πολλές φορές, μοναχικός γιατί ίσως απευθύνεσαι σε ιδιαίτερα κλειστό κοινό ή το έργο είναι δύσκολο.

Ισχύει. Είμαστε καλλιτέχνες κι εξ ορισμού έχουμε ανάγκη την θετική ανταπόκριση του κοινού, ως προς αυτό δεν θα διαφωνήσω. Το κοινό είναι στόχος μας. Η συγγραφή, ωστόσο, διαφέρει από τα performing arts στο ότι μπορεί να σταθεί και μόνη της, να είναι κάτι αποκλειστικά δικό μας, που δεν είναι απαραίτητο να κοινοποιηθεί για να έχει αξία. Αξίζει να σταματήσεις να ασχολείσαι με ένα συγγραφικό σου εγχείρημα που αρέσει σε εσένα, επειδή δεν λαμβάνει την προσοχή ή την εκτίμηση που περίμενες;

Προχώρησες άψογα την εκτίμησή σου, Στέλλα μου και έδωσες την ακριβή εικόνα. Η συγγραφή δεν είναι performance επί σκηνής. Δεν είναι θέατρο για να πιάσουμε το κοινό εκείνη τη στιγμή. Φυσικά και δεν θα σταματήσουμε το συγγραφικό μας εγχείρημα. Γράφουμε για μάς, για να περάσουμε τα δικά μας μηνύματα. Για να πούμε αυτά που θέλουμε. Και ιδού και ο στόχος. Να μπορέσουμε αυτά να τα κάνουμε κτήμα στο κοινό μας να τα αγκαλιάσει και εκείνο.

Δύσκολος στόχος, αλλά όχι απαραίτητα μη επιτεύξιμος.

Ποια πιστεύεις ότι ήταν η καλύτερη συγγραφική στιγμή σου; Μια στιγμή που να ένιωσες περηφάνεια;

Στην ερώτηση αυτή θα πάρω μια μεγάλη ανάσα. Γιατί δεν είναι μια αυτή η στιγμή, δηλαδή ένα έργο αλλά περισσότερες. Ναι, το έχω ζήσει αυτό το βίωμα και θα σου πω ότι είναι τα σχόλια και η συναισθηματική φόρτιση, που ένιωσαν οι αναγνώστες μου μέσα στην εφαρμογή. Αυτή η θετική ανταπόκριση, μού προκάλεσε πραγματικά ένα υπέροχο αίσθημα. Αυτό το ένιωσα και στην "Ελουάζ" και στο "Δάσος της ληθης", ειδικά στο τέλος τους.

Ποια είναι η μεγαλύτερη συγγραφική δυσκολία που έχεις αντιμετωπίσει έως τώρα;

Την ξεπέρασες; Κι αν ναι, πώς;

Η μεγαλύτερη συγγραφική δυσκολία, ήταν αναμφισβήτητα στα "Δώρα της Αρμονίας". Είναι ένα έργο που καταπιάνεται με την αρχαία Ελληνική μυθιστορία και το προσέγγισα με το ανάλογο δέος και σεβασμό. Εκεί δεν "σε παίρνει" να κάνεις ατοπήματα. Θέλει μεγάλη προετοιμασία, διάβασμα, πηγές, βιβλιογραφία για να μπορέσω να στήσω μια απέραντη πλοκή. Έτσι την ξεπέρασα αυτή τη δυσκολία. Με προετοιμασία, διάβασμα, πολλές πηγές γνώσης και οργάνωση δουλειάς.

Υπήρξε ποτέ κάποια στιγμή που να θέλησες να τα παρατήσεις; Γιατί; Τι σου άλλαξε γνώμη;

Ναι υπήρξε κάποια στιγμή ένα πισωγύρισμα στη σκέψη μου, κύρια με αρνητική διάθεση, που μου "φώναζε" να σταματήσω, γιατί "δεν είχε νόημα" η συγγραφή από τη στιγμή, που δεν ήταν επαγγελματική ή δεν είχε τέτοια εξέλιξη. Είναι κάτι σαν τις Σειρήνες που ηχούν μέσα σου καταθλιπτικά με διάθεση παραίτησης αλλά είχα τη διάθεση και την απόφαση να μην τους δώσω την ευκαιρία.

Ακούγεται δύσκολη κατάσταση από ψυχολογικής άποψης. Θα ήθελες να μας εξηγήσεις με λίγο περισσότερες λεπτομέρειες πώς ξεπέρασες αυτή την φάση;

Ναι είχε μια δυσκολία. Πολλές φορές, η ψυχοσύνθεσή μας παίζει επικίνδυνα παιχνίδια στην ισορροπία μας. Πολλές φορές μάς οδηγεί σε ηττοπάθεια, σε διάθεση παραίτησης και αναδίπλωσης. Προσπάθησα να καταπολεμήσω αυτήν την ηττοπάθεια. Έδωσα στον εαυτό μου να καταλάβει ότι δεν οδηγεί πουθενά, είναι αδιέξοδο και πρέπει να την ξεπεράσω. Αυτό ήταν η απάντηση.

Πώς νιώθεις όταν διαβάζεις ξανά τα παλιά σου κείμενα;

Η διάθεση είναι διπλή. Πρώτα φιλολογική, να διορθώσω τυχόν γραμματολογικά και συντακτικά λάθη και αφ' ετέρου συναισθηματική. Εκεί, η αναδρομή, φέρνει στο νου τις συνθήκες συγγραφής, τις στιγμές εκείνες με τη συναισθηματική φόρτιση, που την πολλαπλασιάζει σαν αναμνήσεις.

Υπάρχει κάποιο κομμάτι της συγγραφής σου (πχ: διάλογοι, περιγραφές, υπόθεση κλπ) που να πιστεύεις ότι υστερούσες παλιά, αλλά τώρα να το έχεις βελτιώσει; Αν ναι, πώς έγινε αυτό;

Ναι φυσικά υπήρχε. Όλη η δομή ενός γραπτού έργου. Μέσα από συνεχή δουλειά. Ποια είναι αυτή; Διάβασμα συνεχές λογοτεχνικών έργων. Σε οδηγεί σε βελτίωση της γνώσης, της εμπειρίας. Υπάρχουν και εξειδικευμένα βιβλία που εμπλουτίζουν τη γνώση της δομής συγγραφής ενός έργου. Τα ακολούθησα με προσοχή. Πιστεύω έχω κάνει καλά βήματα βελτίωσης, μια διαδικασία που ποτέ δεν σταματά.

Αν μπορούσες να γυρίσεις στο παρελθόν και να δώσεις στον εαυτό σου μία συγγραφική συμβουλή, ποια θα ήταν αυτή;

Να εξελίξω την ανάπτυξη πολλαπλών χαρακτήρων σε ένα έργο. Να αποφύγω το πρόβλημα να είναι μονοδιάστατοι. Είναι βασικό, θέλει δουλειά, να "σπάσεις" τη σκέψη σου σε πολλούς διαφορετικούς ανθρώπους, μάλιστα και διαφορετικού φύλου, που θα πρέπει να μπεις στο ψυχισμό τους.

Έχεις περισσότερη αυτοπεποίθηση σε σχέση με τα πρώτα σου βήματα; Πού οφείλεται αυτό;

Ναι, χωρίς καμία αμφιβολία, το σημερινό επίπεδο αυτοπεποίθησης με το αρχικό δεν έχουν σχέση. Όταν γράφεις μαθαίνεις από τις αδυναμίες σου σε κάθε προηγούμενο επίπεδο. Για παράδειγμα έμαθα να δίνω βάση στη γραμματική, σε καλύτερη σύνταξη, ωθήθηκα να διαβάσω πάλι γραμματολογικούς και συντακτικούς κανόνες. Βελτίωσα το λεξιλόγιό μου, διαβάζοντας. Ανέπτυξα τρόπους γραφής, πλοκής, χτίσιμο χαρακτήρων. Νομίζω στον καθένα μπορεί να συμβεί αυτό, αν έχει το μεράκι της εξέλιξης.

Σωστά, η θέληση για εξέλιξη και η συνεχής ενασχόληση με το αντικείμενο της συγγραφής μας δίνουν όλο και περισσότερη έμπνευση όσο ο καιρός περνά!

Όταν κολλάς συγγραφικά και παθαίνεις αυτό που λέμε writer's block, τι κάνεις για να ξεκολλήσεις και να το ξεπεράσεις;

Ω εδώ έχουμε θέμα, Στέλλα μου. Είναι πολλές οι φορές, που έχω αντιμετωπίσει αυτό το πρόβλημα και να που με βασανίζει και πάλι. Δυστυχώς, προς ώρας, δεν μπορώ να το λύσω. Δεν ξέρω, δεν διαχειρίζεται εύκολα κάτι τέτοιο. Χρειάζεται μεγάλη προσπάθεια αυτοσυγκέντρωσης, υπομονής, χαλάρωσης και τακτοποίησης των ερεθισμάτων που μάς έχουν βγάλει εκτός ρυθμού. Μόνο έτσι πιστεύω μπορεί να γίνει επανεκκίνηση.

Ποιο είναι το μήνυμά σου προς τους αναγνώστες αυτού του οδηγού;

Να τους πω ανεπιφύλακτα να εμπιστεύονται τον οδηγό αυτό. Είναι μια προσπάθεια δική σου, που δεν την συναντάς εύκολα στο διαδίκτυο. Φανερώνει τη δοτικότητά σου σαν άνθρωπο και δημιουργό. Ο οδηγός είναι συγκροτημένος, δομημένος πολύ φιλικά στον αναγνώστη, έτοιμος να δώσει προτάσεις και λύσεις, είναι τύχη που είναι ελεύθερα προσβάσιμος σε κάθε αναγνώστη. Πόσο μάλλον, που έχει και τον τομέα των ασκήσεων.

Σε ευχαριστώ πάρα πολύ, Γιάννη μου, για τα καλά σου λόγια και τις μοναδικές απαντήσεις σου! Ήταν τιμή μου που σου πήρα αυτή τη συνέντευξη!

Η τιμή είναι δική μου, Στέλλα μου και ειλικρινά σε ευχαριστώ, με την καρδιά μου. ήταν μια εξαίρετη συνέντευξη, που κύλησε λες και ήμασταν στο στούντιο.

Έχετε κάτι να πείτε στον Γιάννη; Πείτε το με ένα σχόλιο εδώ:

📚✍️📚✍️📚✍️📚✍️📚✍️

Μην ξεχάσετε να προσθέσετε το βιβλίο αυτό στη βιβλιοθήκη σας, για να ενημερώνεστε κάθε φορά που ανεβαίνει καινούργιο κεφάλαιο! Κι αν έχετε σχόλια, απορίες ή συγκεκριμένα ζητήματα που θα θέλατε να λύσετε, γράψτε τα μου και θα προσπαθήσω να σας βοηθήσω σε ένα μελλοντικό κεφάλαιο!

Μέχρι τότε, παραμείνετε δημιουργικοί!!! 💜