Ειρήνη

-"Για να καταλάβω: Ήρθε ο Μάρκος στο σπίτι του Πάνου, σε φίλησε, μετά τον έδιωξε ο Πάνος ο οποίος επίσης σε φίλησε, εσύ σκεφτόσουν τον Μάρκο, ο Πάνος πήγε να το προχωρήσει το θέμα, εσύ φρίκαρες, μάζεψες τα πράγματά σου και ήρθες εδώ." ανακεφαλαίωσε η Φαίη αυτά που της έλεγα την τελευταία μία ώρα.

-"Και ξέχασες ότι του είπα πως δεν γίνεται να συμβεί τίποτα μεταξύ μας." συμπλήρωσα.

-"Κρίμα και ήταν όμορφος." πρόσθεσε η Φαίη.

-"Τον θες;" τη ρώτησα.

-"Όχι, μόλις βγήκα από σχέση δεν θέλω άλλη." μου είπε.

-"Θα σε έπαιρνα να σου το πω αλλά με όλα αυτά που έγιναν..." δικαιολογήθηκα.

-"Δεν πειράζει. Μου τα εξήγησαν όλα η Χριστίνα και ο Αλέξης." απάντησε.

-"Για πες, τι είπατε;" τη ρώτησα.

-"Ήρθαν σπίτι μου και δεν ήξεραν πως να μου πουν πως το αγόρι μου με απάτησε. Τελικά μου το είπαν και έμεινα να τους κοιτάζω με ανοιχτό το στόμα. Τουλάχιστον εκείνοι μου το είπαν, όχι σαν τον Στέφανο. Και ευτυχώς που δεν έγινε κάτι μεταξύ τους γιατί θα έπρεπε να διαλύσω και τη φιλία μου με τη Χριστίνα." την άκουσα να λέει ενώ η φωνή της έσπαγε σιγά σιγά.

-"Έλα εδώ." την αγκάλιασα. "Πάντα θα έχουμε η μία την άλλη και είμαι σίγουρη ότι θα εμφανιστεί σύντομα ο κατάλληλος για εσένα." της είπα.

-"Πρέπει να πάω να τα ψάλω και στον Στέφανο τώρα." μου είπε.

-"Στο σπίτι του Μάρκου θα είναι μάλλον και πρόσεχε μην πεις ότι μένω εδώ μαζί σου." την αγκάλιασα και έφυγε αφήνοντάς με σπίτι με τους γονείς της.

Μέχρι να γυρίσει η Φαίη μίλησα με τους γονείς μου στο τηλέφωνο και τους ενημέρωσα το που βρισκόμουν τώρα και μίλησα λίγο με τη γιαγιά μου που ακουγόταν καλύτερα. Θα πέρναγα αυτό το βράδυ μακριά από το σπίτι μου και αύριο θα γύριζα κανονικά στο δικό μας και στη γιαγιά προσέλαβαν μια κυρία για να τη βοηθάει και να είναι δίπλα της.

-"Ρε δεν αρνήθηκε τίποτα." μπήκε κλαίγοντας η Φαίη στο δωμάτιο. "Ούτε το να χωρίσουμε ούτε το ότι δεν με θέλει πια."

-"Ηρέμησε αυτός χάνει." καθίσαμε στο κρεβάτι και της έδωσα το κουτί με τα χαρτομάντιλα για να σκουπιστεί.

-"Μα τι έκανα λάθος;" με ρώτησε.

-"Τίποτα απλά αυτός δεν ήταν σωστός για εσένα." της απάντησα.

-"Τι θα κάνω τώρα που θα πρέπει να αναγκάζομαι να τον βλέπω συνέχεια στο σχολείο;" με ρώτησε ξανά.

-"Θα τον αποφεύγεις και θα σε βοηθάω και εγώ σε αυτό." την συμβούλευσα.

-"Μέχρι τότε βλέπουμε καμιά ταινία;" με ρώτησε και έγνεψα καταφατικά. Μια καλή κωμωδία θα βοηθούσε να ξεφύγουμε για λίγο από αυτά που μας απασχολούσαν.

Μετά από το γέλιο που ρίξαμε χτύπησε το κουδούνι και μέσα στο δωμάτιο μπήκε η Ιωάννα. Αισθάνθηκα τύψεις που δεν την είχαμε καλέσει και εκείνη να κάτσει με εμάς.

-"Φυσικά... Το περίμενα! Σιγά μην με καλούσατε." είπε πολύ ειρωνικά λες και διάβαζε τις σκέψεις μου.

-"Τι εννοείς;" ρώτησε η Φαίη.

-"Πώς ειδικά τελευταία σε ότι και να κάνετε με έχετε απέξω. Η καθεμία ασχολείται με την ερωτική της ζωή και εγώ που σας έχω σταθεί τόσο καιρό δεν κάνετε καν τον κόπο να μου μιλάτε." απάντησε και αισθάνθηκα πραγματικά άσχημα.

-"Το ξέρω και σου ζητάω συγνώμη. Τώρα όμως που έχουμε ηρεμήσει από όλα αυτά, θα ξαναγυρίσουν στο φυσιολογικό τα πράγματα." της απάντησε η Φαίη.

-"Γιατί πότε ήταν φυσιολογικά; Προσπαθούσαμε πέντε μήνες να μαζέψουμε την Ειρήνη από την κατάθλιψη που την είχε πιάσει τότε με τον Θάνο, ηρέμησε για δύο μήνες και ξανάρχισαν τα προβλήματα με τον Μάρκο αυτή τη φορά. Και ποτέ δεν μου είπατε τι πραγματικά συνέβη με τον Θάνο." είπε και είχε απόλυτο δίκιο.

-"Σου είπαμε ότι απλά έφυγε και η Ειρήνη στενοχωρήθηκε." είπε ψέματα η Φαίη γιατί είχαμε υποσχεθεί πως δεν θα το λέγαμε σε κανέναν.

-"Μην λες ψέματα. Ξέρω την αλήθεια, μου την είπε ο Θάνος." απάντησε και μου έπεσε το σαγόνι.

-"Από που κι ως που μιλάς μαζί του;" τη ρώτησα.

-"Είμαστε μαζί πια και είναι ο μόνος που απότι φαίνεται ενδιαφέρεται πραγματικά για εμένα, όχι σαν και εσάς." μας είπε.

-"Σε χρησιμοποιεί." της απάντησα φωνάζοντας.

-"Όχι και έχω δίκιο. Εδώ έμαθα ότι έπαθες ατύχημα από το σχολείο. Η Φαίη ούτε καν με πήρε ένα τηλέφωνο και όταν βγήκες από το νοσοκομείο ούτε καν με ζήτησες να σε επισκεφτώ σε αντίθεση με τη Φαίη."

-"Έχεις δίκιο και πραγματικά συγνώμη θα επανορθώσω αλλά ο Θάνος θα σε πληγώσει." της είπα και το εννοούσα.

-"Δεν θα με πληγώσει εμένα ο Θάνος αλλά εσένα ο Μάρκος. Είναι πολλά που δεν ξέρεις Ειρήνη." μου απάντησε υψώνοντας τη φωνή της.

-"Όπως;" ρώτησε η Φαίη.

-"Ο Μάρκος σε χρησιμοποίησε. Είχε βάλει πριν τέσσερις μήνες στοίχημα με τον Θάνο ότι θα σε καταφέρει να σε ρίξει και να γίνεις δική του και μετά θα σε χώριζε. Δεν έπρεπε να το μάθεις έτσι αλλά κάποιος έπρεπε και να σου το πει." μου είπε και πάγωσα στη θέση μου.

-"Φύγε, λες ψέματα επειδή με ζηλεύεις. Γι αυτό πήγες και τα έφτιαξες με τον πρώην μου." της φώναξα μέσα στο πρόσωπο ενώ η Φαίη μου έλεγε να ηρεμήσω.

-"Δεν λέω ψέματα και ρώτα και τον Θάνο και τον Μάρκο. Εγώ φεύγω αλλά έπρεπε να με ευχαριστείς που ήμουν η μόνη που σου είπα την αλήθεια." μου είπε και έφυγε.

-"Στα τσακίδια." φώναξα πριν κλείσει την πόρτα πίσω της.

Έπεσα στην αγκαλιά της Φαίης και άρχισα να κλαίω.

Αποκλείεται να είναι αλήθεια...

Έλεγα και ξανάλεγα στον εαυτό μου.

Γιατί να θέλει να με πληγώσει με τέτοιο τρόπο ενώ ούτε καν με ήξερε πριν; Και γιατί ακόμα με διεκδικούσε;

-"Τι πάει λάθος πια;" ρώτησα τη Φαίη αγανακτισμένη.

-"Μήπως πρέπει να μιλήσεις με τον Θάνο;" με συμβούλευσε.

-"Δεν μπορώ ούτε να τον βλέπω όχι και να συζητάω μαζί του" της απάντησα.

-"Το ξέρω αλλά αυτός είναι η αιτία του προβλήματος." συνέχισε και κατάλαβα πως είχε δίκιο.

Τηλεφώνησα στο μόνο άτομο που δεν πίστευα ποτέ ότι θα τηλεφωνούσα. Τον πρώην μου.

-"Θα έρθεις σε 10 λεπτά στην πλατεία απέναντι από το σπίτι της Φαίης;" τον ρώτησα και το έκλεισα αφού συμφώνησε.

Ξεκίνησε για την πλατεία και είχα τρελαθεί από την αγωνία μου. Φοβόμουν. Μόνο φοβόμουν. Θα μάθαινα πως όλα ήταν ένα ψέμα και πως όλοι θα με κορόιδευαν πως πίστεψα πως όντως ο Μάρκος θα ενδιαφερόταν για εμένα. Και μαζί τους θα με κορόιδευε και ο ίδιος ο Μάρκος. Με είχε λούσει κρύος ιδρώτας και ήμουν έτοιμη να βάλω τα κλάματα. Δεν θα άντεχα να ήταν όλα ένα ψέμα.

Τον είδα να κάθεται σε ένα παγκάκι με τα μακριά του μαλλιά να σκεπάζουν το πρόσωπό του στα πλάγια.

-"Ήρθες." του είπα και κάθισα δίπλα του στο παγκάκι.

-"Ναι. Γιατί με κάλεσες;" με ρώτησε ο Θάνος.

-"Είναι αλήθεια ότι με βάλατε στοίχημα με τον Μάρκο;" τον ρώτησα.

-"Ναι." απάντησε αυτό που ευχόμουν να μην έλεγε.

Πόνος, σπαραγμός, δάκρυα.

Τίποτα από όλα αυτά όμως. Σε ένα δευτερόλεπτο ένιωθα τόσο κενή από συναισθήματά.

Το χέρι μου προσγειώθηκε με δύναμη στο μάγουλο του Θάνου και ένιωσα ικανοποίηση.

-"Γιατί;" τον ρώτησα.

-"Του ζήτησα να τα φτιάξει μαζί σου και μετά να σε χωρίσει." απάντησε.

-"Γιατί;" συνέχισα.

-"Απλά έτσι το σκέφτηκα εκείνη τη στιγμή και έτσι του το είπα." μου απάντησε.

-"Προσπαθείς να μου κρυφτείς; Σε ξέρω καλά." του είπα φωνάζοντας δυνατά. Είχε ανεβεί το αίμα στο κεφάλι μου και αισθανόμουν πως θα έσκαγα αν δεν τα ξεκαθάριζα όλα τώρα.

-"Εντάξει." ησύχασε. "Ήθελα να σε πληγώσω."

-"Γιατί;" ήταν το μόνο που έλεγα συνέχεια.

-"Επειδή το έκανες κι εσύ." μου επιτέθηκε.

-"Μπορείς επιτέλους να είσαι ξεκάθαρος μαζί μου; Δεν καταλαβαίνω τίποτα." του επιτέθηκα πίσω.

-"Νομίζεις πως δεν πληγώθηκα όταν με άφησες να φύγω;" με ρώτησε και έπαθα εγκεφαλικό από το θράσος του.

-"Σε άφησα να φύγεις; Δεν ήθελα να κάνουμε έρωτα. Δεν σημαίνει ότι δεν μου άρεσες τότε. Αλλά πολύ καλύτερα που ήρθαν έτσι τα πράγματα αλλιώς θα με είχες εγκαταλείψει τότε και θα ήμουν και σε χειρότερη κατάσταση." του απάντησα.

-"Δεν θα το έκανα." μου είπε.

-"Δεν έπρεπε να με πιέσεις τότε." του είπα νευριασμένη. "Και νόμιζα πως επιτέλους είχα βρει κάποιον καλό μέχρι να μάθω ότι τον είχες βάλει εσύ.

-"Σιγά τον καλό. Μπορείς πολύ καλύτερα αν θες να ξέρεις." μου απάντησε και έμεινα σαστισμένη.

-"Όπως; Εσένα;" τον ρώτησα ειρωνικά και δεν απάντησε. Έμεινα ακόμα πιο έκπληκτη από την ιδέα που μου πέρασε από το μυαλό...

-"Εσύ τον έβαλες για να με πληγώσει έτσι ώστε να ξαναγυρίσω πίσω σε εσένα;" τον ρώτησα.

-"Ναι." απάντησε και με κοίταξε μέσα στα μάτια.

-"Να με πληγώσει ο Μάρκος και να εμφανιστείς εσύ ο σωτήρας, όπως έκανες στην παράσταση;" συνέχισα και έγνεψε καταφατικά.

-"Ναι αλλά δεν υπολόγιζα να ερωτευτείτε κιόλας." απάντησε και ετοίμασα το χέρι μου για να του ρίξω δεύτερο χαστούκι.

-"Και γιατί ήθελες να ξαναγυρίσω σε εσένα; Εσύ έφυγες από κοντά μου." του υπενθύμισα.

-"Και το μετάνιωσα." απάντησε και αισθάνθηκα τόσο περίεργα. Ούτε τον ήθελα πια.

-"Αυτό που έκανες ήταν φρικτό. Δεν θέλω να ανακατευτείς ποτέ ξανά στη ζωή μου." του είπα και πήγα να φύγω αλλά με κράτησε από το χέρι.

-"Μόνο με εμένα θύμωσες;" ρώτησε. Συνέχιζε να προσπαθεί να γυρίσω σε αυτόν και αισθάνθηκα λύπηση για εκείνον.

-"Και με τον Μάρκο αλλά θα μιλήσω μαζί του, όχι με εσένα." του είπα και ξαναπήγα να φύγω.

-"Περίμενε. Σε αγαπάει στα αλήθεια." μου είπε και πάγωσα στη θέση μου.

-"Ποιος;" ρώτησα αλλά δεν μου απάντησε και έφυγε.

Δεν ήξερα τι να νιώσω και ποιον να κατηγορήσω. Τον Θάνο που το σκέφτηκε όλο αυτό ή τον Μάρκο που δεν έφερε καμία αντίρρηση και τον ακολούθησε πιστά σαν σκυλάκι;

Το τηλέφωνό μου χτύπησε και σκούπισα τα δάκρυα από τα μάτια μου και προσπάθησα να ηρεμήσω. Νευρίασα που είχε ακόμη το θράσος να με παίρνει τηλέφωνο ο Μάρκος.

-"Έλα τι θες;" είπα πολύ απότομα.

-"Πρέπει να μιλήσουμε, έχω κάτι πολύ σημαντικό να σου πω." μου απάντησε και ήξερα ακριβώς για ποιο πράγμα θα μου μιλούσε. Άργησε.

-"Κι εγώ το ίδιο." χωρίς να περιμένω απάντηση το έκλεισα.

Ή τώρα ή ποτέ... Σκέφτηκα και αναρωτήθηκα από που παίρνω τόση δύναμη.

Υπενθυνίζω ότι η ιστορία δυστυχώς τελειώνει και μένουν 1-2 κεφάλαια ακόμα+τον επίλογο+ένα έξτρα κεφάλαιο για ένα νέο ζευγάρι που θα αγαπήσετε Επίσης μόλις τελειώσω αυτήν την ιστορία θα δημοσιεύσω μία άλλη με τίτλο "Γκολ στον έρωτα"! Σας ευχαριστώ για την τεράστια συμπαράστασή σας και θέλω τη γνώμη σας για το κεφάλαιο! Τα έμαθε όλα η Ειρήνη...!

~Μάρτζι ♥