66.Αναγκαστικά

Έχασα μια μέρα
έχασα από σφαίρα
στη καρδιά.
Έχασα και κάθε ελπίδα
έπεσα μες τη παγίδα
που πέφτουν τα παιδιά.

Έχασα τον αδερφό μου
έχασα τον πιο καλό μου φίλο
τώρα πια ούτε τον ήλιο
δεν κοιτάζω.

Έχασα όλη τη ζωή μου,
σε σκοτάδια που 'ταν τόσα φωτεινά.
Έχασα και κάθε επιλογή μου
σ' έναν κόσμο που με καίει αναγκαστικά.

Έχασα, μια λέξη
ποιος να την αντέξει
είναι βαριά.
Πιάστηκα απ' τον φόβο
που μου 'κανες δώρο
κι έσπασα τη καρδιά.

Έχασα τον αδερφό μου
έχασα τον πιο καλό μου φίλο
τώρα πια ούτε τον ήλιο
δεν κοιτάζω.

Τελευταίο ποίημα. Σας άρεσε;

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top

Tags: