Χθες...είχαμε πόλεμο.

Και σήμερα και αύριο.

Αυτη είναι η πρώτη λέξη που μαθαίνουν τα παιδιά στα σχολεία.

Με αυτή κοιμούνται, ξυπνούν και ερωτεύονται.

Όμως είναι μυστικό!

Μην το πεις στους μεγάλους, θα θυμώσουν.

Ξερεις, στο νεκροταφείο οι κουκουβάγιες χαϊδεύουν τις ματωμένες ταφόπλακες.

Με μια φωνή πάνω από το κεφάλι της μητέρας τραγουδούν.

"Τους πεθαμένους τι τους κλαις αφού δεν κλαίνε;"

Κι οι νεκροί αναστενάζουν.

Είδα τον πατέρα να μπαίνει χλωμός στο σπίτι.

Απο όλους τους φονιάδες, ΕΓΩ είμαι ο χειρότερος.

Μα μην το πεις σε κανέναν, ντρέπομαι!

Κι εγώ τον ρώτησα γιατί. Γιατί;

Γιατί χθες σκότωσα... τον αδερφό μου.

Να δεις πως τον έλεγαν...

Άνθρωπο!