Ναι! Για όλους εσάς που το διαβάζετε τώρα! Για εσάς που πάτε Γυμνάσιο, Λύκειο, Πανεπιστήμιο. Για εσάς που γράφετε τεστ μέρα παρά μέρα, διαγώνισματα τετραμηνου από τόσο νωρίς, εξεταστική λίαν συντόμως και αγχώνεστε τόσο πολύ για το διάβασμα σας, για εσάς που πρέπει να συντηρείτε τους γονείς σας εκτός από τους ίδιους, για εσάς που δεν έχετε καλή σχέση με τους γονείς σας, για εσάς που έχετε προβλήματα με το αφεντικό στην δουλειά, για εσάς που είχατε μια απαιτητική μέρα, για εσάς που ξεπαγιαζετε το πρωί και που κρυώνετε ακόμα περισσότερο το βράδυ, για κάθε άτομο που αγάπησε και δεν αγαπήθηκε , για κάθε προσπάθεια που κάνατε και δεν εκτιμήθηκε, για κάθε σαγαπω που δεν σας είπανε, γα κάθε ώρα που νιώθετε ανασφάλεια για το σώμα σας, την εμφάνισή σας, την εθνικότητα σας, τις ιδιαιτεροτητες σας. Για εσάς που κάνετε τόση υπομονή με όλα, πέφτετε και ξανασηκωνεστε. Για εσάς που χάσατε τα αγαπημένα σας πρόσωπα. Για εσάς που αποτυχατε και δεν είχατε καμιά υποστήριξη. Για εσάς που δεν έχετε φίλους. Αλλά και για εσάς που νομίζετε ότι έχετε. Για εσάς που είστε μονίμως δυστηχισμενοι. Για εσάς που γελάτε πολύ. Για εσάς που κλαίτε πολύ. Για εσάς που παλεύετε. Για όλους τους ανθρώπους ρε αδερφέ! Για εσάς -εμας- που καταβαλλετε μια προσπάθεια καθημερινά. Μπορεί εγώ να μην ακούω τις φράσεις "Μπράβο, Σαγαπω, με κάνεις περίφανη, συγγνώμη, ευχαριστω" αλλά δεν πάει να πει ότι εμείς δεν μπορούμε να τα πούμε σε άλλους. Δεν σημαίνει ότι εμείς δεν μπορούμε να φτιάξουμε την ημέρα κάποιου εφόσον δεν μπορούμε να φτιάξουμε την δική μας. Ας μην είναι οι γνωστοί σας αυτοί που θα σας συγχαρούν, που θα σας μιλήσουν. Θα το κάνω εγώ, μια άγνωστη. Θα σας πω "μπραβο" που ζητε ακόμα και δεν τα έχετε παρατήσει, στους καιρούς στους οποίους ζούμε, και ένα "είστε υπέροχοι" σε περίπτωση που σας έλειψε να το ακούτε από στενότερα άτομα. Μην ξεχνάτε, μια απλή πράξη καλοσύνης,δημιουργεί έναν ατελείωτο κυμματισμο, που γυρίσει...πίσω σε εσένα.