Στιχάκι που ταιριάζει στον Νίκο. Μια από τις καλύτερες συνταγές της επιτυχίας είναι να μετατρέπεις τις δυσκολίες σε ευκαιρίες. 
(Μ.Λεζές)

     Η αλήθεια είναι, πως αν μου έλεγαν ποιανού ιστορία, μοιάζει σαν παραμύθι από των πρωταγωνιστών μου, είναι αυτή του Νίκου. Και η αλήθεια είναι πως πολλά, δεν τα είχα σκεφτεί από την αρχή και δεν το επιδίωκα.

     Ο Νίκος Ελευθερίου στην Γυάλινη ζωή , φαίνεται πως ήταν γραμμένο, να γίνει πολύ διάσημος ηθοποιός. Πρώτα σε πανελλαδικό επίπεδο και μετά διεθνή, ενώ ήταν  παιδί με κανένα στήριγμα.

     Λέω γραμμένο, γιατί αν ήταν λίγο διαφορετικά τα παιδικά του χρόνια, δεν θα ήταν αυτός που μάθαμε. Σαν χαρακτήρας και σαν επάγγελμα η πορεία του θα ήταν τελείως διαφορετική. Εμείς τον είδαμε σαν διάσημο , αγαπητό και ψώνιο.

    Πέρασε πολύ δύσκολα όμως μικρός, αλλά αντί να τα παρατήσει, όπως κάνουν κάποιοι, πείσμωσε και σάρωσε τα πάντα.

    Στα 3 τον εγκατέλειψε η μαμά του, στην οποία είχε αρχικά αδυναμία. Η πρώτη του λέξη ήταν μαμά και δυσκολεύτηκε μετά να καταλάβει τι έγινε. Ήταν σε πολύ αθώα και μικρή ηλικία, οπότε κατηγορούσε  τον πατέρα του. Ο μπαμπάς του, του είχε κρύψει την σκληρή αλήθεια, πως  η μητέρα του έφυγε για άλλον.

     Κατηγορούσε συνεχώς τον μπαμπά του, καθώς τον θεωρούσε υπεύθυνο για όλα, και ζητούσε την μητέρα του. Ο πατέρας του μην αντέχοντας τον εκρητικό χαρακτήρα του και τις κατηγορίες, τον έδωσε με πόνο στην καρδιά στο ορφανοτροφείο.

     Στην αρχή ο αγαπημένος Ελευθερίου, θεώρησε, πως θα γύριζε στο σπίτι του.  Έπαιζε χαρούμενος με τα άλλα παιδάκια, μέχρι που κατάλαβε. Δυστυχώς, αυτή ήταν η αρχή της ταλαιπωρίας του... Τα πράγματα έγιναν χειρότερα...

     Ένα μεγαλύτερο παιδί, ο Γιώργος,  ακούγοντας ότι η μητέρα του  Νίκου τον αφήσε, γύρισε και του είπε " Δεν σε θέλουμε στην παρέα μας. Εδώ δεν σε άντεξε, ούτε η ίδια σου η μάνα." Βλέπετε τα άλλα παιδιά ήταν ορφανά, όχι εγκατελειμμένα. Ο Ελευθερίου ήταν από τις εξαιρέσεις και εκεί.

     Τον Νίκο τον κρατήσαν, πριν αντιδράσει, οι γυναίκες που δουλευάν στο ορφανοτροφείο. Δεν τον έδειρε ή δεν τον έβρισε, αλλά ορκίστηκε πως θα τον διαψεύσει και θα δείξει σε όλους πόσο αγαπητός είναι.

     Η αλήθεια είναι πως τότε, δεν ήταν ψώνιο, αλλά έγινε εκεινο το βράδυ. Πληγώθηκε πολύ και αρχικά έκλαψε με τις ώρες μόνος του, όταν πήγε στο δωμάτιο του. Εκεί όμως, αγάπησε και βρήκε τον εαυτό του. Έκανε την αδυναμία, πείσμα. Αυτό το μικρό συμβάν διαμόρφωσε κατά πολύ τον χαρακτήρα του. Αγάπησε να αγαπάει τον εαυτό του.

       Σκέφτηκε, πως δεν γίνεται να φταίει αυτός, που έφυγε η μάνα του. Ήταν μικρό παιδί και την αγαπούσε. Κατάλαβε μέσα του πως μπορεί να κατακτήσει πολλά πράγματα, αν το προσπαθήσει μέχρι τέλους.

    Έπεισε τον εαυτό του πως αξίζει πολλά και θα γίνει μεγάλος και τρανός. Ορκίστηκε συγκεκριμένα , πως δεν θα αμφισβητήσει ποτέ ο ίδιος τον εαυτό του, ό,τι και να ακούσει. Η πορεία του έτσι άρχισε. Μέσα του αποφάσισε, πως θέλει να γίνει γνωστός και όχι όποιος - οποιος, αλλά νούμερο ένα.

      Τελικά, όντως εκδικήθηκε τον Γιώργο, με τον δικό του τρόπο. Μεγαλώνοντας ο Ελευθερίου, έγινε ο πιο διάσημος ηθοποιός και ο καλύτερος στον χώρο του. Τον κυνηγούσαν όλες και απέκτησε μια ονειρεμένη ζωή, χωρίς να του λείπει τίποτα πλέον.

        Αντίθετα, ο Γιώργος ήταν ένας αλήτης χωρίς δεκάρα, που αρρώστησε στο τέλος και μετάνιωσε για την κακή ζωή του. Ζήλευε βλέποντας την δόξα του Νίκου.

    Γενικά, όπως φαντάζεστε, όσο ήταν ατο ορφανοτροφείο, δεν ήταν πολύ καλά τα πράγματα. Οι δασκάλες τον βρίσκαν πολύ ζωηρό και  παραφυλούσαν για αταξίες.

       Από την άλλη ήταν άτυχος τότε και στα κορίτσια. Στα 15 του χρόνια του άρεσε μια κοπέλα,η Έλενα,  αλλά χωρίς αμοιβαία ανταπόκριση από το μέρος της.  Αυτή έτυχε να έχει "λεφτά" αισθήματα, κάτι που δεν έδειχνε στους άλλους. Ήθελε να πάρει κάποιον πλούσιο και πετυχημένο! Δεν καταδεχόταν να τον κοιτάξει τον Νίκο, που ακόμα είχε το απόλυτο τίποτα.

      Μετά από δυο χρόνια που έγινε διάσημος ο Νίκος και δεν την ήθελε, αυτή το μετάνιωσε και τον κυνηγούσε. Όσο έβλεπε την απόρριψη του, τρελαινόταν. Σκεφτόταν την ευκαιρία που έχασε, να τον έχει δικο της, ενώ πλέον τον ήθελαν αμέτρητες γυναίκες.

     Επιπλέον, με όλα αυτά ο Νίκος έμαθε, να αντιμετωπίζει ακόμα και τις δυσκολίες με χιούμορ και να μην τον πτοεί τίποτα. Ακόμα και στο πρώτο του δοκιμαστικό δεν είχε το παραμικρό άγχος. Έλεγε, πως σίγουρα θα καταφέρει να γίνει διάσημος. Αν όχι ηθοποιός, θα τα κατάφερνε σίγουρα ως μοντέλο!

       Τέλος, μικρός είχε ένα παράπονο. Δεν του είχε πάει σχεδόν ποτέ κανένας δώρο, ούτε ο άγιος βασίλης που πιστεύουν τα περισσότερα παιδάκια.  Γι' αυτό μεγαλώνοντας, πολλές φορές έδινε κρυφά σε ιδρύματα παιχνίδια, αφού εκείνος τώρα είχε τα πάντα.

       Σταματάω εδώ το κεφάλαιο , γιατί αλλιώς μπορώ να γράψω δεν ξέρω κ εγώ πόσο. Θα γράψω για όλους τους πρωταγωνιστές, αλλά ξεκίνησα με αυτό.Επίσης θα πω και άλλα για την Γυάλινη ζωή και το Νίκο. Το επόμενο μάλλον με Οδυσσέα!

     Αυτό που θέλω να σας πω ας πάρετε ένα παράδειγμα από τον Νίκο. Στις δυσκολίες αντί να τα παρατήσετε, βάλετε πείσμα και έχετε πίστη σε εσάς! Η αλήθεια είναι πως μου έδωσε μαθήματα ο Ελευθερίου, για αισιοδοξία, υπομονή ,αντοχή και χιούμορ. Εσείς έχετε χαρακτηριστικά του Νίκου;

     Τέλος αν θέλετε γράψετε και για δικούς σας χαρακτήρες σχόλια ή και για εσάς!