~ Η Συμφωνία ~

Η Ελεωνόρα προσπέρασε τον Αρχενάλ και έτρεξε στο παλάτι σαν χαμένη. Η Κριστάλια την είδε και σταμάτησε τους φρουρούς που την κυνηγούσαν. Η Ελεωνόρα την αγκάλιασε.
-Πού είναι ο Φοινίκ; Την ρώτησε. Η μόνη της έννοια.
-Εσύ να μου πεις. Άντε που κρύβεται. Δεν με ξεγελάει. Είπε η Κριστάλια και πάθανε και οι δύο ένα τεράστιο σοκ.
-Τους έπεισαν. Πολύ απλά... Πρόσθεσε ο Φίλντιξ ενώ τον οδήγησαν πλέον ελεύθερο στο παλάτι συνοδία με την Μελίγια.
-Εσύ! Ούρλιαξε η Κριστάλια αλλά η φρουροί την σταμάτησαν.
-Δεν θα σου το συνιστούσα. Εδώ είμαι γιός των συμμάχων τους και όχι κρατούμενος σας Μεγαλειοτάτη. Η φωνή του κάλεσε απευθείας τον βασιλιά.
-Τι συμβαίνει εδώ! Φώναξε αγριεμένα. Ο Αρχενάλ πήρε τον λόγο:
-Η Βασίλισσα Ελεωνόρα τους εχθρικού μας -ως τώρα που γνωρίζω- Βασιλείου της Πέτρας και της Χρυσής Ακτής είναι εδώ μαζί τους και ο Πρίγκιπας Φίλντιξ! Ο Βαρόνος έμεινε άφωνος.
-Πού ήσουν τόσο καιρό? Ο πατέρας σου σε ψάχνει! Τον κοίταξε και εκείνος πήρε τον λόγο:
-Έεε τι να κάνω, ως αφετέρου είμαι αιχμάλωτος τους... Ανακοίνωσε.
-Συλάβετέ τους! Φώναξε αλλά η φωνή του Φίλντιξ τους σταμάτησε.
-Μίσο λεπτό! Δεν τελείωσα... Πλέον είμαι σύμμαχος τους, κατά του Λίτσβερ, οπότε συλλάβετε και εμένα. Είπε και το βλέμμα του έπεσε πάνω στην Μελίγια και αμέσως μετά στην νευριάσμενη Ελεωνόρα.
-Δεν είσαι σύμμαχος, του φώναξε.
-Είμαι!
-Δεν είσαι!
-Είμαι!
-Δεν είσαι!
-Είμαι!
-Σκασμός! Δεν με νοιάζει τι είστε! ΠΆΡΤΕ ΔΡΌΜΟ! Πενθώ και δεν έχω την όρεξη σας! Και όσο για εσένα... Όλα θα τα μάθει ο πατέρα σου! Είπε και έδειξε τον Φίλντιξ.
-Καλά καλά. Μίλησε χαλαρός με αδιαφορία.
-Αν τον δεις πες μας αν έχει αιχμάλωτο τον ετεροθαλή αδελφό μου.
-Ορίστε!!! Απόρησαν όλοι οι φρουροί.
-Δεν τα μάθατε? Απέκτησα ξαφνικά έναν μεγαλύτερο αδελφό! Φοινίκ τον λένε ή Λίτσβερ Β' δεν έχει ξεκαθαρίσει. Ένα μίνι εγκεφαλικό κατέκλησε το παλάτι...
-Ποιός σου είπε αυτές τις ανοησίες! Μίλησε ο Βαρόνος σαν να μιλάει στο γιο του.
-Ένας δράκος -ο οποίος μάλιστα από ότι έμαθα έχει "διάφορες" με τον πατέρα μου-. Ο Λίτσβερ τον μισεί αφάνταστα. Θέλω δεν θέλω είναι αλήθεια... Συνέχισε να λέει.
-Κύριε! Φώναξε ένας φρουρός επερχόμενος στον χώρο.
-Γράμμα από τον... Δεν πρόλαβε να ακούσει τα λόγια του και το άρπαξε από τα χέρια διαβάζοντας το. Η Κριστάλια τον κοίταξε εξετάστηκα.
-Είναι από τον Λίτσβερ. Μίλησε ο Φίλντιξ και ο Βαρόνος έμεινε άφωνος.
-Πες μας τι λέει! Φώναξε η Κριστάλια ενώ δεν αρνήθηκε να απαντήσει.
-Αρχενάλ ως αντικαταστάτης του Νέρετ σε θέλω στην συνεδρίαση. Οι υπόλοιποι, ακολουθήστε με. Είπε και η παρέα τον ακολούθησε...

***

-Μπα μπα, πως και απο τα μέρη μας ανήψιε μου. Χάρηκα που σε ξαναβλέπω. Είναι μεγάλη μου χαρά να έρχεσαι και οικειοθελώς.
+Οοουυ... Κόψε το δούλεμα πατέρα!
-Ναι, και εγώ παρόμοιος. Έπαιξα το παιχνίδι του. Ο Λίτσβερ μου έδωσε μια γερή γροθιά στο στομάχι.
-Για το θυμάσαι. Σε ενημερώνω ότι θα περάσει αξέχαστες διακοπές στον τόπο μου.
-Ανυπομονώ. Είπα βύχοντας καθώς προσπαθούσα να πάρω ανάσα.
-Μόνο... Πήρα μια βαθειά ανάσα. Μην πειράξεις τον Ντικίλ. Δεν φταίει σε τίποτα. Μίλησα χαμηλόφωνα ενώ οι φρουροί με κρατούσαν ακινητοποιημένο.
-Χαχααα! Γέλασε καυστικά με το σατανικό του τρόπο. Κούνησε πέρα δώθε το κεφάλι του μην μπορώντας να πιστέψει το... Χορατό μου.
-Νομίζεις ότι είμαι τόσο ηλίθιος ώστε να βλάψω το κατοικίδιό της Ελεωνόρας? Αφού το ίδιο από μόνο του μπορεί να μου εξασφαλίσει αυτό που επιθυμώ!
-Τι επιζητάς? Τον ρώτησα ενώ με πλησίασε σε απόσταση αναπνοής.
-Εσένα νεκρό και το κεφάλι μου ήσυχο. Είπε και μου έδωσε μια ακόμα γερή γροθιά στο στομάχι. Μαζεύτηκα σαν κουφάρι από τον πόνο.
-Εσύ όμως μην περιμένεις την ίδια μεταχείριση. Είπε ρίχνοντας μου μια γερή κλωτσιά στο ήδη πεσμένο σώμα μου. Με πέταξε μέσα σε ένα μπουμπρούμια κολλώντας με στον τοίχο. Με την δύναμη του με σήκωσε στο αέρα από τον λαιμό. Δεν μπορούσα να αναπνεύσω.

-Οσά-ι δρακάκο, με θυμάσαι; Φώναξε ειρωνικά στο αφτί μου.
+Τον θυμάται! Οχ όχι!
-Αν θες το φιλαράκι της προστατευόμενης σου ζωντανό, κάνε μου θα χάρη. Θα του σπάσω όλα τα κόκαλα ένα ένα αν δεν κουνήσεις το τομάρι σου να έρθεις ως εδώ! Δεν πρόκειται να δείξω έλεος! Πετά πάνω από τα σύνορα, αν τολμάς θεριό!
Είπε και τα χτυπήματα του δυνάμωσαν όλο και περισσότερο. Όλο μου το σώμα μελάνιασε. Έπεσα στο έδαφος ενώ οι στρατιώτες του ανέλαβαν την "δουλειά" του...

***

-Παρόλο που δεν με ενδιαφέρει καθόλου μα καθόλου τι θα απογίνει ο πρίγκιπας, αναλογίζοντας όμως της ανοησίας της κόρης μου -αλλά και την αγαπημένη μου που έφυγε τόσο άδικα από την ζωή- θα κάνω μια παραχώρηση. Δεν πρόκειται να συμμετάσχω με τίποτα σε όλο αυτό που επιζητείται. Είμαι εντελώς ξεκάθαρος περί του θέματος. Ούτε άλογα ούτε Λιμνοφιδίων δεν θα φύγει από το παλάτι ζω ή είμαι νεκρός. Μίλησε και έριξε μια επικριτική ματιά στην κόρη του. Συνέχισε:
-Ο Λίτσβερ για εμένα -όσο απίθανο και αν σας φαίνεται- είναι αδελφικός μου φίλος και δεν πρόκειται​ θα τον προδώσω! Μια μικρή όμως υποχώρηση θα την κάνω, κι είναι ως εξής: Θα παραμείνω ουδέτερος. Αφήνω ελεύθερο το περιθώριο να με δικάσετε ή εσείς ή ο Λίτσβερ. Με λίγα λόγια, θα κάνω τα στραβά μάτια σε ότι ετοιμάζεται. Αυτά έχω να σας πω. Όσο για την συνεδρίαση -που θα γίνει γνωστή έτσι και αλλιώς- θα ανέφερω στον Λίτσβερ ότι ήταν για διαπραγμάτευση για τον βασιλιά Ντικίλ. Έγινα κατανοητός σε ότι είπα; Τους ρώτησε όλους. Εκείνοι κούνησαν θετικά το κεφάλι ενώ ο βασιλιάς Βαρόνος υπόγραψε το χαρτί με όσα είπε. Η Κριστάλια τον αγκάλιασε δυσταχτικά ενώ ο Οσά-ι τους κοίταξε ικανοποιημένος με ένα μικρό χαμόγελο. Όμως κάτι μέσα του δούλευε αρνητικά. Κάτι σαν ανάμιξη από πόνο και θλίψη... Το ένστικτο ήταν αλάνθαστο και η επιστροφή στο Κάλβερ δεν ευνόησε καθόλου την κατάσταση. Αντίθετα επιδεινώθηκε...