κεφάλαιο 12
Δάμος
Άκουσα τη πόρτα να ανοίγει και άνοιξα τα μάτια μου.
Το δωμάτιο ήταν σκοτεινό μα δεν χρειάστηκε να τη δω για να την καταλάβω...
Η μυρωδιά της ήδη είχε γεμίσει το χώρο...
Έκλεισα πάλι τα μάτια μου και έκανα πως κοιμάμαι.
Ένιωσα το κρεββάτι να κουνιέται και έπειτα το σώμα της δίπλα μου.
Το χέρι της κουνιόταν πάνω από το σώμα μου και δεν μπορούσα να καταλάβω τι ακριβώς έκανε,ώσπου ένιωσα το χέρι της να χαϊδεύει το στήθος μου και να κατεβαίνει.
Ήμουν τρομερά θυμωμένος με την αποψινή της απερισκεψία, στεκομουν στα σκοτεινά και ένιωθα τη ψυχή μου να καίγεται που εκείνος την ακουμπούσε με αυτό τον τρόπο,μα ήθελα να της δώσω ένα μάθημα.
Ίσως να το παρατραβηξα και λίγο αλλά ο Νέιτ την έσωσε εγκαίρως...
Άρπαξα το χέρι της και άναψα το λαμπατέρ στο κομοδίνο μου.
"Τι θέλεις εδώ;" Τη ρώτησα ενώ συνέχιζα να σφίγγω το χέρι της μέσα στη παλάμη μου.
Ήξερα πως την πονούσα,μα πρώτη φορά ένιωθα την ανάγκη να το κάνω αυτό σε γυναίκα...
Έγλυψε τα χείλη της ενώ τα μάτια της ήταν καρφωμένα στα δικά μου χείλη και με πλησίασε τόσο που μπορούσα να μυρίσω το αλκοόλ και να μεθύσω κι εγώ...
"Ροζαλία ήπιες;" Τη ρώτησα πιο πολύ για να πω κάτι και να απομακρυνθεί μα εκείνη έμεινε κολλημένη στο πρόσωπο μου.
Γαμώτο σου Ροζαλία,με πεθαίνει όταν το κάνει αυτό...
Θέλω να περάσω τον αντίχειρα μου πάνω από τα χείλη της και έπειτα να τα φιλήσω ώσπου να ματώσουν...
"Ροζαλία φύγε..." Της είπα γιατί άρχισα να φουντώνω κι αυτό μόνο σε καλό δεν μπορούσε να μας βγεί,μα εκείνη και πάλι δεν έπαιρνε τα μάτια της πο τα χείλη μου...
Διάολε...
Νιώθω τόση ανάγκη να μπω μέσα της...
Γαμώτο...
"Διώξε με..." Μου απάντησε προκλητικά πλησίασε κι άλλο σε σημείο που τα χείλη της σχεδόν ακούμπησαν τα δικά μου.
Πρέπει να μείνεις μακριά της... Μόνο κακό θα σου κάνει όλο αυτό... Επαναλάμβανα μέσα στο κεφάλι μου για να μην κάνω πράξη τα λόγια της,μα δεν είμαι Θεός,δεν μπορώ να κρατηθώ κοντά της.
"Δεν με σιχαίνεσαι πια;" Τη ρώτησα και άρχισα να παίζω το παιχνίδι της.
"Όχι." Μου απάντησε και το βλέμμα της μου έδειχνε πως λέει την αλήθεια.
Μα όλοι λέμε αλήθειες με το ποτό, νηφάλια θα το ένιωθε;
Την άρπαξα από τη μέση και τη ξάπλωσα στο κρεβάτι ενώ και αυτόματα ανέβηκα από πάνω της.
"Ούτε με φοβάσαι;" Τη ρώτησα και κόλλησα σχεδόν εγώ το πρόσωπο μου στο δικό της.
Αν άφηνα τον εαυτό μου ελεύθερο,θα την έκανα δική μου εκεί, επιτόπου.
Το ήθελε άλλωστε,τύλιξε τα πόδια της γύρω μου και πέρασε τα χέρια της μέσα από τα μαλλιά μου, σπρώχνοντας με πάνω της κι άλλο...
Άρχισα να τρίβω τα χείλη μου στο λαιμό της και να μην μπορώ να ελέγξω τις κινήσεις μου.
"Τι θέλεις Ροζαλία; Πες το μου;" Ήθελα να την ακούσω να το ζητάει,ήθελα να μου το πει εκείνη...
"Εσένα..." Μου απάντησε μέσα στη ζάλη που ήμουν σίγουρος πως ένιωθε από το ποτό και έκλεισα τα μάτια μου σφιχτά.
Διάολε...
"Άναψες με τον Ράιαν και ήρθες να σε σβήσω εγώ;" Τη ρώτησα προσπαθώντας να κρύψω την απέχθεια που ένιωθα στη σκέψη και μόνο μα δεν φαινόταν να το πετυχαίνω.
Όχι ότι πτοήθηκε όμως...
"Δάμο..."
"Μη,φύγε πριν κάνω πάλι καμία μαλακία και το μετανιώσω..." Της είπα και σηκώθηκα από πάνω της για να φύγει.Δεν κουνιόταν,καθόταν εκεί και με κοίταζε.
"Φυγε...ΤΏΡΑ!" Της φώναξα και εκείνη ανασηκώθηκε και σύρθηκε κοντά μου.
Έφερε το πρόσωπο της κοντά στο αφτί μου "κάνε με" την άκουσα να λέει ενώ με το χέρι της κατέβαζε αργά το φερμουάρ του φορέματος της αργά.
Άρπαξα το χέρι της και το έσφιξα με περισσότερη δύναμη από την προηγούμενη φορά...
Δεν έβαζε μυαλό... Ηθελε πάλι να χάσω τον έλεγχο και να κάνω το λάθος...
Μα δεν θα της έκανα το χατίρι...
Όχι έτσι,όχι μεθυσμένη...
"Ρόζι δεν αστειεύομαι,παίζεις καθημερινά με την υπομονή μου..."
Άφησα το χέρι της απότομα,λίγο περισσότερο από ότι ήθελα να δεν έλεγχα την δύναμη μου...
Σηκώθηκα και έφυγα εγώ...
Βάρεσα τη πόρτα με δύναμη πίσω μου κι την έκλεισα.
Κάθησα για λίγο έξω από το δωμάτιο και έκλεισα με τις παλάμες μου το πρόσωπο μου.
Ήθελα να μπω μέσα και να τη...
Υπό φυσιολογικές συνθήκες θα έλεγα γαμήσω...
Αλλά εκείνη δεν την έβλεπα έτσι...
Μου έλεγε ότι με σιχαίνεται και είμαι σίγουρος πως εγώ σιχαινόμουν περισσότερο τον εαυτό μου με αυτό που της είχα κάνει...
Η ξαφνική αλλαγή της με σόκαρε..
Έχω μάθει να μην εμπιστεύομαι κανένα κι δεν θα καθήσω να παίξω με ένα κορίτσι όπως η Ρόζι...
Σηκώθηκα πάνω και άρχισα να περπατάω γρήγορα προς το δωμάτιο της Τζέσικα...
Ήξερα τι ήθελα για να συνέλθω...
Μπήκαμε μέσα και εκείνη καθόταν στο κρεβάτι με τα ακουστικά στα αφτιά και άκουγε μουσική.
Με κοίταξε με έκπληξη και έβγαλε το ενα ακουστικό απο το αφτί...
"Δάμο; Πως και με θυμήθηκες;" Ρώτησε ανασηκώνοντας το φρύδι της και εγώ στάθηκα δίπλα της.
Κατέβασα τη φόρμα μου και κάθησα γυμνός μπροστά της.
"Ρούφα..." Τη πρόσταξα και εκείνη χαμογέλασε με ικανοποίηση και γονάτισε αμέσως μπροστά μου.
"Κάνε αυτό που ξέρεις να κάνεις καλά..."
Συνέχισα και πέρασα το χέρι μου μέσα από τα μακριά μαύρα μαλλιά της.
Έκλεισα τα μάτια μου καθώς τα χείλη της δούλευαν με μαεστρία για εμένα..
Σκεφτόμουν πως τα μαλλιά που έπιανα ήταν ξανθά και μπροστά μου εκείνη, ενώ έγυρα το κεφάλι μου πίσω να απολαύσω τη καλύτερη πίπα της πόλης.
Ροζαλία
Κατέβηκα στο γυμναστήριο του με τη Σόνια και εκεί μας περίμενε ο Νέιτ με τον Μάικ... Και φυσικά ο Δάμος,η Τζέσικα και μια μελαχρινή ακόμη.
Μπήκα μέσα με αυτοπεποίθηση και έβγαλα τη μπλούζα μου,ενώ έμεινα με ένα στενό μπουστάκι.
Ο Δάμος μιλούσε με τον Μάικ και τις άλλες ενώ ο Νέιτ μα πλησίασε.
Η Τζέσικα μου έριχνε περιφρονητικές ματιές ενώ ο εκείνος ούτε μια.
"Έτοιμη;" Με ρώτησε και έφερε τις μπουνιές του μπροστά μου ενώ άρχισε να πηγαίνει μπρος πίσω.
Στριφογύρισα τα μάτια μου και τον προσπέρασα,με κατεύθυνση το μέρος με τα χοντρά στρώματα.
Ήρθε από πίσω μου και η Σόνια και ο Νέιτ πήρε θέση απέναντι μου.
"Λοιπόν μάθημα πρώτο..." Είπε ο Νέιτ και τράβηξε τα βλέμματα όλων,όπως και εκείνου που μας έκανε τη τιμή να μας κοιτάξει.
"Θα σου δείξω τα τρωτά και ευαίσθητα σημεία του σώματος.
Μάτια, μύτη, λαιμός, θώρακας, γόνατο δάχτυλα και... Εδώ αν είσαι άντρας." Μου είπε και μου έδειξε τα γεννητικά του όργανα.
Όλοι άρχισαν να γελάνε και εγώ τον κοιτούσα προσεκτικά σαν να μην υπάρχει κανείς.
"Για αρχή θα σου επιτεθεί ο Μαικ από πίσω,όπως έκανε ο Ράιαν και θα σου δείξω τι μπορείς να κάνεις για να τον αποφύγεις,έπειτα θα το κάνουμε μόνοι μας." Μου είπε και εγνεψα καταφατικά ενώ ο Μάικ βρέθηκε πίσω μου.
Με έπιασε από τη μέση και με έσφιγγε πάνω του,ενώ ο Νέιτ μου έδειχνε τις κινήσεις που πρέπει να κάνω.
Κάναμε διάφορα παραδείγματα για αρκετή ώρα και έπειτα πήρε θέση εκείνος.
Ο Δάμος πλέον είχε πλησιάσει κοντά και κοιτούσε με ενδιαφέρον.
Ήρθε μπροστά μου και με κόλλησε ατον τοίχο, βάζοντας τα χέρια του δεξιά και αριστερά μου με τέτοιο τρόπο που εγκλωβίστηκα.
"Δείξε μου Ρόζι,πως θα φύγεις από εδώ;" Με ρώτησε και του έδωσα κεφαλιά στη μύτη.
Έβγαλε ένα επιφώνημα πόνου μα δεν κουνήθηκε.
Του ξανά έδωσα κεφαλιά και αυτή τη φορά το πόδι μου ταυτόχρονα βρέθηκε εκεί που δεν τον βλέπει ο ήλιος...
Εκείνος διπλώθηκε στα δύο και εγώ πήγα από πάνω του ζητώντας του συγνώμη.
Με άρπαξε από το χέρι και με έριξε κάτω ενώ αμέσως ανέβηκε από πάνω μου.
Ύπουλο σκουλήκι...
"Καλή αλλά όχι αρκετά." Είπε χαιρέκακα και σηκώθηκε.
Ο Δάμος έβγαλε τη μπλούζα του και ήρθε από πάνω μου δίνοντας μου το χέρι του για να σηκωθώ.
Τον κοίταξα με απάθεια και σηκώθηκα μόνη μου.
Με άρπαξε από τη μέση και με κόλλησε πάνω του.
Το σώμα μου αντέδρασε αυθόρμητα με θυμό και έκανα ότι μου είχαν μάθει.
Ο αγκώνας μου βρέθηκε με δύναμη στο πρόσωπο του ενώ κατέληξε με περισσότερη δύναμη στο στομάχι του.
Με άρπαξε από τα μαλλιά βγάζοντας επιφωνήματα πόνου,ενώ εγώ γύρισα ανάποδα και τον αντίκρυσα.
Ξαφνιάστηκε και έμεινε μετέωρος να με κοιτά,ενώ εγώ άρπαξα την ευκαιρία και τα... Γεννητικά του όργανα κυριολεκτικά και τα πίεζα με δύναμη.
"Άφησε τα μαλλιά μου τώρα.." του είπα και εκείνος έδειχνε να μην πονά.
Έσφιξα λίγο παραπάνω και με έσπρωξε με δύναμη στο στρώμα και ανέβηκε από πάνω μου,ενώ μου κλείδωσε τα χέρια πάνω από το κεφάλι και τα πόδια μου κάτω από τα δικά του.
"Ρόζι νιαούρισε μου λίγο..." Μου είπε και γέλασε από πάνω μου,ενώ το παράδειγμα του ακολούθησαν και οι άλλοι σαδιστές φίλοι του και άρχισαν να σφυρίζουν.
Συνέχιζα να τον κοιτάζω με απάθεια ενώ η αναπνοή μου ήταν ακανόνιστη και το στήθος μου ανεβοκατέβαινε.
Τον έφτυσα στα μούτρα και εκείνος σοβάρεψε, ενώ εκανε λίγο στο πλάι να το αποφύγει και χαλάρωσε τη λαβή του, με αποτελεσμα να ελευθερωθώ και σηκώθηκα όρθια.
Με κοίταξε για λίγο στα μάτια ενώ με τη πίσω μεριά του χεριού του σκούπισε το πρόσωπο του και σηκώθηκε και εκείνος.
Με προσπέρασε και αφου πήρε τη μπλούζα του και την έριξε στον ώμο, βγήκε από το χώρο.
Ο Νέιτ με πλησίασε και μου έδωσε το χέρι του για να κολλήσω το δικό μου ενθουσιασμένος.
"Αύριο θα σου δείξω πως να χρησιμοποιείς τα πόδια." Μου είπε και εμφανίστηκε η Τζέσικα κοντά μας.
"Αύριο θα της δείξω εγώ..." Είπε απευθυνόμενη στον Νέιτ ενώ κοίταζε εμένα...
Θα σου έλεγα τι θα μου δείξεις...
Χαμογέλασα ειρωνικά και πέρασα από δίπλα της με κατεύθυνση την έξοδο.
Με έπιασε από το χέρι και γύρισα το βλέμμα μου στη λαβή της.
"Μακριά του..." Μου είπε σχεδόν ψιθυριστά και εγώ τράβηξα απότομα το μπράτσο μου.
Έτρεξα από πίσω του και τον πρόλαβα στον δεύτερο όροφο έξω από το δωμάτιο του.
"Τι ήταν αυτό;" Τον ρώτησα και εκείνος γύρισε και με κοίταξε με περίεργο βλέμμα.
Ήρθε κοντά μου με φόρα και σε κάθε βήμα του έκανα ένα πίσω ώσπου ένιωσα τη πλάτη μου να ακουμπά στον τοίχο.
"Εχθές μου είπες πως δεν με σιχαίνεσαι μα σήμερα μου απέδειξες πως ήσουν απλά μεθυσμένη..."
Μου είπε και έβαλε τα χέρια του δεξιά και αριστερά μου ενώ χτύπησε το χέρι του στον τοίχο πίσω μου.
"Δεν ήμουν, ήξερα τι έκανα... Και δεν σε φοβάμαι! " Του είπα και τον έσπρωξα προς έκπληξη του.
"Εσύ πέρασες αλλού καλά όμως..." Συνέχισα και τον ξανά έσπρωξα ενώ εκείνος δεν έφερε αντίσταση.
"Λυπάμαι..." Του είπα και γύρισα να φύγω όμως εκείνος με έπιασε από το μπράτσο και με κόλλησε πάνω του.
Το σώμα του ήταν γυμνό ακόμη,η μπλούζα του είχε πέσει από τον ώμο του κάτω.
Τα σώματα μας ήταν ιδρωμένα ακόμη και οι αναπνοες μας γρήγορες,ενώ η δική μου κόντευε να κοπεί...
Έφερε το πρόσωπο του κοντά στο δικό μου,σχεδόν τόσο κοντά που ένιωθα να με ακουμπά...
"Δεν φαντάζεσαι πόσο καλά..." Μου είπε σφίγγοντας τα δόντια και έπειτα με άφησε να στέκομαι στο διάδρομο και μπήκε στο δωμάτιο του...
Όταν μου ζητάτε χατίρια εγώ δεν θέλω να σας τα χαλάω!
Αφιερωμένο s14121973 με αγάπη! ❤
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top