κεφάλαιο 6

Ο Άλεξ με σήκωσε στα στα χέρια του και ανεβήκαμε στο υπνοδωμάτιο του. Ήταν και αυτό στις ίδιες αποχρώσεις με το υπόλοιπο σπίτι με άσπρους τοίχους και έπιπλά. Αλλά στην μέση δέσποζε ένα τεράστιο σε μαύρο βελούδινο χρώμα κρεβάτι με μαύρα σατέν σεντόνια πάνω του. Ο Άλεξ με άφησε απαλά στο κρεβάτι θυμάμαι να με φιλάει με πάθος και να κατακτά το σώμα μου για άλλη μια φορά πριν τα μάτια μου κλείσουν και αποκοιμηθώ στο σπίτι του Άλεξ - στο κρεβάτι του Άλεξ. 

Το εκτυφλωτικό φως που έμπαινε απο τις μεγάλες τζαμαρίες της κρεβατοκάμαρας τις οποίες εχθές δεν είχα προσέξει, έκαναν τα μάτια μου να ανοίξουν παρά την θέληση μου ήθελα να κοιμηθώ. Πρώτη φορά ένιωθα τόσο αναζωογονημένη και χαλαρή, δεν ένιωθα κουρασμένη είχα κοιμηθεί χωρίς να ξυπνήσω ούτε μια φορά το βράδυ , πράγμα αδύνατο για εμένα. Τρεμόπαιξα τα βλέφαρα μου και κοίταξα γύρω μου. Τα γεγονότα της χθεσινής ημέρας ήρθαν και με χτύπησαν απότομα. Τι είχα κάνει έκανα  σεξ με τον Άλεξ στο σπίτι του και μετά κοιμηθήκαμε στο κρεβάτι του. Όχι αυτό δεν ήταν μέσα στα σχεδία μου αυτό δεν έπρεπε να συμβεί δενόμασταν συναισθηματικά έτσι. Έπρεπε να φύγω. Βλέπω τον Άλεξ να έρχεται μέσα στο δωμάτιο φορώντας μόνο ένα παντελόνι φόρμας κρατώντας ένα δίσκο με πρωινό <<Δεν ξέρω τι τρως το πρωί για αυτό έφτιαξα διάφορα>>  είπε και μου έδωσε ένα πεταχτώ φιλί. Έφτιαξε είπε δεν ήξερα οτι μαγειρεύει. Ο δίσκος είχε καφέδες ,πορτοκαλάδες, κρουασανάκια ομελέτα. Χριστέ μου λες και ήμαστε σε εστιατόριο. Ο Άλεξ πρόσεξε που κοίταζα τον δίσκο αινιγματικά <<Εάν θες κάτι άλλο μπορώ να φτιάξω έχουμε και ψωμάκια φρυγανιές και διάφορες γεύσεις απο μαρμελάδες κάτω>> είπε λίγο αγχωμένος <<Όχι Άλεξ δεν χρειάζεται ο καφές μόνο φτάνει, δεν τρώω το πρωί>> είπα και πήρα την κούτα με τον καφέ στα χέρια μου. Μμμ τέλειος όπως και ο άντρας που είχα απέναντί μου αλλά εγώ απείχα πολύ απο το τέλειο... 

Κοίταξα τα τεράστιο δωμάτιο εχτές είχα δει και άλλες πόρτες καθώς ανεβαίναμε προς τα πάνω πρέπει να έχει και άλλα υπνοδωμάτιο. Τα μάτια μου στάθηκαν σε μια πόρτα μέσα στο δωμάτιο το μπάνιο ήταν εκεί. Ό Άλεξ το πρόσεξε που κοίταζα <<Εάν θες να πας στο μπάνιο σου έχω αφήσει καθαρές πετσέτες  μέσα  και ένα καινούργιο σφουγγάρι μπορείς να τις χρησιμοποιήσεις>> έγνεψα καταφατικά <<Πρέπει να κάτω ένα τηλεφώνημα για κάποια οικονομικά θέματα τις εταιρίας θα είμαι κάτω εάν με χρειαστείς>> μου είπε και σηκώθηκε απο το κρεβάτι που καθόταν τόση ώρα δίπλα μου. <<Άλεξ>> είπα και γύρισε να με κοιτάξει <<Μπορείς να μου φέρεις τα ρούχα μου απο κάτω>> είπε και ένιωσα λίγη ντροπή μέσα καθώς θυμήθηκα τον τρόπο που τα αποχωρίστηκα εχθές. <<Φυσικά θα τα αφήσω στο κρεβάτι>> μου είπε απαλά και βγήκε απο το δωμάτιο. Τύλιξα γύρω μου το μαύρο σεντόνι και σηκώθηκα απο κρεβάτι. Προχώρησα μέσα στο μπάνιο Χριστέ μου ήταν τεράστιο σχεδόν όσο το υπνοδωμάτιο του. 

Υπήρχε ένα τεράστιο έπιπλο σε μπεζ χρώμα και δυο άσπρους νιπτήρες πάνω που και απέναντι ένας τεράστιος καθρέπτης σε  μπεζ απόχρωση. Πάνω στο έπιπλο ήταν ένα σφουγγάρι σε ροζ χρώμα  το πήρα στα χέρια μου και είδα και δυο άσπρες πετσέτες κρεμασμένες τις πήρα και αυτές  και προχώρησα προς τα μέσα. Υπήρχε άλλη μια πόρτα όπου χώριζε το μπάνιο. Υπήρχε μια τεράστια ντουζιέρα σε ίδιες αποχρώσεις του μπεζ ενώ απέναντι της υπήρχε μια τεράστια μπανιέρα. Ήθελα απεγνωσμένα να κάνω ένα ντουζ. Άφησα τις πετσέτες σε ένα μικρό ξύλινο τραπεζάκι που υπήρχε δίπλα απο το ντουζ. Επέτρεψα επιτέλους το σεντόνι να γλιστρήσει απο πάνω μου και άνοιξα την γυάλινη πόρτα του ντουζ και μπήκα μέσα, υπήρχαν δύο στήλες του ντουζ σε κάθε άκρη. Άνοιξα το ζεστό νερό και το άφησα να πέσει στο σώμα μου. Επιτέλους ένιωθα υπέροχα δεν είχα καταλάβει πόσο πολύ το ήθελε το σώμα μου ένα ζεστό μπάνιο. Προσπάθησα να μην βρέξω τα μαλλιά μου, πάνω στο τοίχο υπήρχαν δυο απλικατερ το ένα έγραφε σαμπουάν και το άλλο αφρόλουτρο έριξα λίγο αφρόλουτρο πάνω στο σφουγγάρι και αφού το έβρεξα ελάχιστα άρχισα να σαπουνίζω το σώμα μου. Το αφρόλουτρο μύριζε υπέροχα το άρωμα του Άλεξ σκέφτηκα άλλα απώθησα την σκέψη αυτήν αμέσως. 

Μετά απο είκοσι λεπτά βγήκα απο το ντουζ τύλιξα την απαλή πετσέτα γύρω μου και μπήκα στο υπνοδωμάτιο. Ο Άλεξ είχε αφήσει τα ρούχα μου πάνω στο κρεβάτι φούστα, πουκάμισο, τα εσώρουχα μου καθώς και τα παπούτσια μου. Δυστυχώς δεν είχα καλσόν έδιωξα την σκέψη απο το μυαλό μου δεν πειράζει είπα μέσα μου. Ντύθηκα γρήγορα και κατέβηκα προς τα κάτω. Η φωνή του Άλεξ ο οποίος προφανώς μίλαγε στο κινητό του ερχόταν απο ένα άνοιγμα μέσα απο το σαλόνι προχώρησα προς την φωνή του ήταν στην κουζίνα. Ήταν τεράστια άλλα διέφερε απο τα υπόλοιπα δωμάτια αφού ήταν σε γκρι αποχρώσεις τα ντουλάπια και ο τεράστιος πάγκος σε μια  μπεζ απόχρωση μαρμάρου. Στο ταβάνι υπήρχαν ξύλινα δοκάρια τα οποία έβλεπες. 

Ο Άλεξ ήταν καθισμένος στο πάσο που υπήρχε στην μέση της κουζίνας σε μια απο τις τέσσερις ψιλές καρέκλες σε γκρι απόχρωση και αυτές πίνοντας τον καφέ του. Καθώς τον πλησίαζα τελείωσε την συζήτηση του και έκλεισε το κινητό του. Πήγα και έκατσα στην καρεκλά απέναντι του.  <<Όλα εντάξει Άννα>> μου είπε πίνοντας λίγο απο τον καφέ του << Σε ευχαριστώ είχα ανάγκη ένα ντουζ>> είπα και μου χαμογέλασε <<Το σπίτι σου είναι υπέροχο Άλεξ >> είπα δείχνοντας τον χώρο <<Σε ευχαριστώ Άννα η αλήθεια είναι πως δεν έχουμε οικονομικό πρόβλημα στην οικογένεια μας>> είπε με ένα στραβό χαμόγελο <<Αλλά προσπαθώ να είμαι όσο μπορώ ανεξάρτητός αυτό>> είπε και έδειξε το χώρο όπως εγώ πριν <<Είναι ένα απο τα τελευταία δώρα που δέχτηκα απο αυτούς απρόθυμα μεν αλλά ή μητέρα μου επέμενε να το δεχτώ σαν δώρο γενεθλίων>> WTF νόμιζα ότι το νοίκιαζε ΌΧΙ ότι ήταν δικό του φαντάσου σε τι σπίτι θα μεγάλωσε. Δεν λέω οτι εγώ δεν μεγάλωσα σε πλούσια οικογένεια αλλά σίγουρα οι γονείς μου δεν μου έκανα τέτοιά δώρα γενεθλίων αν και ήμουν μοναχοπαίδι, σε αντίθεση με τον Άλεξ που έχει άλλον έναν αδελφό δυο χρόνια πιο μικρό νομίζω.

<<Ουάου>> λέω <<Άννα τα λεφτά δεν παίζουν σπουδαίο ρόλο στην ζωή απλά σου αγοράζουν πράγματα και κάνουν πιο εύκολή την ζωή>> είπε απλά χαμογελώντας <<Σίγουρα βοηθούν και αυτά όμως>> είπα <<Ναι αλλά το πάν είναι ζούμε την ζωή μας να ερωτευόμαστε να αγαπάμε>> είπε γλυκά και μου έπιασε το χέρι μου. ΌΧΙ ΌΧΙ ΆΛΕΞ ΜΗ ΤΟ ΚΑΝΕΙΣ ΑΥΤΟ. ΜΗ ΜΑΣ ΤΟ ΚΑΝΕΙΣ ΑΥΤΌ. Ήμουν έτοιμη να ακούσω αυτό που φοβόμουν πιο πολύ. <<Άννα θέλω να προσπαθήσουμε για κάτι περισσότερο μετά την χτεσινή νύχτα έτσι που σε έβλεπα να κοιμάσαι δίπλα μου δεν θέλω να βρισκόμαστε μόνο για σεξ, το ξέρω πως σε εσυ νιώθεις για εμένα κάτι>>. ΚΑΙ ΤΟ ΑΚΟΥΣΑ. Παραβλέπω το γεγονός πως εγώ κοιμόμουν και ο Άλεξ με κοίταζε και μένω στην ουσία ο Άλεξ ήθελε περισσότερα αλλά εγώ όχι. Τράβηξα το χέρι μου απο το δικό του  και είδα τον Άλεξ να δυσαρεστείται  <<Άλεξ δεν>> πήγα να πω << Όχι Άννα γιατί μας το χαλάς γιατί δεν μας δίνεις μια ευκαιρία;>> είπε κάπως έντονα <<Γιατί δεν μπορώ Άλεξ γιατί δεν θέλω>> είπα έντονα και σηκώθηκα όρθια ο Άλεξ με ακολούθησε κάνοντας το ίδιο προχώρησα προς το σαλόνι αλλά ο Άλεξ με σταμάτησε λέγοντας μου <<Τι ήμουν για εσένα Άννα ένας άντρας που πήγαινες μαζί του μόνο για σεξ για να ικανοποιήσεις τις καύλες σου; >> είπε κοφτά φωνάζοντας πλέον. Τα λόγια του με χτύπησαν σαν ρεύμα πότε κανείς δεν μου είχε μιλήσει έτσι πάλι. Είχαμε κάνει μια  συμφωνία μεταξύ μας όχι συναισθήματα εγώ το τήρησα ο Άλεξ όχι.

<<Άλεξ είχαμε κάνει μια συμφωνία>> είπα  και εγώ στον ίδιο τόνο πλέον με τον δικό του <<Αυτά συμβαίνουν Άννα όταν δυο άτομα κάνουν σεξ και εμείς κάνουμε πολύ τα συναισθήματα προκύπτουν δεν τα ελέγχουμε εμείς>> έλεγε  με μάτια που πέταγαν φωτιές <<Εγώ όμως τα ελέγχω Άλεξ λυπάμαι>>  είπα κοφτά. Είδα τη τσάντα μου πάνω στον καναπέ. Πήγα προς τα εκεί <<Τελικά έπεσα πολύ έξω με εσένα Άννα νόμιζα πως ήσουν μια γυναίκα που δεν φοβόταν τον έρωτα έκανα  λάθος μαζί σου είσαι δειλή χρησιμοποιείς το σεξ μόνο σαν μέσω ηδονής>> είπε κοιτάζοντάς με <<Ε ναι λοιπόν Άλεξ σε χρησιμοποίησα μόνο για το σεξ αλλά νόμιζα οτι και εσύ αυτό έκανες τόσο καιρό μαζί μου>>  του είπα ειρωνικά.  Πήρα τη τσάντα μου στα χέρια μου κοιτάζω μέσα κινητό, κλειδιά όλα μέσα <<Δεν πρόκειται να το συνεχίσω αυτό Άννα>> είπε και με έκανε να γυρίζω να τον κοιτάξω ένιωθα λες και έχανα κάτι πολύτιμο αλλά ήταν πού αργά να κάνω πίσω τώρα <<Όπως  θες Άλεξ το λήγουμε εδώ δεν θα έχουμε ξανά καμία άλλη επαφή έκτος απο την επαγγελματική στη εταιρία>>

Ο Άλεξ με πλησίασε αλλά εγώ έκανα ένα βήμα μακριά του όχι εάν με άγγιζε τώρα δεν θα μπορούσα να φύγω μακριά του και έπρεπε να το κάνω. <<Άννα ξανασκέψου το >> είπε πλέον πιο ήρεμα, κούνησα αρνητικά το κεφάλι μου <<Λυπάμαι Άλεξ αλλά δεν μπορώ >> περπάτησα προς το ασανσέρ και πάτησα το κουμπί <<Περίμενε να σε πάω μέχρι την εταιρία να πάρεις το αμάξι σου>> είπε και πλησίασε  << Καλύτερα όχι Άλεξ θα πάρω ταξί>> είπα κοιτάζοντας τον. Ο Άλεξ κατάλαβε ότι δεν είχε νόημα να προσπαθήσει άλλο. Ακούστηκε ένας ήχος και οι πόρτες του ασανσέρ άνοιξαν μπήκα μέσα και κοίταξα τον Άλεξ μια τελευταία φορά <<Αντίο Άλεξ>> είπα πάτησα το κουμπί για το ισόγειο, καθώς οι πόρτες του ασανσέρ έκλειναν <<Άννα>> άκουσα τον Άλεξ να λέει αλλά ήταν πλέον αργά το ασανσέρ με κατέβαζε με ιλιγγιώδη ταχύτητα στην πραγματικότητα. Ήταν λες και αυτά που έζησα τις τελευταίες ώρες στο σπίτι που Άλεξ ήταν φανταστικά σαν να τα είχα ονειρευτεί. Σαν ένα όνειρο που τελείωσε νωρίς.          

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top