Το άλλο πρωί ξυπνάω προσπαθώντας να τεντωθώ αλλά κάτι με εμποδίζει και ανοίγω τα μάτια μου η Μια έχει απλωθεί πάνω στο κρεβάτι μου η Μια... σκέφτομαι για λίγα λεπτά και μετά θυμάμαι πως μας πήρε ο ύπνος συζητώντας για τον Άλεξ και για τον Κρις. Τρίβω τα μάτια μου τα οποία έχουν μουτζουρωθεί από το χθεσινό μακιγιάζ μου και το φόρεμα μου έχει τσαλακωθεί αλλά και η Μια δεν είναι σε καλύτερη κατάσταση από εμένα κοιτάω την ώρα δέκα και τέταρτο σκουντάω την Μια αλλά δεν δείχνει να ξυπνάει. Χρειάζομαι απεγνωσμένα ένα ντουζ βγάζω το φόρεμα μου και το αφήνω να πέσει κάτω στο πάτωμα και προχωράω προς το ντουζ ανοίγω την πόρτα και αφήνω το ζεστό νερό να πέσει πάνω στο σώμα μου. Την ώρα που ξεπλένω το αφρόλουτρο από πάνω μου ακούω την Μια να ξυπνάει και να φωνάζει το όνομά μου μετά από λίγα λεπτά βγαίνω από το μπάνιο τυλιγμένη σε μια άσπρη πετσέτα <<Μια>> λέω καθώς μπαίνω στο δωμάτιο την βλέπω να κάθετε καθιστή στο κρεβάτι και να κοιτάζει το κινητό της γυρίζει και με κοιτάζει <<Μας πήρε ο ύπνος χθες>> μου λέει και κοιτάει το φόρεμά της <<Πρέπει να κάνω επειγόντος μπάνιο>> λέει και σηκώνετε από το κρεβάτι μου <<Μόλις τελειώσω θα κατέβω κάτω για πρωινό>> λέει και ανοίγει την πόρτα για να βγει αλλά για κακή μου τύχη ο Άλεξ με τον Κρις περνάνε απ' έξω ακριβώς εκείνη την στιγμή και σταματάνε κοιτώντας μας την Μια με ένα τσαλακωμένο φόρεμα και χάλια μακιγιάζ και εμένα ΓΥΜΝΗ ΜΕ ΜΙΑ ΠΕΤΣΕΤΑ ΓΥΡΩ ΜΟΥ. Είδα το βλέμμα αμέσως το βλέμμα του Άλεξ να αλλάζει και να γίνετε πιο σκοτεινό καθώς τα βλέμματά μας συναντιούνται για λίγα δευτερόλεπτα <<Μια όλα καλά; >> ρωτάει ο Κρις <<Ναι απλά μας πήρε ο ύπνος χθες έτσι πάω να κάνω μπάνιο>> λέει και κλείνει γρήγορα την πίσω της.  

Η αλήθεια είναι πως μέσα μου ήλπιζα να ανοίξει την πόρτα και να μπει μέσα ο Άλεξ αλλά κάτι τέτοιο δεν συνέβη στέγνωσα τα μαλλιά μου και τα ίσιωσα έκανα ένα απαλό μακιγιάζ. Αποφάσισα να φορέσω ένα φόρεμα κοκτέιλ αν και δεν θα πάμε σε κάπου θεώρησα σωστό να φορέσω κάτι επίσημο για την ημέρα την Πρωτοχρονιάς αν και πιστεύω πως η Μια θα είναι ακόμα πιο εντυπωσιακή με την επιλογή της πήρα το μακρυμάνικο φόρεμα σε μαύρο χρώμα από Elisabetta Franchi με χρυσά κουμπιά το οποίο έμοιαζε με σακάκι και το φόρεσα. Είχε μια βαθιά V λαιμόκοψη και τόνιζε την λεπτή μέση μου αλλά, ήταν αρκετά κοντό οπότε θα πρέπει να προσέχω τις κινήσεις μου. Το συνδύασα με γόβες στιλέτο σουέτ, της ίδιας σχεδιάστριας σε μαύρη απόχρωση αλλά το τακούνι καθώς και η μύτη της γόβας ήταν σε χρυσό χρώμα. 

Φόρεσα ένα ζευγάρι χρυσά σκουλαρίκια και αφού πήρα το κινητό μου κατέβηκα την σκάλα πηγαίνοντας προς την τραπεζαρία απ' όπου ακουγόντουσαν συζητήσεις <<Καλημέρα σας>> είπα καθώς έμπαινα μέσα στον χώρο <<Καλημέρα>> λένε όλοι  <<Καλημέρα Άννα κάθισε>> λέει ο Ερρίκος και δείχνει την κενή θέση δίπλα του <<Καφέ;>> με ρωτάει <<Ναι φυσικά>> λέω και γεμίζει την κούπα μου. Ο Κρις κάθετε απέναντι μου δίπλα από την μητέρα του και την μαμά μου ενώ ο πατέρας μου βρίσκετε αριστερά του Ερρίκου. Ο Άλεξ δεν είναι εδώ ίσως να έφαγε ήδη πρωινό πριν να κατέβω. Μετά από ένα τέταρτο και αφού έχω φάει ένα υπέροχο πρωινό συζητάω με τον Ερρίκο ο οποίος έχει απίστευτο χιούμορ <<Καλημέρα σας>> λέει η Μια καθώς μπαίνει μέσα στην τραπεζαρία φορώντας ένα μαύρο φόρεμα με παγιέτα. Τι είπα πριν σκέφτηκα η Μια ξεπέρασε όλες τις γυναίκες που βρισκόμασταν μέσα σε εκείνο το δωμάτιο με το φόρεμα της. Έκατσε δίπλα από τον Κρις που της έβαλε αμέσως καφέ <<Στην ηλικία τους είχα και εγώ τις ίδιες αντοχές τώρα πια πέφτω στο κρεβάτι μόνο για ύπνο>> λέει και με κάνει να πνιχτό με τον καφέ μου και να γελάσω με αποτέλεσμα να γυρίσουν όλοι προς την  μεριά μου ακόμα και ο Άλεξ ο οποίος μόλις είχε μπει και προφανώς είδε τι συνέβη <<Ερρίκο>> τον μάλωσε η Βικτόρια προφανώς κατάλαβε πως έκανε κάποιο άσεμνο σχόλιο. 

Από εκεί λοιπόν είχε πάρει το χιούμορ του ο Κρις σκέφτομαι <<Καλημέρα>> λέει ο Άλεξ και κάθετε στην καρέκλα δίπλα μου και νιώθω τους χτύπους της καρδίας μου να αυξάνονται άμεσα. <<Άλεξ παίζουμε μια παρτίδα μετά το πρωινό;>> ρωτάει ο Κρις τον Άλεξ <<Να παίξουμε μαζί σας;>> πετάγατε η Μια και λέει ξαφνικά και με κοιτάζει χαμογελώντας πονηρά <<Ξέρετε μπιλιάρδο;>> ρωτάει ο Κρις με μια μικρή έκπληξη στα μάτια του <<Κάτι λίγα παίζαμε στο πανεπιστήμιο βέβαια δεν είμαι και άσος όπως η Άννα >> λέει και ο Άλεξ γυρίζει το κεφάλι του προς την μεριά μου <<Αυτό θα έχει πλάκα αφού ποτέ μου δεν έχω καταφέρει να τον κερδίσω ούτε καν ο μπαμπάς μας>> λέει ο Κρις και δείχνει τον Άλεξ και τώρα εγώ ήμουν αυτή που τον κοίταζα με ανοιχτά μάτια. Ήμουν αρκετά καλή αλλά δεν ξέρω εάν θα ήμουν σε θέση να κερδίσω τον Άλεξ. <<Πολύ θα ήθελα να το δω αυτό>> λέει ο Ερρίκος <<Αλλά δυστυχώς έχω κάποια πράγματα να ταχτοποιήσω  <<Και πως μάθετε εσείς μπιλιάρδο>> ρωτάει ο Κρις και η Μια με κοιτάει αστραπιαία στα μάτια γιατί δεν ήταν σίγουρη τι να έλεγε αλλά δεν πέρασε απαρατήρητη από τον Άλεξ που με κοίταξε εξεταστικά <<Μια κοπέλα που κάναμε παρέα στην σχολή μας έμαθε και τις τρις μας>> λέω προσπαθώντας να φανώ πειστική φυσικά και δεν μπορούσα να πω το ποιος με είχε μάθει να παίζω σχεδόν τέλεια αν και ήταν το μόνο καλό πράγμα που έκανε αυτός ο άνθρωπος στην ζωή μου <<Ωραία τα λέμε σε μισή ώρα πάνω>> λέει ο Κρις και σηκώνεται από το τραπέζι. 

<<Γαμώτο>> λέει ο Κρις καθώς χάνει με αποτέλεσμα να έχουμε μείνει εγώ  και ο Άλεξ στην μονομαχία της νίκης η Μια έχει βγει ήδη εκτός παιχνιδιού και κάθετε στον καναπέ που υπάρχει μέσα στο δωμάτιο κοιτώντας μας. Ο Κρις στηρίζετε σε μια από τις δυο πολυθρόνες που είναι απέναντι από τον καναπέ <<Άννα σε παρακαλώ μην το αφήσεις να κερδίσει>> αλλά είναι φαινομενικά αδύνατον ο Άλεξ έχει βγάλει εκτός την Μια και τον Κρις χωρίς μεγάλη προσπάθεια αν και με εμένα δυσκολεύεται είναι η σειρά του να παίξει εάν βάλει την μπάλα το παιχνίδι λήγει με αυτόν νικητή αλλά παρά είναι εύκολη βολή για να χάσει ακόμα και με κλειστά μάτια μπορεί να κερδίσει. Ένα δροσερό αεράκι έρχεται μέσα από την μισάνοιχτη μπαλκονόπορτα ακόμα και στο μπαλκόνι υπάρχει ένα εξωτερικό τζάκι μαζί με έναν γονικό καναπέ και δυο ξαπλώστρες ξύλινες που προφανώς τις χρησιμοποιούν τους καλοκαιρινούς μήνες  

Αφήνω τις σκέψεις μου στην άκρη και επανέρχομαι στην πραγματικότητα την ώρα που ο Άλεξ έρχεται δίπλα μου χαμογελώντας σαρδόνια, έχει απομείνει μόνο η οκτώ και η άσπρη πάνω στο μπιλιάρδο. Παίρνει θέση βολής και ο Κρις τον κοιτάζει περιμένοντάς ένα θαύμα. Ξαφνικά μου έρχεται μια σκανδαλιάρικη ιδέα και την ώρα που ετοιμάζεται να ρίξει ακουμπάω με το χέρι του χωρίς να με αντιληφθούν οι υπόλοιποι ελάχιστα τον καβάλο του, γυρίζει και με κοιτάζει ξαφνιασμένος αλλά αυτό έχει ως  αποτέλεσμα να χτυπήσει με περισσότερη δύναμη απ' ότι έπρεπε και να ρίξει και τις δυο μπάλες στην τσέπη. <<ΝΑΙ ΕΠΙΤΈΛΟΥΣ>> φωνάζει ο Κρις <<Και ένα λάθος από τον Άλεξ>> λέει ο Κρις <<Αυτό που έκανες θα μου το πληρώσεις μωρό μου>> μου λέει ψιθυριστά στο αυτί ο Άλεξ και ακουμπάει την μέση μου καθώς πηγαίνει προς τον καναπέ. Δεν ξέρεις πόσο το θέλω μωρό μου λέω από μέσα μου και χαμογελάω πονηρά δεν φαντάζεσαι πόσο.