Το επόμενο πρωί ξύπνησα από τον τρομερό πονοκέφαλο που ένιωθα στο κεφάλι μου δεν έπρεπε να είχα πιει σχεδόν ένα μπουκάλι τζιν. Κατέβηκα από το κρεβάτι μου προσπαθώντας να μην ξυπνήσω την Μία και την Έλσα που ακόμα κοιμόντουσαν και πήγα στο μπάνιο γιατί ένιωθα την κίστη μου να είναι έτοιμη να εκραγεί και μετά πήγα στην κουζίνα να φτιάξω επειγόντος καφέ αλλά πριν από αυτό πήρε ένα παυσίπονο για το πονοκέφαλο και κάθισα αναπαυτικά στον καναπέ κοίταξα την ώρα ήταν σχεδόν μία το μεσημέρι άκουσα την Μια να μιλάει στην Έλσα προφανώς είχαν ξυπνήσει. Μετά από λίγα δευτερόλεπτα επιβεβαιώθηκα αφού μπήκαν μέσα στην κουζίνα <<Άννα καφέεε>> φώναξε η Μια <<Σκάσε χαζή το κεφάλι μου>> φώναξε η Έλσα πιάνοντας το κεφάλι της και έκατσε αναπαυτικά στον καναπέ <<Εσύ φταις για αυτό>> λέει η Μια και γελάει δείχνοντας μου την Έλσα και εμένα και γελάω <<Φυσικά εγώ δεν μεθάω κάθε Σάββατο βράδυ ώστε για να με πιάσει το πότο να χρειαστεί να πιώ όλη την κάβα όπως εσείς>> σχολιάζει η Έλσα και ξαπλώνει στο καναπέ κάνοντας μας να γελάσω <<Έχω παυσίπονα ορίστε>> τους λέω και τους τα δείχνω <<Φτιάχνω καφέδες>> συμπληρώνω και πηγαίνω προς την καφετιέρα μου. 

Καθόμασταν και οι τρις μας στο καναπέ όταν χτύπησε το κινητό μου και βλέπω στην οθόνη το όνομα που φοβόμουν <<Η μαμά μου>> λέω και σηκώνομαι για να μιλήσω <<Καλημέρα μαμά>> της λέω <<Καλημέρα Άννα>> λέει και ακούω την ένταση στην φωνή της <<Τι κάνεις;>> με ρωτάει στον ίδιο τόνο <<Μια χαρά μαμά δηλαδή καλύτερα από χθες>> της λέω καθώς θυμάμαι την δικαιολογία που της είχε πει η Μία <<Ώστε έτσι και θες να πιστέψω την φίλη σου πως ξαφνικά δεν αισθάνθηκες καλά και έφυγες έτσι και γίναμε ρεζίλη στους ανθρώπους τη συμπεριφορά ήταν αυτή>> ρωτάει έντονα <<Σου είπε μαμά η Μία πραγματικά δεν ήμουν και πολύ καλά, όλο αυτό το διάστημα με την πίεση της δουλειάς δεν κοιμόμουν και πολύ καλά και μάλλον για αυτό>> της λέω προσπαθώντας να ακουστώ όσο πιο πειστική γινόταν <<Τέλος πάντων ελπίζω να μην επαναληφθεί πάλι αυτή η συμπεριφορά σου Άννα. Θα σε περιμένουμε αύριο να φάμε μαζί για τα Χριστούγεννα>> μου λέει με πιο γλυκό τρόπο πλέον <<Εντάξει μαμά θα έρθω θα τα πούμε αύριο φίλια>> της λέω και το κλίνουμε. <<Ελπίζω να το πίστεψε>> λέω στα κορίτσια και πηγαίνω και κάθομαι ξανά μαζί τους <<Δεν νομίζω να σου πει κάτι πάλι  θεωρητικά πρέπει να έχει πιστέψει>> λέει η Έλσα και πίνει από τον καφέ της

Ύστερα από μια ώρα παραγγείλαμε πίτσα με τα κορίτσια για να φάμε <<Πολύ καλή ιδέα Άννα να κοιμηθούμε απόψε όλες μαζί όπως παλιά>> λέει η Μια και συμφωνούμε μαζί με την Έλσα κουνώντας τα κεφάλια μας καταφατικά μόλις είχαμε φάει χτυπάει το κινητό της Μίας <<Ο Κρις>> μας λέει και απαντάει στο τηλεφώνημα <<Έλα μωρό μου>> λέει στον Κρις << Έλα μωρό μου>> λέμε ταυτόχρονα με την Έλσα και της κάνουμε μια γκριμάτσα γελώντας. Η Μία ποτέ άλλοτε δεν έχει προσφωνήσει κάποιον μωρό μου όσο καιρό της γνωρίζουμε <<Τι;>> λέει και ξαφνικά σηκώνετε όρθια ενώ μιλάει στο κινητό της κοιτάζω την Έλσα ερωτηματικά αλλά ανασηκώνει τους ώμους σε ένδειξη πως δεν γνωρίζει κάτι μετά από λίγα λεπτά η Μία κλείνει το κινητό της και έρχεται προς το μέρος μας <<Λοιπόν>> λέω <<Τι έγινε;>> την ρωτάω και η Μία κάθετε αναπαυτικά στην πολυθρόνα <<Θα μας πεις ή θα μας σκάσεις επιτέλους Μία>> της λέει η Έλσα <<Ο Κρις μου είπε πως χθες το βράδυ έγινε χαμός στο σπίτι του Άλεξ μάλωσε με την Ναταλία>> λέει δεν πιστεύω στα αυτιά <<Είναι λογικό μετά την συμπεριφορά του απέναντι της>> λέω δικαιολογώντας τα γεγονότα που ακούω <<Ναι άλλα ο Άλεξ χώρισε την Ναταλία χθες και σήμερα γύρισε πίσω στο Σιάτλ ΜΟΝΗ ΤΗΣ>> λέει η Μία και τονίζει τις τελευταίες λέξεις <<ΤΙ;>> αναφωνώ και σηκώνομαι όρθια <<Ακριβώς και εγώ αυτή την αντίδραση είχα πριν>> λέει η Μία και γελάει

Δεν μπορώ να το πιστέψω ο Άλεξ χώρισε πάλι την Ναταλία <<Άννα ο Άλεξ σε θέλει τι άλλο θες για να πιστής πρέπει να είστε μαζί εσείς οι δύο>> λέει η Μια και σηκώνει τα χέρια της ψιλά για να τονίσει ακόμα πιο έντονα τα λόγια της <<Αλήθεια το πιστεύετε κορίτσια και άμα απλά χώρισε γιατί δεν την ήθελε άλλο>> τους λέω <<Ήμαρτον Άννα σκας γάιδαρο τι άλλη απόδειξη θες για να καταλάβεις πως είναι τρελός για εσένα και θέλει να ήσαστε μαζί εάν δεν σε ήθελε δεν θα χώριζε εχθές το βράδυ ή τουλάχιστον θα περίμενε να ξημερώσει πρώτα και μετά>> λέει η Έλσα με αγανάκτηση <<Άπλα δεν μπορώ να πιστέψω ακόμα πως μπορεί όντως να ήμαστε μαζί με τον Άλεξ μου φαινόταν άπιαστο όνειρο πια>> τους λέω <<Άννα από εδώ και πέρα όλα θα πάνε καλά θα το δεις>> λέει η Μια και σηκώνετε και με αγκαλιάζει, το ίδιο κάνει και η Έλσα <<Αχ κορίτσια τι θα έκανα χωρίς εσάς>> τους λέω και τις αγκαλιάζω πιο σφιχτά <<Θα βασάνιζες κάποιες άλλες με τις χαζές σκέψεις σου>> λέει η Μία και την σκουντάω. Αργά το απόγευμα αποχαιρέτισα τα κορίτσια που έφυγαν να πάνε σπίτια τους και ευχηθήκαμε καλά Χριστούγεννα η μια στην άλλη. Την υπόλοιπη μέρα την πέρασα στον καναπέ ξαπλωμένη κάποια στιγμή σηκώθηκα απρόθυμη αλλά έπρεπε να κάνω επειγόντος ένα ντουζ το μαλλί μου ήταν πλέον σε άθλιά κατάσταση. 

Έβγαλα τις πιτζάμες μου και μπήκα κάτω από το ζεστό νερό που έτρεχε πάνω στο σώμα μου και με έκανε να χαλαρώσω. Πήρα στα χέρια μου μια μικρή ποσότητα από το σαμπουάν και έλουσα τα μαλλιά ενώ το επανέλαβα άλλη μια φορά για να πλυθούν καλά. Στην συνέχεια έβαλα μια υπέροχη μάσκα με άρωμα βανίλια και τέλος πλύθηκα με το αφρόλουτρό μου το οποίο είχε ίδιο άρωμα με την μάσκα μαλλιών μου. Πήρα το χουχουλιάρικο μπουρνούζι μου και το φόρεσα, άπλωσα την κρέμα σώματός μου Baccarat Rouge 540 από Maison Francis Kurkdjian Raris και στεγνώνω τα μαλλιά μου με το πιστολάκι μου. Αφού έβαλα την κρέμα νυκτός μου πήρα από την ντουλάπα ένα σετ μεταξωτές πιτζάμες σε μπλε ρουά χρώμα και ξάπλωσα κάτω από το ζεστό μου πάπλωμα κλείνοντας τα μάτια μου για να κοιμηθώ. 

Το επόμενο πρωί ξύπνησα γύρω στις εννέα και αφού ήπια τον καφέ μου ετοιμάστηκα να πάω στο σπίτι των γονιών μου για να γιορτάσουμε όλοι μαζί την ημέρα των Χριστουγέννων φόρεσα ένα κοκτέιλ φόρεμα δημιουργία του οίκου Mac Duggal σε μεταλλικό χρώμα κοντομάνικο το οποίο ήταν διακοσμημένο  με 3D απλικέ λουλουδιών και χάντρες σε Α γραμμή.  Ήταν μια χαρά σκέφτηκα για την σημερινή ημέρα, το συνδύασα με μια γόβα σε μπεζ χρώμα και ασορτί τσάντα. Φόρεσα το παλτό μου και βγήκα από το διαμέρισμά μου. Την ώρα που έβγαινα από το ασανσέρ είδα τον Φίλιπ να κάθετε στην γνωστή του θέση <<Καλημέρα Φίλιπ χρόνια πολλά>> του λέω γλυκά <<Καλημέρα δεσποινίς χρόνια πολλά>> λέει και αυτός καθώς μου ανοίγει την πόρτα για να βγω έξω. Σκέφτομαι πως κάθε χρόνο ο Φίλιπ δουλεύει στις γιορτές και ίσως να μην έχει κάπου να περάσει τις ημέρες αυτές ή δεν του αρέσουν οι γιορτές γενικά λέω μέσα μου καθώς ξεκλειδώνω το αμάξι και μπαίνω μέσα βάζοντας μπροστά την μηχανή.  

Μετά από σαράντα λεπτά ήμουν στο ασανσέρ με κατεύθυνσή το διαμέρισμα των γονιών μου. Μόλις ανοίγουν οι πόρτες η Έμιλι στεκόταν απέναντί μου <<Καλημέρα Έμιλι χρόνια πολλά>> της λέω και της δίνω ένα φιλί στο μάγουλο <<Καλημέρα δεσποινίς Άννα χρόνια πολλά>> μου λέει και με αγκαλιάζει <<Άννα>> η φωνή της μαμάς μου ακούστηκε από το σαλόνι και την είδα να ξεπροβάλει <<Καλημέρα μαμά>> της λέω καθώς προχωράω προς το μέρος της την αγκαλιάζω γλυκά και την φιλάω όπως κάνει και αυτή <<Καλώς ήρθες αγάπη μου>> μου λέει 
<<Ο μπαμπάς;>> την ρωτάω ενώ προχωράμε προς το εσωτερικό του σπιτιού <<Σε περιμένει>> μου λέει και δείχνει προς την τραπεζαρία όπου τον βλέπω να κάθετε στην κορυφή του τραπεζίου. Το τραπέζι είναι άψογα στρωμένο <<Καλημέρα μπαμπά>> του λέω γλυκά όταν το πλησιάζω και του δίνω και αυτουνού ένα φιλί στο μάγουλο <<Καλώς ήρθες αγάπη μου κάτσε>> λέει και μου δείχνει την καρέκλα δίπλα του. Μου βάζει λευκό κρασί στο ποτήρι μου και η μητέρα μου κάθετε και αυτή απέναντι μου, γεμίζει και το δικό της ποτήρι. Μετά από λίγο η Έμιλι άρχισε να μας φέρνει τα υπέροχα φαγητά που δημιούργησε για εμάς, άφησε μια πιατέλα με καπνιστό ζαμπόν γλασαρισμένο με Μπέρμπον και κεράσια. Στην συνέχεια μας έφερε ένα στεφάνι με ψωμάκια από ζύμη πίτσα το οποίο στην μέση είχε λιώσει ένα μεγάλο κομμάτι από τυρί Μπρι, μια σαλάτα με κράνμπερι, μήλα και κινόα ενώ,  η σάλτσα ντρεσινγκ της ήταν ελαφρός γλυκιά και λεμονάτη και φυσικά η σπεσιαλιτέ της Έμιλι λαζάνια με με ψιλοκομμένο κοτόπουλο, τυρί, σπανάκι, μανιτάρια και φρέσκα μυρωδικά και όλα αυτά σκεπασμένα κάτω από μια πλούσια και παχιά στρώση σάλτσας Μορνέ. Φυσικά δεν παρέλειψε να φτιάξει ένα υπέροχο γλυκό για το τέλος  Κρεμ μπρουλέ με γέμιση Εγκ νογκ ήταν πραγματικά υπέροχο.

Μετά από σχεδόν δυο ώρες και αφού είχαμε φάει καθόμασταν στο σαλόνι πίνοντας ένα τελευταίο ποτήρι κρασί και χαζεύαμε τον  φωτισμένο νυχτερινό ουρανό του Μανχάταν <<Μαμά όλα ήταν υπέροχα όπως πάντα η Έμιλι δημιουργεί κάθε χρόνο φανταστικά φαγητά και το γλυκό της πόσο τέλειο πραγματικά>> της λέω καθώς πίνω μια γουλιά από το κρασί μου <<Φυσικά η Έμιλι εξαιρετική στην μαγειρική της δεν θα μπορούσα να έχω καλύτερη μαγείρισσα απ' αυτήν>> λέει η μητέρα μου <<Φαντάζομαι τη θα φτιάξει για την Πρωτοχρονιά θα γυρίσω πίσω στην δουλειά με δυο - τρία κιλά παραπάνω σίγουρα>> λέω και γελάω αλλά η μητέρα μου ξαφνικά με τον μπαμπά μου παίρνουν ένα πιο σοβαρό ύφος <<Συμβαίνει κάτι;>> ρωτάω ανήσυχη  <<Να>> λέει η μητέρα μου <<Θέλαμε να σου το πούμε σήμερα μας έχουν καλέσει κάπου για να περάσουμε την Πρωτοχρονιά>> λέει η μαμά μου <<Οκ μαμά δεν υπάρχει πρόβλημα θα φτιάξω κάτι εγώ σπίτι μου>> λέω σίγα αυτό ήταν σκεφτόμουν καλύτερα να κάνω και διατροφή <<Όχι είσαι και εσύ καλεσμένη μαζί μας θα πάμε όλοι μαζί>> λέει η μαμά μου και γυρίζω και την κοιτάω χωρίς να μπορώ να καταλάβω <<Ήμαστε όλοι καλεσμένοι της οικογένειάς Άντριου να περάσουμε την παραμονή και ανήμερα την Πρωτοχρονιά στο Σιάτλ στο σπίτι τους>> λέει ο πατέρας μου. ΤΙΙΙ μόλις έπαθα εγκεφαλικό και απλά δεν το έχω καταλάβει <<Μετά την συμπεριφορά σου στην δεξίωση πήρα τηλέφωνο την επόμενη μέρα την Βικτόρια για να της ζητήσω συγνώμη και μας κάλεσε οικογενειακός στο Σιάτλ φυσικά και δέχτηκα ο γιός της είναι ο νέος διευθυντής της εταιρίας μας Άννα>> λέει η μαμά μου και πίνει λίγο από το κρασί της. 

Έχω μείνει κάγκελο το μυαλό μου δεν μπορεί να επεξεργαστεί τόσες πληροφορίες πρώτον το γεγονός πως θα περάσω την Πρωτοχρονιά στο σπίτι του Άλεξ και δεύτερον ότι θα ήμαστε κάτω από την ίδια στέγη μαζί έτσι και για ένα - δυο βράδια πόσο μάλλον μετά απ' ότι έγινε μεταξύ μας στην δεξίωση. Πραγματικά θα τρελαθώ <<Το Σάββατο πετάμε στις εννέα και μισή το πρωί για Σιάτλ Άννα πρόσεχε μην χάσεις την πτήση>> λέει η μητέρα μου <<Όχι μην ανησυχείς αυτό δεν πρόκριτε να το ξεχάσω>> και να θέλω δηλαδή δεν μπορώ <<Θα γυρίσουμε μετά όλοι μαζί με τον Άλεξ πίσω την Δευτέρα το μεσημέρι>> συμπληρώνει ο πατέρας μου. Όλα αυτά που ακούω τόση ώρα μου φαίνονται σαν να διαβάζω κάποια παραμύθι διότι είναι εξωπραγματικά. Αυτό όμως που δεν μπορώ να βγάλω τόση ώρα από το μυαλό μου είναι ότι θα κοιμηθώ στο ίδιο σπίτι με τον Άλεξ δεν έχουμε μείνει μαζί ξανά από εκείνο το βράδυ στο σπίτι του και ήδη το σώμα μου αναπολεί εκείνες τις στιγμές ηδονής. 

Γύρω στις πέντε και μισή μπαίνω μέσα στο διαμέρισμά μου ενώ ακόμα οι σκέψεις που έκανα μου ταράζουν το μυαλό μου. Αποφασίζω να βγάλω τα ρούχα μου και να κάνω ένα γρήγορο ντουζ την ώρα που ξεντύνομαι έρχεται στο κινητό μου ένα μήνυμα στο messager και το παίρνω για να δω ποιος μου έστειλε. Κοιτάζω και βλέπω πως είναι από την Μία ρωτάει να μάθει πως είμαι μετά από εκείνο το βράδυ και με ενημερώνει πως την έχει καλέσει ο Κρις να περάσουν μαζί την Πρωτοχρονιά και εάν γνωρίζω πως θα κάνουμε όλοι παρέα αλλαγή του χρόνου στο Σιάτλ. Της απαντάω στο μήνυμα πως μόλις μου το ανακοίνωσαν οι δικοί μου και έπαθα σοκ μέχρι να καταλάβω τι ακριβός μου έλεγαν. Κατά τ' αλλά ήμουν καλύτερα πριν μάθω για το Σιάτλ και πως τώρα αγχώνομαι για το γεγονός πως θα βρεθώ μαζί του ήλπιζα της λέω πως θα είχα περισσότερο χρόνο να ετοιμαστώ πριν τον συναντήσω ξανά μετά από τα γεγονότα της δεξίωσης. 

Η Μια όμως λέει πως αυτή είναι μια ευκαιρία να έρθουμε κοντά αν και υπάρχουν και άλλοι μέσα στο σπίτι με διαβεβαίωσε πως ήταν σίγουρη πως ο Άλεξ δεν θα έμενε με σταυρωμένα χέρια και θα με παρέσυρε μακριά από τους υπόλοιπους για να μείνουμε μόνοι μας και ποιος ξέρει μου λέει τι μπορεί να συμβεί και μου στέλνει μια φατσούλα που κλείνει το μάτι. Αφού της έστειλα μια γκριμάτσα της είπα πως θα τα πούμε από κοντά στο Σιάτλ και την καληνύχτισα. Η αλήθεια ήταν πως μέσα μου ήλπιζα να γίνει κάτι τις ημέρες που θα ήμουν εκεί μαζί του αλλά, από την άλλη ακόμα φοβόμουν να αφήσω ελεύθερα τα συναισθήματα μου για τον Άλεξ. Δεν ήθελα να παρασυρθώ, τουλάχιστόν σκέφτηκα πως θα έχω και μια φίλη μου μαζί μου για να τα συζητήσω και με αυτές τις σκέψεις χώθηκα κάτω από το ζεστό νερό μέσα στο ντουζ.