Οι μέρες κύλισαν σαν νερό χωρίς να το καταλάβω έφτασε η Κυριακή και να μαστέ εδώ πίνοντας τον τελευταίο καφέ όλοι μαζί παρέα πριν γυρίσουμε στην καθημερινότητα μας. Κοίταγα μία φωτογραφία με την Ολίβια και τον Λούκας που βγάλαμε χθες το απόγεμα και την ανέβασε η ξαδέλφη μου στο facebook  ταγκαροντάς μας ήδη μας είχαν κάνει 150 άτομα λάικ μέχρι τώρα τους περισσότερους βέβαια δεν τους γνώριζα καν προφανώς θα ήταν φίλοι και γνωστοί των ξαδελφιών μου καθώς λοιπόν χάζευα στην αρχική έμεινα με το στόμα ανοιχτό κοιτάζοντας μια φωτογραφία την οποία είχε ανεβάσει ο Άλεξ γύρω από ένα τραπέζι μαζί με πολλούς άλλους. Χριστέ μου ήταν κούκλος φόραγε ένα λευκό πουκάμισο με ένα παντελόνι μαύρο αλλά πια ήταν αυτή η ξανθιά δίπλα του δεν την είχα ξανά δει σε φωτογραφίες του και τον κοίταζε με ένα ύφος λες και της άνηκε. ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΤΗΣ ΑΝΗΚΕΙ ψιθύρισε αυτή η γαμημένη φωνή μέσα στο μυαλό μου. Η σκέψη και μόνο πως θα μπορούσε να είχε κάνει κάτι μαζί της πυροδοτούσε τον εκνευρισμό που ήδη ένιωθα μέσα μου. Άλλα πια είμαι εγώ που θα του πια να πηδάει και πια όχι και με ποια θα είναι μαζί εγώ τον έδιωξα από κοντά μου. Αλλά και πάλι μου φαινόταν αδιανόητο πως σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα και ενώ στο σπίτι του μου έλεγε πως ένιωθε πράγματα για έμενα ξαφνικά υπήρχε κάποια άλλη στην ζωή του. Δεν είπα πως με αγαπάει κιόλας αλλά έστω και κάτι να ένιωθε πως μπορούσε να είναι με άλλη.  ΌΠΩΣ ΑΚΡΙΒΩΣ ΘΑ ΕΚΑΝΕΣ ΚΑΙ ΕΣΥ φώναζε πλέον η  φωνή στο κεφάλι μου. Και είχε εν μέρη δίκιο και εγώ θα μπορούσα να πηδιόμουν με κάποιον άλλον αλλά όμως δεν το έκανα εδώ και καιρό. 

Ξαφνικά συνειδητοποίησα πως έχω να κάνω σεξ από την ημέρα που έφυγα από το σπίτι του Άλεξ πάνω από δυο βδομάδες σχεδόν, πράγμα αδιανόητο για εμένα και το χειρότερο ήταν πως δεν ήθελα να κάνω με κάποιον έκτος και εάν ήταν ο Άλεξ. Η κατάστασή μου πήγαινε από το κακό στο χειρότερο εκτός ότι δεν ζήταγε το σώμα μου της σαρκική ικανοποίηση με οποιοδήποτε άλλον αλλά ξύπναγε μόνο όταν ο Άλεξ ήταν κοντά μου. Και τώρα τι θα γινόταν ο Άλεξ θα μπορούσε κάλλιστα να πηδάει αυτήν ή να έκανε σχέση μαζί της ακόμα χειρότερα αυτό θα σήμαινε πως δεν θα ξαναέκανα σεξ. Όχι αυτό αποκλείεται δεν θα το επέτρεπα στο εαυτό μου να δεθεί μαζί του θα έπρεπε να αντιδράσω αλλά δεν ήξερα το πως και ούτε βαθιά μέσα μου ήθελα να πάω με κανέναν άλλον έκτος από αυτόν. Όσο σκεφτόμουν τα χείλη του πάνω στα δικά μου τα χεριά του πάνω στο σώμα μου και μετά να κατακτά το κορμί μου προφέροντας μου κύματα οργασμών δεν μπορούσα να σκεφτώ κάποιον άλλον στην θέση του. 

Ένιωθα  πως ότι είχα χτίσει μέχρι τώρα τα είχε γκρεμίσει όλα δεν μπορούσα να γυρίσω σε αυτό που ήμουν πριν το Άλεξ αλλά δεν μπορούσα να τον έχω πια όχι μετά από αυτά που του είπα εκείνο το βράδυ είδα στο βλέμμα του πως με μίσησε πως ένιωσε ότι τον εκμεταλλευτικά ότι δεν θα ένιωθα πότε τίποτα για αυτόν ότι με ένοιαζε μόνο το σεξ. Αχ και να ξερέ τι νιώθω τώρα για αυτόν αχ και να ήξερε τι με οδήγησε σε αυτό που είμαι αλλά δεν θα το μάθει δεν θέλω τον οίκτο  και την συμπαράσταση κανενός. <<Άννα όλα καλά;>> με ρωτάει η Ολίβια που καθόταν δίπλα μου στο τραπέζι και είδε πως είχα μείνει κάγκελο εδώ και ώρα κοιτάζοντας την φωτογραφία <<Ποιος κούκλος είναι αυτός τον ξέρεις;>> ρωτάει όταν βλέπει τον Άλεξ <<Κανένας>> της λέω και κλείνω το κινητό μου <<Δηλαδή είναι ένας από τους υπαλλήλους μας προφανώς πέρασε τις ημέρες με την οικογένεια του>> λέω βιαστικά χωρίς να θέλω να δώσω περεταίρω πληροφορίες <<ΟΚ...>> λέει η Ολίβια κοιτώντας με, με ύφος λες και κάτι της κρύβω αλλά δεν της δίνω σημασία ώστε να πέσω στην παγίδα της ξέρω πολύ καλά τι κάνει έτσι κάνω την αδιάφορη. <<Άννα μάζεψες όλα τα πράγματά σου;>> ρωτάει η μαμά μου πίνοντας τον καφέ της <<Ναι είναι όλα έτοιμα έχω αφήσει τις βαλίτσες μου στο διάδρομο>> τους λέω και παίρνω ένα από τα υπέροχα κρουασανάκια από το τραπέζι. <<Πως πέρασαν οι μέρες μακάρι να σε βλέπαμε πιο συχνά Άννα όλους σας δηλαδή και όχι μόνο τις γιορτές και το καλοκαίρι>> λέει η θεία μου <<Και εμείς Έμμα θα το θέλαμε πολύ αλλά βλέπεις είναι και η απόσταση μεταξύ μας μένουμε μακριά>> της απαντάει η μητέρα μου <<Θα θέλαμε πολύ να έρθετε για τις γιορτές αλλά ο Τζέιμς μου είπε πως θα πάτε στην Γαλλία μάλλον>> λέει ο πατέρας μου στην θεία μου <<Ναι κατά ογδόντα της εκατό θα πάμε>> λέει η θεία μου <<Θα ήθελα πολύ Ίαν να έρθω να περάσουμε όλοι μαζί της γιορτές έχεις και την δεξίωση της εταιρίας σας>> λέει ο θείος μου κοιτάζοντάς τον πατέρα μου <<Ναι θα ήταν πολύ ωραία να ήμασταν όλοι μαζί στην τελευταία δεξίωση που θα κάνω σαν διευθυντής διότι έχω βρει ήδη τον κατάλληλο αντικαταστάτη μου>> λέει ο πατέρας μου ενώ στις τελευταίες του λέξεις γυρίζει και κοιτάζει προς το μέρος μου <<Τουλάχιστον θα έχεις άπλετο χρόνο για την οικογένεια σου από εδώ και πέρα και εάν όπως λες είναι ο κατάλληλος δεν έχεις να ανησυχείς για τίποτα>> του λέει γλυκά η θεία μου

Κατά τις 12:00 ήμουν έτοιμη να φύγω αγκαλιάζω την θεία μου και τον θείο μου τον Τζέιμς και μετά τα ξαδέλφια μου <<Θα μας λήψεις Άννα περάσαμε υπέροχα αυτές τις μέρες>> λέει η Ολίβια αγκαλιάζοντάς με <<Να προσέχεις στο δρόμο Άννα>> λέει η θεία μου <<Και να μας πάρεις τηλέφωνο μόλις φτάσεις Άννα σπίτι>> συμπληρώνει η μαμά μου <<Εντάξει μαμά μην ανησυχείς δεν είμαι μωρό>> της λέω και αφού δίνω ένα απαλό φιλί στο μάγουλο στην μητέρα μου και το πατέρα μου << Εμείς θα φύγουμε το απόγευμα>> μου λέει η μητέρα μου την ώρα που παίρνω τα πράγματα μου  με την βοήθεια του Λούκας και πηγαίνω στο γκαράζ όπου είναι το αμάξι μου με βοηθάει να τα βάλω στο πορτ μπαγκαζ. <<Καλό ταξίδι Άννα θα τα πούμε>> μου λέει και αγκαλιαζόμαστε μια τελευτά φορά. Μπαίνω μέσα στο αμάξι μου και βάζω μπροστά έχω φορέσει ήδη τα αθλητικά μου καθώς και ένα σετ βελούδινες φόρμες σε μπλε χρώμα για να είμαι όσο περισσότερο μπορώ άνετα τις ώρες του ταξιδιού. Βγαίνω από το κεντρικό δρόμο την Βοστόνης στην  I-90 W με κατεύθυνση το Μανχάταν επιστροφή λοιπόν στην καθημερινότητα επιστροφή και σε ΑΥΤΟΝ ήδη και μόνο η σκέψη πως αύριο θα τον δω κάνει την καρδία μου να χτυπήσει πιο γρήγορα. Παίρνω μια βαθιά ανάσα και διώχνω την σκέψη του από το μυαλό μου για τις επόμενες τέσσερις με πέντε ώρες δεν θέλω να τον σκέφτομαι ανοίγω το ραδιόφωνο και αφήνω την μουσική να γεμίσει την ησυχία του αυτοκινήτου μου.