Το ξυπνητήρι του κινητού μου χτυπούσε ασταμάτητα άπλωσα το χέρι μου απρόθυμα και το κλείνω. Η ώρα ήταν 6 δεν είχε ανατείλει ακόμα ο ήλιος όταν σηκώθηκα απο το κρεβάτι μου. Πήγα στο μπάνιο για να κάνω την πρωινή μου ρουτίνα και αφού τελείωσα κατευθύνθηκα στην κουζίνα. Άνοιξα την καφετιέρα μου φτιάχνοντας ένα βαρύ esspreso για να ξυπνήσω. Πήρα και δυο απο τα αγαπημένα μου κρουασανάκια και άνοιξα λίγο την τηλεόραση μου να δω τις πρωινές ειδήσεις. Μετά απο ένα μισάωρο περίπου πήγα στο δωμάτιο μου και άνοιξα την ντουλάπα, αποφάσισα να βάλω σήμερα ένα μαύρο παντελόνι γραφείο ασορτί με το μπλέιζερ  του και απο μέσα ένα λευκό κορμάκι με χοντρή τιράντα. 

Διαλέγω ένα σετ  δαντελωτών εσωρούχων σε μπεζ χρώμα και το φοράω, βάφομαι ελαφρά τονίζοντας λίγο περισσότερο τα χείλη μου. Ισιώνω τα μαλλιά μου και βγάζω απο το συρτάρι με τα αξεσουάρ μου ένα σετ χρυσά σκουλαρίκια καθώς και ένα ασορτί χοντρό βραχιόλι. Φοράω το λευκό κορμάκι μου και την  συνέχεια το παντελόνι και το σακάκι μου. Παίρνω απο μέσα και ένα μαύρο παλτό καθώς και ασορτί μαύρες γόβες. Πηγαίνω στην κουζίνα και βρίσκω την τσάντα μου την οποία κουβαλάω μαζί μου καθημερινά στην δουλειά. Είναι αρκετά μεγάλη σε μαύρο χρώμα και αυτή και με βολεύει για εταιρία βάζω μέσα το κινητό μου και τσεκάρω την ώρα 7:14 μια χαρά θα φτάσω την εταιρία ακόμα και εάν έχει κίνηση έχω αρκετή ώρα μπροστά μου. Φοράω τα παπούτσια μου καθώς και το παλτό μου. 

Παίρνω τα κλειδιά μου ελέγχω μια τελευταία φορά το σπίτι εάν είναι όλα εντάξει και βγαίνω στο διάδρομο με κατεύθυνση το ασανσέρ. Όταν φτάνω στην είσοδο βλέπω τον Φίλιπ στην συνηθισμένη του θέση <<Καλημέρα Φίλιπ τι κάνεις;>> τον ρωτάω  καθώς τον πλησιάζω <<Καλημέρα δεσποινίς μια χαρά εσείς;>> με ρωτάει ευγενικά <<Μια χαρά και εγώ Φίλιπ καλή συνέχεια>> του λέω ενώ προχωράω προς την έξοδο <<Επίσης καλή δουλειά και σε εσάς>> τον ακούω να λέει. Πηγαίνω προς το αμάξι μου και αφού το ξεκλειδώνω και μπαίνω στην θέση του οδηγού βάζω μπροστά και βγαίνω στον κεντρικό δρόμο με κατεύθυνση την εταιρία. 

Στις 7:48 παρκάρω στην θέση μου στο παρκινγκ της εταιρίας και αφού παίρνω τα πράγματά μου και βγαίνω απο το αμάξι μου διαπιστώνω πως το αμάξι του Άλεξ βρίσκετε ήδη στην θέση του άρα θα είναι στο γραφείο του. Παίρνω μια βαθιά ανάσα και πηγαίνω προς την είσοδο της εταιρίας μου πατάω το κουμπί του ασανσέρ και περιμένω να κατέβει μαζί με κάποιους άλλους υπαλλήλους που περίμεναν υπομονετικά και αυτοί για να πάνε στις δουλείες τους. Πατάω το νούμερο τριάντα στο πληκτρολόγιο και με ακολουθούν και οι υπόλοιποι. Μετά απο 5 λεπτά το ασανσέρ σταματάει στα γραφεία μας και οι πόρτες ανοίγουν, η Μάγκι η γραμματέας στην υποδοχή βρίσκεται ήδη στην θέση της <<Καλημέρα Μάγκι>> της λέω πρόσχαρα ενώ προχωράω προς τα μέσα <<Καλημέρα δεσποινίς Σουάν >> μου απαντάει με την γλυκιά φωνή της . Καθώς προχωράω προς το γραφείο μου με την άκρη του ματιού μου πιάνω τον Άλεξ να μελετάει κάτι χαρτιά στο γραφείο του και ασυνείδητα μου περνάνε απο το μυαλό μου τα γεγονότα της Παρασκευής αν και δεν το παραδέχομαι στον εαυτό μου μετά απο εκείνη την βραδιά είμαι πολύ μπερδεμένη, αλλά δεν θα επιτρέψω να πέσω σε αυτήν την παγίδα της καρδίας μου πηγαίνω στο γραφείο μου. 

<<Καλημέρα Έλενα>> λέω στην γραμματέα μου <<Καλημέρα δεσποινίς Άννα>> μου απαντάει και σηκώνεται απο την θέση της <<Πόσες φορές θα σου το πω Έλενα να με φωνάζεις Άννα>> της λέω γλυκά την Έλενα την νιώθω περισσότερο φίλη μου παρά σαν υπάλληλό μου. <<Με συγχωρείς δεσπίν... Άννα θέλω να πω>> λέει γλυκά και κοκκινίζει ελαφρός <<Να σου φέρω τον καφέ σου;>> με ρωτάει <<Ναι Έλενα και την αλληλογραφία μου εάν έχω>> της λέω <<Φυσικά να σας ενημερώσω πως στις 12 ο πατέρας σας κάλεσε συμβούλιο για να μιλήσετε για τον κύριο Κέιν και την συμφωνία>> με ενημερώνει η Έλενα και βγαίνει απο το γραφείο μου. Μετά απο λίγο μπαίνει μέσα και αφήνει τον καφέ πάνω στο γραφείο μου. Βγάζω κάποια χαρτιά με διαφημιστικές καμπάνιες απο πελάτες μας και τις μελετάω αλλά τα μάτια μου ακολουθούν τις σκέψεις μου κοιτάζοντάς το απέναντι γραφείο. ΤΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΟΥ ΆΛΕΞ. Για μια στιγμή τον βλέπω να σηκώνει τα μάτια του απο τα χαρτιά του και να κοιτάζει προς το μέρος μου γυρίζω το βλέμμα μου αλλού αλλά σκέφτομαι πως η απόσταση είναι αρκετά μεγάλη και με τις πόρτες κλειστές πως θα μπορούσε να δει οτι τον κοιτάζω επίμονα με μάτια που καίνε απο πόθο και πόσο θα ήθελα να τρέξω στο γραφείο του τώρα να τον αρπάξω και να τον φιλήσω αλλά τίποτα απο αυτά δεν πρόκριτε να συμβεί. 

Μετά απο κάποιες βασανιστικές ώρες που προσπαθούσα να συγκεντρωθώ στην δουλειά μου και να μην κοιτάζω τον Άλεξ, βγαίνω απο το γραφείο μου για να πάω στον χώρο συνελεύσεων ταυτόχρονα με τον Άλεξ προχωράω προς τον διάδρομο ο Άλεξ σταματάει <<Παρακαλώ δεσποινίς Σουάν>> λέει τυπικά και δείχνει με το χέρι του να περάσω πρώτη. Χριστέ μου ποτέ άλλοτε δεν ήταν τόσο τυπικός μαζί μου ούτε καν πριν να αρχίσουμε να έχουμε ερωτική σχέση πως τα κατάφερα έτσι σκεφτόμουν μέσα μου. Ένιωθα τον Άλεξ να ακολουθεί πίσω μου και ένιωσα την καρδία μου να χτυπά δυνατά ενώ μέσα μου άρχισα να καίγομαι υπο άλλες συνθήκες θα έσβηνε την φωτιά ο Άλεξ αργότερα με τον δικό του μοναδικό τρόπο αλλά αυτό δεν θα μπορούσε να συμβεί πλέον. <<Μπαίνω μέσα στην αίθουσα η οποία είναι σχεδόν γεμάτη, ο πατέρας μου κάθετε ήδη στην κεφαλή του τραπεζιού τον πλησιάζω και του δίνω ένα φιλί στο μάγουλο <<Καλημέρα μπαμπά>> του λέω γλυκά σηκώνετε απο την θέση του και με αγκαλιάζει τους ώμους μου <<Πώς πέρασες το σαββατοκύριακο σου Άννα>> με ρωτάει <<Μια χαρά μπαμπά ήσυχα>> ΨΕΦΤΡΑ φωνάζει η φωνή στο κεφάλι μου και την δείχνω αμέσως <<Βγήκα με τα κορίτσια για ποτό>> συμπληρώνω <<Ωραία μου είπε η μητέρα σου ότι θα πας σπίτι το απόγευμα >> μου λέει και χαμογελάει <<Ναι δεν μπορείς να πεις όχι στην μαμά>> λέω και γελάμε <<Επιτέλους να σε δει και αυτή λίγο μου κάνει παράπονα πως σε κρατάω στην εταιρία νυχθημερόν και δεν σε αφήνω να δεις τον κόσμο>> μου λέει και γελάμε μου κάνει νόημα να καθίσω δίπλα του. Υπακούω και κάθομαι ενώ ο Άλεξ κάθετε απέναντι σε μια απο τις καρέκλες.

Μετά απο δυο ατελείωτες ώρες στην συνέλευση και αφού μας ενημέρωσε ο πατέρας μου οτι έκλεισε η συμφωνία με τον Κέιν - σιγά μη δεν έκλεινε φτιάξαμε το πρόγραμμα που θα ακολουθήσουμε  για την προώθησή τους και της ημερομηνίες που θα ερχόταν στην εταιρία για να εγκρίνει την πορεία της καμπάνιας τους. Κατά τις 1 μας έφεραν μεσημεριανό καλά δεν το λες ακριβώς μεσημεριανό κάτι σαντουιτσακια, καναπεδάκια και άλλα παρόμοια. Αφού τελειώσαμε την σύσκεψη πήγα πάλι στο γραφείο μου και μελέτησα κάποια ακόμα επαγγελματικά χαρτιά πελατών. Στις 4 αποφάσισα να φύγω για να πάω στην μητέρα μου ελπίζω να μην έχει πολύ κίνηση αυτή την ώρα στους δρόμους. Παίρνω τα πράγματά μου και βγαίνω απο το γραφείο μου <<Καλή συνέχεια Έλενα θα τα πούμε αύριο>> λέω στην γραμματέα μου κλείνοντας την πόρτα του γραφείου μου <<  Και σε εσένα Άννα>> μου λέει και συνεχίζει να πληκτρτογεί κάτι στον υπολογιστή της. 

Βλέπω πως ο Άλεξ είναι ακόμα στο γραφείο του την ώρα που τον κοιτάζω σηκώνει το βλέμμα του και οι ματιές μας συναντιούνται στιγμιαία κάνοντάς με να ανατριχιάσω προχωράω γρήγορα προς το ασανσέρ και κατεβαίνω στο ισόγειο για να πάω να πάρω το αμάξι μου απο το πάρκινγκ. Το κρύο πλέον είναι τσουχτερό για τέλος Νοέμβρη και απορώ πως δεν έχει χιονίσει ακόμα.  Μπαίνω στο αμάξι μου και αφού βγω στο κεντρικό δρόμο κατευθύνομαι στην πεντηκοστή έβδομη οδό στο κέντρο του Μανχάταν όπου και είναι το σπίτι μας. Σκέφτομαι πόσο τυχερή είμαι που μεγάλωσα μέσα σε τόσα πλούτη που άλλοι θα ζήλευαν να τα είχαν. Όταν έμενα μαζί με τους γονείς μου συνήθιζα το πρωί να πηγαίνω για τρέξιμο στο Σέντραλ Πάρκ  που απέχει μόνο πέντε λεπτά με τα πόδια απο το σπίτι.