{Αμαρυλλίς}

Νίκαια, Γαλλία.

2 ώρες και 50 λεπτά.
Και είμαι επιτέλους, στο αεροδρόμιο.

Αεροδρόμιο Νίκαιας Κυανής Ακτής.

Η απογευματινή αύρα με αγκαλιάζει, και δεν μπορώ να κατανοήσω πλήρως τα συναίσθηματα μού.
Χαρά και ενθουσιασμός; Ίσως.

Ο ουρανός, είναι το πρώτο πράγμα που εγκλωβιζει την οπτική μου, κάι δεν παραλείπω άμεσα να βγάλω το κινητό μου από την μικρή τσάντα.

Ανοίγοντας αμέσως την εφαρμογή της κάμερας αφού το ξεκλειδώσω φυσικά.

Για να κρατήσω αυτήν την ομορφιά, μέσα στην φωτογραφία.

Αφού μοιάζει σαν ζωγραφιστός καμβάς με πλούσια και ζωηρά χρώματα του ήλιου που μπερδεύονται με το γαλάζιο του ουρανού, Φτιάχνοντας κάτι μαγικό.

Την στέλνω αμέσως στην ομαδική.
Για να ξέρουν ότι έφτασα με ασφάλεια.

Πριν κοιτάξω γύρω μου, για να βρω το ταξί που φρόντισε η κυρία μαργαρίτα να έρθει να με πάρει, και να με πάει στο ξενοδοχείο που έχει γίνει η κράτηση μου.

Μίας και θέλει λέει να προετοιμάσει το σπίτι που θα μείνω..

Η γυναίκα είναι τρελή και φροντίζει κάθε λεπτομέρεια.

Νιώθω ότι δίπλα της, θα με κακομάθει.

Το μάτι μου πέφτει στο μαύρο ταξί. Με έναν μεσήλικα ταξιτζή, που με περιμένει.

Πλησιάζω και αφού τον χαιρετήσω μπαίνω μέσα. Στην διαδρομή σκέφτομαι το ξενοδοχείο.
Είναι τριών αστεριών, όμορφο και αρκετά σύγχρονο με αρκετά καλές κριτικές και υπηρεσίες. Όπου είδαμε μαζί με την κυρία μαργαρίτα.
Και αν θυμάμαι βρίσκεται γύρω στα 800 - 900 μέτρα απόσταση από το αεροδρόμιο. Κάτι που πρακτικά είναι πολύ βολικό για τους ταξιδιώτες.

Ο ταξιτζής μου, είναι αρκετά ευγενικός, και προσεκτικός οδηγός όταν τον πλήρωσα αντίκρισα και την χρυσή βέρα στο χέρι του. Τον χαιρέτησα χωρίς να παραλείψω να του πω ευχαριστώ.

Και μαζί με την μικρή μαύρη βαλίτσα μπήκα στο εσωτερικό του ξενοδοχείου πηγαίνοντας στην ρεσεψιόν όπου μέσα σε λίγα λεπτά βεβαιώθηκε η κράτηση μου και με καθοδήγησαν για το δωμάτιο μου.

Όταν μπήκα, αντίκρισα ανοικτούς γκρίζους τοίχους με έναν μικρό πράσινο τοίχο όπου είναι πάνω από το κεφαλάρι του κρεβατιού. Μαζί με έναν πίνακα στυλ καμβά, με ένα πράσινο τοπίο με ηλιοβασίλεμα. Δεν έχω ιδέα αν είναι απλά μια ζωγραφιά ή αν είναι τοπίο της γαλλίας.

Το κρεβάτι είναι διπλό και ντυμένο στα λευκά εκτός από δύο πράσινα διακοσμητικά μαξιλάρια, που είναι στην ίδια απόχρωση του τοίχου. Απέναντι από το κρεβάτι στο τοίχο έχει μια μεγάλη τηλεόραση, με ένα ξύλινο ράφι από κάτω της.

Παρατηρώ ότι είναι ακούμπησμενα τα τηλεχειριστήρια της τηλεόρασης αλλά και του κλιματιστικου.

Ακριβώς απέναντι μου, δηλαδή στο πλαϊνό μέρος του κρεβατιού στο βάθος έχει ένα μικρό λευκό γραφείο τοίχου, με ένα εξίσου μικρό λευκό  σκαμπό όπου παράδοξος φαίνεται να είναι άνετο. Ακριβώς πάνω από το γραφείο είναι και το παράθυρο του δωματίου με λευκές κουρτίνες.

Ακριβώς δίπλα από το γράφειο έχει ένα μικρό μπαρ ψυγείο, όπου όπως με ενημέρωσαν από την ρεσεψιόν περιέχει μικρά μπουκάλια νερό.

Ακριβώς δίπλα από το ψυγείο για τελείωμα έχει μια μικρή ντουλάπα χωρίς πόρτα.Με κρεμαστά στο πάνω μέρος. Ενώ  στο κάτω μέρος έχει τρία μικρά συρτάρια.

Ο χώρος είναι αρκετά βολικός για ένα άτομο. Αφήνω την βαλίτσα σε μια άκρη και άμεσα βγάζω μερικές φωτογραφίες με το κινητό μου, προτού μπω στο μπάνιο για να το εξερευνήσω, αλλά να τραβήξω και αυτό μερικές φωτογραφίες.

Έχει λευκούς τοίχους, όπως και λευκά είδη υγιεινής. λεκάνη, νεροχύτη και μπανιέρα. Μου αρέσει γιατί γίνεται, και ντουζιέρα.
Ο χώρος έχει ξύλινες λεπτομέρειες ενώ περιέχει γκρι πετσέτες, και χαλάκια. Διακρίνω ότι έχει πιστολάκι μαλλιών, Όπως σαπούνι χεριών, σαμπουάν καί αφρόλουτρο.

Ακουμπάω το κινητό μου για λίγο στο ξύλινο πάγκο του νεροχύτη για να πλύνω τα χέρια μου, πριν γυρίσω στο υπνοδωμάτιο για να στείλω της φωτογραφίες στην ομαδική με τα κορίτσια μου.

Με το σώμα μου, στην άκρη του κρεβατιού. Περιμένοντας πως και πως της αντιδράσεις τους.

Διακρίνω άμεσα ένα σωρό χαριτωμένα gif και από της δυο.

Αλλά χαίρονται, αλλά έχουν μείνει τάχα έκπληκτα.

Και μετά έχουν σειρά τα χαριτωμένα με της πολλές καρδιές και της αγάπες.

Τους απαντώ μόνο με ένα εξίσου χαριτωμένο gif που χαμογελάει σαν να το απολαμβάνει.

Και σειρά έχουν τα γραπτά τους μηνύματα..

Αρετή: όμορφο το δωμάτιο 😍

Καλλιόπη: χαίρομαι που έφτασες καλά.

Αρετή: Ακριβώς και μην κάνεις τίποτα απόψε, κοίτα να ξεκουραστείς.

Καλλιόπη: εδώ θα είμαστε.. Θα περιμένουμε αύριο να δούμε τα αξιοθέατα.

Χαμογελάω με την τρέλα τους, αλλά και την αγάπη τους.

Εγω: χιχι φυσικά, σήμερα νάνι,  αύριο οι βόλτες και οι αγορές!! εσείς τι κάνετε;

Αρετή: κλασικά πράγματα.

Εγώ: σπίτι, φαγητό, Netflix;

Καλλιόπη: φυσικά. σκεφτόμαστε να πάρουμε πίτσα.

Εγω: ζηλεύω..

Στέλνω μαζί και ένα gif με ένα ζωάκι που κάνει μούτρα.

Εγώ: θα κάνω το ίδιο με εσάς, αφού κάνω μπάνιο 😜

Αρετή: Χμμ και δεν το κάνεις; 😜

Καλλιόπη: ακριβώς.. δεν στο απαγόρευσε κάνεις 😎

Εγώ: ότι πείτε...😏

Αντιδρασαν με γελακι.

Κλείδωσα το κινητό, και ετοίμασα την βαλίτσα μου.

Τιποτα τρομερό. Μερικά ρούχα. Καλώδιο κινητού, οδοντόκρεμα, οδοντοβουρτσα. Βούρτσα μαλλιών Ένα μικρό τσαντάκι με τρία καλλυντικά και ένα μικρό ελαφρύ άρωμα γενικής χρήσης.

Όλα τα απαραίτητα θα πάνε κατευθείαν στο σπίτι του χωριού. Και αν χρειαστώ κάτι άλλο θα το αγοράσω. Εξάλλου το σπίτι είναι επιπλωμένο.

Αφήνω στο κρεβάτι ένα ζευγάρι μαύρα εσώρουχα μαζί με την μαύρη σατέν νυχτικιά μου. Έχουν και τα δύο αρκετές πινελιές από δαντέλα.

Παρόλο που είμαι καιρό ελεύθερη, τα πικάντικα εσώρουχα δεν τα έχω βγάλει από την ζωή μου.

Μου αρκεί να τα φοράω για μένα.

Μπαίνω στο μπάνιο, και αφού φτιάξω το νερό και γεμίσω την μπανιέρα με κατάλληλη θερμοκρασία νερού βάζω μια sensual playlist από το youtube από το κινητό μου όπου είναι στο πάγκο του νεροχύτη αρκετά ασφαλής από τα νερά της μπανιέρας.

Η ατμόσφαιρα είναι έτοιμη, έχει δυνατότητα χαμηλόυ φωτισμού όπου διαρρύθμιζω ακριβώς πριν αφήσω το ελαφρύ φόρεμα μου, στο πάτωμα και βυθίσω το γυμνό μου σώμα στην μπανιέρα.

Η χαλάρωση έρχεται πάρα πολύ γρήγορα σαν χάδι στο σώμα μου, Μαζί με την υπέροχη μυρωδιά του αφρόλουτρου.

Κάθομαι έτσι πάνω από μισάωρο.

Τα μάτια ερμητικά κλειστά χωρίς σκέψεις, Χωρίς εικόνες.. Χωρίς τίποτα.

Μια απόλυτη γαλήνη.

Ξεπλένω το σώμα μου και μετά το αγκαλιάζω με ένα από τα γκρι μπουρνούζια που είχαν.

Χάθηκε ο κόσμος να είναι μαύρο;

Αναρωτιέμαι σιωπηλά στην σκέψη μου, μιας και έχω μια αδυναμία στο χρώμα.

Δεν καταλαβαίνω γιατί το έχουν μόνο για την θλίψη και το πένθος..

Είναι ένα χρώμα που εμπνέει πολλά.

Έχει την δυνατότητα να δώσει πολλά.

Μαζεύω το φόρεμα από κάτω και επειδή είμαι τρελή.

Το πλένω ένα χέρι μέσα στην μπανιέρα. Και το απλώνω όπως όπως στην κρεμάστρα για της πετσέτες.

Με τόση ζέστη θα στεγνώσει, αρκετά εύκολα.

Γυρίζω στο υπνοδωμάτιο, Μαζί με το κινητό όπου η λίστα, έχει τελειώσει.

Βάζω τα εσώρουχα μου, και την νυχτικιά.

Τώρα πρέπει να πάρω την υπηρεσία δωματίου για φαγητό.

Πανεύκολα και σε φυσιολογικό χρόνο  ήρθε.

Άνοιξα, είπα ευχαριστώ στο ευγενικό νεαρό. Πήρα τον δίσκο με το φαγητό μου, όπου ήταν παρέα με ένα μπουκάλι κρασί.

Και η νύχτα, πέρασε τρώγοντας κρέας, πίνοντας κρασί και χαζεύοντας ένα κορεάτικο θρίλερ.

Δεν θα μπόρεσε να γίνει καλύτερο.

••••Μικρά μου ☁️, και μη.
Τι κάνετε; τι νέα; πως περνάτε;🖤
Το συγκεκριμένο κεφάλαιο είναι φουλ απλό και μικρούλη αλλά ελπίζω να σας άρεσε. 💋••••