{Αμαρυλλίς}

Αθήνα, Ελλάδα.

«Έτσι μπράβο αγάπη μου, με περισσότερη έκφραση.»

Άκου τον φωτογράφο.

Βάζω το χέρι μου, από πάνω από το κεφάλι μου, και κρατάω με τα δάχτυλα μου το ανοικτό κραγιόν έτσι ώστε να φαίνεται..

«ας αλλάξουμε πόζα» μου λέει, μετά από μερικές λήψεις.

«μπορώ να έχω ένα σκαμπό;» ρωτάω άμεσα, όλοι βέβαια περιμένουν έγκριση από τον φωτογράφο. Αλλά εκείνος με ξέρει καλά ότι έχω περίεργα μεν αλλά και πετυχημένα οράματα κατά την διάρκεια της φωτογράφησης. «φυσικά αγάπη..» αναφωνεί και άμεσα τρέχουν να μου φέρουν

Από εκείνα τα ψιλά, τα στρογγυλά χωρίς πλάτη που υπάρχουν συνήθως και σε μπαρ.

Κάθομαι με σεξυ πόζα, με διαφορετική κλίση στα πόδια και κρατάω το κραγιόν σαν τσιγάρο.

«μωρό μου, είσαι φωτιά.» ακούω να λέει όσο με τραβάει μερικά κλικ..

Και μπορώ να διακρίνω τα χαμόγελα των κοριτσιών μου, όπου είναι στο χώρο.

Με το μαύρο δερμάτινο σετ ρούχων σίγουρα είμαι φωτιά..

Καί με το παθιασμένο κόκκινο κραγιόν...

«Σειρά σου, αρετή» της δηλώνει με το που σταματάει.

Κατεβαίνω, καί πλησιάζω το τραπέζι με τα προϊόντα για διαφήμιση.

Κλείνω το κραγιόν, και το αφήνω μαζί με τα υπόλοιπα καλλυντικά, και τσάντες κλπ.

Παω κοντά στην Καλλιόπη, και στην Στέλλα.

Για να βλέπω την φωτογράφηση της αρετής.

Της δίνουν μία τσάντα χειρός μεσαίου μέγεθος.

Σε κόκκινο χρώμα και με χρυσές λεπτομέρειες όπου είναι του λογότυπο της μάρκας.

Φαίνεται να σκέφτεται για λίγα λεπτά, αλλά τελικά κάθεται στο σκαμπό που είχα ζητήσει..

Ευτυχώς δεν το πήραν.

Κάθεται σε μία πόζα που τονίζει λίγο περισσότερο τα πόδια της, και ακουμπάει την τσάντα πάνω της..

Σαν να ξεκουράζεται, μα και να την δείχνει. το κεφάλι της, το έχει λίγο προς το πλάι.

Της έχουν φορέσει ένα τζιν σορτσάκι, με μια μαύρη μπλούζα σε μορφή τιράντας που πέφτει στους ώμους.

Που πάει ασορτί με το μαύρο μαλλί της.

Πού εκείνο ίσα ίσα, φτάνει του μάκρος ως το στήθος της.

«μπράβο, λίγο το μαλλί παρακαλώ βάλτε προς τα πίσω να φαίνεται λίγο ο λαιμός κάι το πηγούνι καλύτερα» λέει και άμεσα μια βοηθός τρέχει να πραγματοποίηση το όραμα του φωτογράφου.

«τέλεια.. χαμήλωσε λίγο το βλέμμα σου αρετή μου» της λέει και αφού άμεσα πάρει την κατάλληλη πόζα, αρχίζει να την τραβάει.

Μετά από τέσσερις λήψεις, «άλλαξε μου» της λέει και άμεσα εκείνη σαν να έχει την τέλεια πόζα στο μυαλό της..

Σηκώνεται, βγάζει από το πλάνο το σκαμπό και αφήνει ομοιόμορφα κάτω την τσάντα με αποτέλεσμα να φαίνεται.

Ενώ εκείνη ξαπλώνει μπρούμυτα με τέτοιο τρόπο να κοιτάει την τσάντα με θαυμασμό κάι ναζί, όσο τα χέρια της στηρίζουν το κεφάλι της.

«Μπράβο παιδί μου,» της λέει με επιβράβευση ο φωτογράφος και την φωτογραφίζει.

«τέλεια. στέλλα σειρά σου»

Έτσι φεύγει η αρετή και μπαίνει η στέλλα στην θέση του πλάνου, όπου έχει μια τσάντα χειρός κίτρινη.

Έχει σταθεί όρθια σε πλαϊνή πόζα αφήνοντας το σώμα της λίγο να πέσει προς τα πίσω σαν να την τραβάει η τσάντα..

Της έχουν φορέσει ένα μαύρο παντελόνι που είναι λίγο ποιο κάτω από το γόνατο.

Με μία κόκκινη μπλούζα με κοντό μανίκι.

Δεν ξέρω αν την έδωσαν από σύμπτωση αλλά είναι στην ίδια απόχρωση όπως το κόκκινο, που έχει βάψει το μακρύ καρέ μαλλί της.

«Ωραία αγαπη, ας κάνουμε αλλαγή.» της λέει ο φωτογράφος μετά από πέντε λήψεις.

Συνεχίζει σε όρθια πόζα, αλλά ρίχνει την τσάντα της, στον ώμο.

«Ωραία, θέλω πλήρης σοβαρή έκφραση αγάπη μου» της λέει και την τραβάει άλλες τέσσερις λήψεις.

«θα μπορούσε και λίγο καλύτερα» μου ψιθυρίζει η αρετή.

Συμφωνώ σιωπηλά, όσο η στέλλα έρχεται δίπλα μας καί η καλλιόπη παίρνει την θέση της.

Δίνουν στην καλλιόπη μια ροζ κολόνια, και άμεσα παίρνει μια ελκυστική έκφραση, με την κολόνια να κρύβει το μισό της πρόσωπο. Ενώ την κρατάει με τα δάχτυλα της.

«καταπληκτικά αγάπη..» της λέει πριν της κάνει μονάχα τρεις λήψεις.

«ας αλλάξουμε» της λέει.

Αφήνει τώρα κάτω τα χάλκινα μαλλιά της γιατί ήταν σε αλογοουρά, και αφήνει μόνο την μία μεριά να καλύψει τον λαιμό της και να καλύψει ακόμα και το στήθος της

Φοράει ένα φόρεμα, στυλ πουκάμισο λεπτό σε απόχρωση γαλλικής βανίλιας όπου το μανίκι είναι ως το αγκώνα.

Αφαιρεί το καπάκι της κολόνια, και κάνει πως την φοράει στο γυμνό μέρος του λαιμού, με μια έκφραση όπου θυμίζει κάτι από απόλαυση και πάθος.

«καταπληκτική» αναφωνεί και την τραβάει μέχρι που σταματάει.

«θέλω ένα vintage στρογγυλό καθρέφτη αν έχουμε»

Μετα από λίγο «έχουμε» φωνάζει η βοηθός και τον φέρνει.

Έναν με χρυσές λεπτομέρειες.

«τέλεια» αναφωνεί και πάει να τον βάλει στο πλάνο όπως θέλει ο ίδιος.

«Θέλω την ίδια πόζα ενώ κοιτάς το καθρέφτη» της λέει και συμφωνεί.

Τον έχουν βάλει σε ένα μικρό έπιπλο όρθιο και εκείνη κάθεται σε ένα καρεκλάκι, όπου έτσι και αλλιώς δεν θα φαίνεται στην φωτογραφία.

Και ξανά αρχίζει της λείψεις.

Με το πουκάμισο-φόρεμα φαίνεται τέλεια η αντανάκλαση με της χρυσές λεπτομέρειες του καθρέφτη.

Άκρως μαγευτικό.

Ειδικά με τα κάστανο πράσινα μάτια της.

Οπου γενικά ξεχωρίζει, μιας και εγώ και η αρετή έχουμε καστανα μάτια.

«τέλεια ας κάνουμε ένα διάλειμμα πριν έρθουν τα αντρικά μοντέλα» λέει ο φωτογράφος, μιας και ο μιχάλης, είναι καπνιστής και δεν μπορεί χωρίς τσιγάρο για πολύ ώρα.. Όπως ο κάθε καπνιστής εξάλλου.

Μας πλησιάζει η καλλιόπη όπως και ο Μιχάλης

«κορίτσια ήσασταν τέλειες μπράβο» αναφωνεί σε όλες μας, μαζί και την στέλλα

Τον ευχαριστούμε κλασικά όλες μαζί γιατί είναι υπέροχος στην δουλειά του και πότε δεν μας έχει κάνει να νιώσουμε άσχημα.

«με συγχωρείτε όμως τώρα πρέπει να κάνω ένα τσιγαράκι» λέει πριν βγάλει το σώμα του έξω από το στούντιο.

«θέλετε να πάμε για φαγητό; αφού αλλάξουμε;» μας ρωτάει η στέλλα.

Φυσικά συμφωνούμε μιας και βγαίνουμε συχνά σαν συνάδελφοι και γενικά με όλους τους συναδέλφους, μιας και θεωρούμε ότι πρέπει να είμαστε όλοι καλά μεταξύ μας ώστε να κάνουμε και καλύτερη συνεργασία.

Αλλάξουμε, καί όταν βγαίνουμε από το στούντιο, με την κατεύθυνση του εστιατορίου ακούω τον γνωστό ήχο κλήσης του κινητού μου.

Το βγάζω από την τσάντα μου και βλέπω πως είναι η κύρια μαργαρίτα.

«Καλησπέρα σας, τι κάνετε; » την ρωτάω άμεσα.

«Καλησπέρα κορίτσι μου καλά είμαι. Αναρωτιόμουν αν μπορείς να περάσεις λίγο από το σπίτι μου να μιλήσουμε.. Νομίζω ότι τέλιωσε η σημερινή φωτογράφιση » μου λέει και επειδή δεν θέλω να αρνηθώ

«ναιι μόλις τέλιωσε, και ναι φυσικά θα έρθω» της απαντώ.

«Ωραία θα σου στείλω την διεύθυνση μού, πάρε ταξί και έλα» μου λέει με την γλυκιά της φωνή.

«Ωραία θα τα πούμε σε λίγο»

Η κλήση τερματίζει, και μου στείλει άμεσα την διεύθυνση της στο viber.

«κορίτσια πηγαίνετε χωρίς εμένα, πρέπει να πάω κάπου» τους ενημερώνω και με μια μικρή στεναχώρια συμφωνούν και φεύγουν ενώ εγώ καλώ ένα ταξί μέσου της εφαρμογής και σε λίγα λεπτά ήρθε.

Μπαίνω και με μικρή καθημερινή κίνηση στους δρόμους της αθήνας, βρίσκομαι στο κολωνάκι.

Στο διαμέρισμα -ρετιρέ, της μαργαρίτας.

«περνά αγάπη μου» μου λέει και διακρίνω μια σύγχρονη διακόσμηση κύριος με λευκές, και πορτοκαλί πινελιές και με ξύλινα έπιπλα.

Διακρίνω και μερικά στοιχεία από γαλλία όπως και αρκετές αντίκες.

«τι θες να σε κεράσω; πίνεις χυμό μύλο - πορτοκάλι; είναι χειροποίητος από μένα.» με ρωτάει ενώ με καθοδηγεί να κάτσω στον καναπέ.

«ναι φυσικά, ακόμα καλύτερα » της απαντώ, καί με χαρά βλέπω να πηγαίνει στην κουζίνα.

Δεν αργεί να μου φέρει το ποτήρι, και να με κατρακυλήσει η μυρωδιά.

Η κυρία μαργαρίτα κάθεται απέναντι μου, όσο εγώ πίνω και απολαμβάνω μια γερή δόση χυμού.

«Συγνώμη που σε έφερα έκτακτος.. Απλώς είχα χρόνο σήμερα και ήθελα να μιλήσουμε»

Αφήνω το ποτήρι στο τραπέζι, και την κοιτάω με σταθερό βλέμμα.

«δεν χρειάζεται να ζητάτε συγνώμη, χάρηκα για το τηλεφώνημα» την ενημερώνω με ειλικρίνεια και την βλέπω να χαμογελάει.

Είναι πάντα κομψή.

Δεν μοιάζει καν ότι είναι σαράντα δύο.

Τα μαλλιά της είναι σκούρα ξανθά βαμμένα φυσικά, σε μια όμορφη πλούσια αλογοουρά που δηλώνουν ότι έχει σπαστό και μακρύ μαλλί.

Φοράει σατέν νυχτικιά σε μια απόχρωση χρυσού χρώματος που της πάει υπέροχα.

Με τα κάστανο γκρίζα ματιά της.

«είσαι τόσο γλυκό κορίτσι, και μεταξύ μας, πολύ καλό μοντέλο. Το ξέρεις ότι σε εκτιμάω λίγο παραπάνω.. Βέβαια φροντίζω να δείχνω σε όλους αγάπη.» δηλώνει και αφήνει ένα γέλιο προς το τέλος.

Και ισχύει, το εχω καταλάβει, αλλά είναι δίκαιη στην δουλειά της, και με όλους όσους συνεργάζονται μαζί, είναι γενικά αρκετά αγαπητή.

«Με κολακεύετε» είναι το μόνο που της λέω και χαμογελάει.

«ήθελα να σου πω ότι καταρχήν μπορώ να σου δώσω χρόνο μια εβδομάδα για να σκεφτείς την πρόταση μού.. Γιατί αν είναι να δεχτείς θέλω να σου δώσω χρόνο να βολευτείς κιόλας στο χωριό. Στο νέο σπίτι κλπ, καταλαβαίνεις. Να μην πέσεις με τα μούτρα ούτε να μπεις σε θέση πίεσης κλπ» μου εξηγεί και πραγματικά απορώ πως δεν υπάρχουν περισσότεροι άνθρωποι σαν αυτήν.

Πριν δουλέψω μοντέλο, και γενικά βρω την δουλειά στο συγκεκριμένο γραφείο μοντέλων.. Δυσκολεύτηκα πολύ, κύριος με την εκμετάλλευση και την μη επαγγελματική συμπεριφορά που ζούσα από αφεντικά κάι μερικές φορές και από συναδέλφους.

«είστε υπέροχη, και πραγματικά ευχαριστώ για όλα αν και έχω πάρει την απόφαση μου» της δηλώνω ειλικρινής.

«κιόλας; μα δεν σου έχω πει όλες της λεπτομέρειες» νιώθω ότι ξαφνιάστηκε και ίσως κατά βάθος να νομίζει ότι δεν θα δεχτώ την δουλειά. Γιατί βλέπω μια μικρή ανησυχία και απογοήτευση.

«κοίταξε.. Ίσως να θεωρείται βιαστική την απόφαση μου.. Αλλά θέλω πολύ να φύγω από την Ελλάδα, έχω ανάγκη από μια νέα αρχή και το να δουλέψω για εσάς, και να συνεχίσω να είμαι κοντά στην μόδα είναι υπέροχη πρόταση... Θα ήμουν τρελή να αρνηθώ.»

«μην ξεχνάμε ότι είναι στην γαλλία...» δηλώνει γελώντας προσπαθώντας να βάλει και με χιούμορ το κερασάκι στην τούρτα.

Νιώθω ότι έχει μαλακώσει στην δήλωση μού, και ίσως να ένιωσε την έντονη θέληση της νέας αρχής, αλλά ξέρω ότι δεν θα ρωτήσει..

Δεν της άρεσει να βάζει σε δύσκολη θέση τους άλλους.

«σωστά ξέχασα το σημαντικότερο» συνεχίζω το χιούμορ της, και την βλέπω να το διασκεδάζει.

«Ωραία χαίρομαι πολύ που θα είσαι εσύ υπεύθυνη για την νέα μου μπουτίκ.. Οπότε μπορώ να μπω και άμεσα στης λεπτομέρειες να ξέρεις ότι χρειάζεται για να έχεις την κατάλληλη προετοιμασία.» δεν μου αφήνει περιθώριο να πω κάτι.

Με μία κίνηση φέρνει μια τσαντούλα, που είχε κοντά της ακούμπησμενο στο καναπέ.

Μου βγάζει ένα μικρό βιβλίο όπου θυμίζει ταξιδιού. Όπου μου τι βεβαιώνει και η ίδια.

«Αυτό είναι ένας οδηγός ταξιδιού για το χωριό ώστε να έχεις μια εικόνα. Φυσικά θα σου δώσω και ένα της γαλλίας μήπως θες να πας πουθενά καμία φορά που θα έχεις χρόνο»

Με συγκινεί, ο τρόπος που έχει σκεφτεί κάι προετοίμασει πράγματα.

Τα αφήνει στο τραπεζάκι του σαλονιού, και μετά βγάζει  ένα α4 τετράδιο όπου του κάνει ένα γρήγορο ξεφλούδισμα για να δω ότι είναι σχέδια μόδας σε λευκό χαρτί χωρίς ρίγες.

«αυτά είναι μερικά σχέδια που θα είναι διαθέσιμα στην μπουτίκ.. Ώστε να δεις τι θα περιέχει και θα πουλάς. Φυσικά να σε ενημερώσω ότι έχω δικιά μου μοδίστρα εκεί, εκείνη θα σε παραλάβει κιόλας και θα σε πάει στο σπίτι που θα μένεις.» με ενημερώνει και το τελευταίο με αφήνει λίγο άφωνη.

«όταν λέτε σπίτι;» την ρωτάω με μια μικρή καχυποψία για αυτό που θα ακούσω.

«Σπίτι.. Ένα κανονικό σπίτι όπου θα είναι όλο δικό σου, είναι στο όνομα μου όπως και ένα ακόμα που πηγαίνω και μένω εγώ. Φυσικά θα προτιμούσα να μην μου δίνεις λεφτά» ήμουν σίγουρη, αμέσως θέλω να δώσω αντίρρηση μα δεν προλαβαίνω.

«κατάλαβα μην πεις λέξη, θα συμφωνήσουμε να στο νοικιάσω αλλά με το να όρο να με αφήσεις να το εχω σε καλή τιμή τουλάχιστον εντάξει;»

«Εντάξει» συμφωνώ μιας και το προτιμώ περισσότερο από το τσάμπα..

«Ωραία αυτό εδώ είναι το κλειδί, πριν φύγεις θα φτιάξουμε και το συμβόλαιο» βλέπω να βγάζει ένα όμορφο κλειδί με ένα γλυκό μπρελόκ που είναι μια ροζ φούντα.

«υπέροχα, πραγματικά σας ευχαριστώ για όλα»

«εγώ ευχαριστώ αγάπη μου, θα σου βγάλω εισιτήριο για τέλος της εβδομάδας, και θα στο δώσω. Ό,τι άλλο θες να ξέρεις είμαι εδώ» με ενημερώνει ενώ βάζει τα πάντα πίσω στην τσάντα και μου τα δίνει.

Τα παίρνω κοντά μου και δεν ξέρω τι άλλο να πω.

«δεν χρειάζεται να πεις τίποτα, μόνο να πιεις τον χυμόυλη μου» λες και ξέρει τι σκέφτομαι και γελάει, και εγώ την ακολουθώ πριν όντος σηκώσω το ποτήρι και απολαύσω τον υπόλοιπο χυμό.

Εξάλλου, ότι και να πω όντος θα είναι περιττό..

Η ευγνωμοσύνη μου, θα φανερώθει στην νέα μου δουλειά.

••••Τα 💋 μου, σε κάθε συννεφάκι μου, και μη. 🖤
Κάι ελπίζω να είστε καλά.. Εγω, πάλι όχι και τόσο από χθες έχω κακή μέρα και πολλά νεύρα••••