Πάντα γυρίζω ἐκεῖ πρὸς τὰ χαράματα
τῆς ὄμορφης ἀγάπης μας. Μὴν τύχη,
φοβᾶμαι, τὸ μοιραῖο νὰ συντύχη
καὶ φύγουν γιὰ τ᾿ ἀγύριστα περάματα.

Θαρρῶ ζωὴ τῆς δίνω ἀνακαλώντας
τὰ πρωτινὰ φεγγοβολήματά της,
τὸ ἀνόθευτο μεθύσι μας κοντά της
τὰ δῶρα της περίσσια σπαταλώντας.

Κι᾿ ἀναζητῶ τὸ βλέμμα σου γεμάτο
μίαν ἀφοσίωση ἀστέρευτη, σὰν ἔννοια,
σὰν ἕλξη νἄταν ὅλο μαγνητένια,
τόσο ὄμορφο ἦταν, τόσο ἦταν γεμάτο.

Ἄχ! ὁ κρυφὸς καημὸς ποὺ μοῦ κρατάει
τὴ σκέψη σκλαβωμένη στὸ πρωτάνθι,
ἐνῶ γύρα μας περισσεύουν τἄνθη
ποὺ ἀμέριμνα ἡ ἀγάπη μας σκορπάει.

-----------------------------------------------------------------------------------------------

"Τελείωσες;" άκουσε πίσω της τη φωνή της Αλίκης και γύρισε να την κοιτάξει

"Ναι μόλις" απάντησε ψυχρά η Σελήνη

"Η αδερφή σου έφυγε πριν καμιά ώρα" την ενημέρωσε για κάτι που ήδη ήξερε

Η παρέα της είχε φύγει εδώ και ώρες, όπως και η αδερφή της.

Η κοκκινομάλλα φόρεσε το δερμάτινό της και βγήκε από το μαγαζί, με την μελαχρινή κοπέλα να την ακολουθεί.

"Λοιπόν;" ρώτησε η Σελήνη μόλις βγήκαν από το μαγαζί

"Έχω εδώ το αυτοκίνητό μου. Πάμε;" πρότεινε η μελαχρινή κοπέλα

Η κοκκινομάλλα ανασήκωσε τους ώμους της αδιάφορα και προχώρησε προς το μικρό γκρι αυτοκίνητο της Αλίκης. Άνοιξε την πόρτα του συνοδηγού και μπήκε μέσα, περιμένοντας την μελαχρινή κοπέλα.

[...]

Η Αλίκη σταμάτησε σε έναν δρόμο που έβλεπε την πόλη. Έκλεισε τη μηχανή και πήγε να ανοίξει την πόρτα.

"Έχει κρύο έξω. Μη βγεις" είπε η Σελήνη και αυτός ήταν ο τρόπος της κοπέλας να δείξει ότι νοιάζεται.

Η Αλίκη χαμογέλασε θλιμμένα. Κοίταξε γύρω της και οι αναμνήσεις την κατέκλεισαν. Πόσα βράδια είχαν περάσει εδώ με τη Σελήνη, καπνίζοντας και συζητώντας για τα όνειρά τους.

"Συγγνώμη" μουρμούρισε η μελαχρινή κοπέλα κοιτώντας διστακτικά την Σελήνη.

"Δε μπορώ να το κάνω αυτό Αλίκη. Πραγματικά δε μπορώ. Όλα αυτά τα χρόνια που λείπατε ήμουν καλά. Δύσκολα αλλά καλά. Με παρατήσατε Αλίκη. Και εσύ και η Σοφία. Φύγατε χωρίς να σκεφτείτε τίποτα. Και εντάξει, τη Σοφία τη δικαιολογώ. Είναι μικρή και δεν είχε τίποτα να την κρατάει εδώ. Εσύ όμως;" απάντησε με παράπονο η κοκκινομάλλα και γύρισε το βλέμμα της αλλού.

Η Αλίκη αναστέναξε και πλησίασε την 19χρονη κοπέλα που καθόταν δίπλα της. Πέρασε τα χέρια της γύρω από τους ώμους της κοκκινομάλλας και την έσφιξε στην αγκαλιά της. Η Σελήνη στην αρχή αντιστάθηκε, αλλά τελικά παραδόθηκε στη λυτρωτική αγκαλιά της μελαχρινής κοπέλας. Το γνώριμο άρωμα και η αίσθηση την ταξίδεψαν στο παρελθόν.

"Συγγνώμη Σελ" είπε φανερά μετανιωμένη η Αλίκη και άφησε ένα απαλό φιλί στο μάγουλο της κοκκινομάλλας.

Η Σελήνη έκλεισε τα μάτια της αμέσως μόλις ένιωσε το κάψιμο του φιλιού της Αλίκης, στο μάγουλό της. 

"Θέλω να ξέρεις ότι όλα αυτά τα χρόνια δεν πέρασε μέρα που να μη σε σκέφτηκα, να μη νοστάλγησα τις στιγμές μας. Έχω γεμίσει το δωμάτιό μου φωτογραφίες μας και το κινητό μου με βίντεο" εξομολογήθηκε η μελαχρινή και η κοκκινομάλλα την κοίταξε δύσπιστα.

Η Αλίκη το κατάλαβε και έτσι έτεινε το κινητό της προς το μέρος της κοπέλας που καθόταν δίπλα της. Η Σελήνη το έπιασε στα χέρια της και πληκτρολόγησε τον κωδικό που θυμόταν.

230818

Η ημερομηνία που τα δύο κορίτσια τα έφτιαξαν. 

"Ακόμα τον ίδιο έχεις" παρατήρησε η κοκκινομάλλα και η Αλίκη γέλασε πικρά

"Πάντα" απάντησε εκείνη

Η Σελήνη μπήκε στη συλλογή της κοπέλας. Αυτό που αντίκρυσε την έκανε να βουρκώσει-πράγμα αδύνατο για τη δυναμική κοκκινομάλλα. Παντού υπήρχαν φωτογραφίες της. Μόνη, με φίλους, με την Αλίκη. Παντού ήταν εκείνη.

"Αλίκη-" ξεκίνησε να λέει, αλλά η μελαχρινή κοπέλα την διέκοψε.

"Ποτέ δε σταμάτησα να σε αγαπάω Σελήνη. Ακόμα και αν μας χώριζαν χιλιόμετρα, εγώ και εσύ ήμασταν πάντα ένα." είπε η Αλίκη και κοίταξε την Σελήνη στα καταγάλανα μάτια της.

Η κοκκινομάλλα πλησίασε το σώμα της σε εκείνο της Αλίκης και ακούμπησε τα χέρια της στη μέση της, φέρνοντάς την ακόμα πιο κοντά. Τα πρόσωπά τους βρίσκονταν σε απόσταση αναπνοής. 

Τα σαρκώδη χείλια της κοκκινομάλλας ακούμπησαν μαλακά στα χείλια της Αλίκης και ενώθηκαν σε ένα λυτρωτικό φιλί. Στο αυτοκίνητο δεν ακουγόταν τίποτα πέρα από τις ανάσες τους. Η μελαχρινή κοπέλα έσπρωξε πίσω τη θέση του οδηγού και έκανε χώρο για να ανέβει η Σελήνη επάνω της. 

[...]

"Μου είχες λείψει πολύ" εξομολογήθηκε η Σελήνη, πράγμα που έκανε την Αλίκη να χαμογελάσει πλατιά.

"Και μένα μωρό μου" απάντησε και η Σελήνη πάγωσε.

Μωρό μου.

Πόσο καιρό είχε να το ακούσει αυτό από τα χείλια της Αλίκης. Ένα αχνό χαμόγελο χαράχτηκε στα χείλια της κοκκινομάλλας. Άπλωσε το χέρι της και έπιασε το μπουφάν της, που βρισκόταν πεταμένο στα πίσω καθίσματα μαζί με τα υπόλοιπα ρούχα. Έπιασε δύο τσιγάρα και τον αναπτήρα της και έδωσε το ένα στη μελαχρινή κοπέλα που ξάπλωνε γυμνή δίπλα της.

"Γιατί επέστρεψες;" ρώτησε η Σελήνη και η Αλίκη έχασε το χαμόγελό της.

Η σιωπή που απλώθηκε στο αυτοκίνητο ήταν εκκωφαντική.

"Λοιπόν;" ξαναρώτησε ανυπόμονα η Σελήνη και η μελαχρινή ξεροκατάπιε.

"Είμαι άρρωστη" ψιθύρισε και η κοκκινομάλλα πάγωσε.

"Τι;" ρώτησε ελπίζοντας να μην είχε ακούσει καλά

"Είμαι άρρωστη. Έχω καρκίνο" επανέλαβε η Αλίκη και η Σελήνη ένιωθε τα δάκρυα να την πνίγουν.

Χωρίς να πει τίποτα άρπαξε τα ρούχα της και τα φόρεσε σε δευτερόλεπτα. Χωρίς να ρίξει δεύτερη ματιά στην Αλίκη που έκλαιγε σιωπηλά, άνοιξε την πόρτα και βγήκε από το αυτοκίνητο, χτυπώντας τη δυνατά πίσω της.

Έβγαλε ένα τσιγάρο από την τσέπη της και το άναψε μηχανικά. Τα δάκρυα δεν άργησαν να εμφανιστούν. Στην αρχή κυλούσαν αθόρυβα, μέχρι που μετατράπηκαν σε δυνατούς λυγμούς που τράνταζαν όλο της το σώμα.

Η Αλίκη μου είναι άρρωστη.

Μονολόγησε η κοπέλα, προσπαθώντας να το χωνέψει. Τα δάκρυα πολλαπλασιάστηκαν, ενώ στο μυαλό της επικρατούσε το απόλυτο χάος.

Κάθισε σε ένα πεζούλι και έκρυψε το πρόσωπό της στις παλάμες της. Άκουσε το κινητό της να χτυπάει, αλλά το αγνόησε. Όποιος και να ήταν μπορούσε να περιμένει. Η Αλίκη πέθαινε.

Το κινητό της ξαναχτύπησε, τσιτώνοντας τα νεύρα της. Το έπιασε στα χέρια της και κοίταξε την οθόνη. 'Λουκ'

Τι στο διάολο ήθελε στις 6 τα χαράματα;

Ήξερε ότι δε θα σταματούσε μέχρι να το σηκώσει, έτσι έσυρε το δάχτυλό της στην οθόνη και το ακούμπησε στο αυτί της χωρίς να μιλήσει.

"Σελήνη;" ακούστηκε η φωνή του φίλου της από την άλλη μεριά

"Ναι" απάντησε.

Η φωνή της βραχνή και μπουκωμένη από το κλάμα, έκανε τον φίλο της να ανησυχήσει.

"Σελ κλαις; Τι έγινε γαμώτο;" φώναξε και η κοκκινομάλλα αναστέναξε

"Τίποτα Λουκ. Όλα καλά" προσπάθησε να τον καθησυχάσει με μεγάλη αποτυχία.

"Τι όλα καλά; Τι έπαθες κορίτσι μου;" ρώτησε ανήσυχος

"Τίποτα Λουκ. Κλείνω" είπε απότομα η κοπέλα και τερμάτισε την κλήση απότομα.

Η κοπέλα ένιωθε τον κόσμο της να καταρρέει. Μπορεί με την Αλίκη να είχαν απομακρυνθεί για χρόνια, όμως οι δεσμοί που τις ένωναν ήταν άρρηκτοι.

Καλημέρα

Τι κάνετε;

Αλίκη-Σελήνη

Πώς σας φαίνονται;

Ήθελα να κάνω κάτι διαφορετικό, για να μη είναι βαρετή η ιστορία. Όποια έχει πρόβλημα καλύτερα να σταματήσει να τη διαβάζει.

Τι λέτε να γίνει με τον Αχιλλέα και τη Σελήνη;

Τα λέμε στο επόμενο.

Φιλιάαα❤❤