Και τα όνειρα που δε βιώσαμε θα στοιχειώνουν τις σκέψεις μου.
Ο νους μου θα τρέχει σ' εκείνη τη μέρα.
Εκείνη τη στιγμή που η αγκαλιά σου έγινε τοίχος.
Την ώρα που το κοινό μας μέλλον παρέδωσε τα ηνία στο μοναχικό παρόν.
Στην κάθε ανεξάρτητη ανάμνηση που γεννήθηκε την ώρα που μάζεψα τα κομμάτια μου και σύρθηκα στην έξοδο.
Με τα μάγουλά μου στεγνά από τα δάκρυα των περασμένων μας συζητήσεων.
Το βλέμμα παγωμένο και το κορμί κατατρεγμένο από το βίαιο χωρισμό.
Οι σκέψεις σκορπισμένες στην ατμόσφαιρα και το αιώνιο γιατί.
Αυτό το γιατί που δεν απαντήθηκε ποτέ.
Που ακόμα και αν απαντήθηκε, αυτή η εξήγηση δε με κάλυψε ποτέ.

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Τα μάτια της κοκκινομάλλας γούρλωσαν και αμέσως γύρισε από την άλλη. Ο Μάριος την κοίταξε παραξενεμένος και την πλησίασε.

"Τόσο πολύ σε ενοχλεί πια το φιλί μου;" τη ρώτησε δίχως να καταλαβαίνει τι συμβαίνει

"Όχι Μάριε δεν είναι αυτό" απάντησε η κοπέλα, προσπαθώντας να κρυφτεί

"Τότε τι έπαθες ξαφνικά γαμώτο μου;" ρώτησε ξανά. αγανακτισμένος

"Κρύψε με" είπε σιγά η Σελήνη και ο Μάριος έσμιξε τα φρύδια του

"Τι;"

"Κρύψε με λέω" επανέλαβε η κοπέλα, πράγμα που έκανε το αγόρι να μπερδευτεί ακόμη περισσότερο.

"Γιατί να σε κρύψω;" 

Η Σελήνη, αγανακτισμένη, τον έσπρωξε και τον προσπέρασε. Στάθηκε πίσω από την μπάρα και πήρε μια βαθιά ανάσα. Έπρεπε να την αντιμετωπίσει. Κούνησε το κεφάλι της και ξεκίνησε ξανά να φτιάχνει ποτά, σε μια προσπάθεια να ηρεμήσει τον εαυτό της. 

"Γεια" άκουσε μια υπερβολικά γνωστή φωνή και βλαστήμησε από μέσα της.

Σήκωσε το βλέμμα της και κάρφωσε τα άτομα που βρισκόντουσαν απέναντί της. Η αδερφή της με την κολλητή της.

"Γεια" ψέλλισε η κοκκινομάλλα.

Ήταν από τις λίγες φορές που την έβλεπες ταραγμένη. Συνήθως ήταν αδιάφορη και απαθής, αλλά τη συγκεκριμένη στιγμή θα προτιμούσε να είναι οπουδήποτε αλλού.

"Τι κάνεις;" ρώτησε η Αλίκη, η κολλητή της αδερφής της, σε έναν γλυκό τόνο.

"Καλά Αλίκη. Δουλεύω" απάντησε αμήχανα η κοπέλα

Η αδερφή της, η Σοφία, την κοίταξε ειρωνικά και ρόλαρε τα μάτια της. Το ιστορικό των τριών αυτών κοριτσιών δεν ευνοούσε την κατάσταση.

"Δουλειά το λες εσύ αυτό;" την αποπήρε η αδερφή της, και η κοκκινομάλλα ένιωσε να βράζει από θυμό.

"Τουλάχιστον εγώ δε ζω με τα λεφτά των άλλων" πέταξε η Σελήνη και η Σοφία γούρλωσε τα μάτια της.

"Κορίτσια φτάνει. Πάμε έξω να μιλήσουμε" επενέβη η Αλίκη πυροσβεστικά και προχώρησε προς την έξοδο του μαγαζιού, με τις άλλες δύο να την ακολουθούν.

Βγήκαν από το μαγαζί και η Σελήνη άναψε ένα τσιγάρο, φυσώντας τον καπνό από το στόμα της. Η Αλίκη την κοίταξε τρυφερά, αλλά η κοκκινομάλλα γύρισε αλλού το βλέμμα της. Κάποτε το βλέμμα της Αλίκης την έκανε να νιώθει σημαντική, μα πλέον της περνούσε αδιάφορο.

Ή έτσι νόμιζε τουλάχιστον.

"Σελήνη εμείς ήρθαμε για σένα" μίλησε πρώτη η Αλίκη και η κοκκινομάλλα ρόλαρε τα μάτια της.

"Όχι Αλίκη. Η Σοφία ήρθε για να μου δείξει ότι είναι καλύτερη και εσύ για να δεις πόσο πιο χαμηλά μπορώ να πέσω ακόμα" απάντησε κυνικά η κοπέλα και τράβηξε μια ακόμη τζούρα από το τσιγάρο της.

"Σελήνη δε γυρνάει όλος ο κόσμος γύρω σου" την αποπήρε η αδερφή της και η κοπέλα γέλασε ειρωνικά

"Ο κόσμος ποτέ δε γυρνούσε γύρω μου Σοφία" απάντησε εκείνη πικραμένη και κοίταξε αλλού.

"Γιατί ήρθατε;" ρώτησε η Σελήνη μόλις ανέκτησε την αυτοκυριαρχία της.

" Η Αλίκη ήθελε να σε δει" απάντησε ξερά η αδερφή της και η κοκκινομάλλα σήκωσε τα φρύδια της.

"Ωραία με είδατε. Άντε φύγετε τώρα" είπε απότομα

"Σελήνη θέλω να μιλήσουμε" παρακάλεσε δειλά η άλλοτε δυναμική Αλίκη.

Ήταν μια κοπέλα λίγο πιο ψιλή από την Σελήνη. Είχε κοντά καστανά μαλλιά και μελί μάτια. Ήταν αδύνατη και είχε πολλά τατουάζ. Στην ουσία έμοιαζε κάπως με τη Σελήνη, στη συμπεριφορά και στον τρόπο ντυσίματος. Οι δύο κοπέλες είχαν περισσότερα κοινά απ' όσα πίστευαν.

Η Σοφία από την άλλη, είχε βαμμένα ξανθά μαλλιά, καστανά μάτια και ωραίο σώμα. Στο σώμα της δεν υπήρχε ίχνος μελανιού, ενώ τα μόνα σκουλαρίκια που είχε ήταν στα αφτιά της. 

"Δε νομίζω ότι έχουμε να πούμε κάτι άλλο. Τα είπαμε όλα πριν δύο χρόνια" απάντησε η κοκκινομάλλα και σηκώθηκε να φύγει.

Ένιωσε ένα τράβηγμα στο χέρι της και λίγα δευτερόλεπτα αργότερα βρισκόταν πρόσωπο με πρόσωπο με τον πρώτο της έρωτα. Την Αλίκη.

"Σε παρακαλώ. Άκουσέ με" την παρακάλεσε και η κοκκινομάλλα έδειξε να λυγίζει.

"Τελειώνω στις 4. Αν θες περίμενέ με" είπε η Σελήνη και εξαφανίστηκε.

Γειααα.

Πώς είστε;

Σελήνη-Αλίκη..

Σελήνη-Σοφία

Τι λέτε να έχει γίνει μεταξύ τους; 

Τα λέμε στο επόμενο.

Φιλάκιααα❤❤