...Δεν το εννοούσα...{29}


Ο μεγάλος εραστής μπορεί να σε συνεπάρει και όταν σε φιλά στο μέτωπο ή όταν σε κοιτά χαμογελαστά στα μάτια ή όταν κοιτάει απλά στο κενό.
Marilyn Monroe, 1926-1962, Αμερικανίδα ηθοποιός

«Χαίρομαι τόσο πολύ που είσαι πίσω Ρενέ.»η Αλίσια καθόταν στο νωπό γρασίδι και έφτιαχνε με μεγάλη προσύλωση τα μαλλιά της σε μία όμορφη πλεξούδα.Η Ρενέ παρατηρούσε την Αλίσια και ένιωθε την καρδιά της να γεμίζει αγάπη.Χαιρόταν τόσο που την έβλεπε!Είχε μεγαλώσει είχε γίνει μία πανέμορφη δεσποινής.Το κοριτσάκι που είχε αφήσει πίσω της είχε μεταμορφωθεί σε μία υπέροχη κοπελίτσα και ώφειλε να παραδεχτεί πως ο Νόα την μεγάλωσε με τον καλύτερο τρόπο.Στην σκέψη του ένιωσε τις τύψεις να βαραίνουν το στήθος της.Είχε μετανιώσει που έφυγε,που έχασε τον άντρα που ερωτεύτικε,την Αλίσια και όλους τους ανθρώπους που την αγαπούσαν πραγματικά.Αν μπορούσε να γυρίσει τον χρόνο πίσω σίγουρα θα έμενε στην Αδελαίδα για πάντα.
«Θα μείνεις;»άκουσε την Αλίσια να ρωτάει δειλά και ένιωσε σαν κάποιος να της είχε δώσει μία γροθία στο στομάχι.
Θα έμενε;Αυτό ήταν το ερώτημα.
Όχι,φυσικά και δεν μπορούσε να μείνει,η ζωή της πλέον ήταν στην Νέα Υόρκη.
«Δεν ξέρω Αλίσια μου.»απάντησε με σκυφτό το κεφάλι.Το μικρό κορίτσι κούνησε το κεφάλι της και χαμογέλασε,όμως η Ρενέ μπορούσε να διακρίνει την λύπη στα μάτια της.
«Μπορείς όμως να έρχεσαι όποτε θες στην Νέα Υόρκη.Ας πούμε το καλοκαίρι όταν τελειώσει το σχολείο μπορείς να έρθεις να μείνεις μαζί μας.Ακόμα και να φύγω σου υπόσχομαι πως δεν θα φύγω ποτέ ξανά από την ζωή σου,ήμουν απαράδεχτη όταν εξαφανίστικα έτσι απλά μπήκαν στην μέση κάποια πράγματα που δεν μπορώ να στα εξηγήσω αυτή την στιγμή.»είπε με μια ανάσα και έπειτα κοίταξε την Αλίσια ανύσηχα.
Η Αλίσια πήγε να μιλήσει μα μία φωνή που μπήκε Τρίτη στην συζήτηση την σταμάτησε.
«Ρενέ.»η Ρενέ σήκωσε το κεφάλι της και μαρμάρωσε μόλις τον είδε.
Ήταν πιο όμορφος από ποτέ,πιο όμορφος από οτι θυμόταν αν και φαινόταν εξαντλημένος κάτι που την ανυσηχούσε.Το λαδί πουκάμισο που φορούσε ταίριαζε απίστευτα με τα γαλαζοπράσινα μάτια του και τσίτωνε σε όλα τα σωστά σημεία κάνοντας ορατούς τους μυς που κρύβονταν κάτω από αυτό.
Αισθανόταν λες και τον έβλεπε για πρώτη φορά!Εκείνη την φορά που η Αμέλια ήθελε να της τον γνωρίσει και είχαν κανονίσει να βγούνε και εκείνος είχε έρθει με μισή ώρα καθυστέρηση.Η Ρενέ τότε είχε θυμώσει υπερβολικά και σκεφτόταν αν ήταν πραγματικά αυτός ο άντρας για την καλύτερη της φίλη,όμως όταν τον είδε να μπαίνει στο μαγαζί ο χρόνος είχε σταματήσει...τίποτα πλέον δεν
προχωρούσε,παραμόνο ο ένας κοιτούσε τον άλλον όπως και τώρα.
«Μπορώ να σου μιλήσω;»την ρώτησε γεμάτος ελπίδα σπάζοντας την πολύωρη σιωπή.Μπορεί να είχαν περάσει μόνο μερικά λεπτά μα σε εκείνη είχε φανεί αιώνας.
«Ν-ναι»απάντησε και μούτζωσε νοητά τον εαυτό της."Ωραία ξέχασα να μιλάω τώρα"
Ο Νόα έπιασε από το χέρι την Ρενέ πριν προλάβει να φέρει αντίρρηση την έπιασε από το χέρι και την τράβηξε μέχρι το αμάξι.
«Πάμε κάπου πιο ήσυχα να μιλήσουμε;»
«Μπορούμε να περπατήσουμε;»χρειαζόταν επειγόντως καθαρό αέρα και λίγο χώρο.Βρισκόταν τόσο κοντά του και το γλυκό άρωμα του τρέλενε τις αισθήσεις της πράγμα όχι και τόσο καλό στην κατάσταση που βρισκόντουσαν.

Έφτασαν στο χωράφι με τα αμπέλια και η Ρενέ άρχισε να θαυμάζει το τοπίο γύρω της.Ποτέ της δεν είχε την ευκαιρία να παρατηρήσει τα χωράφια της Ελίζ και του Πάμπλο,πόσο όμορφα και μοναδικά ήταν.Κοιτούσε γύρω της εκστασιασμένη και αν δεν ήταν ο Νόα δίπλα της σίγουρα θα είχε αρχίσει να τρέχει στον χωματόδρομο και να γελάει σαν μικρό παιδί.«Θες να καθίσουμε;»πρότεινε ο Νόα και έδειξε ένα πανέμορφο και πανίψυλο δέντρο.
«Φυσικά.»απάντησε η Ρενέ και βολεύτηκε κάτω από το δέντρο.
«Λοιπόν τι με ήθελες;»προσπάθησε να το παίξει άνετη και από την έκφραση του Νόα μάλλον τα είχε καταφέρει.
«Λοιπόν...να...βασικά...εγώ..»προσπαθούσε απεγνωσμένα να βρει τις λέξεις για να της μιλήσει μα κοιτόντας την η γλώσσα του γινόταν κόμπος και δεν μπορούσε να πει κουβέντα!
«Συγνωμή.»κατάφερε να πει τελικα.
«Δεν το εννοούσα αυτό που είπα εχθές,ότι και αν είπα το είπα μέσα στα νεύρα μου.Δεν θα μπορούσα ποτέ να σου πάρω το μωρό...»ήθελε να πει και άλλα,αλλά όποτε επιχειρούσε να της πει τι αληθινά νιώθει η γλώσσα του μπερδευότανε και το αποτέλεσμα ήταν για γέλια.
Από πότε είχα καταντήσει έτσι;
Η Ρενέ ένιωσε μία ανακούφιση,όλο το βράδυ δεν είχε καταφέρει να κλείσει μάτι,στην σκέψη να χάσει τον μικρό της Πρίγκιπα τρελενόταν!
«Ρενέ;»
«Νόα;»είπαν και οι δύο ταυτόχρονα και γέλασαν.
«Πες.»είπε χαμογελόντας.
«Είσαι πραγματικά ευτυχισμένη;»η Ρενέ ένιωσε την ανάσα της να σκαλώνει.
Ήμουν;Φυσικά και ήμουν τουλάχιστον πριν γυρίσω πίσω!
Σήκωσε το βλέμμα της και τα μάτια της συνάντησαν τα δικά του.Μετά από τόσο καιρό ήταν ίσως το πρώτο ειλικρινές βλέμμα,χωρίς υπονοούμενα,χωρίς κακία και ίσως χωρίς αγάπη,μονάχα τρυφερότητα.
«Τι σημασία έχει;»ρώτησε και η φωνή της ίσα που ακουγόταν.
«Για μένα έχει Ρενέ!Ακόμα και αν πονάω που διάλεξες εκείνον,ακόμα και αν σε μισώ που δεν μου είπες τίποτα για τον γιο μας,ακόμα και αν με έκανες κομμάτια όταν έφυγες...Ρενέ δεν έπαψα ποτέ να σε αγαπώ.Ίσως σου φένετε παρανοϊκό που νιώθω έτσι,ζήσαμε τόσο μικρό διάστημα μαζί και ίσως η περίοδος που ήμασταν χώρια να ήταν μεγάλητερη απο αυτή που ήμασταν μαζί,αλλά Ρενέ σου ορκίζομαι πως νιώθω πως σε ξέρω όλη μου την ζωή.Από την στιγμή που μπήκες με όλο αυτό το τσαγανό στο οινοπιοίο μου και τάραξες για τα καλά την ζωή μου η καρδιά μου δεν σταμάτησε να χτυπάει για εσένα.»σταμάτησε τον μονόλογο του και την κοίταξε.Είχε το κεφάλι της κατεβασμένο και κοιτούσε οπουδήποτε αλλού εκτός από εκείνον.
«Γιατί μου τα λες αυτά;»μουρμούρισε με φωνή σπασμένη.Ο Νόα άπλωσε το χέρι του και το ακούμπησε στο μάγουλο της,αναγκάζοντας την να τον κοιτάξει.
«Επειδή...επειδή..»
«Βλέπεις ούτε και ο ίδιος δεν ξέρεις γιατί.Και δεν έχει νόημα πλέον να ξέρεις,η ζωή μου είναι πλέον στην Νέα Υόρκη.Βρήκα μία υπέροχη δουλειά και ένα σπίτι,επιτέλους τα βρήκα με τον πατέρα μου μετά από τόσα χρόνια και είμαι καλά...είμαι πραγματικά καλά.»τα λόγια της ήταν μαχαιριά στην καρδιά του.
«Ξέρω τι θέλω»φώναξε δυνατά και έκανε την Ρενέ να τον κοιτάξει έντρομη.
«Σε αγαπάω...σε αγαπάω όσο κανένας άλλος.»η Ρενέ πήγε να μιλήσει μα την σταμάτησε.
«Είσαι ο πιο υπέροχος άνθρωπος που έχω γνωρίσει και πίστεψε με είναι πολλοί.Με έκανες να δεθώ με την κόρη μου,με άλλαξες και με έκανες καλύτερο άνθρωπο,είσαι η μάνα του παιδιού μου δεν μπορώ να σε αφήσω έτσι απλά να σε πάρει αυτός.Δεν μπορεί να σε αγαπήσει όσο εγώ..»

Χειιι!!Δεν αργησαα;Άργησα;
Χμμμ εξομολογήσεις...τι λέτε να γίνει;
Εγώ πιστεύω πως η Ρενέ τοξ αγαπάει υπερβολικα για να φυγει με τον Στιούαρτ.
#σορινοτσορι στουαρτ 😂😂😂
Ελπιζω να σας αρεσει,περιμένω τις αντιδράσεις σας και τις ψηφους σας...
Αντιος προς το παρόν 😂😂😂

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top