Η Ροζαλυ μάζεψε κάποια βασικά πράγματα που ήθελε μαζί της και άφησε ένα σημείωμα στους γονείς της πως θα έμενε στου Μάττ. Το τι έγραφε... δέν μας ενδιαφέρει γιατι... εε... απλά δεν έχω σκεφτεί τι θα γράφει, ΤΕΛΟΣΠΑΝΤΩΝ! ΤΟ θέμα είναι πως αυτοί δέχτηκαν καθώς χρησιμοποίησε καλά επιχειρήματα.

Σε λιγότερο απο μία ώρα μετά το συμβάν στο σπίτι της η Ρόζαλυ έφτασε στο σπίτι του Μάττ και μαζι με αυτόν και τον Τζέημς   ανέβηκαν πάνω.Η πόρτα ανοίγει.

Μάττ: Χελώου εβρυουαν! ήρθα με τη Ρόζαλυ και τον Τζέημς.

(η μητέρα του Μάττ βγαίνει απο το δωμάτιό της . Ηταν ψηλή, ξανθιά και σε καμία περίπτωση δε φαίνονταν πάνω απο 35. )

Μητερα του Μάττ: εη, γειά σας παιδιά, Ρόζαλυ, πως πάει το σχολείο? 

Ρόζαλυ: εε καλα.. καλα

Μητέρα τουθ Μάττ: μπράβο μπράβο.. Τζέημς.. πως πάει το... ότι κάνεις τελοσπάντων..

Τζέημς: αυτον τον καιρό ασχολούμαι με το θέατρο.

Μητέρα: ααα και παιζεις κάπου?

Τζέημς: μπα, λεω σε ανθρώπους κοπλιμέντα. ειστε.. πολύ.. ε.. ξεκούραστη, φαινεται.

Μητέρα: ... συνέχισε να το δουλεύεις... πως κι απο εδώ όμως τοσο αργά?

Μάττ: εε η ρόζαλυ θα μείνει λίγο καιρό μαζί μας. 

Μητέρα: ααα ωραία ωραία, απλά οταν θα το κάνετε μην ακούει ο πατέρας σου και ζηλέψει.

Μάττ: μανα είμαι γκεη. 

Μητέρα: α ναι, το ξέχασα. τελοσπαντων, και ο Τζέημς τι κάνει εδω?

Τζέημς: για παρέα ήρθα.

Μάττ: ναι....  ουτε κάν που με ρώτησε. απλά ήρθε.

Τζέημς: τωρα που το σκέφτομαι δε φτοιάχνεις κανα καφεδάκι?

Μάττ: .... είσαι παντως.. πολύ καλοβολος ανθρωπος

Τζέημς: εισαι ο πρώτος που μου το λέει.

Μάττ: αναρωτιέμαι γιατί...

Τζέημς: κι εγω το ίδιο. μάλλον δεν ξέρουν να εκτιμούν. 

(λίγη ώρα πέρασε και οι τρείς τους μπήκαν στο δωμάτιο, ο Τζέημς έκατσε στο γραφείο και άνοιξε τον υπολογιστή) 

Μάττ: εε... τι κάνεις?

Τζέημς : αράζω?

Μάττ: έχω κωδικό... (ο Τζέημς ανοίγει το πισι) πως ξέρεις τον κωδικό μου?!

Τζέημς: ας πούμε οτι απλά είσαι προβλέψιμος.

Ρόζαλυ: δεν ξέρω πως να σε ευχαριστήσω Ματτ.

Μάττ: τίποτα ρε συ, η πρώτη φορά θα είναι που μένεις εδώ?

Ρόζαλυ: εε εχει περάσει καιρός ..

Μάττ : σιγά , μην το σκεφτεσαι..απλά , αν είναι να έρθει ο Ζάρεν ... θα σε πείραζε να πηγαίνεις μέσα? στον ξενώνα?

Ρόζαλυ: δεν είναι ξενώνας..

Μάττ: μα τι λές έχουμε μια άγνωστη εκεί...

Ρόζαλυ: .... όπως και να έχει, ναι θα πηγαίνω Μάττ.

Τζέημς: χμ. Ρόζαλυ θες να γίνεις αδερφή μου? ...ο δικός μου είναι πολυ δύσκολος στο να τον διώξω για σεξ...

Ρόζαλυ: ...... θα πάω να πώ ένα γειά στη Νατάσα.

Μάττ: αααα την ξέρεις βλέπω ε?

Τζέημς: πές της γεία κι απο εμένα.. θα το έλεγα εγώ αλλα.. την βαριέμαι λιγο.

(Η Ρόζαλυ πάει μέσα και χτυπά την πόρτα )

Νατάσα: πέρνα Ροζαλυ.

Ρόζαλυ: (ανοιγει την πόρτα)Εη! Γειά σου Νατάσα!πως με κατάλαβες?

Νατάσα: ... πες το.. διαισθηση....

Ρόζαλυ:  χαχαχα μάλιστα. Τι κάνεις? θα μείνω εδώ μερικές μέρες. ευκαιρία κι όλας να τα πούμε , εχουμε χαθεί μετα το πάρτυ.

Νατάσα: ναι. γενικά η Νατάσα έχασε πολλά σε αυτό το πάρτυ. όπως την ψυχή της!

Ρόζαλυ: ε? τι λές?

Νατάσα: εεεε...λεω... εε .. ξεψυχώθηκα στο πάρτυ!! μου έφυγε η ψυχή που λένε.. στον.. χωρο και... σε άλλα ανθρώπινα πράγματα...

Ρόζαλυ: δενν... βγάζεις και πολύ νόημα μα... θα είσαι κουρασμένη... για αυτό.

Νατάσα: μπα, δεν κοιμάμαι ποτε.

Ρόζαλυ: ποτε? εχεις αυπνιες?

Ντάσα: ναι... αυτό ακριβώς έχω. το έχουν οι ανθρωποι. και άνθρωπος είναι αυτό ακριβώς που είμαι. άρα ναι. Το έχω.

Ρόζαλυ: οοοοοκκκ... νααα.. σε αφήσω καλύτερα.. προσπάθησε να κοιμηθείς...(κλείνει την πόρτα)οκ αυτη έχει γίνει κάπως περίεργη.αχ θέλω τουαλέτα.. είναι κανείς άραγε? οχι..(μπαίνει στην τουαλέτα)

/η ρόζαλυ κοιτάζεται στον καθρέφτη, κλειδώνει την πόρτα μα πρίν προλάβει να κατεβάσει το παντελόνι τα φώτα σβήνουν. "εε παιδιά ! κόφτε το!" φωναξε και τα φώτα άναψαν. ξεκουμπώνει το παντελόνι μα αυτά ξανα σβήνουν. "ρε, σοβαρά 5χρονα είστε?" τα φώτα ανοιγουν μα όταν ξεκουμπωθηκε ξανα έσβησαν και άνοιξαν στο λεπτό. Η ρόζαλυ κουμπώνεται και περιμένει πίσω απο την πόρτα. τα φώτα κλείνουν και αυτή ανόιγει βιαστηκά την πόρτα. όταν όμως την άνοιξε, κανείς δεν ήταν εκεί. η απόσταση ήταν αρκετή για να φύγανε αμέσως. Η ρόζαλυ έχασε την ανάσα της και τα μάτια της γουρλώσανε. Τι να ήταν άραγε αυτό που τα έσβηνε?.../