κεφάλαιο 13 το τελευταίο χαρτι.
Ο Τζεημς, η Ροζαλυ, ο Χενρυ, Ο Ματτ και για καποιο λογο και ο Θορ, Εφτασαν στο σπιτι του Ματτ ωστε να βρουν τη Νατάσα και να την οδυγησουν στην τελετη ...ε...ναι...ακουγεται καπως παραξενο αυτο, μα αν εχεις διαβάσει τα προηγούμενα καταλαβαίνεις...ε...και υποθέτω τα εχεις διαβασει, αλλιως ΤΗΝ ΚΑΤΑΡΑ ΜΟΥ ΝΑ ΕΧΕΙΣ!....συνεχιζουμε.)
Ο Ματτ άνοιξε την κατω πορτα και ανεβηκαν στο διαμερισμα, μολις ξεκλειδωσε την πανω πορτα, Ο Τζέημς μπουκάρει μεσα φωνάζοντας "ΝΑΤΑΣΑ! ΗΡΘΑΜΕ ΝΑ ΣΕ ΕΞΟΡΚΙΣΟΥΜΕ! ΠΟΥ ΕΙΣΑΙ!"
μπροστα του, ηταν η μητέρα του Ματτ με δυο φίλες της.
Μανα του Ματτ: ....απο εδω λοιπον ο ... γιος μου και...οι φιλοι του....
Τζέημς: καλησπερα σας.
Φιλη μανας: θελεις να εξορκισεις την Νατασα?
Τζέημς: οχι εγω, μια ασχημη γρια πνευματιστης.
η αλλη Φιλη μανας: και γιατι εχετε εναν ασιατη μαζι σας?
Θορ: ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΜΗΝ ΕΧΟΥΝ ΕΝΑΝ ΑΣΙΑΤΗ ΜΑΖΙ ΤΟΥΣ?!
Τζέημς: μισο, εσυ ποτε ηρθες? ..ΓΙΑΤΙ ηρθες?
Ματτ: ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΧΡΟΝΟ ΓΙΑ ΑΥΤΑ. .... τι ψαχναμε ακριβως?
Ροζαλυ: την...Νατασα
Ματτ: Α ΝΑΙ! μαλλον ειναι στο δωματειο των καλεσμενων!
Χενρυ: χεχεχε... ειναι αστειο γιατι δεν ειναι καλεσμενη....
Μανα του Ματτ: α έφυγε πριν απο λιγο.... δηλαδή υπερβολικά λιγο...καλα δεν την ειδατε?
Χενρυ: λογικά εφυγε απο την ταρατσα.
Μάνα : Τι??? ΕΜΑΘΕ ΠΑΡΚΟΥΡ ΧΩΡΙΣ ΕΜΕΝΑ?! θα τη σκισω!!
Τζέημς: ...οκ, δεν ξερω τι ακριβως πρεπει να σχολιάσω πάνω σε αυτο.
Θορ: παιδια.. νιώθω κάτι...
Τζέημς: μηπως παρίσακτος?
Θορ: οχι, οχι παρισακτος...
Τζέημς: α, γιατι αν το ενιωθες αυτο ..θα ειχες δικιο.
Θορ: νιωθω μια μεγαλη πνευματικη δραστηριοτητα απο κατω μας.
Ματτ: εννοεις... στα ποδια μας?
Θορ: κατω απο το κτηριο.
Μάττ: ΠΑΜΕ.
(φευγουν)
Μάνα: .....εε... καφε καμια?
Φιλη μανας 1: ωραιο παιδι παντως...
Μάνα : ο Τζέημς ε? ναι αστα να πανε.
φιλη μανας 1: οχι οχι, ο Ασιατης... για καποιο λογο μου θυμιζε βικινγκσ....
Φίλη μανας 2: αυτο ειναι ανοητο.
(κατω απο το κτηριο)
Χένρυ: ωραια, Πουθενα αίματα, καθόλου πτωματα... ωραια δουλεια βλακα, δεν γινεται τιποτα εδω.
Θορ: εχει υπογειο το σπιτι σας?
Μάττ: ναι, γιατι?
Θορ: εκει πρεπει να παμε.
Τζέημς: θες να πεις.. οτι αυτο που ψαχνουμε ειναι ενα πνευμα , το οποιο ειναι πολυ πιθανο να μπορει να μας σκοτωσει και θα παμε να το ψαξουμε στο πιο σκοτεινο σημειο που μπορουμε στο οποιο θα ειμαστε επιπλεον αβοηθητοι?
Θορ: ...ναι....
Τζέημς: ναι, δεν μου ακουγεται καθολου ανοητο, παμε.
Ρόζαλυ: παιδια.. αληθεια...μηπως να το ξανασκεφτουμε?
Ματτ: αν υπαρχει μια πιθανοτητα να γλιτωσεις απο αυτο Ροζαλυ πρεπει να την χρησιμοποιησουμε και να κανουμε τα αδυνατα δυνατα.
Ρόζαλυ: ναι αλλα νιωθω πως διακινδυνευουμε..
Χένρυ: εχεις δικιο. Παμε να φυγουμε.
Ρόζαλυ: ε, μισο, ετσι θα με αφησετε?
Χένρυ: ε...τοτε... παμε...
Ρόζαλυ: ναι αλλα αν κινδυνευσουμε.
Χένρυ: εχεις ενα δικιο..
Ρόζαλυ: μισο , δηλαδη θες να φυγουμε? τοσο πολυ με νοιαζεσαι?
Χένρυ: δεν σε νοιαζομαι, για την παρέα ηρθα...
Ρόζαλυ:.... ξερεις κάτι? νομιζω πως πρεπει να πάμε. Κι εσύ να εισαι ο πρώτος.
Μάττ: εεε παιδια ο Τζέημς και ο Θορ μπηκαν...
Ρόζαλυ: τι? παμε κι εμεις!
(Ο Μάττ η Ροζαλυ και ο Χενρυ Ετρεξαν οσο πιο γρήγορα μπορούσαν και μπηκαν στο κτήριο.
Κατέβηκαν της σκάλες και πρεθηκαν στην πόρτα για το υπόγειο. ομως οταν κατέβηκαν τις σκαλες πίσω απο την πόρτα, αυτό που θα έβλεπαν θα τους έκανε να χάσουν τα λογικά τους.
Ρόζαλυ: ειμαστε..στο ισογειο...
Χένρυ: εε.. μα.. κατεβήκαμε τις σκαλες....
Μάττ: δεν μου αρεσει αυτο. ας ανέβουμε πάνω.
(Οι τρείς τους ανεβηκαν τις σκάλες του ισογείου)
Μάττ: και...αυτός ειναι ο πρώτος όροφος...
Ρόζαλυ: ωραια..ψυχραιμία...ας κατέβουμε ξανα...
(Οι τρείς κατέβηκαν ξανά στο ισογειο και αρχισαν να κατεβαίνουν τις σκαλες για το υπόγιο, στο ημιυπόγειο, βρήκαν κανονικα την πόρτα που πισω απο αυτήν θα έβρησκαν τις σκάλες για το υπογειο, οταν όμως τις κατέβηκαν, βρεθηκαν για ακομη μία φορα στο ισόγειο, σαν να είχαν μόλις κατέβει απο τον πρώτο.
Η Ρόζαλυ, γονάτησε κάτω κρατώντας το κεφάλι της και άρχισε να ουρλιαζει τρομαγμένη, ηταν φανερο πως το πνέυμα ηταν πίσω απο όλα αυτα.. μα το ερώτημα που είχε τρομοκρατήσει τους τρεις πιο πολυ ηταν...τι να ειχε αραγε συμβει στον καλό τους φίλο Τζέημς? ? /
Ναι όντως μονο για τον Τζέημς τους ένοιαζε καθώς τον άλλον δεν τον συμπαθουσαν (ιδιαίτερα. )
ΕΕΕ λοιπον!!! γραφω πολυ σπάνια πλέον !!αλλα!!εεε... Συγνωμη!!! ΕΙΜΑΙ ΕΝΑΣ ΑΠΑΙΣΙΟΣ!!!!!
οχι, ενταξει, περα απο την πλάκα, δεν υπάρχει χρόνος... για αυτό και τα χωρίζω σε μικρότερα για να εχω κάτι να βάζω τουλάχιστον .. και ... ίιιισως να πλησιάζει και στο τελος αυτη η ιστοριουλα... χεχε οποτε...λιγο παραπανω σασπενς...ξερετε, δε βλαπτει....
οχι ενταξει...δεν ξερω αν τελειωνει... θα το μαθουμε συντομα..εγω δε λεω τιποτα.
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top