Ο Κριστο και ο Τζεημς περνούσαν ατελείωτες ωρες στο οχυρο τους σπαζοντας το, καταστρέφοντας το και γενικά κάνοντάς το πουτάνα για να δοκιμάσουν οπως οι ιδιοι έλεγαν την αντοχή του.

Η Ματτα και ο Πέτρος ειχαν καταλάβει οτι κάτι δεν πήγαινε καλα.

-Πέτρος: Κατι δεν πάει καλά εδώ...

-Ματτα: μιλάς προφανώς για το περίεργο τηλεφώνημα που λάβαμε, ισως για την περιεργια σου στο θεμα "γιατι εμεις" εξωτερικεύοντας το αγχος σου για το αν θα μας πιστεψουν.

-Πέτρος: ... εννοουσα πως κατι δεν παει καλα με την τεχνικη του τζεημς και του κριστο στο να δοκιμασουν το οχυρο αλλα και αυτό που είπες ακούγεται αξιο προβληματισμού.

-Ματτα : ξερεις τι? θεωρω οτι δεν είμαστε μονοι μας σε αυτον τον κοσμο.

-Πετρος : Α κοιταξε να δεις!!! ΕΓΩ .ΔΕΝ. ΠΙΣΤΕΥΩ . ΣΤΑ ΦΑΝΤΑΣΜΑΤΑ .

-Ματτα : μιλαω για εξωγήινους.

-Πετρος : σε αυτην την περιπτωση ναι, πιστευω.

-Ματτα : πρεπει να κανουμε τους αλλους να μας πιστεψουν

-Πετρος: ξερεις τι? ειναι ανωφελο. ο Τζέημς και ο Κριστο ειναι ξεροκέφαλοι οσο δεν πάει.συν οτι ο τζεημς ειναι ηλιθιος....πιστευει σε φαντασματα.

-Ματτα: και τι προτεινεις να κανουμε?

-Πετρος : λοιπον ακου. υπαρχει ενας ανθρωπος που ειναι ικανος να μας ακουσει. ενας που εχει αρκετη επηρεια πανω σε ανθρωπους και δρα κατα τη λογικη.

-Ματτα: δεν μπορω να σκεφτω κανεναν... ποιον λες?

-Πετρος : ο ανθρωπος μας... ειναι .... ο Αλεξ.

/έτσι οι δύο τους πήγαν στο σπίτι του τζέημς και του άλεξ για να βρουν τον ανθρωπο που θα μπορουσε να τους βοηθησει./

*ο Αλεξ ανοιγει την πορτα φορωντας μια στολη δυτη , φτερα αγγελου , κατι τεραστια γυαλια με καρδουλες πανω και ενα πουκαμισσο με λουλουδακια.*

-Αλεξ : οικια Αλεξ, τι θα θελατε παρακαλω?

-Ματτα: αυτο το λενε οταν απαντανε το τηλεφωνο, τι προβλημα εχεις?

-Αλεξ : το ξερω απλα το εκανα τοσες φορες προβα που ξεχαστηκα.

-Πετρος: εισαι.. μονος σου?

-Αλεξ : ναι απο τοτε που ο Τζεημς μετακομισε εχω βρει την ησυχια μου.

-Πετρος: μονο 16 ωρες δεν λειπει?

-Αλεξ : 18 , αλλα εγω δεν εχω κοιμηθει καθολου.

-Ματτα: δεν θα ρωτησω γιατι, θα ρωτησω ομως γιατι εισαι ετσι.

-Αλεξ: εσυ γιατι εχεις μια ετικετα που λεει "ομοφυλοφιλος" πανω σου?

-Ματτα: γιατι ειμαι ομοφυλοφιλος.

-Αλεξ : και εγω ειμαι εφευρετης αλλα με βλεπεις να το βαζω σε ταμπελες?

-Πετρος : εσυ δεν μου ειχες πει οτι θες να φτοιαξεις ενα πανό τριών μέτρων που θα λεει "εφευρετης" ?

-Αλεξ: εσυ θες να σκασεις? τελοσπαντν , εγω ημουν σε μια οπεν παρταρα πριν για αυτο ντυθηκα ετσι.

-Ματτα: α, τωρα βγαζει νοημα.

-Αλεξ: τελικα τι θελετε? εχω κοσμο μεσα.

-Ματτα : οντως?

-Αλεξ: ναι, εχει φερει ο σπιριτ τους φιλους του , γκαβος εισαι?

-Ματτα : μα δεν βλεπω κανεναν.

-Αλεξ : κοιτα, τωρα γίνεσαι προσβλητικοτατος. κι εγω τους θεωρω καααπως αδιαφορους αλλα οχι και αορατους! εσυ το γαμησες.

-Πετρος: Ο ΚΟΣΜΟΣ ΚΙΝΔΥΝΕΥΕΙ ΑΠΟ ΕΞΩΓΗΙΝΟΥΣ!!

*με μια αστραπιαια κινηση ο αλεξ πιανει τον πετρο απο τους ωμους και καθως αυτος βγαζει ανεξηγητες κραβγες πονου τον χτυπα στην πορτα , φερνει τη μουρη του σε αποσταση δυο εκατοστων απο του πετρου και με εχθριχο, και καχυποπτο υφος λεει*

-Αλεξ: Τι ειπες?

-Πετρος: εξωγηινοι!!

-Αλεξ: σε πηραν τηλεφωνο?

-Πετρος: ναι

-Ματτα: και εμενα.

-Αλεξ : το ηξερα. ηρθε η ωρα. (στελνει ενα μηνυμα στο μεσετζερ) .

-Ματτα: ε... τι κανεις?

-Αλεξ : εστειλα μηνυμα "ολοι θα πεθανουμε. οι εξωγηινοι τωρα επιτηθεντε. κρυφτειτε η φλερταρετε με τον θανατο"

-Ματτα: σε... ποιον το εστειλες?

-Αλεξ : σε 388 φιλους μου. διαλεξα τους πιο κοντινους.

-Ματτα: δεν ξερω τι με προβληματιζει περισσοτερο , το οτι εχεις ετοιμο ενα τετοιο μηνυμα ?το οτι εχεις ετοιμη μια ομαδικη 389 ατομων ?το οτι εχεις μια ομαδικη 389 ατομων για να στειλεις ενα τετοιο μηνυμα η το οτι θεωρεις κοντινα σου 388 ατομα.

-Αλεξ: Εε.. οχι , δεν θεωρω κοντινα μου 388 ατομα, 388 ειναι τα ΠΙΟ κοντινα μου. τα κοντινα μου ειναι καπου στα 4922. ε δεν μπορουσα να φτοιαξω τετοια ομαδικη! εχουμε και ζωες!

-Πετρος: ...εμενα γιατι δε μου ηρθε μηνυμα?

-Αλεξ: ......

-Πετρος: αλεξ γιατι δε μου ηρθε μηνυμα.

-Αλεξ : γιατι ημουν σιγουρος πως θα εισαι ο εκλεκτος που θα ειδοποιηθει απο εξωγηινους?

-Πετρος: Ξερεις τι? δεν πιστευω ΛΕΞΗ!

-Αλεξ: τωρα?

-Πετρος: ... ΓΑΜΩ εχεις τοσο καλη πειθω.

-Ματτα: τωρα τι κανουμε?

-Αλεξ: τα 388 ατομα ειναι καλοι μου φιλοι. Σιγουρα θα πιστεψουν τα λογια μου και θα το πει ο καθε ενας στους φιλους του. αυτο που εχουμε να κανουμε, ειναι να πεισουμε τον Τζεημς και τον Κριστο να μοιραστουν... το οχυρο τους...

-Πετρος: εεε... θα το αναλαβεις εσυ αυτο ετσι?

-Αλεξ: θα το εκανα... αλλα .. αυτοι οι δυο.. ειναι τοσο ξεροκεφαλοι που καμια λογικη δεν τους φερνει στα λογικα τους....ειναι μια δυσκολη αποστολη. αλλα αν θελουμε να ζησουμε...ΠΡΕΠΕΙ.

Ο Αλεξ ηταν μια πολυτιμη βοηθεια οσο κακοντυμενος και να ηταν στην παρουσα φαση.

η αποστολη τους θα ηταν οντως δυσκολη , αυτο που δεν ηξεραν, ηταν οτι ο χρονος τους ηταν περιορισμενος, γιατι το μηνυμα του αλεξ ειχε ηδη τρομοκρατησει πανω απο 5.000 κοσμο.