2 χρονιά μετά - 12 Ιουλίου 1979

Συγγενής και φίλοι είχαν μαζευτεί από πολύ μακριά καθώς σήμερα έκλεινα επιτέλους τα 18. Η Πάτι με την Πρου και το μωρό καθόταν στον καναπέ και συζητούσαν με τα ξαδέρφια μας, η μαμά φρόντιζε να βρίσκονται όλα στην εντέλεια και η απαλή μουσική έκανε την ατμόσφαιρα ακόμα ποιο ανάλαφρη.
Εγώ στο δωμάτιο έστρωσα για τελευταία φορά τα ακατάστατα μαλια μου και άρχισα να κατέβαινω αργά τα σκαλιά για την τραπεζαρία.
Εκεί που κανονικά βρισκόταν το τραπέζι τώρα υπήρχαν ροδοπέταλα και τέσσερα κεριά σε κάθε σημείο του ορίζοντα.
Η Πάτι στην βάση της σκάλας κρατούσε ένα στεφάνι από χρωματιστά λουλούδια και μου το φόρεσε όταν την πλησίασα, κλίνοντας μου το μάτι.
Εκτός από στην μουσική τίποτα άλλο δεν ακουγόταν σε όλο το σπίτι καθώς πλησίαζα την μαμά μου. Εκείνη κρατούσε ένα ξύλινο μπολ με νερό και λάδι. βουτιξε τα δάχτυλα της μέσα και άρχισε να σχηματίζει ρουνους στα χέρια και στο πρόσωπο μου. Ανατρίχιασα και έκλεισα τα ματιά μου για να απολαύσω την αίσθηση καθώς ένας ήχος θαυμασμού απλωθήκε τριγύρω μου. Ένιωσα ζαλάδα και καθώς παραπατουσα ένιωσα δυο δυνατά χέρια να με κρατάνε καθώς η μαμά μου, μου ψιθύριζε
Πενη: τελείωσε μικρή μου.

Πάτι: Γιατί κάθεσαι μόνη σου;
Κάθριν : Δεν ήρθε ο μπαμπάς
Πάτι: είμαι σίγουρη ότι δεν σε ξέχασε.
Κάθριν : το ξέρω, αλλά ήθελα να είναι εδώ μόνο για σήμερα.
Από τότε που χώρισαν οι γονείς μου , ο μπαμπάς μου ζούσε κάπου στην Αγγλία - σε κανέναν όμως δεν είχε δώσει περισσότερες λεπτομέρειες - αλλά μιλούσαμε συνέχεια μέσο αλληλογραφίας και στο τελευταίο γράμμα του, μου είχε πει ότι θα έκανε ότι μπορούσε για να έρθει, προφανώς δεν τα κατάφερε, αλλά δεν του κρατούσα κακία γιατί από αυτά που μου έλεγε έκανε επιτέλους την ζωή που ήθελε και εκτός από την οικογένεια του είχε και κάτι ακόμα για να αγωνίζεται.
Πάτι: ούτε οι Λανκφορτ ήρθαν!
Κάθριν : η Ανασταζία μου είπε ότι θα πήγαιναν στο Τέξας για να συναντήσουν κάποιες παλιές φίλες και να μιλήσουν για κάτι δουλειές που αφορούν το σχολείο. Μου έστειλαν και δώρο.
Πάτι : πολύ ευγενικό εκ μέρους τους.
Ασυνάρτητα το χέρι μου ανέβηκε στον λαιμό μου και άγγιξα το ασημένιο μισοφέγγαρο που μου είχαν στείλει.
Από τότε που πήγα για πρώτη φορά στο σχολείο που δίδασκαν οι Λανκφορτ είχα αλλάξει πολύ - τουλάχιστον έτσι λέγαν οι άλλοι -και ενώ ο δράκος ήταν δάσκαλος και μέντορας μου, με την Ανασταζία είχαμε μια " τηλεπαθειτική " σχέση. Δεν ήταν λίγες η φορές που η μια συμπληρώνε την άλλη η τυχαίνε να σκεφτόμαστε το ίδιο πράγμα, ενώ μου μάθανε ότι ήξερε για τα βότανα και της ιδιότητες τους και με είχε διδάξει τελετουργίες που αφορούσαν την θέα της, είχα παρευρεθεί σε πολλές συναντήσεις που έκανε το σχολείο, πάντα με την άδεια της μεγάλης ιερέας της, και πάντα είχαμε της καλύτερες θέσεις.
Κάθριν: θα ήθελα να βρίσκονται εδώ και οι τρεις τους.
Η μπαλκονόπορτα άνοιξε και εμφανίστηκε η μαμά μου πανέμορφη καθώς ήταν με το σκούρο φόρεμα της.
Πενι: Κάθριν γλυκιά μου έχεις γράμμα από τον πατέρα σου.
Καθώς άπλωνε το χέρι της για να μου δώσει το γράμμα το χρυσό βραχιόλι της έλαμψε κάτω από το φως του φεγγαριού. Το άρπαξα ανυπόμονα και άρχισα να το σκίζω προσεκτικά ενώ η Πάτι και η μαμά μου πήγαν να κάτσουν με τους καλεσμένους μας μέσα.
Το χαρτί που βρισκόταν μέσα στον φάκελο ήταν μικρό και τα μόνα λόγια που έγραφε  ήταν :
Σε περιμένω αύριο το απόγευμα μόλις πέσει ο ήλιος στο στενό δίπλα από το σπίτι, σου έχω μια έκπληξη
Με αγάπη ο μπαμπάς σου.

Δίπλωσα το γράμμα και το έβαλα στην εσωτερική τσέπη της ζακέτας μου και σηκώθηκα για να πάω μέσα. Οι περισσότεροι από τους επισκέπτες μας είχαν φύγει και εκτός από τον Μικελ - που έμενε μόνιμα εδώ πλέων - είχαν μείνει η Πάτι και ο Βίκτορ και ένας ξάδερφος την μαμάς από την Αυστραλία που ήταν τόσο απορροφημένος στην συζήτηση με την μαμά μου που φώναζε όλο περηφάνια.
Άρνολντ : καταπληκτική η τελετή Πενι μου, καταπληκτική ,και η Κάθριν μας όμως ήταν μια κούκλα , τώρα το μόνο που μας έμεινε είναι να της βρούμε έναν καλό γαμπρό.
Πενι: αχ πέστα κάλε μου, πέστα αλλά από τότε που έφυγε ο Άλαν κάνουν ότι θέλουν.
Πάτι : καλέ μου θείε Άρνολντ ποτέ θα φύγεις για Αυστραλία;
Ο θείος μου πήρε την Πάτι αγκαλιά του και άρχισε να γελάει δυνατά.
Αρνολτ : καλή μου Πατρίτσια , πάντα μέσα σε όλα , αγαπάς την αδερφή σου και δεν θα το πίστευα εάν δεν το έβλεπα με τα μάτια μου. Αλλά έχεις δίκιο πρέπει να φύγω πριν αρχίσει η θεία σας να φωνάζει.
Πενι: μπα δεν νομίζω να σου πει τίποτα η Χελγκα, αφού ξέρει που βρίσκεσαι.
Άρνολντ : με εκείνη που έμπλεξα Πενι μου ποτέ δεν ξέρεις τι μπορεί να συμβεί.
Μας χαιρέτισε και ξεκίνησε για να φύγει καθώς η μαμά μου τον ξεπροβόδισε.
Πάτι : τι έγραφε τι γραμμα;
Κάθριν : από τον μπαμπά ήταν, έλεγε ότι αύριο το απόγευμα θα έρθει να με πάρει να με πάει κάπου γιατί μου έχει μια έκπληξη.
...................

Ίσιωσα το κοντομάνικο μπλουζάκι και άνοιξα την πόρτα για να βγω από το σπίτι, έτρεξα στο στενό που μου είχε πει ο μπαμπάς στο γράμμα και περίμενα. Δεν είχε βραδιάσει ακόμα αλλά μου άρεσε να πηγαίνω ποιο νωρίς στα ραντεβού μου για να έχω χρόνο να σκεφτώ. Το απαλό αεράκι και τα χρώματα του ουρανού με βοήθησαν να καθαρίσω το μυαλό μου από της διαφορές σκέψης πράγμα που με έκανε ακόμα ποιο χαρούμενη που θα έβλεπα τον μπαμπά μου. Ένας παράξενος ήχος ακούστηκε και παραπάτησα τρομαγμένη.
Κάθριν : μπαμπά ;
Από την γωνιά ξεπρόβαλε ένα κορίτσι με μακριά καστανά μάλια και μεγάλα κάστανα μάτια, φορούσε έναν μάκρη μαύρο μανδύα που στα τελειώματα είχε κίτρινη ραφή και μαύρες ρίγες ενώ στην μεριά της καρδιά, μέσα σε κίτρινο πλαίσιο είχε κεντημένο έναν ασβό. Μου χαμογέλασε και σήκωσε το χέρι της για να με χαιρετήσει
Ανδρομέδα: Γειά, εσύ πρέπει να είσαι η Κάθριν Χαλογουελ σωστά.
Κάθριν : ναι εγώ είμαι αλλά ..
Ανδρομέδα : περίμενες τον μπαμπά σου, έτυχε κάτι τελευταία στιγμή και έστειλε εμένα να σε πάρω. Α ξέχασα να συστήθω είμαι η Ανδρομέδα Μπλακ.
Κάθριν : Όλα καλά;
Ανδρομέδα: ναι νομίζω, έχεις πετάξει πότε με σκούπα;
Κάθριν : όχι
Ανδρομέδα : μου το είπε ο μπαμπάς σου αλλά ρώτησα για να σιγουρευτώ. Έλα θα πάμε με τα θεστραλ.
Κάθριν: θεστραλ;
Αρχίσαμε να περπατάμε γρήγορα έξω από το στενάκι όπου μας περιμένανε δυο πολύ παράξενα φτερωτά, σκελετωμένα άλογα.
Ανδρομέδα : θα πετάξεις από πίσω μου.
Είπε και ανέβηκε στο πρώτο θεστραλ με ένα επιδέξιο πήδημα και την ακολουθείσα ανεβαίνοντας στο άλλο.
Κάθριν : που πάμε;
Ανδρομέδα : στο Γκοντριξ Χολοου
Δεν είχα την παραμικρή ιδέα που είναι αυτό αλλά δεν πρόλαβα να ρωτήσω γιατί τα θεστραλ είχαν απογειωθεί και η θέα του Σαν Φρανσίσκο ήταν καταπληκτική. Ο δροσερός αέρα χτύπησε το πρόσωπο μου και ξέχασα όλες της ερώτησης, τα δύο παράξενα άλογα πετούσαν αθόρυβα και αόρατα από τους ανθρώπους που περπατούσαν στην πόλη και σε λίγα μόνο λεπτά το τοπίο άλλαξε και ο απέραντος ωκεανός πήρε τον θέση της πόλης.
Πετούσαμε περίπου δύο ώρες όταν τα θεστραλ άρχισαν να κόβουν ύψος και τελικά να προσγιωνοντάι στην αρχή ενός δάσους.
Ανδρομέδα: καλός ήρθες στο Γκοντριξ Χολοου
Κάθριν : ευχαριστώ
Περπατούσαμε για ακόμα περίπου τρία λεπτά και μέσα στο σκοτάδι διέκρινα μια μικρή ξύλινη καλύβα που στα παράθυρα φαινόταν φως από κάποιο κερί. Η Ανδρομέδα χτύπησε ρυθμικά την πόρτα και ένα αγόρι με σγουρά μάλια άνοιξε και της χαμογέλασε
Συριος : γεια σου ξαδέρφη
Η Ανδρομέδα του το ανταπόδωσε και συνέχισε στο εσωτερικό του σπιτιού, ενώ εγώ άπλωσα το χέρι
Κάθριν : γεια είμαι η Κάθριν.
Το αγόρι μου έδωσε το χέρι του και είπε
Σύριος : εγώ είμαι ο Σύριος Μπλακ, η Ανδρομέδα είναι η μεγάλη μου ξαδέρφη
Άλαν : Κάθριν;
Κάθριν : μπαμπά;
Ο μπαμπάς μου βγήκε από το δωμάτιο και μας πλησίασε, Ο Σύριος αποχώρισε διακριτικά και εμείς καθίσαμε στην σκάλα που οδηγούσε στον πανό όροφο.
Κάθριν : τι συμβαίνει μπαμπά , η Ανδρομέδα μου είπε ότι σας έτυχε κάτι και δεν μπορούσες να έρθεις να με πάρεις.
Άλαν: ναι είχαμε μια δυσάρεστη επίσκεψη, αλλά ας τα αφήσουμε αυτά, πάρε το δώρο σου γλυκιά μου.
Μου έδωσε ένα μεγάλο μοβ κουτί με χρυσό φιόγκο.
Άλαν : χρόνια πολλά έστω και αργά
Άνοιξα το κουτί και βρήκα ένα φόρεμα στης αποχρώσεις του κόκκινου με μικρά διαμάντια έκλεισα το κουτί και τον αγκάλιασα
Κάθριν : ευχαριστώ
Άλαν : έλα πάμε μέσα να γνωρίσεις και τους υπόλοιπους.
Μπήκαμε μέσα στο δωμάτιο που κάποτε πρέπει να ήταν η τραπεζαρία τώρα το μόνο που υπήρχε ήταν ένα μακρόστενο σκονισμένο τραπέζι που γύρο του καθόταν παιδιά πάνω κάτω στην ηλικία μου. Όλοι σηκώθηκαν και μου χαμογέλασαν.
Αλαν: γνώρισες ήδη το Σύριο και της Ανδρομέδα.
Καθώς έλεγε τα ονόματα τους εκείνοι κάνανε ελαφριές υπόκλισης
Άλαν : αυτοί είναι ο Τζέιμς Ποτερ και ο Ρεμους Λουπιν φίλοι του Συριου.
Τα δύο αγόρια που στεκόταν δίπλα από τον Σύριο υποκλιθικαν και αυτά. Παρατήρησα ότι το ένα ήταν κάπως χλωμό και φαινόταν άρρωστο.
Υστέρα γνώρισα και αλλά παιδιά όπως τον Χαγκριτ και τον Δεδαλο, και ένα νιόπαντρο. ζευγάρι την Μολι και τον Άρθουρ Ουισλι, την μικρή αδερφή της Ανδρομέδας, την Ναρκισα και μια ακόμα κοπέλα που λεγόταν Εστία.
Για πολύ ώρα διασκεδάσαμε με τα αστια που ελεγε ο Συριος και ακόμα και η σοβαρές αδερφές Μπλακ γελούσαν μαζί του ώσπου μπήκαν στο δωμάτιο δυο ακόμη μάγοι, ο άντρας ήταν γεροδεμένος και φορούσε έναν μαύρο μανδύα, είχε ένα πικνο ξανθό μούσι στο ίδιο χρώμα με τα μαλια του ενώ δυο εκφραστικά γαλάζια μάτια κοιτούσαν το δωμάτιο. Η γυναίκα που τον ακολουθούσε είχε μακριά μαύρα μαλια και ένα ζευγάρι στρογγυλά γυαλιά βρισκόταν στην βάση της μύτης της.
Όλοι όσοι βρισκόμασταν μέσα σηκωθήκαμε και τους χαιρετίσαμε, εκείνος χαμογέλασε και ενώ η κοπέλα έκατσε με την παρέα , και εκείνος πήρε τον λόγο
Άλμπους : με βάση αυτά που συνέβησαν πρόσφατα πιστεύω ότι καλό θα ήταν να σταματήσουμε την δράση του τάγματος για λίγο.
Άλαν: Μα Αλμπους ίσως τώρα να είναι η κατάλληλη στιγμή να δράσουμε.
Μινερβα: Αλαν μετά την εξαφάνισή των οικογενειών στην Αμερική πιστεύουμε ότι θα ξεσπάσει πόλεμος ανάμεσα μας , και εάν στην μια πλευρά βρίσκετε ο ξέρεις-ποιος τότε πρέπει να υπάρχει και κάποιος να τον σταματήσει.
Αλαν: αυτό σημαίνει ότι τα τάγμα θα σταματήσει να πολεμάει για τον νόμο της διαφορετικότητας;
Άλμπους : θα είναι ένας από τους στόχους μας αλλά προτεραιότητα τώρα έχει να σταματήσουμε τον Βολτεμορτ.
Συριος : και το Υπουργείο μαγείας τι θα κάνει για να τον σταματήσει ;
Αλμπους : το Υπουργείο κάνει ακόμα υποθέσεις και κινητέ αργά , Πολύ φοβάμαι ότι εάν και όταν δράσει θα είναι πολύ αργά , ο Βολτεμορτ θα έχει απόκτηση μεγάλη δύναμη και θα είναι ασταμάτητος.
Τζέιμς: εμείς τι μπορούμε να κάνουμε για αυτό καθηγητή;
Αλμπους: να αντισταθούμε φυσικά.
Μινερβα: εγώ είμαι μαζί σου Αλμπους.
Ο Τζέιμς κυταξε τους δυο φίλους του και ύστερα σηκώθηκαν και οι τρεις μαζί.
Τζέιμς: και εμείς.
Ναρκισα: πάτε καλά εάν μάθουν οι γονείς μας τι πάμε να κάνουμε θα μας κρεμάσουν.
Ανδρομέδα: Τότε δεν θα το μάθουν, είμαι και εγώ μαζί σας καθηγητά. είπε και αγριοκοίταξέ την αδερφή της.
Εκτός από την Ναρκισα όλοι συμφώνησαν ένας-ένας και τέλος όλοι γύρισαν να κοιτάξουν εμάς , για λίγη ώρα κανένας δεν μίλησε και κατάλαβα ότι ο μπαμπάς μου σκέφτονταν. Όταν τελικά πήρε την απόφαση του κοίταξε τον Αλμπους κατάματα.
Αλαν: το ξέρεις ότι θα έκανα τα πάντα για όσους βρίσκονται εδώ , Αλμπους , άλλα η οικογένεια μου πολεμάει δαίμονες αιώνες τώρα και ίσως θα είστε καλλίτερα χωρίς εμένα.
Αλμπους : λυπάμαι πολύ που το ακούω αυτό Άλαν άλλα είναι καθαρά δική σου απόφαση και την σέβομαι, είμαι σίγουρος ότι υπάρχει πολύ σοβαρός λόγος που φεύγεις.
Αλαν : Ναι υπάρχει , θέλω να δώσω την θέση μου στην κόρη μου , σου εγκηουμαι ότι είναι αγωνίστρια.
Έμεινα να τον κοιτάω χωρίς να μπορώ να βγάλω μίλια , μου έπιασε το χέρι και μου χαμογέλασε γλυκά , μου έκλεισε το μάτι.
Αλμπους : θα χαρούμε πολυ να σε έχουμε κοντά μας Κάθριν , εαν το θες και εσυ φυσικά.
Καθριν : θα ήταν υπέροχη ιδέα.

Και τότε το είδα, ο φυνικας που κρατούσε το μενταγιον το έδινε σε έναν άντρα που ήταν γεροδεμένος και φορούσε έναν μαύρο μανδύα, με ξανθό μούσι στο ίδιο χρώμα με τα μαλια του ενώ ειχε δυο καταπληκτικά γαλάζια μάτια , και τότε κατάλαβα δυο πράγματα σύγχρονος : 1 αυτός ήταν ο ιδιοκτήτης του φυνικα και : 2 αυτή η συνάντηση θα μου άλλαζε την ζωή μια για πάντα.

.................................................................
  Σας υποσχέθηκα harry potter ☺ζητάω συγγνώμη για την καθυστέρηση άλλα είναι μακράν το καλλίτερο κεφάλαιο μου στην ιστορία 💖 σας ευχαριστώ που την ψηφίσατε και την διαβάσατε.