Η μέρες πέρασαν και τα Χριστούγεννα πλησίαζαν, μαζί τους και η συνάντηση του τάγματος στην Γουρουνοκεφαλη.
Σύμφωνα με την Ανδρομέδα στο σχολείο θα επικρατούσε πανικός μίας και οι μαθητές θα ετοιμαζόταν για τον χορό της πρωτοχρονιάς και την αποχώρηση τους από το σχολείο για της διακοπές τους
Έτσι βρεθικα στον δρόμο να περιμένω το λεωφορείο τον ιπποτών που θα με πήγαινε μπροστά στην ταβέρνα.
Ένα κόκκινο λεωφορείο πετάχτηκε από την στροφή και σταμάτησε μπροστά μου απότομα, ανοίγοντας με φόρα την μπροστινή πόρτα.
Ένα νεαρός πετάχτηκε και μου χαμογέλασε.
Νικ: Εσείς καλέσατε την υπηρεσία μας;
Κάθριν: μάλιστα εγω, πήγενω στο χοκγσμιτ.
Ο Νικ μου υποκλίθηκε ευγενικά και πήρε την βαλίτσα μου.
Νικ: περάστε και ... Καλώς ήρθατε στο λεωφορείο τον ιπποτών.
Ανέβηκα τα δύο σκαλοπάτια και στάθηκα θαμπωμενη να κοιτάω το εσωτερικό του .
Ένας μεγάλος πολυελιος σκορπίζε το φως του στους τρείς ορόφους που βρισκόταν από πανό.
Ο Νικ - που είχα διαβάσει το όνομα του στο καρτελάκι που φορούσε στο μέρος της καρδιάς του - μου έδειξε μια αναπαυτικη πολυθρόνα στο τέλος του διαδρόμου και κάθισα αφού ταχτοποιησα τα πράγματα μου και κοίταξα από το παράθυρο.
Η ομίχλη ήταν βαριά και έτσι δεν μπορούσες να δεις τίποτα εκτός από λίγα μέτρα μακριά. Ο νους μου έτρεχε στα γεγονότα της ημέρας πράγμα που έκανε ακόμα ποιο δύσκολη την απόφαση μου να φύγω τα Χριστούγεννα για το χογκουαρτς. Οι καβγάδες με την Πάτι γυνοταν όλο και ποιο έντονοι και ο Βίκτορ έλειπε όλο και ποιο συχνά από το σπίτι ενώ εγώ είχα μια φρικτή αίσθηση dezavou. Ο μόνος λόγος που βρισκόμουν τώρα στο λεωφορείο ήταν η Ανασταζία που υποστήριζε ότι κάθε ζευγάρι περνάει κρίσης και πως όλοι χριαζομασταν λίγο χρόνω μακριά από τα καθημερινά προβλήματα μας.
Τα βλέφαρα μου βάρυναν και έκλεισαν λίγα λεπτά μετά.

Νικ : δεσπινις φτάσαμε.
Άνοιξα τα μάτια μου και αντίκρισα το παιδί να με περιμένει να αποβιβαστω από το λεωφορείο.
Λίγα λεπτά αργώτερα στεκόμουν σε μια έρημη χιονισμένη πλατιά ενώ γύρω-γύρω υπήρχαν διάφορα μαγαζιά.
Διέκρινα ένα μαγαζί - μάλλον καφενείο - με το όνομα " Τρία σκουποξυλα" και απέναντι ένα άλλο που λεγόταν "Μελοχουφτες". Άρχισα να περπατάω τυχαία σε ένα στενάκι και δίπλα από τα μαγικά τρικ "Φλορις και Μπολτ" βρήκα επιτέλους την "Γουρουνοκαιφαλι".
Η ταβέρνα ήταν μικρή και φαινόταν παλιά , τα λιγοστά παράθυρα ήταν σκονισμένα ενώ ένα δυνατό κίτρινο φως ξεπροβάλλε από μέσα . Πλησίασα τρέμοντας από το κριό και ετυμαστικα να χτυπήσω όταν άκουσα από μέσα δυνατές φωνές και προσπάθησα να καταλάβω τι έλεγαν.
Δαίδαλος: πώς είναι δυνατόν να εμπιστεύεστε μια μάγισσα σαν και αυτήν;
Ανδρομέδα: μην είσαι σαν  αυτούς από το υπουργείο, εξάλλου η κοπέλα δεν σου ευτεξε σε τιποτα.
Συριος: τι περιμένεις από κακομαθιμενους καθαροαιμους μάγους σαν και τον Δαίδαλο, Ανδρομέδα;
Ο άντρας που λεγόταν Δαίδαλος χτύπησε το χέρι του στο τραπέζι και υψώνοντας ακόμα ποιο πολύ την φωνή του απάντησε αγριεμένα στον Συριο.
Δαίδαλος: Μην ξεχνάς ότι είμαι από τους λίγους καθαρόαιμους που παίρνουν τον σκοπό του τάγματος στα σοβαρά και ότι με διάλεξε ο ίδιος ο Νταμπλτορ. Δεν καταλαβαίνω όμως μια μάγισσα σαν και την Κάθριν τι κοινά έχει με εμάς !!
Συριος: συνηδιση
Ανδρομέδα: κατανόηση
Δαίδαλος: ναι καλά , πότε ενδιαφέρθηκαν μάγοι σαν και αυτούς για το τι γίνετε στον "κόσμο" μας εκτός από το να μας κάνουν άνω κατο με της αιμομιξίες τους.
Τα χέρια μου έτρεμαν από τον θυμό και παρόλο που έκανε κρύο εγώ είχα αρχίσει να ειδρωνω. Άκουσα βήματα και το χέρι μου εμινέ μετέωρο, η καρδιά μου άρχισε να χτυπάει δυνατά καθώς άκουσα την φωνή του.
Αλμπους: ΑΡΚΕΤΆ . Στο τάγμα δεν κοιτάμε σε τι διαφέρει ο άλλος Δαιδαλε η εάν είναι καθαρόαιμος Συρίε. Όσο αφορά την Κάθριν μπορώ να σας διαβεβαιώσω ότι είναι αγωνίστρια όπως και εσείς , άσχετα με το εάν είναι μάγισσα του 2ου επιπέδου ο σκοπός της είναι δίκαιος και την εμπιστεύομαι απολιτα , επίσης μην ξεχνάτε ότι την διάλεξα όπως διάλεξα και όλους εσάς.
Πήρα μια βαθιά ανάσα και άνοιξα την πόρτα μπαίνοντας έτσι σε μια γεμάτη ταβέρνα που επικρατούσε απόλυτη ησυχία , χαιρέτισα τον Αλπους και την Μηνερβα και κάθισα δίπλα στην Ανδρομέδα, εκείνη μου χαμογέλασε συγκρατημένα και πριν προλάβω να της μιλήσω , ο Άλμπους πήρε τον λόγο ξερωβηχοντας για να τραβήξει την προσοχή μας .
Αλπους: όπως όλοι ξέρετε τα πράγματα έχουν δυσκολέψει πολύ τον τελευταίο καιρό , Ο Βολτεμορτ κερδίζει όλο και περισσότερο έδαφος ενώ οι οπαδοί του αυξάνονται ραγδαία. Υπάρχουν άτομα μέσα στο τάγμα που έχουν αδέρφια και οικογένειες με το μέρος του και γνωρίζω ότι είναι πολύ επικίνδυνο να βρίσκονται ανάμεσα μας. Για αυτό πριν προχωρήσω θα ήθελα να παρακαλέσω όποιος από εσάς νιώθει ανασφάλεια να αποχωρήσει από την συνάντηση και να επιστρέψει στα καθήκοντα του.
Ο αυστηρός τόνος της φωνής του με έκανε να ανατρίχιασω, στο οποίο βοήθησε και η απόλυτη ησυχία που επικρατούσε στο δωμάτιο. Στην αρχή κανένας δεν έκανε την παραμικρή κίνηση να σηκωθεί αλλά τελικά η Νάρκισσα Μπλακ έκανε το πρώτο βήμα. Με δάκρια στα μάτια στάθηκε μπροστά στον Άλμπους και ειπαι :
Νάρκισσα: Ένα από τα σπουδαιότερα πράγματα που έμαθα στο σχολείο είναι να κάνω αυτό που μου λέει η καρδιά μου. Όμως εάν είναι να διαλέξω ανάμεσα σε καρδιά και οικογένεια διαλέγω την οικογένεια .
Ο Άλμπους την πλησίασε και ψιθύρισε κάτι στο αυτί της , εκείνη έγνεψε καταφατικά και έφυγε από την ταβέρνα με δάκρια στα μάτια .
Μόλις την είδαμε να διακτινιζεται ο καθηγητής συνέχεισε αλλά τώρα φαινόταν απογοητευμένος.
Άλμπους: και τώρα εάν κανένας άλλος δεν θέλει να αποχωρήσει θα συνεχίσω.
Έκανε μια παύση όλο νόημα κανένας όμως από εμάς δεν κουνήθηκε από την θέση του οπότε και συνέχισε.
Άλμπους : το σχέδιο είναι το έξεις πρέπει να υπάρχει κάποιος από εμάς σε όλα τα πιθανά μέρη που μπορεί να χτυπήσει αυτός και οι οπαδοί του ...
Η ώρα πέρασε και σε λιγότερο από δύο ώρες ο κάθε ένας από εμάς είχε το πόστο του σε διαφορετικά μέρη της Αμερικής. Εγώ που βρισκόμουν μαζί με την Ανδρομέδα και την Εμιλι είχαμε αναλάβει το Σαν Φρανσίσκο.

Μια ώρα μετά από την συνάντηση εγώ και Ανδρομέδα καθόμασταν δίπλα στο τζάκι και συζητούσαμε για την επιλογή της αδερφής της .
Ανδρομέδα: πως μπόρεσε να το κάνει αυτό ! Και εάν πάει και τα πει όλα στην Μπελατριξ;
Κάθριν : δεν θα το κάνει και το ξέρεις μην ξεχνάς ότι αρχικά μπικε στο τάγμα με δική της θέληση .
Ανδρομέδα: το ξέρω. Λες να έπρεπε να φύγω και εγώ ;
Ανασηκωσα τους ώμους μου μπερδεμένη και την πήρα αγκαλιά.
Κάθριν: μάλλον θα έπρεπε να κανείς αυτό που έκανε και η αδερφή σου.
Ανδρομέδα: να ακούσω την καρδιά μου;
Κάθριν: Ναι
Ανδρομέδα: ξέρεις τώρα τελευταία μόνο σε μπελάδες με βάζει.
Κάθριν : Ο Τεντι;
Ανδρομέδα: ναι , του είπα ότι είμαι μάγισσα .
Κάθριν: και πώς το πήρε;
Ανδρομέδα: μου ειπαι ότι αυτό δεν αλλάζει τιποτα, ότι ακόμα με αγαπάει και ότι θα κάνει τα πάντα για να είναι μαζί μου.
Κάθριν: Αυτό είναι καλό ξέρεις
Ανδρομέδα: Όπως το πάρει κανείς. Ο μπαμπάς μου θα με αποκλίροσει εαν μάθει ότι αγαπάω ημίαιμο.
Κάθριν: μάλλον πρέπει να διαλέξεις το μέρος που θα σε κάνει ποιο ευτυχισμένη.
Γέλασε δυνατά και φεύγοντας από την αγκαλιά μου με σκουντιξε , κοιτάζοντας με πονηρά.
Ανδρομέδα: μερικές φορές μιλάς σαν τον Νταμπλιντορ.
Άλμπους : αυτό σημαίνει ότι μαθαίνει από τους καλιτερους , Ο πατέρας της είναι πολύ σοφός άνθρωπος.
Ξαφνιασμένες σηκώθηκαν βιαστικά όρθιες και κατα λάθος έριξα την μπίρα στο πάτωμα με αποτέλεσμα να σπάσει το γυάλινο ποτήρι
Κάθριν: Συγγνώμη... εγώ δεν...
Άλμπους: δεν πειράζει αυτά συμβαίνουν θα τα μαζέψουν τα παιδιά από εδω.
Πριν τελειώσει την πρόταση του ένας άντρας λίγο ποιό νέος από εκείνων ήρθε και με μια κίνηση του ραβδιου του μάζεψε τα θρύψαλα και τα απομεινάρια της μπίρας. Εγώ κατέβασα το κεφάλι μου και σαν μικρό παιδί που το μαλώνουν γιατί έκανε αταξίες του είπα:
Κάθριν: συγγνώμη
Αλμπερθοφ: δεν πειράζει αυτά μπορούν να συμβούν στον καθένα.
Ο άντρας έφυγε για να πάει λίγα μέτρα ποιο εκεί και να καθαρίσει ένα άλλο τραπέζι.
Ανδρομέδα : εμένα να με συγχωρείτε πρέπει να γυρίσω πίσω . Τα λέμε στο σχολείο Κάθριν , καλό σας βράδυ κ.καθηγητά.
Έκανε μια υπόκλιση και έφυγε από την παρέα μας.
Άλμπους: Κάθριν θέλω να σου μιλήσω.
Κάθριν: έκανα κάτι καθηγητά ;
Ο Άλμπους έκατσε δίπλα μου και μου έπιασε το χέρι.
Άλμπους : Όχι δεν έκανες τίποτα εσύ..... Ξέρω ότι άκουσες τον καβγά του Δαίδαλου και των Μπλακ.
Κάθριν : Ναι τον άκουσα και μπορώ να πω ότι το περίμενα από κάποιους. Όχι από όλους όμως.
Εκείνος χαμογέλασε και καθώς ακούμπησε στην καρέκλα  ασυναίσθητα τον πλησίασα και ακούμπησα τον ωμω του στον δικό μου για να  ζεστάθω.
Άλμπους : το ξέρω. Η αδερφές Μπλακ είναι από της ποιο καλές μάγισσες εδώ.
Κάθριν : τι θα γίνει με την Ναρκισσα τωρα , εαν πάει και τα πει όλα στην αδερφή της;
Άλμπους: μπορώ να σου πω με σιγουριά ότι η μικρή Μπλακ δεν θα φανερώσει τίποτα. Ήθελε από καιρώ να αποχώρηση από το τάγμα γιατί εκτός από την αδερφή της έχει και τον αρραβωνιαστικο της με  το μέρος του Βολτεμορτ.
Κάθριν : η Ναρκισσα αρραβωνιαστικε ;
Αμπους : Ναι με έναν καθαρόαιμο από μια μεγάλη οικογένεια. Τον Λουσιους Μαλφοι.
Κάθριν: Αυτό δεν το ήξερα
Κόλλησα το βλέμμα μου στην φωτιά και χάζευα της φλόγες όταν κατάλαβα ότι και εκείνος έκανε το ιδιο. Από συνήθεια έβαλα το χέρι μου στην τσέπη και έπιασα το μενταγιον , θυμήθηκα την πρώτη φορά που το είδα μέσα στο μαύρο κουτί στον διάδρομο του σπιτιού μου , το έβγαλα και του το έδωσα και συνέχισα να κοιτάω την φωτιά για λίγη ώρα ακομα.
Άλμπους: μου είχε πει ο μπαμπάς σου ότι το είχες εσύ εδώ και δύο χρόνια. Γιατί δεν μου το έδωσες ποιο νωρίς και το κάνεις τώρα Κάθριν;
Κάθριν : στην αρχή έψαχνα να βρω ποιος είναι ο Περσιβαλ Νταμπλιντορ όταν όμως κατάλαβα ότι έχεις....έχετε συγγενια αποφάσισα να σας το δώσω εγω η ίδια , απλά δεν βρήκα την ευκαιρία μέχρι τώρα.
Πήρα μια βαθιά ανάσα ελπίζοντας
να μην κατάλαβε τη ένοιωθα η πώς πήγενε η καρδιά μου.
Άλμπους: καταλαβαίνω. Παντός εγώ να ξέρεις σε υποστηρίζω άσχετα με το πιστεύουν οι άλλοι.
Κάθριν: ευχαριστώ. Γιατί όμως με υποστηρίζετε κ.καθηγητά;
Άλμπους: Γιατί πιστεύω ότι έχεις αυθεντικό χαρακτήρα και μεγάλη καρδιά.
Σηκώθηκε από την καρέκλα και τεντοθικε διακριτικά
Άλμπους: και σε παρακαλώ Κάθριν λέγε με Άλμπους. Απόψε κάνει πολύ κρύο οπότε τι λες να μείνεις εδώ;
Κούνησα το κεφάλι μου καταφατικά και τότε με πλησίασα και με φίλησε στο μετοπο.
Άλμπους: το πρωί θα στείλω την Ανδρομέδα να σε πάρει. Καλό σου βραδι λοιπόν.
Γύρισε την πλάτη του και απομακρύνθηκε ώσπου διακτινιστικε μέσα στο σκοτάδι.
Πήρα μια βαθιά ανάσα και προσπάθησα να καταλάβω τι είχε μόλις συμβεί. Όμως μόνο μια εικόνα στριφογυρίζε στο μυαλό μου. Η δικιά του, Και μια ελπίδα ότι ίσως είχε και εκείνος αισθήματα για εμένα.
Ανέβηκε στο μικρό δωμάτιο που μου ειχε δώσει ο Αλμπερθοφ , ξάπλωσα κατακωπη και άρχισα να κάνω μικρές φωτινες γραμμές στον αέρα που έπαιρναν διάφορα σχήματα.Τελικά εκλισα τα μάτια μου προσπαθώντας να κοιμηθώ και περιμένοντας την επόμενη μέρα .

.............................................

Ξέρω ότι άργησα πολύ να ανεβάσω κεφάλαιο και ζητάω συγγνώμη αλλά μου πέσανε πολλά μαζί.