Με το ένα χέρι, είχε αρπάξει το δικό της κρατώντας τη σφιχτά πάνω στο στήθος του ενώ με το άλλο, πίεζε τη μέση της στο μόριο του δείχνοντας της, ξεκάθαρα τις προθέσεις του. Η Νάταλι αντιστάθηκε στην αρχή μα δε κράτησε πολύ. Οι άμυνες έπεσαν σαν πύργος από  τραπουλόχαρτα και η κατάσταση αγριεψε. Όταν ο Σεθ ένιωσε ότι ενέδωσε, απελευθέρωσε το χέρι της κι εκείνη τον έσπρωξε στο τραπέζι της κουζίνας. Όρμησε κατά πάνω του , δάγκωσε τα χείλη του και με ένα σάλτο,σκαρφάλωσε σαν αίλουρος πάνω στο κορμί του. Μέσα σε ελάχιστα δευτερόλεπτα, άρχισαν ήδη να λαχανιαζουν. Τη γύρισε , την ακούμπησε στην άκρη του τραπεζιού και έσκισε τη μπλούζα που φορούσε εστιάζοντας στο στήθος της. Ήταν τέλειο...Για μια στιγμή θαύμασε το κορμί της...Μια μικρή στιγμή πριν του γυρίσει εντελώς το μάτι και τη ξαπλώσει προς τα πίσω. Τράβηξε τη βερμούδα και άγγιξε την κλειτορίδα της με τα δάχτυλα του. Η Νάταλι έβγαλε μια κοφτή φωνή ερεθίζοντας τον ακόμα περισσότερο και κατεβάζοντας τοσο όσο ήθελε το σορτς του, έβγαλε το μόριο του και το πίεσε στην είσοδο της. Δεν υπήρχε χρόνος ούτε για χάδια, ούτε για αγγίγματα ούτε για τίποτα. Οι πρωτόγονες ορμές που τους είχαν καταβάλει, κυριάρχησαν .

Μόλις βυθίστηκε  , εκείνη φώναξε δυνατά και κύρτωσε το κορμί προς τα πίσω. Ο Σεθ άδραξε την ευκαιρία . Κράτησε σφιχτά τη μεση της , τη πίεσε παραπάνω και χάθηκε ολόκληρος μέσα στο κόλπο της. Η φωνή έγινε ουρλιαχτό και το ουρλιαχτό ,  κραυγές ηδονής .

Η Νάταλι ανασηκωσε το κορμί της και χωρίς να βγει από μέσα της, τη κράτησε στα χέρια . Τα πόδια της τυλίχθηκαν σαν πλοκάμια γύρω από τη μέση του , η στάση στην οποία βρέθηκαν του χάρισε απίστευτη ικανοποίηση ώσπου ένα δυνατό χτύπημα στη πόρτα , τα διέλυσε όλα.

"Σεθ !!! Σεθ !!!" Η λίμπιντο δεν έπεσε ακόμα και στο άκουσμα της φωνής του Στέφεν αλλά για κακή τους τύχη , εκείνος επέμεινε να χτυπάει "Άνοιξε !!! Γαμηθηκε το σύμπαν !!!'"

Η Νάταλι ήταν αυτή που τον σταμάτησε. Τον έπιασε από τα αναψοκοκκινισμενα  του μάγουλα και τον κοίταξε.

"Παρασυρθηκαμε Ναβάρο...Φτάνει " είπε σιγανά και τον φίλησε απαλά στα χείλη. Αν και δεν έφτασαν στην κορύφωση , ο Σεθ ήξερε πως έπρεπε να βγει από μέσα της πριν ο Στέφεν σπάσει τη πόρτα.

"Μου χρωστάς Μπρουκς ..." Απάντησε κι εκείνη έκλεισε τα μάτια όταν τον ένιωσε να βγαίνει από μέσα της. Ο Σεθ την άφησε να πατήσει κάτω , έστρωσε μερικές τούφες που έπεφταν στα μάτια της και χαμογέλασε. "Πήγαινε στη κρεβατοκάμαρα. Άνοιξε τη ντουλάπα , κάλυψε το κορμί σου και έλα έξω "

Η στιγμή ήταν αρκετά αμήχανη . Η Νάταλι προτίμησε να μη πει κάτι μα σαν γύρισε για να πάει στη κρεβατοκάμαρα, εκείνος της χάρισε ένα χαστούκι στα οπίσθιά. "Χαλάρωσε. Ότι έγινε έγινε. Δεν αλλάζει Μπρουκς. Τελείωσε..."

"Δεν είχα αμφιβολία ότι θα άρχιζε και κάτι..." Του αντιγυρισε εκνευρισμένη και ο Σεθ στάθηκε μπροστά της σοβαρός.

"Όταν εννοώ τελείωσε , εννοώ η ελευθερία σου....Και τώρα πήγαινε να ντυθείς και θα καταλάβεις πολύ καλά τα λόγια μου μετά..." Απάντησε  και σκύβοντας προς το λαιμό της, τη δάγκωσε. "Καθυστερείς... ο άλλος θα σπάσει τη πόρτα " συνέχισε και την ώθησε προς την κρεβατοκάμαρα. Την έβαλε μέσα και έπειτα πήρε μια βαθιά ανάσα. "Σταμάτα να χτυπάς ρε μαλακά έρχομαι !!!" Φώναξε κοιτάζοντας το κατακόκκινο πρόσωπο του στο καθρέφτη και έπειτα άνοιξε.

"Έχεις τρελαθεί ; Ήμουν έτοιμος να σπάσω την..." Ο Στέφεν έκανε μια παύση και τον παρατήρησε "Έκανες σεξ ρε ;" Ρώτησε χωρίς περιστροφές. Μπροστά στους άλλους κρατούσαν μια πιο τυπική σχέση αλλά οι δύο τους, είχαν δώσει αρκετά δικαιώματα ο ένας στον άλλο χτίζοντας έτσι μια αρκετά δυνατή φιλία και όχι μία απλή επαγγελματική σχέση.

"Μπορείς να μη φωνάζεις ;;" Αποκρίθηκε ο Σεθ κλείνοντας τη πόρτα

"Απορώ πού βρίσκεις την όρεξη ύστερα από οσα έγιναν μα και πότε πρόλαβες να καλέσεις συνοδο... " μουρμουρησε ο Στέφεν μπαίνοντας στο καθιστικό "Η Νάταλι πήγε σπίτι της να φανταστ..." πριν τελειώσει , η Νάταλι βγήκε από τη κρεβατοκάμαρα διστακτικά και ο Στέφεν έσμιξε τα φρύδια. Κοίταξε μια τον Σεθ, μια εκείνη και αναστεναξε. "Καλησπέρα Μπρουκς..."

"Καλησπέρα. Μάλλον καλημέρα..." Του απάντησε δείχνοντας το λιγοστό φως που υπήρχε έξω καθώς ξημέρωνε

"Χαίρομαι που ...που από ότι βλέπω δεν είχες κάποιο τραύμα..."

"Έλα, φτάνει !" Πετάχτηκε ο Σεθ "Τι έγινε και ήρθες ; Θα πήγαινες να βρεις όσα σου ζήτησα και μετά για ύπνο αν θυμάμαι καλά. Τι άλλαξε ;"

Ο Σεθ έκανε νόημα στη Νάταλι να πλησιάσει και εκείνη κάθισε διστακτικά ελαφρώς μακριά του. Πράγμα που φυσικά δε του άρεσε...Αυτο που δεν είχε καταλάβει η Νάταλι ήταν πως πλέον, δύσκολα θα ξεμπερδευε μαζί του. Δεν ήταν κανένας μανιακός που τον χτύπησε ο έρωτας και γινόταν εμμονικος, απλώς άπαξ και εξωτερίκευσε όσα ένιωσε, για εκείνον ήταν πιο ξεκάθαρο .

"Ήρθα γιατί έχουμε πρόβλημα. Δεν κατάφερα να εντοπίσω κανέναν και εκείνος ο νεκρός στις τουαλέτες είναι σαν να μην υπάρχει. Πήραμε αποτυπώματα αλλά δεν βρήκαμε τίποτα. Δεν ήρθα όμως γι'αυτό. Ένα σημείωμα βρέθηκε από τον Λεξ στην αποθήκη. Σύμφωνα με αυτό , κάποιος απειλεί πως αν δεν αφήσουμε τη Λόρεν , θα μας σκοτώσει όλους"

"Τη Λόρεν ; Μα δε τη κρατάει κανείς φυλακισμένη..." Αναρωτήθηκε φωναχτά η Νάταλι

"Δεν ξέρω.  Σκέφτομαι πως κατά πάσα πιθανότητα ήταν ο πρώην της. Εκείνον από τις φυλακές. Ξέρω πολλά για σας Νάταλι. Όπως ξέρω πως η μικρή σου είπε επανειλημμένα ψέματα ... Δεν ξέρω τι διάολο γίνεται αλλά δεν πάει καλά όλο αυτό. Σκέψου λίγο... Έγινες κληρονόμος μια περιουσίας που θα πήγαινε στα χέρια της αν δεν υπήρχες..Αυτό πρέπει να σου φαίνεται ύποπτο από μόνο του. Νομίζω πως η Λόρεν δεν είναι αυτό που δείχνει. Πως κατά βάθος συνεργάζεται με αυτούς για να σε βγάλουν έξω. Ίσως ξαφνιάστηκαν με τη παρουσία σου...Μη ξεχνάς πως δεν σε περίμεναν στο Κάνσας...Κανένας δεν ήξερε πως υπήρχες. Άρα ; Πηγές και απέκτησες πρόσβαση σε λεφτά που εκείνη θα έπαιρνε...Λεφτά που φυσικά δε της ανήκουν στη πραγματικότητα αφού δεν είναι αίμα σας...Κι αν εκείνη έβαλε το δηλητήριο στο ψάρι ; Το σκέφτηκες αυτό ; Αν το αθώο μικρό κορίτσι είναι ένα φίδι καλά κρυμμένο ; Κάτι υπάρχει πίσω από όλο αυτό και αρνούμαι να αποδεχθώ πως ένα μάτσο ηλίθιοι  μας κάνουν ότι θέλουν. Έχουμε υπερισχύσει σε χειρότερες καταστάσεις πράγμα που σημαίνει ότι κάτι μας τρώει απο μέσα...." Ο Στέφεν τελείωσε το μακρύ του μονόλογο τυλίγοντας τους σε βαθιές σκέψεις... Σκέψεις που η Νάταλι φοβόταν να παραδεχθεί στον εαυτό της...

Αυτό ήταν τελικά ; Ένα μικρό κορίτσι τους ξεγέλασε όλους ;

Σας φιλώ ...♥️♥️♥️😘