"Ευχαριστημένος;" ρώτησε μπαίνοντας στο διαμέρισμα του. Η επιμονή του την είχε εκνευρίσει και από τη στιγμή που είχαν ξεκαθαρίσει να μην έρχονται σε επαφή αν δεν επρόκειτο για δουλειά , δεν έβλεπε το λόγο που ο Σεθ της ζήτησε να μιλήσουν μόνοι στο σπίτι του.

"Ήθελα να μιλήσουμε για να ξεκαθαρίσω κάτι. Όπως σου είπα το πρωί , μέχρι το απόγευμα θα μάθαινα τι έλεγαν τα σημειώματα. Έχω τόσες δουλειές στο κεφάλι μου που πλέον η κατάσταση γίνεται κουραστική"

"Κουραστική ;" Αποκρίθηκε απορημένη

Ο Ναβάρο της έκανε νόημα να καθίσει στο καναπέ κι εκείνη κάθισε χωρίς να φέρει αντίρρηση. Έπειτα σέρβιρε δύο ποτήρια ουίσκι και σήκωσε τα μανίκια του πουκάμισου του.

"Έχω την εντύπωση πως η μικρή κρύβει κι άλλα " της δήλωσε σοβαρός

"Τι εννοείς ;" Η Νάταλι δεν ήταν ηλίθια ούτε και αφελής. Προτίμησε όμως να τον αφήσει να μιλήσει πριν υπερασπιστεί την Λόρεν. Όχι πως μπορουσε να το κάνει και εύκολα αφού και στην ίδια, είπε ήδη μια φορά ψέματα.

"Νομίζω πως ίσως αυτός ο καριολης δεν εξαφανίστηκε όπως έμαθα. Ίσως κράτησε επαφή μαζί της και προσπαθεί να τη φοβίσει ..."

"Εννοείς το τύπο από το ίντερνετ ;" Του είπε και ο Σεθ τη κοίταξε παράξενα. Κατέβασε το ποτό του και το γέμισε ξανά.

"Ίντερνετ ;" Ρώτησε με τη σειρά του καταλαβαίνοντας πλέον πως οι υποψίες του έβγαιναν αληθινές και η Νάταλι άρχισε να του εξηγεί όσα της είχε πει η Λόρεν . Ο Σεθ κατά τη διάρκεια που εκείνη μιλούσε παρέμεινε σοβαρος. Από τη μια ήθελε να της ανοίξει τα μάτια μα από την άλλη, ένιωσε πως πίσω από όλο αυτό το ηλίθιο ψέμα που είπε η Λόρεν υπάρχει κάτι πιο βαθύ. Κάτι που σίγουρα έθετε άμεσα τη Νάταλι σε κίνδυνο. Αναρωτήθηκε για μια στιγμή αν έπρεπε να τα ακυρώσει όλα και να την αφήσει στη τύχη της ή αν ήταν προτιμότερο να την κρατήσει στα σκοτάδια και να αναλάβει μόνος τη Λόρεν.

"Κατάλαβα" αρκέστηκε να της πει στο τέλος. "Πόσο σίγουρη είσαι όμως πως αυτοί οι τύποι θα έφταναν τόσο μακριά ; Και για πιο λόγο ; Για να την εκφοβίσουν;"

"Η Λόρεν είπε πως είδε ένα βίντεο με κάποιον να πέφτει από ένα κτήριο. Ίσως γι'αυτό τα κάνουν όλα. Όπως και να έχει σου ζήτησα προστασία για λίγους μήνες. Άπαξ και τελειώσει όλο αυτό δε θα σου χρωστάω και θα φύγουμε"

"Και πώς ξέρεις ότι θα τελειώσει ; Πώς είσαι τόσο σίγουρη ότι αυτοί θα σας αφήσουν ήσυχες;"

Η Νάταλι τελείωσε το ποτό της και σηκώθηκε

"Θα βαρεθουν. Όταν δούνε πως η μικρή θέλει απλά να προχωρήσει στη ζωή της και δε τους θέτει σε κίνδυνο θα την αφήσουν ήσυχη Σεθ. Δε μου είπες όμως τι έλεγαν τα σημειώματα ..."

"Τίποτα σοβαρό. Ασυναρτησίες "

"Με καλεσες εδώ για το τίποτα δηλαδη;"

"Ήθελα να μάθω κάποια πράγματα και να σου ανακοινώσω πως αύριο θα σε πάρω μαζί μου σε μια δεξίωση " της είπε και σηκώθηκε κι εκείνος όρθιος "Θα στείλω τα ρούχα σου το πρωί και στις 12 τα μεσάνυχτα θα είσαι έτοιμη "

"Δεξίωση ; Στις δώδεκα τα μεσάνυχτα; " Απόρησε αλλά το γελακι του έλυσε κάθε της απορία. "Άσε μη πεις λέξη. Κατάλαβα. Θα πάμε σε κανένα μέρος που μαζεύονται οι εγκληματίες σωστά ;"

"Ακριβώς αγαπητή μου. Κι εσύ θα γίνεις το δόλωμα μου "

"Ο στόχος ; Οι πληροφορίες ; Δε θα έρθω χωρίς να ξέρω τα βασικά Ναβάρο."

"Μη βιάζεσαι. Όλα θα έρθουν στο διαμέρισμα το πρωί. Θα έχεις όλη τη μέρα να μελετήσεις. Το βράδυ θα πρέπει να είσαι έτοιμη. Επίσης θα βάλω φρουρούς έξω από το διαμέρισμα μέχρι να επιστρέψουμε." Της εξήγησε οδηγώντας τη προς τη πόρτα.

"Μου έδωσες το λόγο σου...." Του υπενθύμισε χαμηλά .

"Το ξέρω Νάταλι. Δε θα σε έβγαζα στη πορνεία μην αγχώνεσαι. Μόνο θα χορέψεις . Βασικά θα βρεις τρόπο να μείνεις μόνη μαζί του και να μάθεις αυτό που θα ζητήσω. Χόρεψε , ξελόγιασε τον, κουνήσου... Κάνε ότι νομίζεις για να μου φέρεις τις πληροφορίες. "

"Εντάξει..." Ο Ναβάρο άνοιξε τη πόρτα μα εκείνη σταμάτησε πριν βγει και τον κοίταξε "Μου χρωστάς " του είπε σοβαρή κι εκείνος παραξενεύτηκε

"Τι ακριβώς χρωστάω δεσποινίς Μπρουκς;"

"Αυτά που ξέρεις και δεν είπες σήμερα Ναβάρο. Δεν είμαι ηλίθια..." Του είπε ξερά και απομακρύνθηκε από εκείνον "Αύριο μετά το τέλος της υποτιθέμενης δεξίωσης , αν θέλεις να μάθεις όσα θα μάθω , πρώτα θα ανοίξεις το στοματακι σου και θα μου πεις όσα ξέρεις για τη Λόρεν και τα κρύβεις..." Τον αποτελείωσε και κλείνοντας του το μάτι, έφυγε προς το διαμέρισμα της αφήνοντας τον πίσω να τη κοιτάζει

"Πανέξυπνη μουσιτσα..." Ψέλλισε χαμογελαστός και έπιασε τον εαυτό του τα χαμηλώνει το βλέμμα στα οπίσθιά της. Το κορμί της ήταν τόσο όμορφα γυμνασμενο που αν δεν ήξερε τη ζωή της θα πίστευε σίγουρα πως περνούσε όλη τη μέρα της σε κάποιο γυμναστήριο. Οι ανασηκωμένοι γλουτοί της προκαλούσαν τα χέρια του να τους αγγίξει μα έβγαλε αμέσως τη σκέψη από το μυαλό του. Δεν ήταν μια πόρνη που θα πηδαγε και τέλος. Αυτή η γυναίκα είχε μυαλό σε αντίθεση με τις άλλες και αυτό την έκανε αρκετά επικίνδυνη για τα στάνταρ του. Έπρεπε απλώς να κάνει τη δουλειά για την οποία την ήθελε και μέχρι εκεί. Λίγο πριν μπει στο διαμέρισμα του είδε το ασανσέρ να ανάβει και του φάνηκε περίεργο. Δεν περίμενε κανένα ούτε τον ειδοποίησε ο υπεύθυνος στην υποδοχή. Σταύρωσε τα μπρατσα του και περίμενε να δει ποιος θα βγει από μέσα. Όταν οι πόρτες άνοιξαν δεν είδε κανένα.

"Τι διάολο ...." Μονολογησε πλησιάζοντας . Κοίταξε μέσα στο ασανσέρ να δεν είδε τίποτα. Έριξε ένα βλέμμα και στη σκάλα αλλά το φως ολοκλήρου του κάτω ορόφου ήταν σβηστό. Ο ίδιος ήταν αρκετή ώρα εκεί κι αν κάποιος καλούσε το ασανσέρ σίγουρα θα τον έβλεπε. Τράβηξε το όπλο από την πλάτη και χωρίς φόβο κατέβηκε έναν όροφο πιο κάτω. Άνοιξε το φως και κοίταξε τριγύρω. Κανένας δεν έμενε στις κάτω σουίτες αλλά ήθελε να βεβαιωθεί. Η παραμεση πορτα που οδηγούσε στον ισόγειο χώρο ήταν κλειδωμένη. Μόνο οι δύο τελευταίοι όροφοι επικοινωνούσαν ενώ ήταν αποκομμένοι από το υπόλοιπο κτήριο για λόγους προστασίας. Ο Σεθ τοποθέτησε το όπλο στη θήκη και ανέβηκε ξανά επάνω. Μπήκε φουριοζος στο διαμέρισμα και κατευθύνθηκε προς το δωμάτιο ασφαλείας. Άνοιξε τις οθόνες μα ξάφνου χτύπησε το ιδιωτικό τηλέφωνο του σπιτιού. Βλέποντας πως είναι ο θυρωρός-φρουρος το σήκωσε αμεσως.

"Κύριε Ναβάρο συγγνώμη για την ενόχληση. Ήθελα να σας ενημερώσω πως προέκυψε κάποιο τεχνικό πρόβλημα με το ασανσέρ"

"Φτιάξτε το σε μισή ώρα. Ούτε λεπτό παραπάνω !" Απάντησε κοφτά και του το έκλεισε στα μούτρα ανοίγοντας τη σύνδεση στις κάμερες. Γύρισε κατά μία ώρα πίσω την εγγραφή μα εκτός από τον εαυτό του και τη Νάταλι δεν είδε κανέναν πουθενά...

Την ίδια στιγμή

"Έχουμε τη διεύθυνση αφεντικό. Ακολουθούμε τις οδηγίες ;"

"Ναι. Δεν ξέρω ποιος νομίζει ότι είναι αυτός ο καριολης μα πριν περάσουν δέκα μέρες θέλω στα πόδια μου δυο πτώματα κι εκείνη ζωντανή . Έχουμε ανοιχτούς λογαριασμούς και μάλιστα πολλούς. Σαφής ;"

"Απόλυτα. Αύριο;"

"Για αύριο αλλάζουν τα δεδομένα ...Ετοιμαστείτε αγόρια γιατί έχουμε μια δεξίωση μπροστά μας..." Είπε και τερμάτισε τη κλήση....

Σας φιλώ... Συγγνώμη για την καθυστέρηση αλλά πνίγομαι αυτό το διάστημα...