"Για το Θεό ! Ένα κλαδί έσπασε το τζάμι θα ηρεμήσεις πριν πάθω καμία καρδιά ;" Αποκρίθηκε η Νάταλι πηγαίνοντας προς το ανοιχτό παράθυρο.

"Νάταλι περίμενε ! Σου είπα πως είδα κάποιον !"

"Σσς.. Κάτσε να βρω ένα φακό " η Νάταλι άνοιξε το πρώτο συρτάρι του κομοδίνου. Έβγαλε ένα φακό και τον άνοιξε. Φώτισε το πάτωμα και έπειτα πλησιάζοντας προσεκτικά , έριξε φως έξω από το παράθυρο. Κοίταξε προς τα κάτω και δεν υπήρχε κανείς. Έπειτα φώτισε στα μεγάλα κλαδιά του δέντρου που βρισκόταν στην εξωτερική πλευρά και γύρισε προς τη Λόρεν. "Είδες ; Στο είπα πως..." Ξάφνου η φωνή της κόπηκε μαχαίρι. Ένας δυνατός γδουπος που προερχόταν από το σαλόνι , έφερε τρέμουλο στα χέρια της.

"Νάταλι φοβάμαι ! Τι ήταν αυτο;"

"Έχεις το κινητό μαζί ; Γιατί εγώ άφησα το δικό μου στο σαλόνι" της είπε κρατώντας τη ψυχραιμία της. Η Λόρεν έβαλε το χέρι στη τσέπη και της το έδωσε. "Ωραία. Πήγαινε στο μπάνιο και κλειδωσε"

"Έχεις τρελαθεί; Δε σε αφήνω μόνη "

"Λόρεν πήγαινε τώρα !" Επέμενε ανεβάζοντας ελαφρά το τόνο της φωνής της και εκείνη υπάκουσε . Μόλις έμεινε μόνη, κλείδωσε την παραμεση πορτα και κάλεσε αμέσως την αστυνομία. Εξήγησε περιληπτικά τι συμβαίνει και έκλεισε αμέσως το τηλέφωνο . 

Ένα περίεργο βουητό συνδυασμένο με τις πρώτες ψιχαλες ήταν ότι ακριβώς χρειαζόταν για να της κοπεί η ανάσα. Το φως δεν είχε επανέλθει ακόμα και πλέον ήταν σίγουρη πως δεν ήταν τυχαίο. Αν αυτοί οι τύποι ήθελαν να εκφοβίσουν τη Λόρεν , σίγουρα τα έβαλαν με λάθος άτομο... Η Νάταλι όσο και να φοβόταν στην αρχή πλέον είχε πεισμωσει . Ξέροντας πως το περιπολικό δε θα αργήσει να φτάσει , πλησίασε προς τη πόρτα ρίχνοντας φως με το φακό και προσπάθησε να εστιάσει σε κάποιο θόρυβο. Τίποτα. Το βουητό είχε χαμηλώσει και μόνο η βροχή ακουγόταν απ' έξω. Έβαλε το αυτί της πάνω στην ξύλινη επιφάνεια μα σαν ακούμπησε πάνω, ολόκληρη η πόρτα άρχισε να σείεται και εκείνη  τσιριξε δυνατά  κάνοντας παράλληλα βήματα προς τα πίσω. Μια αντρική φωνή άρχισε να γελάει δυνατά και ο φακός της έπεσε από τα χέρια.

"Νάταλι !!!" Η Λόρεν βγήκε από το μπάνιο μόλις άκουσε τις φωνές της και εκείνη την άρπαξε και την έσπρωξε πάλι προς τα μέσα. Μπήκε και η ίδια στο μπάνιο και κλειδωσε.

"Που διάολο έχεις μπλέξει !!!" Της φώναξε έχοντας χάσει πλέον κάθε ίχνος ψυχραιμίας

"Θα μας σκοτώσουν !" Απάντησε η Λόρεν βάζοντας τα κλάματα

Ένας κρότος προερχόμενος από πυροβολισμό , τις ανάγκασε να αλληλοκοιταχθουν γεμάτες τρόμο.
Θόρυβοι περίεργοι ακολούθησαν αμέσως μετά και τα φώτα επανήλθαν.

"Δεσποινίς Μπρουκς ;" Μια άγνωστη φωνή ακούστηκε αρκετά κοντά και η Νάταλι πλησίασε διστακτικά τη πόρτα

"Μη ! Ίσως προσπαθούν να μας κοροϊδέψουν " την απέτρεψε η Λόρεν

"Είμαστε από το αστυνομικό τμήμα . Όλα είναι καλά ανοίξτε σας παρακαλώ " η Νάταλι αναστεναξε και ξεκλείδωσε . Άνοιξε διστακτικά τη πόρτα και είδε τρεις άντρες στο δωμάτιο. "Μη φοβάστε δεσποινίς. Όποιος κι αν ήταν σπίτι σας έχει φύγει"

Ένας από αυτούς άρχισε να ψάχνει τριγύρω ενώ αυτός που μίλησε της έδειξε το σήμα του. Καταλαβαίνοντας πλέον πως δεν υπήρχε κίνδυνος , βγήκε έξω.

"Ηρεμηστε. Η εξώπορτα ήταν ανοιχτή όταν ήρθαμε και το όπλο εκπυρσοκρότησε από λάθος του συναδέλφου. Οι κεντρικές ασφάλειες του πίνακα ήταν κατεβασμένες μα επαναφέραμε το ρεύμα . Πείτε μας σας παρακαλώ τι ακριβώς συνέβη ..." Της ζήτησε μαλακά κι εκείνη κάθισε στο κρεβάτι με τη Λόρεν να την ακολουθεί...

Το επόμενο απόγευμα

Χτύπησε τη πόρτα πάνω από πέντε φορές. Ο άντρας στην υποδοχή της είπε πως το δωμάτιο που έψαχνε ήταν ιδιωτικό μα εκείνη του είπε πως είχε ραντεβού. Εκείνος επικοινώνησε πρώτα με το Σεθ και έπειτα την άφησε να περάσει.

"Άνοιξε μου Ναβάρο !" Είπε εν τέλει εκνευρισμένη και χτύπησε ακόμα πιο δυνατά. Ξαφνικά άκουσε τη πόρτα να ξεκλειδώνει και μπρος στα μάτια της στεκόταν μια διμετρη ξανθιά καλλονή. Η Νάταλι τη κοίταξε από πάνω μέχρι κατω.

"Ποια είσαι;" Ρώτησε η ξανθιά γυναίκα. Η Νάταλι κατάλαβε αμέσως πως επρόκειτο για κάποια ακριβοπληρωμένη πόρνη. Μιλούσε σπαστά αγγλικά και η ενδυμασία της ούρλιαζε πως λίγα λεπτά πριν έκανε σεξ.

"Δεν έχω χρόνο να ασχοληθω.." ψέλλισε εκνευρισμένη και μπήκε ακάλεστη στο διαμέρισμα . "Ε τι να σου πω!" Συνέχισε βλέποντας το Ναβάρο να κάθεται αραχτός στο καναπέ . "Δεν σε ειδοποίησε ο φρουρός ; Χτυπάω τη καταραμένη πόρτα πέντε λεπτά τώρα!"

"Είχα δουλειά όπως βλεπεις.." αρκέστηκε να της πει και σηκώθηκε . "Πήγαινε ντύσου και στριβε. Αν σε χρειαστώ ξανά θα σε καλεσω" αποκρίθηκε προς τη ξανθιά γυναίκα που κοιτούσε έκπληκτη. Δίχως άλλη κουβέντα εκείνη υπάκουσε. "Και τώρα εσύ...." Είπε προς τη Νάταλι "Τι σε φέρνει στο δρόμο μου Μπρουκς;"

"Είσαι γελοίος ρε !" του είπε χωρίς φόβο και κάνοντας ένα βήμα πιο κοντά τον έσπρωξε στο στήθος "Ήξερες στο Κάνσας πως η μικρή ήταν μπλεγμένη και δεν είπες λέξη ! Ήξερες πως θα χρειαστώ τη καταραμένη τη βοήθεια σου σωστά ;" Ο Σεθ έσφιξε το σαγόνι αλλά το διασκέδασε καταβαθος

"Και να ήξερα ; Γιατί να σου  έλεγα ; Μου έσπασες τα νεύρα στο Κάνσας..." Ο Σεθ έκανε μια παύση και της χαμογέλασε πονηρά . Πήγε κοντά της και έπιασε την άκρη της καμπαρντίνας της. "Γιατί ήρθες Μπρουκς ;" ρώτησε χαμηλά ανοίγοντας παράλληλα το πρώτο κουμπί . Για κάποιο λόγο , μόλις το δάχτυλο του άγγιξε τη κοιλιά της , ο τσαμπουκας της εκμηδενίστηκε αμέσως. Η Νάταλι ξεροκαταπιε και τον κοίταξε κατάματα.   Η ξανθιά γυναίκα που έβγαινε από την κρεβατοκάμαρα εκείνη τη στιγμή την επανέφερε στη πραγματικότητα. Η Νάταλι έκανε ένα βήμα πιο πίσω και τον άγριο κοίταξε.
Εκείνος από την άλλη , έκανε νόημα στη ξανθιά να φύγει και μόλις έμειναν μόνοι πήγε ξανά κοντά της.

"Με φοβάσαι Μπρουκς ;"

"Στα όνειρα σου..."

"Ωραία λοιπόν. Μπορω να μάθω το λόγο της επίσκεψης σου ;"

"Δεν ξέρεις ;" Του απάντησε θυμωμένη κι εκείνος ανασηκωσε αδιάφορα τους ώμους και πήγε προς το μίνι μπαρ "Πόσο γουρούνι είσαι ; Όλα τα είχες μελετημένα ;"

"Δε σε καταλαβαίνω Μπρουκς!"

"Ώστε δε με καταλαβαίνεις ε;" Η Νάταλι τον πλησίασε κι εκείνος γύρισε απότομα προς το μέρος της φέρνοντας ξανά στην ατμόσφαιρα τη περίεργη εκείνη αίσθηση. "Σε τρία...πήγα σε τρία γραφεία προστασίας που ξέρω και όλοι μου αρνήθηκαν !" Βρήκε το σθένος να του πει.

"Πρέπει να με νοιάζει ;" Της απάντησε απαθεστατα

"Ξέρεις κάτι ; Είσαι μεγάλος Μ..." Ο Σεθ της έκλεισε το στόμα με τη παλάμη του και απείλησε ξανά το προσωπικό της χώρο .

"Απλώς ζήτησε το να τελειώνουμε..." Της ψιθύρισε πονηρά και τράβηξε το χέρι του

"Τόσο πολύ σε πόνεσε που μια γυναίκα σου αντιστάθηκε ; Αυτό είναι που θέλεις έτσι ; Να πέσω στην ανάγκη σου και να κάνεις πράξη τη γαμημενη τη συμφωνία !" Του είπε θυμωμένη

"Ακριβώς αυτό ...Λοιπόν ;" Συνέχισε απτόητος

Η Νάταλι πήρε μια βαθιά αναπνοή και σπεπτομενη πως έτσι όπως έγιναν τα πράγματα δε θα βρει βοήθεια από πουθενά , παραδόθηκε.

"Τι ζητάς για να μου παρέχεις προστασία Ναβάρο ;" Ρώτησε ξαστερα κι εκείνος την έδειξε από πάνω ως κάτω με το δάχτυλο του "θα πρέπει να αστειεύεσαι σωστά ;"

"Καθόλου Μπρουκς. Θέλεις ή δε θέλεις προστασία ;"

"Για τι με πέρασες ; Για καμία από αυτές τις πουτανες που τραβιεσαι;"

"Μάλλον δε κατάλαβες καλά... Δε σε θέλω για προσωπική χρήση αγαπητή μου. Θέλω τις υπηρεσίες σου στο κλαμπ. Σαν το παλιό καλό καιρό..." Αποκρίθηκε κι εκείνη σαστισε για μια στιγμή. Ξέροντας από το Σέρτζιο ποσό είχε κουραστεί να χορεύει για το κάθε μαλακα , ο Ναβάρο τη πάτησε ακριβώς εκεί που πονούσε. "Λοιπόν δεσποινίς Μπρουκς; " Ρώτησε κι εκείνη πέρασε τα δάχτυλα μέσα από τα μαλλιά της και αναστεναξε

"Μόνο να χορεύω ;"

"Ότι θελήσω .... Ότι ώρα το θελήσω και  θα παρασχεις τις υπηρεσίες σου στους πελάτες που εγώ θα αποφασίζω. Παράλληλα θα μαθαίνεις και κάποια πραγματακια για μένα..."

"Δεν είμαι πληροφοριοδότης Ναβάρο !"

"Θα γίνεις ... " της είπε προκλητικά κι εκείνη ξεφυσησε "Τελείωνε Μπρουκς ! Δεν έχω όλη μέρα για χάσιμο...Το κορμί σου για την ασφάλεια της Λόρεν ..." Της υπενθύμισε χαμηλά

"Δε θα μας βγει σε καλό...Να το θυμάσαι..." Του απάντησε κι εκείνος χαμογέλασε

Σας φιλώ ...