"Πιο γρήγορα!!!" Ο Σέρτζιο υπάκουσε στην προσταγή της και σανιδωσε το αμάξι. Άρχισε να προσπερνάει κάθε όχημα που έβλεπε στο δρόμο και με τις οδηγίες της έφτασαν όσο πιο γρήγορα γινόταν στο σπίτι. Πριν καν προλάβει να ακινητοποιήσει το όχημα εκείνη πετάχτηκε έξω και άρχισε να τρέχει προς την κεντρική πόρτα. Προς έκπληξη της , και ενώ περίμενε να τη βρει ανοιχτή ήταν κλειδωμένη. Έβγαλε γρήγορα τα κλειδιά της και μπαίνοντας μέσα ήρθε αντιμέτωπη με το απόλυτο σκοτάδι.

"Λόρεν;;;" φώναξε δυνατά ψάχνοντας για το διακόπτη και όταν τελικά άναψε το φως, την είδε να στέκεται μαρμαρωμενη στο διάδρομο με το όπλο στα χέρια. Ο Σέρτζιο που κατέφθασε κι εκείνος αμέσως από πίσω της, όρμησε πρώτος προς τη μικρή και σαν πιο έμπειρος, της πήρε το όπλο από τα χέρια. Η Νάταλι τη τράβηξε στην αγκαλιά της και η Λόρεν άρχισε να κλαίει.

"Σσς... Ηρέμησε. Ηρέμησε και πες μου τι ακριβώς έγινε σε παρακαλω" της ζήτησε μαλακά ενώ παράλληλα κ Σέρτζιο άρχισε να ψάχνει το σπίτι σπιθαμή προς σπιθαμή για κάποιο στοιχείο διάρρηξης.

"Εκτός από το ανοιχτό παραθυρόφυλλο στη κουζίνα δεν βρήκα τίποτα άλλο. Δεν υπάρχει κάποιο ίχνος παραβίασης είναι η αλήθεια. Ο μόνος τρόπος να μπήκε κάποιος μέσα ήταν να το βρήκε ανοιχτό" η φωνή του Σέρτζιο καθώς επέστρεψε πίσω , έδωσε ώθηση στη Λόρεν να μιλήσει

"Εγώ το άνοιξα... Βρήκα ένα τελευταίο τσιγάρο και δεν ήθελα να μυρίσει το σπίτι και..." σταμάτησε την αφήγηση της και άρχισε πάλι να κλαίει

"Και;" τη ρώτησε ο Σέρτζιο αυτή τη φορά

"Και.. Και μετά ήθελα να πάω στο μπάνιο και ξέχασα να το κλείσω..." μιλούσε με το ζόρι . Η Νάταλι την έβαλε να καθίσει στο καναπέ και της ζήτησε όσο πιο ήρεμα γινόταν να χαλαρώσει και να τους πει τι έγινε. Η μικρή άρχισε να εξηγεί πως μόλις τράβηξε το καζανάκι άκουσε ένα θόρυβο από τη κουζίνα. Την ίδια στιγμή τα φώτα έκλεισαν και μόλις βγήκε είδε μια σκιά να περπατάει από το παράθυρο και να κάνει το γύρω του πάγκου. Τρομαγμένη πάτησε τις φωνές... Ένιωσε πως όποιος μπήκε έφυγε και τότε κάλεσε την Νάταλι μα δεν άργησε να αντιληφθεί πως ο εισβολέας ήταν ακόμα εντός του σπιτιού όταν η πόρτα της κουζίνας άνοιξε διάπλατα. Τότε με βάση τις οδηγίες της Νάταλι , πήρε το όπλο και άρχισε να φωνάζει πως δε θα διστάσει να πυροβολήσει. Έπειτα κρύφτηκε ώσπου άκουσε ένα μπαμ ,σημάδι πως κάποιος κοπάνησε δυνατά το παραθυρόφυλλο. Έμεινε κρυμμένη ώσπου λίγα λεπτά αργότερα βγήκε. Τότε ήταν που κατέφθασε και η Νάταλι.

"Δε καταλαβαίνω το λόγο να μπει κάποιος εδώ... Συνήθως οι κλέφτες παρακολουθούν τα σπίτια. Εκτός αυτού μόλις ήρθατε. Δε γίνεται να είχαμε φτιάξει ένα άρτιο σπίτι για να μπει κάποιος να κλέψει. Θεωρώ λοιπή πως το ενδεχόμενο κλοπής δεν ισχύει..." αποκρίθηκε ο Σέρτζιο μόλις η Λόρεν τελείωσε την αφήγηση της.

"Συμφωνώ..." είπε η Νάταλι "Για πιο λόγο όμως κάποιος να μπει μέσα; Το σπίτι το κλείσαμε σήμερα. Και να ήθελε κάποιος να μας βρει για κάποιο λόγο θα ήταν δύσκολο να το κάνει τόσο γρήγορα. Εκτός αυτού δεν νομίζω να υπάρχει κάποιος εχθρός. Κανόνισα κάθε χρέος του πατέρα μου και από όσο ξέρω κανένας δεν ήθελε να τον βλάψει" συνέχισε προσπαθώντας να βρει την άκρη.

"Έχει ξανασυμβεί αυτό..." πετάχτηκε άξαφνα η Λόρεν και τους πάγωσε το αίμα

"Τι εννοείς; Γιατί δε με ενημέρωσες;" της είπε η Νάταλι μπερδεμένη

"Γιατί έγινε παλαιότερα. Κάποιος είχε μπει ξανά στην έπαυλη. Πότε δεν μάθαμε ποιος είναι αφού οι κάμερες δεν κατέγραψαν κάτι. Αυτό δεν έγινε μόνο μια φορά... Κάποιος έμπαινε, μας τρομοκρατούσε και έφευγε. Δεν μάθαμε ούτε τι θέλει ούτε τίποτα..." Ο Σέρτζιο έτριψε το πηγούνι του σκεπτικός.

"Δε βγάζει νόημα αυτό που λες. Εκτός κι αν κάποιος έχει κάποια εμμονή με την οικογένεια σου. Από τη στιγμή όμως που είναι νεκροί τότε μένεις μόνο εσύ..." είπε προβληματισμένος "Ίσως κάποιος έχει εμμονή μαζί σου. Γιατί όμως; Ίσως κάποιος πρώην;"

"Δεν είχα ποτέ σχέση" έσπευσε να του απαντήσει

"Μάλιστα... Ίσως κάποιος από το προσωπικό τότε να σε γούσταρε; Κάποια περίεργα βλέμματα;" τη ρώτησε

"Ούτε αυτό.. Όλα ήταν τρομακτικά ήρεμα στο σπίτι εκτός από αυτά τα γεγονότα" Η Νάταλι του έριξε ένα βλέμμα για να σταματήσει. Η ανάκριση που έκανε στη Λόρεν δεν είχε νόημα. Ίσως όχι όσο εκείνη ήταν ταραγμένη.

"Πολύ καλά... Νάταλι; Δύο λόγια σε παρακαλω;" ζήτησε και εκείνη τον ακολούθησε προς τα έξω.

"Το ξέρεις πως κάτι δε κολλάει έτσι;" της είπε χωρίς περιστροφές "Η μικρή κάτι κρύβει"

"Δε ξέρω Σέρτζιο. Φοβήθηκα τόσο πολύ. Ίσως ντρέπεται να μου πει για κάποια σχέση της. Δε βγάζει νόημα όλο αυτό. Την είδες... Ήταν τρομοκρατημένη"

"Ναι. Όπως και να έχει είστε δύο γυναίκες μόνες. Θεωρώ πως πρέπει να προσλαβεις κάποια ασφάλεια στο σπίτι. Τι κι αν όντως κάποιος έχει εμμονή μαζί της; Τι κι αν κατά τη μεταφορά της ήρθε κι αυτός εδώ; Δεν παίζουν με αυτά τα πράγματα Νάταλι. Ίσως αν μιλήσεις στο Σέθ να μπορέσει να.."

"Άφησε τον απ έξω! Δε θα ζητήσω τη βοήθεια του σε καμία περίπτωση! Τι κι αν κρύβεται εκείνος πίσω από όλα αυτά; Με απείλησε ξεκάθαρα! Είπε πως θα χρειαζόμουν τη βοήθεια του! Ποιος μου λέει πως δε κρύβεται εκείνος πίσω από όλα αυτά;" του επιτέθηκε

"Ο Σεθ είναι πολλά άλλα όχι μαλακας. Δε θα το έκανε αυτό..." τον δικαιολόγησε ο Σέρτζιο

"Αυτό το λες εσύ. Άφησε εμένα να κρίνω  πόσο μαλακας είναι!"

"Ωωωω! Μάλλον το ταξίδι σας δεν ήταν τόσο καλό..." της είπε έκπληκτος

"Ακριβώς. Ο Ναβάρο λοιπόν κομμένος. Θα βρω την άκρη μόνη μου. Αν και κάτι μου λέει πως εκείνος είναι πίσω από όλα!" Επέμενε εκείνη

"Όπως αγαπάς. Πρέπει να φύγω. Κλείδωσε καλά σε παρακαλω κι αν συμβεί κάτι..."

"Θα ειμαι καλά...εντάξει;" τον διέκοψε. Μια άβολη σιωπή απλώθηκε ανάμεσα τους και η Νάταλι κοκκινησε ξανά. "Καληνύχτα Σέρτζιο..." είπε έπειτα από λίγα δευτερόλεπτα

"Καληνύχτα Μπρούκς... Να προσέχεις. Δε σε έσωσα εκείνο το βράδυ για να μπλέξεις με κάποιο τρελό.. Πάρε με ότι ώρα κι αν είναι καλά;" εκείνη αρκέστηκε σε ένα νεύμα και τον αποχαιρέτησε. Πηρε μια βαθιά ανάσα και αποφασισμένη να σκαλισει μόνη της τη κατάσταση μπήκε και κλείδωσε. Η Λόρεν καθόταν ακόμα στο καναπέ σκεπτική.

"Μου κρύβεις κάτι που μπορεί να μας απειλεί;" τη ρώτησε ευθέως.

"Όχι Νάταλι. Στο ορκίζομαι..." της απάντησε λυπημένη και έβαλε τα κλάματα...

Σας φιλώ...