Πολυαγαπημένε μου Jonathan,

Σε ποθώ.

Ξεδιάντροπα.

Κολασμένα.

9:00 – 9:08 Μέχρι να φτιάξει η καφετιέρα τον καφέ. (Το ξέρεις Jonathan πως με μάτια κλειστά πρώτα ανάβω τα μάτια της κουζίνας, το θερμοσίφωνα και τα ποτιστικά στον κήπο και μετά βρίσκω το κουμπί της καφετιέρας)

Και σαν έρχεται δειλά τ' απομεσήμερο, σε ποθώ από την αρχή.

Κάπου εκεί γύρω στις 15:30 – 15: 48 καθώς γεμίζω ψιχουλάκια από μιλφέιγ το πάτωμα και ενθυμούμαι που δεν είσαι εκεί να τα μαζεύεις

Jonathan.

Σπαράσσουν μέσα μου όλα τα botox που δεν έκανα και άλλες δυο περαστικές που πετυχαίνω με τα γλαστράκια που αγόρασα εξ' επί τούπου,

Jonathan.

Επί τούτου θα τις μαζεύουν Jonathan σαν δεν γυρίσεις πίσω. Στο λαιμό σου θα τις πάρεις.

Όλες.

Εκτός από μία.

Απάρτου γωνία.

Ξέρεις Εσύ.

Κολασμένα.

Ξεδιάνστροπα.

Ποθώ Σε.

Jonathan μου Πολυαγαπημένε.

ΥΣ. Ήρθε μία νεαρά και σε ζήτησε. Από το ΙΚΑ είπε. Φεύγοντας την πέτυχε η μεγάλη η γλάστρα, η φουξί. Πολύ στεναχωρέθηκα. Χάλασε ο Φεγκ Σουης και πρέπει να ψωνίσω άλλον. Νομίζω χάλασε και αυτή. Πτωχή θα ήτο προφανώς! Το έλεγε ο μπαμπάς ότι χαλάνε αμέσως!

ps Το video περιέχει την αφήγηση του κειμένου ;)