«Κριτική σκέψη:
Μία βασική ανθρώπινη ικανότητα, η οποία όχι μόνο ξεχωρίζει τους ανθρώπους από τα υπόλοιπα ζώα, αλλά τους προσφέρει αρωγή στο πάρσιμο σωστών αποφάσεων και στο φιλτράρισμα πληροφοριών.

Κυβερνήσεις χωρών:
Ομάδες πολιτικών, οι οποίες όχι μόνο κυβερνούν κάθε χώρα και ελέγχουν τα οικονομικά, κοινωνικά και πολιτικά προβλήματα που δημιουργούνται, αλλά φροντίζουν και για την πλήρη αλλοίωση της κριτικής σκέψης των πολιτών.

Ρίχνοντας μια ματιά τριγύρω σας, πόσοι άνθρωποι ενώνονται με την άβουλη μάζα υποκύπτοντας εκουσίως στην διαφθορά των πολιτικών;

Πόσοι άνθρωποι συνωστίζωνται μπροστά από τις βιτρίνες τηλεοπτικών σταθμών για να παρακολουθήσουν τις τελευταίες εξελίξεις του πολέμου;

Πόσοι απ'αυτούς διαθέτουν δική τους ολοκληρωμένη και σφαιρική άποψη επί των θεμάτων που αναπαράγονται μονόπλευρα από τους τηλεοπτικούς σταθμούς;

Πόσοι βρίσκονται σε θέση να φιλτράρουν όσα ακούν και να ξεχωρίσουν τις έγκυρες πληροφορίες από τις σκάρτες;

Η εκάστοτε κυβέρνηση πασχίζει να «τροφοδοτήσει» τους απλούς πολίτες με ψευδείς υποσχέσεις κι αναληθινά στοιχεία. Η ανέλπιστη προσπάθειά της να συντάξει τους πολίτες σε άβουλους όχλους που υπακούουν δίχως αντίδραση, δίχως διαμαρτυρία, που δέχονται κάθε γεγονός που τους πλασάρετε με χαρακτηριστική άνεση χωρίς ίχνος φιλτραρίσματος, είναι επιτυχής.

Τώρα, αφήστε τους άλλους και ρίξτε μια ματιά στον εαυτό σας.

Ποια είναι η άποψή σας για όλα όσα αναφέρονται από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης; Είναι όλα ειλικρινή κι αληθινά;

Τι κι αν οι Συνασπισμένες Χώρες της Ευρώπης δεν επεδίωξαν ποτέ ρίψη πυραύλων στην Ιαπωνία; Κι αν οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής ξεκίνησαν μία συνεχή ανταλλαγή εκρηκτικών πυρών προς την Ευρώπη και εκείνοι έπραξαν κατ'αυτόν τον τρόπο για να προστατευτούν;

Κι αν όλα τα «γεγονότα» που μας πλασάρουν επιτυχημένα οι δημοσιογράφοι ως «Ευρωπαϊκά πεπραγμένα» είναι τελικά ειδεχθείς πράξεις της χώρας μας;

Πιθανώς να μην διαθέτετε απαντήσεις σ'όλα αυτά τα ερωτήματα, όμως τα έχετε σκεφτεί ποτέ;

Μην επιτρέπετε στην μονοδιάστατη αφήγηση των γεγονότων να δημιουργήσει την άποψή σας. Συγκεντρώστε πολύπλευρες πληροφορίες, συλλογιστείτε τα δεδομένα, ζυγείστε τις προοπτικές και υιοθετήστε την σφαιρική άποψη, που ταυτίζεται με τον τρόπο ζωής και σκέψης σας.

Μην επιτρέπετε στην Πολιτεία να χειραγωγεί την σκέψη σας, είστε κάτι περισσότερο από κοινές, ηλίθια δομημένες απόψεις,

είστε πολύπλευροι άνθρωποι με μοναδικές, διαφορετικές πεποιθήσεις, μην συμπεριφέρεστε αντίθετα μ'αυτό.

-kc»

Βρισκόταν ξαπλωμένη στο κρεβάτι της κι έγραφε προσπαθώντας να κατευνάσει τα μπερδεμένα συναισθήματα που της είχε προκαλέσει προηγουμένως η συζήτηση με την μητέρα της. Είχε βαρεθεί να παρακολουθεί νοήμονες ανθρώπους να χειραγωγούνται με τέτοια ευκολία από τα μέσα ενημέρωσης και να δημιουργούν άβουλες μάζες.

Δημοσίευσε το μικρό της άρθρο, παρόλο που δεν ήταν ικανοποιημένη με τον πρόχειρο τρόπο γραφής της• οι σκέψεις της μπλέκονταν αυθόρμητα ανάμεσα στις λέξεις δημιουργώντας στον αναγνώστη την αίσθηση ενός προχειρογραμμένου κειμένου με ανακατεμένες, μπερδεμένες ιδέες κρυμμένες πίσω από τις λέξεις ή, τουλάχιστον, αυτό πίστευε η ίδια.

Το τάμπλετ δονήθηκε ελαφρώς ελάχιστα δευτερόλεπτα αργότερα, ενώ ο ήχος ειδοποίησης έφτασε στ'αυτιά της Κέισι. Έριξε μια ματιά στην αιωρούμενη οθόνη κι αντιλήφθηκε πως κάποιος είχε αφήσει ένα υποστηρικτικό σχόλιο κάτω από το άρθρο της.

«Έχεις απόλυτο δίκιο σε όλα όσα λες. Είναι απαίσιο που οι κυβερνήσεις καταφέρνουν με τέτοια επιτυχία να μας ελέγχουν - πολλές φορές παρά την θέλησή μας - κι εμείς αδυνατούμε να αντιδράσουμε.»

Ένα αφηρημένο χαμόγελο εμφανίστηκε στα χείλη της• δεν γνώριζε αν η ξαφνική ευθυμία της προερχόταν από το γεγονός πως κάποιος έδινε σημασία σ'αυτά που έγραφε, αλλά το απολάμβανε.

«Γιατί χαζογελάς μόνη σου;», η ήρεμη, σχεδόν μπάσα φωνή του αδερφού της, ο οποίος είχε χωθεί με χαρακτηριστική διακριτικότητα στο δωμάτιό της από την ελαφρώς ανοιχτή πόρτα, την έκανε να στρέψει το κεφάλι της προς το μέρος του. Εκείνος πλησίασε κι έκατσε πλάι της πάνω στο κόκκινο σκέπασμα του κρεβατιού.

«Κάποιος σχολίασε κάτω από το άρθρο μου.», χαμογέλασε πλατύτερα κάνοντας τον Έντι να γελάσει με τον ενθουσιασμό της.
«Έγραψε πως συμφωνεί με μένα.», δήλωσε η δεκαεξάχρονη κι ο αδερφός της την χτύπησε φιλικά στην πλάτη.

«Μην ενθουσιάζεσαι έτσι μ'ένα σχόλιο. Δεν ξέρεις ούτε ποιος το έγραψε ούτε αν εννοούσε αυτό που έγραψε.», αποκρίθηκε ο Έντι με την χαρακτηριστική ωριμότητά του, ωστόσο αμέσως αντιλήφθηκε πως το χαμόγελο άρχισε να σβήνεται από τα χείλη της αδερφής του. «Εξάλλου, τι τα χρειάζεσαι τα υποστηρικτικά σχόλια όταν ξέρεις ότι έχεις δίκιο σ'αυτά που γράφεις;», έσπευσε να σώσει την κατάσταση αποφεύγοντας να φανεί, για άλλη μια φορά, αναίσθητος.

«Έχεις δίκιο, αλλά κι αυτό είναι μια επιβράβευση.», αντέτεινε ήρεμα η Κέισι κουνώντας αδιάφορα τους ώμους και το κεφάλι της. Ο Έντι χαμογέλασε.

«Επιβράβευση είναι που έχεις μια οικογένεια και σε στηρίζει. Επιβράβευση είναι ότι έχεις την ικανότητα να διακρίνεις το σωστό και να κατανοήσεις πως ο κόσμος εκεί έξω χειραγωγείται. Αυτό είναι επιβράβευση.», ανέφερε καρφώνοντας το βλέμμα του στα πράσινα μάτια της αδερφής του. «Να ξέρεις ότι εσύ δεν θα γίνεις ποτέ μέλος αυτής της αισχρής, άβουλης μάζας.», συμπλήρωσε ήρεμα χαμογελώντας στην Κέισι. Η δεκαεξάχρονη χώθηκε στην αγκαλιά του χαμογελώντας• μπορεί ο Έντι να ήταν ένας αναίσθητος, αδιάφορος έφηβος, ωστόσο ήταν περήφανη που ήταν αδερφός της.

.•✧•.