«Αχ τον μπαγάσα... έκανε κάτι τέτοιο;» σχολίασε η Έλλη και σκούπισε τα μάτια της που είχαν δακρύσει από την συγκίνηση μετά την αφήγηση της πρότασης γάμου.
«Κόντεψα να λιποθυμήσω από την συγκίνηση. Κοίτα...» είπε και της έδειξε το δαχτυλίδι που κοσμούσε πια το δάχτυλο της.
«Είναι τέλειο και έχει το χρώμα των ματιών σου. Όμως... κάπου το έχω ξαναδεί... Πού έχω ξαναδεί αυτό το δαχτυλίδι; Λουκά;»
«Λουκά; Ποιανής το δαχτυλίδι μου έδωσες;» του φώναξε η Νόρα έτοιμη να του επιτεθεί μετά το σχόλιο της Έλλης και εκείνος χαμογέλασε εκνευρίζοντας την περισσότερο. «Μην γελάς και μίλα!»

«Το δαχτυλίδι αυτό είναι της μητέρας μου. Πίστευες πως θα σου έδινα κάτι που δεν θα ήταν μόνο για σένα χαζούλα;» την αποστόμωσε και κατέβασε το κεφάλι της ντροπιασμένη.

«Συγγνώμη...» ψέλλισε και τον είδε να γονατίζει μπροστά της και να ανασηκώνει το πρόσωπο της με το χέρι του για να τον κοιτάξει.

«Όταν ήσουν στο νοσοκομείο, είχα πάει από το σπίτι της μητέρας μου και της είχα πει πως όταν γίνεις καλά θα σου ζητήσω να με παντρευτείς και τότε εκείνη μου έδωσε αυτό το δαχτυλίδι. Ήταν το δαχτυλίδι που της είχε δώσει ο μπαμπάς μου, όταν τη ζήτησε σε γάμο και ήθελε να το δώσω και εγώ στην γυναίκα της ζωής μου.»

Τα δυο κορίτσια έλιωσαν με τα λόγια του και σαν να ήταν συγχρονισμένες, ρούφηξαν τις μύτες και σκούπισαν τα μάτια τους, προκαλώντας το χαμόγελο του Λουκά.

«Αν μου έλεγε εμένα ο Μάνος αυτά τα λόγια...» μίλησε πρώτη η Έλλη.
«Θα με συγχωρήσεις που είμαι τόσο καχύποπτη;» τον ρώτησε η Νόρα και τον κοίταξε αθώα.
«Αν με συγχωρήσεις κι εσύ που μάλλον έκαψα το φαγητό.» είπε ο Λουκάς καθώς στη μύτη του έφτασε η μυρωδιά του κιμά που καιγόταν.

«Όχι ρε Λουκά!!!! Τι θα φάμε τώρα;» διαμαρτυρήθηκε η Έλλη και πήγε στην κουζίνα να ελέγξει την ζημιά.

Η Νόρα αγκάλιασε τον Λουκά και τον φίλησε στο στόμα. Δεν την ένοιαζε το φαγητό εκείνη την στιγμή αλλά ο υπέροχος άνθρωπος που βρέθηκε στον δρόμο της.

Ο ήχος από το κουδούνι τους ανάγκασε να χωριστούν καθώς ο Λουκάς πήγε να ανοίξει, περιμένοντας να δει το Μάνο.

«Παύλο;» είπε ξαφνιασμένος και η Έλλη έτρεξε προς το μέρος τους.

«Συγγνώμη που ήρθα ακάλεστος, αλλά ήθελα να μιλήσουμε. » είπε και ο Λουκάς έκανε στην άκρη για να τον αφήσει να περάσει στο εσωτερικό του σπιτιού.

Η Έλλη άνοιξε τα χέρια της και τον αγκάλιασε σφιχτά, ενώ η Νόρα τον καλωσόρισε χαμογελαστή.

«Να υποθέσω πως έχετε μαζευτεί για να δείτε αν το έκανα εγώ;» ρώτησε και χαμογέλασε μελαγχολικά.
«Είμαστε σίγουροι πως δεν το έκανες εσύ, αλλά θα καταλάβεις φαντάζομαι πως μας δημιουργήθηκαν απορίες.» εξήγησε η Νόρα και ο Παύλος στράφηκε στον Λουκά.

«Και όμορφη και έξυπνη. Επιτέλους έκανες σωστή επιλογή Μαυρίδη.»
«Εσύ κοίτα να δεις τι θα κάνεις με την ξανθιά παρουσιάστρια και άσε την όμορφη, έξυπνη και αρραβωνιασμένη κοκκινομάλλα σε μένα.»
«Δεν καταλαβαίνω τι λες...»
«Πήρε τηλέφωνο η Έλενα και έρχεται από εδώ. »

Ο Παύλος έμεινε στήλη άλατος. Αυτό ήταν μια εξέλιξη που δεν την περίμενε.

«Η κοπέλα είναι ερωτευμένη και από ότι βλέπω κι εσύ δεν πας πίσω.» συνέχισε ο Λουκάς αλλά εκείνος τον διέκοψε.

«Αυτά δεν είναι της ώρας.» είπε βρίσκοντας ξανά την αυτοκυριαρχία του. «Με ειδοποίησαν από την αστυνομία πως στο σπίτι της Ζέτας βρήκαν ένα σημείωμα. Σε αυτό, μεταξύ άλλων, ομολογούσε πως αυτή προκάλεσε τον θάνατο του Αλέξη.»

Μια κραυγή ξέφυγε από τα χείλη της Έλλης, η Νόρα έπεσε βαριά στον καναπέ και ο Λουκάς στηρίχτηκε στον τοίχο πίσω του για να μην πέσει.

«Τι σημείωμα; Γιατί ειδοποίησαν εσένα;» ρώτησε ο Λουκάς.

«Συνεργαζόμουν με την αστυνομία αρκετό καιρό για να αποδείξω την ενοχή της και ο αστυνομικός που συνεργαζόμουν με ενημέρωσε. Δεν το έχω δει ακόμα το σημείωμα.»
«Συνεργαζόσουν με την αστυνομία;» αναρωτήθηκε και πάλι ο Λουκάς.
«Σας είχα πει πως ήξερα πως αυτή ήταν υπεύθυνη για τον θάνατο του αδελφού μου, αλλά δεν με πιστέψατε Λουκά.»
«Είχε προσπαθήσει να βγάλει από τη μέση και εμένα, αλλά χωρίς επιτυχία ευτυχώς.» σχολίασε η Νόρα.
«Παύλο μου συγγνώμη που αμφιβάλαμε.» είπε η Έλλη.
«Δεν ήρθα από εδώ για να μου ζητήσετε συγγνώμη, ούτε για να σας χτυπήσω πως έλεγα αλήθεια. Χρειάζομαι τη βοήθεια σας.» είπε αμήχανα.
«Για την Έλενα;» τον ρώτησε ο Λουκάς και ο Παύλος στράφηκε σε εκείνον και ένευσε θετικά.

«Της μίλησα για τον αδελφό μου και την Ζέτα και έχει τρομοκρατηθεί. Δεν της είπα τίποτα για σένα Έλλη. Απλά ότι γνωριζόμασταν από παλιά. Ενδιαφέρομαι πολύ για αυτή και θα ήθελα να της μιλήσετε για όσα ξέρετε. Όχι ψέματα για να φανώ καλός στα μάτια της. Μόνο την αλήθεια. Δεν χρειάζομαι άλλα μυστικά και ψέματα στην ζωή μου.»

«Να της πω για το πρόβλημα μου και πώς γνωριστήκαμε;» ρώτησε η Έλλη.
«Δεν θα σου ζητούσα ποτέ κάτι τέτοιο. Από τα προσωπικά σας πείτε της ότι νομίζετε εσείς. Απλά δεν θέλω να έχει την εντύπωση πως είμαι ένα τέρας.»
«Κανείς δεν θα μπορούσε να σκεφτεί κάτι τέτοιο για σένα. Μας έχεις βοηθήσει πάρα πολύ και ήρθε η ώρα να στο ανταποδώσουμε.» τον διαβεβαίωσε η Νόρα.
«Και αν θες κουμπάρο...» τον πείραξε ο Λουκάς για να ελαφρύνει λιγάκι την ατμόσφαιρα.
«Ούτε να το σκεφτείς! Ξέρεις τι λένε για τους κουμπάρους και τις κουμπάρες.» του το ξέκοψε η Νόρα προκαλώντας το γέλιο του Παύλου με την μικρή σκηνή ζηλοτυπίας της.

«Σε αυτό θα συμφωνήσω με τη Νόρα. Δεν είμαστε τώρα να το διακινδυνεύουμε. Σας ευχαριστώ πολύ παιδιά.» κατέληξε συγκινημένος από την στάση τους.

Στον ήχο από το κουδούνι ο Παύλος ταράχτηκε.

«Λέτε να είναι αυτή; Δεν θέλω να με βρει εδώ.»

«Πήγαινε στην κρεβατοκάμαρα και δεν θα της πούμε τίποτα.» πρότεινε ο Λουκάς.
«Όποτε θελήσεις να επέμβεις, βγαίνεις μόνος σου.» συμπλήρωσε η Νόρα και τον έσπρωξε προς το δωμάτιο.

Μόλις βεβαιωθήκαν πως όλα ήταν εντάξει, ο Λουκάς άνοιξε την πόρτα και είδε τον Μάνο μαζί με την Έλενα να περιμένουν απέξω.

«Κοίτα ποια συνάντησα στην είσοδο.» είπε ο Μάνος ανίδεος για το τι είχε συμβεί κατά την απουσία του.
«Γεια !» χαιρέτησε μαζεμένα η κοπέλα.

Ο Λουκάς έκανε στην άκρη για να περάσουν και έκανε τις συστάσεις.
«Την Έλλη την γνωρίζεις. Αυτή η αιθέρια ύπαρξη που με γλυκοκοιτάζει είναι η Νόρα μου.» είπε με ένα τεράστιο χαμόγελο στα χείλη κάνοντας την Νόρα να κοκκινίσει.
«Χαίρω πολύ. Τώρα που σας βλέπω μαζί επιβεβαιώνομαι. Ταιριάζετε πολύ και αν κρίνω από το βλέμμα που δεν λέει ποτέ ψέματα, συνειδητοποιώ πως όλα όσα έμαθα για εσένα ήταν αλήθεια.» 

Η Νόρα κοκκίνισε ακόμα περισσότερο και κατέβασε το κεφάλι από τύψεις για τις σκέψεις που έκανε σχετικά με την κοπέλα. Τελικά την είχε παρεξηγήσει.

«Κάτσε. Μην νοιώθεις άβολα. Όλοι εδώ μέσα είμαστε φίλοι. Να σε κεράσω κάτι;» ρώτησε ο Λουκάς.

«Έχουμε και παγωτό.» συμπλήρωσε ο Μάνος και έδειξε την σακούλα που κρατούσε ακόμα.
«Πάλι καλά γιατί το φαγητό κάηκε.» σχολίασε η Έλλη και ο Μάνος κοίταξε επικριτικά τον Λουκά.

«Δεν φταίω εγώ. Μου έπιασαν την κουβέντα.» υπερασπίστηκε τον εαυτό του και έδειξε τη Νόρα και την Έλλη.
«Θα παραγγέλλουμε, δεν πειράζει. Βάλε λίγο παγωτάκι βρε Λουκά μου.» ζήτησε η Έλλη.
«Μήπως να κρατάγαμε το μπολ και να μας έφερνε κουταλάκια καλύτερα;» πρότεινε η Νόρα και πήρε το παγωτό από τα χέρια του Μάνου πριν εκείνος προλάβει να αντιδράσει.

«Σιρόπι φέρε μαζί με τα κουταλάκια!» φώναξε η Έλλη.

Η Έλενα ένοιωθε λιγάκι χαμένη μπροστά σε αυτό το σκηνικό και ο Μάνος που το πρόσεξε αποφάσισε να της εξηγήσει.

«Εγκυμονούσες με όρεξη.» είπε απλά.

«Και οι δυο;» αναρωτήθηκε έκπληκτη και ο Μάνος ένευσε καταφατικά.
«Βρε Μάνο!» τον μάλωσε η Έλλη.
«Δεν πειράζει. Απλά είναι νωρίς ακόμα και δεν το ξέρει πολύς κόσμος για μένα.» επενέβη η Νόρα. «Λουκά φέρε και κανένα πατατάκι!»
«Το μυστικό σου είναι ασφαλές από εμένα. Με το καλό κορίτσια!»
«Δεν έχουμε πατατάκια.» είπε ο Λουκάς και έκατσε δίπλα τους.
«Τι ψώνια έκανες βρε Λουκά ; Τίποτα δεν έχουν τα ντουλάπια. Κάτι άλλο σε αλμυρό έχουμε;» συνέχισε η Νόρα.
«Μήπως να ασχολούμασταν λίγο με την Έλενα;» τους επανάφερε στο θέμα ο Λουκάς αγνοώντας την γκρίνια της γυναίκας του.

«Τι θες να μάθεις;» την ρώτησε σοβαρά η Έλλη.
«Όπως είπα ήδη στον Λουκά από το τηλέφωνο, ο Παύλος μου είπε για τον αδελφό του και την Ζέτα. Θέλω πολύ να τον πιστέψω. Πάρα πολύ, αλλά φοβάμαι. Μου είπε πως εσείς ξέρετε.»
«Και θες να το διασταυρώσεις. » σχολίασε η Νόρα.
«Μην με παρεξηγείτε, απλά άλλα περίμενα και άλλα μου ήρθαν.»
«Είσαι ερωτευμένη μαζί του.» δήλωσε ο Λουκάς και τον κοίταξε έκπληκτη.
«Φαίνεται;»
«Είσαι ανάμεσα σε ερωτευμένους, οπότε αναγνωρίζουμε ο ένας τον άλλο.» χαχάνισε η Νόρα και έστειλε ένα φιλί στον Λουκά.
«Τον ερωτεύτηκα από την πρώτη στιγμή που πάτησα το πόδι μου στο κανάλι. Όμως εκείνος ούτε που ήξερε ότι υπήρχα. Και τώρα που κάτι πήγε να γίνει. ..»
«Στην ιστορία υπάρχουν κάποια προσωπικά στοιχεία που δεν θα ήθελα να αναφέρω. Όμως αυτό που μπορώ να σου πω, είναι πως ο Παύλος είναι πολύ καλός άνθρωπος. Τον γνωρίζω χρόνια και πάντα με προστάτευε. Και εμένα και τον Λουκά. Και εμείς τον αμφισβητήσαμε, αλλά αποδείχτηκε πως είχε δίκιο σε όλα.» ξεκίνησε η Έλλη.
«Τους είχε προειδοποιήσει για την Ζέτα, αλλά δεν τον πίστεψαν και πριν λίγο καιρό προσπάθησε να σκοτώσει και εμένα.» συνέχισε η Νόρα.
«Αυτή έφταιγε για το ατύχημα σου;» ρώτησε έκπληκτη η Έλενα.
«Όχι για το ατύχημα, αλλά ήρθε δυο φορές στο νοσοκομείο. Απλά δεν της βγήκε. »
«Τι θα κάνω;»
«Τον αγαπάς ;» τη ρώτησε ο Λουκάς.
«Πολύ.» παραδέχτηκε. «Όμως δεν ξέρω αν θα με συγχωρέσει που τον αμφισβήτησα. Μπορεί κιόλας να μην  ενδιαφέρεται πια.»

Τα κορίτσια κοιταχτήκαν και χαμογέλασαν με την δήλωση της, όμως ο Λουκάς ήταν αυτός που μίλησε.

«Εγώ είμαι σίγουρος πως θα καταλάβει.» της είπε και εκείνη τον κοίταξε με ελπίδα, όμως αμέσως μετά έχασε το χρώμα της, αφού είδε τον Παύλο να κάνει την εμφάνιση του πίσω από τον Λουκά.

«Θα καταλάβω.» την διαβεβαίωσε.

Η κοπέλα μέσα στον πανικό της άρχισε να αναρωτιέται πόσα από όσα είχε πει στα παιδιά είχε ακούσει εκείνος και γιατί δεν την είχαν ενημερώσει πως ήταν εκεί.
Η Νόρα, ο Λουκάς και η Έλλη κοιταχτήκαν χαμογελώντας, ενώ ο Μάνος κοίταζε απορημένος.

«Παύλο; Πότε ήρθες;» τον ρώτησε.

«Γεια σου Μάνο. Πριν λίγο ήρθα για να πω κάτι στο Λουκά.» εξήγησε χωρίς να τραβήξει το βλέμμα του από την Έλενα.

«Και γιατί κρυβόσουν;» αναρωτήθηκε.

«Μάνο μου έκτος από παγωτό, μήπως έφερες και καμία πάστα;» τον ρώτησε η Έλλη προσπαθώντας να του αποσπάσει την προσοχή.
«Καρυδόπιτα δεν μου ζητήσατε; Περίμενε μια στιγμή όμως. Μιλάω με τον Παύλο.» συνέχισε χωρίς να καταλαβαίνει.
«Πάμε στην κουζίνα να δούμε την καρυδόπιτα;»
«Ναι Μάνο! Πάμε στην κουζίνα.» είπε και η Νόρα.
«Τι πρεμούρα σας έπιασε;» ρώτησε και είδε πως ο Λουκάς ήταν ήδη στην κουζίνα. «Πηγαίνετε είναι Λουκάς εκεί. Εμένα τι με θέλετε;» απόρησε.
«Είσαι στόκος τελικά!» του είπε η Έλλη και τον έσπρωξε.
«Συγγνώμη Παύλο δεν ξέρω τι την έχει πιάσει...» είπε απευθυνόμενος στον Παύλο που όμως δεν του έδωσε καμιά σημασία. «Πείτε το ρε παιδιά να καταλάβω ο άνθρωπος. » είπε γελώντας.

«Μα μόνο που δεν στο ζωγραφίσαμε. Έλεος δηλαδή!» γκρίνιαξε η Νόρα.
«Τι λέτε να παραγγέλλουμε κάτι για φαγητό;» πρότεινε ο Λουκάς.
«Πίτσες...» πρότεινε ενθουσιασμένη η Νόρα.
«Και σουβλάκια...»συμπλήρωσε η Έλλη.
«Κάτι σε πιο υγιεινό;» προσπάθησε να προτείνει ο Λουκάς αλλά τα κορίτσια ήταν ανένδοτα και έτσι αναγκάστηκε να συμβιβαστεί. 

{{ Ενα κεφαλαιο που θα μπορουσε να ειναι πολυ "βαρυ" ομως η παρεα μας εχει την δυναμη να κανει τα παντα να φαινονται υποφερτα και να μας αφηνει με ενα χαμογελο στα χειλη με τα καμωματα τους.

Καλο βραδυ !!}}